Savooi of groene kool is één van de oudste koolsoorten en afkomstig uit het Middellandse zeegebied. Zijn naam is afkomstig van het Savoye-gebied nu deels Frankrijk, deels Italië (o.a. Piëmonte).
Lekker als afzonderlijke groente, in stamppotten én in soepen. Bovendien kunnen de bladeren (dikke nerf uitsnijden) afzonderlijk gepocheerd worden, opgevuld met kruidig gehakt en dan worden gebraiseerd. Dat is iets meer werk maar oh, zo heerlijk! Veel recepten van gevulde savooikool zijn op het Internet te vinden.
Vandaag een halve savooi gesnipperd en samen met ui aangestoofd in boter, ook een decilitertje room er bij en een vetarm kippenbouillonblokje verkruimeld er over, op smaak gebracht met peper en nootmuskaat en het stoofvocht na een kwartiertje gebonden met in wat melk opgelost aardappelmeel.
Gisteren had ik wat overschot van het verse spek van de cassoulet ingewreven met pekelzout en luchtdicht gewikkeld in wat plastiekfolie. Vandaag goed afgedroogd met keukenpapier en in de pan gebraden met een vleugje zwarte peper uit de molen. Door het pekelen blijft het spek immers sappiger.
Met gestoomde Charlotte-aardappeltjes was het een lekkere dagschotel.
Volgende keer blancheer ik de kool kort vooraleer ze het stoven in wat water met een vleugje bicarbonaat en hoop er zo een groener kleurtje aan te kunnen geven.
Op 23/01 op weg naar een routinecontrole in het UZA gaan lunchen in Brasserie "De Lindekens" in Wilrijk, onze traditionele stop vooraf aan een namiddag-afspraak in het UZA. De pata negra ham was een uitstekende starter en mijn Ierse Hereford zesrib bleu-chaud gebakken was de op één na beste steak die ik ooit op mijn bord kreeg. De aanbevolen wijn, een Primitivo di Manduria reserva, was een topper. De zeetong van mijn eega was van formaat 2 in een kilo maar kon krokanter gebakken geweest zijn en opgediend met de bakboter wat nu niet het geval was, een beetje spijtig...