Voordeel van dit blogje is o.a. dat ik zelf kan zien wanneer we gelijkaardige gerechten in de dagschotel hadden. Ik gebruik bewust het adjectief "gelijkaardige" want ik maak nooit exact 2x hetzelfde, menigmaal tot frustratie van mijn eega... Maar ik reken dat onder de "artistieke" vrijheden van de kookunst/-kunde .
Vandaag dus nog eens de (blijkbaar 2-maandelijkse) Bolognese spaghetti.
De aanleiding daarvan was dat de jongste zoon kwam lunchen en ik een snel klaar gerecht nodig had omdat hij niet veel tijd had en waarvan ik zeker was dat hij fan is. Dus... gisteren de saus al klaargemaakt en de pasta was vandaag in 10 minuutjes op tafel.
Ik heb geen foto van mijn gerecht maar wel van de gebruikte soepselder. Die dunne, krokante smaakvolle stengeltjes met héél veel smaak waar de nu meest verkochte "groene selders" niet  tegenop kunnen, want waterachtig en bijgevolg met weinig aroma's. Die dunne selder wordt schaarser en schaarser maar top, o.a. ook voor in mosselbereidingen.
Deze keer voor de saus veel meer fijngesneden groenten (ui, verse look, de dunne groene selder, loofwortels, rode paprika, platte peterselie) gebruikt, dan vlees (stukjes gebakken bacon en rund-varkensgehakt ) en een handvol verse kruiden uit de tuin (rode piment, rozemarijn, oregano, tijm, salie), runderbouillon (vetarm blokje), blik tomatenstukjes type arrabiata (Aldi) en een overschotje frito (Heinz). Eén klontje witte suiker en flink wat zwarte peper uit de molen leverden de final touch na het langzaam inkoken. Eén nachtje trekken en het geheel werd nog extra harmonieus en rond.
Met een Negroni als apéro en een glas Primitivo bij het gerecht was Italië weer dichtbij en de zoon ook ...