Huidige Grote Markt - Leuven met rechts het stadhuis, links St-Pieterskerk en achteraan het Tafelrond. Op de tweede foto een vergelijkende postkaart uit 1905.
Het huidige tafelrond in kerststemming op de Grote Markt te Leuven. Hier tel ik 12 ramen, 12: 2 is 6 zoals op de gravure van het tafelrond. Waarom heeft men hier geen meervoud van zeven toegepast want dit verwijst naar het aantal van de zeven geslachten van Leuven? Wie weet hier meer over?
Wat er ook van mag wezen de zeven Leuvense geslachten zijn alleszins vanaf de XVIe eeuw een feit geweest. Zij en hun aanverwante families hebben beslist in het politieke-sociaal-economische leven van de stad een grote rol gespeeld. bijgevoegd deze zeven familienamen - UTEN LIEMINGEN - VAN DER CALSTREN - VAN REDINGEN - VAN DEN STEENE - VERRUSALEM - GIELIS en VAN RODE (bron Genenanet)
Wie heeft er banden met deze families? De Udekems (Prinses Mathilde) met de familie Gielis?
Voorbeeld van een hoe een gebouw in de vroegere geschiedenis verkeerd kon weergegeven worden. In de bovenste postkaart zie je het vroegere tafelrond op de Grote Markt zoals het er uitzag voor de eerste wereldoorlog. Op de porseleinkaart gemaakt in het midden van de negentiende eeuw zie je hetzelfde Tafelrond maar met zes ramen inplaats van met zeven. Heeft hier iemand een uitleg voor?
De Doode Beemde vormt veruit het belangrijkste en meest waardevolle natuurgebied in dit deel van de Dijlevallei. In 1980 sloegen Natuurpunt en de Vrienden van Heverleebos en Meerdaalwoud de handen in elkaar om hier een prachtige brok natuur uit te bouwen. Dode beemden betekent zoveel als onbruikbare graslanden. Het gebied mag dan voor de landbouw te vochtig en van weinig nut geweest zijn, landschappelijk en qua natuurwaarden is het rijk en uniek gebleven. Als de Dijle binnenkort weer mag overstromen en sedimenten afzetten zoals in een ver verleden, zal opnieuw een natuurlijk alluviaal rivierecosysteem ontstaan waarvan de ecologische rijkdom logischerwijze meegroeit. Bovendien zijn 'vrije' overstromingen in de Doode Bemde de enige manier om Leuven afdoende te beschermen tegen watersnood. Een ingenieus plan koppelde een maatschappelijke deugd aan een ecologische nood. Dit plan werd dan ook gehonoreerd als Europees Life-project.
Ligging: Deels in Bertem, deels in Huldenberg, deels in Oud-Heverlee.Het beheer is in handen van de Vrienden van Heverleebos en Meerdaalwoud vzw.
Openstelling: Het wandelpad door het gebied is een lusvormige wandeling van 6 km. Laarzen aantrekken is een uitstekend idee, behalve tijdens langdurige droogte. Er is een vogelkijkhut. Honden liever niet, maar als het echt moet, dan strak aan de leiband. Voor buggy's en rolstoelen is het parcours niet geschikt.
Routebeschrijving: Openbaar vervoer: NMBS-station St.- Joris-Weert op 900 m van Dijlebrug. In het weekend vertrekt er om 32 min. na elk uur een trein uit Leuven naar Louvain-la-Neuve die 13 min. later in St-Joris-Weert stopt. In de week is er om het half uur een trein uit Leuven. Vlakbij de startplaats is de bushalte "Dijlebrug" van lijn 337 Leuven-Hamme-Mille. (Voor meer info: De Lijn Vlaams-Brabant, tel. 02-526 28 28)
De gerestaureerde hoevegebouwen en bakkerij uit de 17de eeuw. Rechts naast de noorderpoord ziet u een stuk van de voormalige brouwerij. De hoevegebouwen zijn nu ingedeeld in woningen.
De kerk: van het kloostercomplex vormt de kerk het middelpunt. Een eerste stenen bedehuis werd opgericht van 1158 tot 1170, opgetrokken in een typisch romaanse stijl van het maasland. Later werd dit bedehuis verwoest en pas rond 1640 werd de bouw van een nieuwe kerk aangevat. Het geplande kerkgebouw zal nooit voltooid worden. Het bestaande gedeelte was bouwvallig wanneer abt Van Den Bruel rond 1775 Laurent-Benoit Dewez ontbood een nieuwe kerk te bouwen, en alle bestaande gebouwen te venieuwen. Van dit groots project werd alleen de kerk afgewerkt, evenals het nieuwe abtskwartier.
