In 2017 logeerden we in een gîte in Saint-Alban-Auriolles in de Ardèche in Frankrijk en vulden we onze dagen, samen met mijn zus en schoonbroer, met sightseeing en genieten van het plaatselijke lekkers.
Uiteraard bezochten we enkele wijnboeren en coöperaties in de grote omtrek o.a. die van Les Vignerons Ardèchois in Ruoms en ontdekten er het bestaan van de Chatusdruif een ras dat sinds lang (16de eeuw) plaatselijk werd geteeld maar een hele tijd van het toneel verdwenen was (Phylloxera) en voor velen o.a. mezelf volslagen onbekend. Ze werd pas eind van de 20ste eeuw terug erkend.
We konden er verschillende wijnen van proeven en ik koos enkele flessen van de Châtaignier, een 100% chatus uit 2015, om mee te nemen en terug in België van ons reisje nog na te kunnen genieten.
Gisteren met het lam was het een goede gelegenheid want die wijn heeft wel wat tannines en is stevig en donkerrood. Op het Internet beweert men dat ze familie zou zijn van de Nebbiolo druif en daar kan ik wel inkomen met foxy, teerachtige, rokerige aroma's te vergelijken met een Barolo en een tanninerijke afdronk zoals een Madiran (van de Tannat druif).
Vandaag was mijn wijnrestant al een beetje verschaald, zuurstof doet er dus blijkbaar geen goed aan. Toch een aanrader om eens te proeven (kopen) als je wijn van de Chatus druif ergens kunt op de kop tikken.