De zwarte zwaan (Cygnus atratus) is een soort zwaan, afkomstig uit Australië, Tasmanië en Nieuw Zeeland. Hij leeft in zoet- en brakwatergebieden en voedt zich met grassen en waterplanten.
De vogel heeft als enige zwaan een zwart verenkleed. De kuikens worden door de ouders samen opgevoed. De zwarte zwaan is niet honkvast. Bij zwerftochten kunnen afstanden van honderden kilometers worden overbrugt en zorgt zo zelf voor zijn verspreiding. Kenmerkend zijn hun klagende, trompettende roep bij hun nachtelijke vluchten.
De zwarte zwaan is bijna volledig zwart met enkele witte handpennen. De rozerode snavel is lichter op de punt. Hij wordt 110 tot 140cm lang en zon 6 kg zwaar. De geslachten zijn qua uiterlijke kenmerken aan elkaar gelijk.
De zwarte zwaan heeft van alle zwanen de langste hals. Meer dan half zolang als de totale lichaamslengte.
Nog 10 panorama's hebben de tand des tijds doorstaan. Eentje van deze bevindt zich bij ons in België namelijk te Waterloo. Waar het de Slag van Waterloo 1815 over 110m op 12m hoog uitbeeldt. Geschilderd door Louis Dumoulin in 1912 geeft het de eerste Franse cavaleriecharges weer onder leiding van de de admiraal Ney. In de verte staan de hoeven Hougoumont en La Belle Alliance in brand. Deze panoramas kregen minder belang door de opkomst van fim en televisie. Echter sinds de digitale fotografie wint het panorama weer aan aandacht..
Voor diegene die eens mooie foto's wil nemen van de uniformen ten tijdevan de slag van Waterloo, op 16 en 17 juni wordt de slag ter gelegenheid van zijn verjaardag nog eens overgedaan. Dit met internationale groepen deelnemers.
Zondag een uitstapje naar een klassieker, het Jubelpark te Brussel. Wat ik niet wist dat je via een lift bovenop de triomfboog kon komen. Vandaar uit heb je een prachtig zicht over Brussel. Eerste foto van het jubelpark zelf en in de verte de Wetstraat. Tweede foto is van de Europese wijk. Spijtig genoeg was het weer een beetje druilerig.
Detail van de triomfboog en het standbeeld op deze. De toegangspoort tot Brussel en het park van 35ha. Gebouwd in 1905 met de opbrengsten uit de Congo. Prestige met bloed geschreven door Leopold II. Heden gaat men voorbij aan dit verleden en heeft Brussel één van de mooiste arcades met triomfboog en musea. .aan over.
Tweede Wereldoorlog in beeld
Het Legermuseum ondergebracht in hallen naast de arcade van het Jubelpark heeft sinds 11 januari 2007 in de fraaie Bordiau-hal een nieuwe afdeling over de Tweede Wereldoorlog geopend. Wandelen over de commandobrug van een Brits oorlogsschip? Een kijkje nemen in een Duitse bunker? De geallieerde strategische bombardementen? De tegenaanval van het Rode Leger? D-Day en Operatie-Overlord? Het kan allemaal. Enkele foto's uit het museum.
Fotografie tijdens de oorlogsjaren
Enkele diorama's, de bevoking op de vlucht
De duitse opmars strand in de modder
Een nog bestaande luchtafweertoren uit Hamburg
Operatie-Overlord Drie Britse parachutisten na hun aanval op de Merville kustbatterij.
Foto van het roosvenster in de Bordiau-hal. De hal is zo genoemd als aandenken aan de architect Gédeon Bordiau van het Jubelpark.
In oktober 1928 namen de eerste vier zusters van Liefde hun intrek in het kankerinstituut. Diezelfde maand werd ook een voorlopige kapel ingewijd. De huidige kapel met glasramen van Fréderic Rodenburg getuigt van de piëteit, de spirituele invulling en de motivatie van het verplegend personeel en van de zusters van Liefde die de zorg van de patiënten steeds centraal hebben geplaatst. Deze geest is tot vandaag voelbaar in de zorgverlening binnen de UZ. Leuven
Erfgoeddag in de Universitaire ziekenhuizen Leuven. Meer bepaald in het Elisabeth instituut, het voormalige verpleegsters opleidinginstituut en de St-Rafael kliniek of het kankerinstituut.