Tektst uit: "De abdij van Vlierbeek" (te verkrijgen in Taverne "In den Rozenkrans")
Het gastenkwartier: Deze bevindt zich rechts van het nieuwe abtskwartier (nieuwe abtskwartier = rode gevel).
Dit gebouw werd ca. 1642 begonnen en is opgetrokken in barokstijl met classicistische tinten (strenge gevelopstand). De gevel is verdeeld in 12 traveeën waarvan de 5 linkse de oudste zijn. Later, ca. 1727, werden de overige 7 traveeën bijgebouwd volgens het oorspronkelijke plan. De datum met de initialen P.P. (= Abt Petrus Paradaens) is gebeiteld bovenaan op de fries, boven de rubensciaanse toegansdeur. Dit gebouw was oorspronkelijk ingericht als gastenkwartier van de abdij.
Tektst uit: "De abdij van Vlierbeek" (te verkrijgen in Taverne "In den Rozenkrans")
Groot Park park vrij toegankelijk gebouwen in gebruik of verhuurd door de K.U.Leuven Het park maakte eeuwenlang deel uit van de landerijen (een groot gedeelte van Lovenjoel) van de familie de Spoelbergh (vanaf 1649). Het kasteel werd voor 1755 in classisistische stijl gebouwd en momenteel in restauratie. Vanaf het kasteel gaat een dreef recht naar het kerkplein. Het park werd door de erfgenamen van de familie de Spoelbergh in 1915 geschonken aan de K.U.Leuven. In 1926 gaf deze het in pand aan de Zusters van Liefde uit Gent, die er een instelling bouwde voor geesteszieke vrouwen en studenten psychiatrie. Het werd in juni 1927 feestelijk geopend in aanwezigheid van koningin Elisabeth en kardinaal Van Roey. Het park van 25 ha, aangelegd door burggraaf de Spoelberch, bevat tal van zeldzame bomen zoals een moerascypres met een stamomtrek van meer dan 4 meter. Aan de achterzijde werd in 1928 een boerderij gebouwd die instond voor de voedselvoorziening en bezigheidstherapie voor de patiënten. In 1978 werd dit gekocht door de K.U.Leuven die er haar Zoötechnisch Centrum inrichtte.
Meerdaelbos in de omgeving van Leuven heeft een verleden dat tot de ijstijd reikt. Dit is nu een prachtig bosreservaat geworden één van de grootste van Vlaanderen. De warandevijver hier op de foto is wel uitgegraven met het doel het overtollige water af te voeren naar de bijgelegen Nethen. TIP !!! Ik nodig iedereen uit hier heerlijke wandelingen te maken. Na het zoniënwoud de grootste aan elkaar gesloten bospartij met Meerdael, Mollendael en Heverleebos. De wandelingen start u het best aan de Zoetewaters in Oud-Heverlee of de Weertsedreef in Haasrode.
De belangrijkste eigenschap van de gotiek is de drang naar verticaliteit. Gebouwen worden steeds hoger en daardoor schijnbaar smaller, in de beeldhouwkunst en schilderkunst zien we langgerekte figuren en omhoogrankende plantenfiguren. Het veelvuldig gebruik van spitsbogen doet de verticaliteit versterken.
De Sint-Pieterskerk is een voorbeeld van Brabantse laatgotiek uit de 15de eeuw. Zij wordt gekarakteriseerd door de koorpartij met zeven straalkapellen. Binnen bevindt zich de Schatkamer van Sint-Pieter, waar u twee meesterwerken kunt bewonderen van de Vlaamse primitief Dirk Bouts: "Het Laatste Avondmaal" en "De Marteling van de Heilige Erasmus". Merkwaardig is het doksaal, gelegen tussen koor en schip. In de 17e eeuw werden dergelijke doksalen meestal afgebroken om een beter doorzicht naar het koor te krijgen. Het ganse jaar door is deze kerk en haar museum te bezoeken.
