Deze prachtige waterburcht in de groene vallei van de Wingebeek ligt tussen de heuvels van het Hageland en doet de bezoeker dromen over vervlogen tijden.
De Heren van Horst worden al in de vroege 13de eeuw vermeld in geschriften. De karakteristieke donjon dateert uit de vroege 15de eeuw. Daarnaast ademt het complex ook een 17de-eeuwse sfeer uit. De toenmalige bewoonster, Maria-Anna van den Tympel, liet twee vleugels aanbouwen rond de binnenkoer en voerde belangrijke verfraaiingswerken uit. Het indrukwekkende stucwerk op de plafonds, geïnspireerd op teksten uit de Metamorfosen van Ovidius, is daar een mooi voorbeeld van. Van den Tympel liet tevens het wagenhuis bouwen, dat nu het bezoekerscentrum met erfgoedwinkel en een gezellig streekgasthof huisvest. In en rond het kasteel is bijzonder veel te ontdekken: cultuur, natuur, fietsen, wandelen of lekker eten en drinken, in Horst vindt iedereen zijn gading. Het Kasteel van Horst is een bezoek méér dan waard! Het kasteel is sinds 1996 in beheer van Erfgoed Vlaanderen. Een doorgedreven restauratie en passende herbestemming worden momenteel voorbereid.
Het Kasteel van Horst ligt aan een knooppunt van het fietsknooppuntennetwerk Hageland, dat naadloos aansluit bij de netwerken van Antwerpen en Limburg.
De Giardino di Boboli is met zijn grotten en standbeelden het mooiste park van Firenze. Op wandelafstand van de Ponte Vecchio en op 500 m van de Piazza Porta Romana. Hier liggen achter het Pitti paleis met zijn zeven musea de wereldberoemde Boboli-tuinen. Eleonora van Toledo kocht het Pitti paleis1549 waardoor het in de familie De Medici kwam. De Medici hebben het bewoond tot het uitsterven van het geslacht in 1737. Daarna kwam het gebouw aan het huis Habsburg Lotharingen. De kunstschatten die de Medici verzameld hadden kwamen niet in hun bezit, maar werden eigendom van de stad.De aanleg van het park, dat oorspronkelijk 320.000 vierkante meter omvatte en tegen de helling van de Boboliheuvel werd aangelegd. Hierdoor zijn er ook hoogteverschillen te overbruggen tijdens een bezoek aan deze tuinen. Het is ontworpen door de tuinarchitect Niccolò Pericoli. Zijn ontwerp zou als voorbeeld dienen voor vrijwel alle koninklijke tuinen in Europa met inbegrip van Versailles. In de loop der eeuwen werden de tuinen ook voorzien van vele kunstwerken, fonteinen en beeldhouwwerken. Daarnaast is er een amphitheater en een koffiehuis (1774) en tref je er vijvers aan met een beeld van Neptunus. Vanaf het koffiehuis heb je een prachtig zicht over Firenze. Fontein van de artisjokken
Beroemde middeleeuwse brug over de Arno, gekend van de vele juwelierswinkeltjes die er zich op bevinden. Boven deze winkeltjes loopt er echter een gang (de Corridoio) waarlangs vroeger de adel (De Medici) zich konden verplaatsen vanuit het Vecchio paleis naar het Pitti paleis zonder dat ze zich moesten mengen met het gewone volk.
Op het einde van de brug bevindt zich de Manellitoren, gebouwd in de middeleeuwen om d ebrug te verdedigen. De familie Manelli heeft steeds geweigerd de toren af te breken voor de gang van de Medici (Corridoio). Hierdoor moest deze om de toren.
Het woord bankroet zou hier eveneens vandaan komen. Wanneer een juwelier zijn standplaats niet meer kon betalen werd zijn tafel (banca) in elkaar geslagen (rotta).
Dit duitse soldatenkerkhof met meer dan 30.800 gesneuvelden bevindt zich op de Passo de la Futa het steunpunt van de groene lijn of Gotenlinie dewelke dwars door Italië liep van Carrara tot Rimini. Deze moest de opmars van de geallieerden tegenhouden.
Dit kerkhof ligt op een zeer mooie locatie op de 952m hoge Futa-pas. Te bereiken via de A1 Bologna Firenze, afslaan aan de afrit 16 (Pian dei Voglio) en van hieruit is het nog 10km tot aan het kerkhof.
