Ik vernam via het Internet dat het met gehakt gevuld witloof, hetwelk regelmatig op ons bord komt, eigenlijk Luikse wortels zou hebben.
In een, op het Net gevonden origineel, Luiks recept wordt het gehakt opgemaakt met een extra gestoofd sjalotje en kruiden (bonenkruid, tijm, nootmuskaat) en slechts een (in de  lengte) halve witloof opgevuld, omwikkeld met gezouten spek, aangebakken en met een scheut water verder gebraiseerd in de oven. Op het laatst wordt die bereiding overgoten met een jus gemaakt van gesnipperde ui, een scheut water, idem gewone azijn en een paar soeplepels Luikse siroop en verder afgewerkt in de oven.
Ik besloot een tussenstap te nemen en omwikkelde het dubbel gevulde witloof met dunne lapjes gezouten spek, bakte dat aan en plaatste een flinke tak tijm bij de bereiding die ik traditioneel in een pan met deksel boven op het vuur maak en niet in de oven.
Voordeel: de tijm pepte het gerecht echt op. Nadeel: het spek was mooi gebakken maar zonder spek gebakken witloof smaakt beter af.
Volgende keer probeer ik het recept met de halve witloof en de Luikse siroopsaus uit de oven... De hete oven zou het witloof de "aangebakken" versie van het witloof meer benaderen, denk ik.