Het kasteel Arenberg ligt in een zeer mooi park juist aan de rand van Leuven. Aansluitend bevind er zich het sportkot van de KUL. Antoon de Croy, heer van Chièvres, kocht het domein in 1446 van kaas van Grez, laatste verwante der eerste heren, die Heverlee in bezit hebben gehad. In 1518, onder Willem de Croy, raadsman van Filips de Schone en goeverneur van keizer Karel, werd de heerlijkheid door de vorst verheven tot baronie. Willem liet de eerste burcht afbreken en vervangen door het huidige kasteel. Hij stichtte alhier het klooster der Celestijnen, waarvan de kapel de begraafplaats werd van zijn familie. Van de kunstvolle praalgraven bleef alleen het mausoleum van kardinaal Willem de Croy, neef van de stichter, gespaard; het fijne beeldhouwwerk, aan Jan Mone toegeschreven, is overgebracht naar de Kapucijnenkerk te Edingen. Karel II de Croy heeft in 1596 een begin gemaakt met de aanleg van het park rondom het kasteel. Zijn zuster, Anna de Croy, erfde de heerlijkheid in 1612. Door hun huwelijk in 1587 werden de twee machtigste huizen der toenmalige Nederlanden verenigd : Karel I, graaf en prins van Arenberg echtgenoot van Anna de Croy, werd heer van Heverlee. In 1644 werd Arenberg tot hertogdom verheven; vóór deze datum droegen de Arenbergs reeds de titel van hertogen van Aarschot. Ze hebben steeds de voornaamste ambten bekleed in onze gewesten, en maakten van Heverlee hun voornaamste verblijfplaats. Armen en geleerden mochten steeds op hun hulp rekenen om hun nood te laten lenigen of voor hun wetenschappelijk werk geldelijke steun te bekomen. Hun verblijf te Heverlee was voor vele arbeidersgezinnen een zegen door het werk dat hun op het uitgestrekte domein werd verschaft. Het is dan ook niet te verwonderen dat de Heverleese bevolking een dankbaar aandenken bewaart aan de hertogen van Arenberg. Het kasteel en het omliggende park werden door hertog EngelbertMarie in 1916 aan de katholieke hogeschool van Leuven geschonken. Dit is het officiële verhaal. Het verhaal gaat dat Arenberg al voor of tijdens de oorlog een stuk van het kasteeldomein aan rektor Ladeuze zou hebben beloofd. Dat siert de hertog. Maar er wordt toch beweerd dat politieke druk van katolieke zijde de aangeslagen goederen voor een gunstprijs bij de zwaar geteisterde universiteit deed belanden. Hoe de relatie tussen de universiteit en de hertog van Arenberg nadien verliep, is ook niet helemaal duidelijk. Hierover wou men geen uitleg verstrekken. We kunnen er in ieder geval van op aan dat deze zeker niet altijd rooskleurig was. Zo waren er problemen over het onderhoud van het kasteel en moet er ook tijdens de jaren '60 menig haar in de boter hebben gelegen. In 1994 werden de plooien blijkbaar terug gladgestreken en kreeg de huidige hertog een eredoktoraat.
Victoire douloureuse, onderdeel van de iconografie op het dodenmonument 14-18 op het Martelarenplein te Leuven. De naakte vrouwenfiguur op het basement van de dodenlantaarn stelt een allegorie voor op de engel van de overwinning "Victoire douloureuse". Dit beeld zorgde voor een grote contraversie met de katholieke overheden. Gelukkig heeft de beeldhouwer en ontwerper hier geen concessie gedaan. Rechts van haar op het basement van de lantaarn ziet men "Les Fusillés", de gegijselde burgers die gelaten hun lot afwachten. De werkelijkheid was hier ook gruwelijker dan de voorstelling. Toch prachtig in beeld gebracht door M. Wolfers.
Het oorlogsmonument te Leuven op het Martelarenplein. Opgericht ter nagedachtenis van de gesneuvelde slodaten en burgers tijdens de oorlog 1914 - 1918.
Verhaal opgetekend door Louis Gille, auteur van Cinquante mois doccupation
Vier Belgische geniesoldaten waren in burgerkleding vanuit Antwerpen vertrokken. Te Lovenjoel benaderden zij de spoorweg en probeerden deze door middel van een springtuig te saboteren. De schade aan de spoorweg was eigenlijk niet zo groot en kon vrij vlug hersteld worden, maar de Duitsers zonnen op wraak. Omdat zij er niet onmiddellijk in slaagde om de vier soldaten te grijpen, keerden zij zich tegenover de onschuldige burgerbevolking, die verplicht werd opheldering te geven over de feiten en die reeds in de morgen van 30 september gijzelaars moest leveren. Dit leveren van gijzelaars bleef voor Lovenjoel en Vetrijk trouwens bestaan tot 1915.