Het kerkhof heeft een concept van een oneindige spiraal op de bergflank. Deze is gevormd door een lage stenen muur met een wandelpad ervoor. Binnen deze spiraal liggen de stenen gedenktekens van de gesneuvelden. Bovenaan op t einde van de spiraal bevindt zich het gedenkteken met daaronder een krypte met gedenktekens van de verschillende divisies.
Op de fotos zijn in de verte het landschap van de Il Mugello te wonderen. (gekend van het circuit van Imola)
Wat: Oorspronkelijk was dit de lakenhal, opgericht in 1317 (nu de benedenverdieping, gotische stijl). In 1432 trok de universiteit in in de vleugel aan de Krakenstraat. In 1679 verkocht de stad de hal volledig aan de universiteit, en het gebouw werd verhoogd (nu de 1ste verdieping, barokstijl). In 1723 werd de classicistische Regavleugel gebouwd. Nu zijn de diensten van het rectoraat erin ondergebracht...
De zwarte zwaan (Cygnus atratus) is een soort zwaan, afkomstig uit Australië, Tasmanië en Nieuw Zeeland. Hij leeft in zoet- en brakwatergebieden en voedt zich met grassen en waterplanten.
De vogel heeft als enige zwaan een zwart verenkleed. De kuikens worden door de ouders samen opgevoed. De zwarte zwaan is niet honkvast. Bij zwerftochten kunnen afstanden van honderden kilometers worden overbrugt en zorgt zo zelf voor zijn verspreiding. Kenmerkend zijn hun klagende, trompettende roep bij hun nachtelijke vluchten.
De zwarte zwaan is bijna volledig zwart met enkele witte handpennen. De rozerode snavel is lichter op de punt. Hij wordt 110 tot 140cm lang en zon 6 kg zwaar. De geslachten zijn qua uiterlijke kenmerken aan elkaar gelijk.
De zwarte zwaan heeft van alle zwanen de langste hals. Meer dan half zolang als de totale lichaamslengte.
Nog 10 panorama's hebben de tand des tijds doorstaan. Eentje van deze bevindt zich bij ons in België namelijk te Waterloo. Waar het de Slag van Waterloo 1815 over 110m op 12m hoog uitbeeldt. Geschilderd door Louis Dumoulin in 1912 geeft het de eerste Franse cavaleriecharges weer onder leiding van de de admiraal Ney. In de verte staan de hoeven Hougoumont en La Belle Alliance in brand. Deze panoramas kregen minder belang door de opkomst van fim en televisie. Echter sinds de digitale fotografie wint het panorama weer aan aandacht..
Voor diegene die eens mooie foto's wil nemen van de uniformen ten tijdevan de slag van Waterloo, op 16 en 17 juni wordt de slag ter gelegenheid van zijn verjaardag nog eens overgedaan. Dit met internationale groepen deelnemers.
Zondag een uitstapje naar een klassieker, het Jubelpark te Brussel. Wat ik niet wist dat je via een lift bovenop de triomfboog kon komen. Vandaar uit heb je een prachtig zicht over Brussel. Eerste foto van het jubelpark zelf en in de verte de Wetstraat. Tweede foto is van de Europese wijk. Spijtig genoeg was het weer een beetje druilerig.
Detail van de triomfboog en het standbeeld op deze. De toegangspoort tot Brussel en het park van 35ha. Gebouwd in 1905 met de opbrengsten uit de Congo. Prestige met bloed geschreven door Leopold II. Heden gaat men voorbij aan dit verleden en heeft Brussel één van de mooiste arcades met triomfboog en musea. .aan over.
Tweede Wereldoorlog in beeld
Het Legermuseum ondergebracht in hallen naast de arcade van het Jubelpark heeft sinds 11 januari 2007 in de fraaie Bordiau-hal een nieuwe afdeling over de Tweede Wereldoorlog geopend. Wandelen over de commandobrug van een Brits oorlogsschip? Een kijkje nemen in een Duitse bunker? De geallieerde strategische bombardementen? De tegenaanval van het Rode Leger? D-Day en Operatie-Overlord? Het kan allemaal. Enkele foto's uit het museum.