Beide bedreigt door de sloophamer. Hier heb ik enkele gewezen verpleegsters ontmoet nu in de rol van bewaarsters van het verleden van de Universitaire Ziekenhuizen. Door hun niet aflatende zoektocht bij professoren en in stoffige kelders hebben ze een ganse geschiedenis bij elkaar gebracht van medische apparaten en didactisch materiaal. Dit alles staat nu te wachten op een passend museum de Universitaire Ziekenhuizen waardig. Waarom niet één van beide gebouwen redden van de sloop om dit museum in onder te brengen?
In het midden van vorige eeuw was Vesalius niet ver weg en moest het men het stellen met bovenstaand materiaal. Alleen werd het niet meer stiekem van het kerkhof weggehaald.
Een anekdote verteld door één van de gewezen verpleegsters. Deze spuiten werden vroeger alsmaar herbruikt en niet na éénmalig gebruik weggesmeten zoals nu. Na sterlisatie werden deze dan gekeurd op weerhaakjes wat zeer pijnlijk zou zijn bij de patient bij het terugtrekken van de spuit uit het vlees. Daarom werden deze spuiten indien er een weerhaakje aan was over een slijpsteenje gewreven totdat het weerkhaakje weggeslepen was. Daarom nog steeds die vrees voor de beruchte prik bij vele mensen?
Lente in de kruidtuin te Leuven. Heden te bewonderen de prachtige laan met blauwe regen of wisteria en de pas ontluikende kleurenpracht van de rhododendrons. De blauwe regens hebben ondertussen de respectable leeftijd van 180 jaar overschreden. Een unieke verzameling waar we hier te Leuven echt trots mogen over zijn.
Leuven is één van de weinige steden in ons land die een plantentuin bezitten. In België is de kruidtuin van Leuven de oudste. Hij dateert van 1738. De eerste wetenschappelijke tuinen waren kruidtuinen, verzamelingen en tegelijk voorraden van geneeskrachtige planten. De kruidtuinen hadden dus een rechtstreeks verband met de geneeskunde. Later werden meer zuiver plantkundige tuinen ingericht met in de collectie planten met sierwaarde, potentieel economische gewassen, merkwaardige planten, planten als studie-objecten. Men verliet het eng begrip 'kruidtuin' en de eerste plantentuinen of botanische tuinen en arboreta zagen het licht. Dit belet niet dat de oude benaming 'kruidtuin' voor bepaalde instellingen is blijven bestaan, zoals in Leuven. Op een oppervlakte van ca. 2,2 ha bevindt zich een uitgebreide verzameling bomen, heesters en struiken. Naast de verzameling kruidachtige planten, kruiden, water- en kuipplanten, stelt het serrecomplex een verscheidenheid van tropische en subtropische soorten tentoon. (450 m²)
De prachtige beukendreven die Meerdaalwoud doorkruisen
Het Meerdaalwoud was ooit het jachtgebied van de familie de Croy (gewezen eigenaars Arenbergkasteel te Heverlee).
Het woud is steeds goed beheert geweest en toen in 1918 de Belgische staat het in eigendom kreeg als herstelbetaling na de WO I is dit één van de grootste aaneengesloten bosgebieden van Vlaanderen geworden. Samen met Heverleebos en Egenhovenbos meer dan 2000 ha.
Het woud is gekend door zijn prachtige beukendreven en zijn mooie variteiten aan boomsoorten. Ook is het gebied sterk heuvelachtig vanaf ongeveer 50m tot meer dan 100m. Hierdoor krijgen we ook mooie waterpartijen in het bos waar de Zoete Waters en de romatische Warandevijver een voorbeeld van zijn. Om dit prachtige woud te ontdekken is het best de GR512 te volgen vanaf het station in St-Joris Weert tot in Hamme-Mille waar men de bus terug naar Leuven kan nemen. Deze wandeling is ongeveer 12km en een echte belevenis.
Ik ben Mars, en gebruik soms ook wel de schuilnaam marsje.
Ik ben een man en woon in Leuven (Belgie) en mijn beroep is steeds tot uw dienst.
Ik ben geboren op 01/01/1954 en ben nu dus 70 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Fotografie, geschiedenis.
Deze blog heb ik opgezet wegens mijn belanstelling in Leuven en haar geschiedenis.
Ik ben Mars, en gebruik soms ook wel de schuilnaam marsje.