Alle troepen belast met de bewaking van de spoorlijn, kregen bevel iedere persoon, die op verdachte wijze de spoorweg, de telegraaf of de telefoonlijn naderde zonder genade dood te schieten.
Diezelfde 30ste september komt er uit Leuven een compagnie Duitse brandstichters over en onder bevel van twee officieren die de operatie leiden, verjoegen ze de bewoners uit 14 huizen en staken deze vervolgens in brand. Deze soldatenbende stak eveneens de brand aan de pastorij, het klooster (dit is een huis gelegen juist naast het gemeentehuis van Lovenjoel, waar toentertijd een kleine zustergemeenschap woonde, die de nabijgelegen school bediende) en de gemeenteschool. Ze stopten er pas mee toen één van de officieren een fluitsignaal gaf.
De Kultuur der Duitsers toont in deze omgeving deze indruk krijgt men tenminste het bijzondere genoegen waarmee ze ook de scholen vernietigen. De school van het naburige Korbeek-Lo werd eveneens afgebrand. De leerlingen slenteren over de speelplaats naast de puinen .
Een vrouw uit de streek snijdt gras voor de resten van haar uitgebrande woning en vertelt Gille het verhaal. We verbleven gedurende twee dagen in een varkenskot. De soldaten brulden en zongen in het kasteel Petit Lovenjoel. Op de koer lagen duizenden flessen op de grond. Met armen vol potten confituur kwamen de soldaten van de zolder. In een handomdraai ledigden ze deze potten en werkten de confituur met mondenvol naar binnen. Vervolgens wierpen ze zich met geknor en plezier op de flessen champagne. Overal hing de geur van wijn en alcohol.
Toen was er een ontploffing: de soldatenbende deed met dynamiet een brandkoffer springen. De bewakers droegen spiegelkasten naar de spoorweg om er wachthuisjes van te maken. Talrijke meubels, pendules, kunstvoorwerpen, enz namen de weg naar Duitsland, met de eerste trein die voorbij kwam.
Op de grasvelden hadden de soldaten aan driepikkels versierde borden in oud Delfts porselein opgehangen, die ze van de muur getrokken hadden. Sommige bereidden er maaltijden in, boven een houtvuur. Het kristal werd door de vensters geworpen, gans de omgeving lag vol met scherven.
Men heeft ons laten weten dat, indien de Belgische soldaten opnieuw zouden proberen de verbindingen van de spoorweg, telegraaf of telefoon, dan ook de overblijvende gespaarde huizen vernield zouden worden. Nochtans zitten wij er voor niets tussen jammerde de arme vrouw. Vindt U dat juist Mijnheer?
Een van de belangrijkste residenties van de hertogen van Arenberg en van Aarschot was sinds 1612 het kasteel van Heverlee. Hun relatie met de nabij gelegen Leuvense Universiteit was steeds uitstekend. Blijvende en waardevolle getuigen daarven zijn vandaag nog het Arenberginstituut, de universitaire campus Arenberg met het kasteel en het park, het domeinarchief van het hertogdom Aarschot vanaf de veertiende eeuw en de collectie familieportretten en kostuums. Deze unieke combinatie tussen een universteit en een familie wordt treffend uitgebeeld in het bronzen monument voor het kasteel in Heverlee, dat het mecenaat van de blinde hertog voor het wetenschappelijk onderzoek van Jan Pieter Minckelers vereeuwigt. Meer over deze merkwaardige man die zijn stempel op de geschiedenis van Leuven drukte krijg je in volgende artikelen.
Ik ben Mars, en gebruik soms ook wel de schuilnaam marsje.
Ik ben een man en woon in Leuven (Belgie) en mijn beroep is steeds tot uw dienst.
Ik ben geboren op 01/01/1954 en ben nu dus 70 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Fotografie, geschiedenis.
Deze blog heb ik opgezet wegens mijn belanstelling in Leuven en haar geschiedenis.
Ik ben Mars, en gebruik soms ook wel de schuilnaam marsje.