Fotografie tijdens de oorlogsjaren
Enkele diorama's, de bevoking op de vlucht
De duitse opmars strand in de modder
Een nog bestaande luchtafweertoren uit Hamburg
Operatie-Overlord Drie Britse parachutisten na hun aanval op de Merville kustbatterij.
Foto van het roosvenster in de Bordiau-hal. De hal is zo genoemd als aandenken aan de architect Gédeon Bordiau van het Jubelpark.
In oktober 1928 namen de eerste vier zusters van Liefde hun intrek in het kankerinstituut. Diezelfde maand werd ook een voorlopige kapel ingewijd. De huidige kapel met glasramen van Fréderic Rodenburg getuigt van de piëteit, de spirituele invulling en de motivatie van het verplegend personeel en van de zusters van Liefde die de zorg van de patiënten steeds centraal hebben geplaatst. Deze geest is tot vandaag voelbaar in de zorgverlening binnen de UZ. Leuven
Erfgoeddag in de Universitaire ziekenhuizen Leuven. Meer bepaald in het Elisabeth instituut, het voormalige verpleegsters opleidinginstituut en de St-Rafael kliniek of het kankerinstituut.
Beide bedreigt door de sloophamer. Hier heb ik enkele gewezen verpleegsters ontmoet nu in de rol van bewaarsters van het verleden van de Universitaire Ziekenhuizen. Door hun niet aflatende zoektocht bij professoren en in stoffige kelders hebben ze een ganse geschiedenis bij elkaar gebracht van medische apparaten en didactisch materiaal. Dit alles staat nu te wachten op een passend museum de Universitaire Ziekenhuizen waardig. Waarom niet één van beide gebouwen redden van de sloop om dit museum in onder te brengen?
In het midden van vorige eeuw was Vesalius niet ver weg en moest het men het stellen met bovenstaand materiaal. Alleen werd het niet meer stiekem van het kerkhof weggehaald.
Een anekdote verteld door één van de gewezen verpleegsters. Deze spuiten werden vroeger alsmaar herbruikt en niet na éénmalig gebruik weggesmeten zoals nu. Na sterlisatie werden deze dan gekeurd op weerhaakjes wat zeer pijnlijk zou zijn bij de patient bij het terugtrekken van de spuit uit het vlees. Daarom werden deze spuiten indien er een weerhaakje aan was over een slijpsteenje gewreven totdat het weerkhaakje weggeslepen was. Daarom nog steeds die vrees voor de beruchte prik bij vele mensen?
Lente in de kruidtuin te Leuven. Heden te bewonderen de prachtige laan met blauwe regen of wisteria en de pas ontluikende kleurenpracht van de rhododendrons. De blauwe regens hebben ondertussen de respectable leeftijd van 180 jaar overschreden. Een unieke verzameling waar we hier te Leuven echt trots mogen over zijn.
Leuven is één van de weinige steden in ons land die een plantentuin bezitten. In België is de kruidtuin van Leuven de oudste. Hij dateert van 1738. De eerste wetenschappelijke tuinen waren kruidtuinen, verzamelingen en tegelijk voorraden van geneeskrachtige planten. De kruidtuinen hadden dus een rechtstreeks verband met de geneeskunde. Later werden meer zuiver plantkundige tuinen ingericht met in de collectie planten met sierwaarde, potentieel economische gewassen, merkwaardige planten, planten als studie-objecten. Men verliet het eng begrip 'kruidtuin' en de eerste plantentuinen of botanische tuinen en arboreta zagen het licht. Dit belet niet dat de oude benaming 'kruidtuin' voor bepaalde instellingen is blijven bestaan, zoals in Leuven. Op een oppervlakte van ca. 2,2 ha bevindt zich een uitgebreide verzameling bomen, heesters en struiken. Naast de verzameling kruidachtige planten, kruiden, water- en kuipplanten, stelt het serrecomplex een verscheidenheid van tropische en subtropische soorten tentoon. (450 m²)
Ik ben Mars, en gebruik soms ook wel de schuilnaam marsje.
Ik ben een man en woon in Leuven (Belgie) en mijn beroep is steeds tot uw dienst.
Ik ben geboren op 01/01/1954 en ben nu dus 70 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Fotografie, geschiedenis.
Deze blog heb ik opgezet wegens mijn belanstelling in Leuven en haar geschiedenis.
Ik ben Mars, en gebruik soms ook wel de schuilnaam marsje.