Ik ben Martin Vanhee, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Maarten.
Ik ben een man en woon in Roeselare (België) en mijn beroep is met pensioen.
Ik ben geboren op 26/07/1955 en ben nu dus 69 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: corresponderen en zo van mensen houden en omgekeerd.
Eigenlijk geloof ik in het goede van de mensen ondanks alles, vriendschap en liefde zijn dan ook de sleutels in mijn leven. Want elke liefde heeft haar waarde al betaal je soms de prijs van pijn, verdriet en verlatenheid.
Sluit vriendschap met de bomen sluit vriendschap met de wind sluit vriendschap met de bloemen die je op de wereld vindt
Sluit vriendschap met de wolken sluit vriendschap met de maan sluit vriendschap met de sterren die aan de hemel staan
Sluit vriendschap met de golven de zee met eb en vloed maar vooral met alle mensen die je op je weg ontmoet
Broer Christiaan Vanhee
02.12.1956 - 28.07.2014
zijn dochter
Eline Vanhee
11.02.1986-14.05.2013
Volg jouw eigen weg soms kronkelend soms rechtdoor volg jouw eigen droom al lijkt hij vaag: ga ervoor!
Luister naar jouw kloppend hart het spreekt een eigen taal het kent jouw leven door en door het kent jouw verhaal.
Vertrouw steeds wat je voelt en twijfel nooit aan jezelf jij bent de zon, de maan, de ster, schitterend aan het hemelgewelf!
Er is een groot verschil tussen eenzaamheid en alleen zijn, al kunnen die beiden soms wel samen gaan. Bij deze maak ik van de gelegenheid gebruik om te zeggen dat alles goed gaat met me, want toen ik recent een foto heb geplaatst van een gast die alleen op een trap zat, zich afvragend of hij nog wel vrienden had, waren een paar onder jullie die dachten jullie steun nodig te hebben of in elk geval een goede partner. Het thema blijft me bezig houden omdat ik zo veel dingen lees en zie hoe mensen niet langer lijken mee te tellen als ze alleen zijn, ook al hebben ze zo veel genaamde vrienden op sociale media. Maar het blijft hoe langer hoe moeilijker ook deze mensen van vlees en bloed te ontmoeten, van hart tot hart zodat er misshien wel iets kan groeien! Onderstaande foto was weer eens zo een schreeuw van iemand die wel zegt dat hij mooi en intilligent is, maar weer uitziet naar een Valentijn zonder tegenpool. Misschien zoeken die mensen ook in een vijver die voor hen te jong is... Ik hoop zo aan bepaaalde mensen een antwoord te hebben geboden, want ik voel me als een vis in het water.
11 Februari We vieren de eerste verschijning van Maria
Zieken en mensen met een beperking krijgen in Lourdes voorrang, altijd en overal! Het is hét voorbeeld van evangelische inzet en diaconie: zien wat jongeren maar ook verpleegkundigen en brancardiers in Lourdes waarmaken, de klok rond en elke dag opnieuw, mét de glimlach. Naast deze inzet trof ons ook de ‘verbondenheid’. Ieder vertrekt met zijn eigen rugzakje. Maar je draagt het nooit alleen in Lourdes. Je beleeft er vriendschap, zorgzaamheid voor elkaar, er worden zalige gesprekken gevoerd, er wordt plezier gemaakt… Het ‘samen’ zorgt ervoor dat je vol vreugde huiswaarts keert, met een verbondenheid die lang, zéér lang zal blijven nazinderen. Als je in Lourdes bent geweest, keer je ‘een beetje anders’ terug. En ik kan dit getuigen, want ik was er drie maal als brancardier en bedevaarder.
Geschiedenis is ook geschiedenis van bewegingen. In de negentiende eeuw: de arbeidersbeweging. In de twintigste eeuw: de Vlaamse beweging, vrouwenemancipatie, burgerrechten, mei68, ... En telkens waren er "weldenkende" politici die dit niet realistisch of overdreven of te duur vonden. En die dachten, het gaat wel voorbij.
En nu met de klimaatbeweging is het weer van hetzelfde. Een wetenschappelijk wereldwijd ondersteund feit stelt men zelfs ter discussie. Of men zegt dat de jeugd maar braaf moet studeren en het dan maar zelf moet oplossen. Er is zoiets als de verkeerde kant van de geschiedenis.
Het was hartverwarmend te Brussel zondag. Een waardige manifestatie (pech voor de Brusselse vuilnisdienst, weer geen werk vandaag) met mensen van alle leeftijden, veel gezinnen, veel kinderen. Geen angstige, maar een positieve sfeer. Wel de macht van het aantal tonen en...dit stopt niet. Er worden geen extreme dingen gevraagd. Alleen dat ons land doet wat zoveel Europese landen al doen. Er is zoiets als de juiste kant van de geschiedenis.
Het is helaas een harde realiteit in deze maatschappij, zeker op dagen als Valentijd, en dat terwijl we zot gemaakt worden door de sociale media allerhande. Maar eens de laptop dicht, zitten velen voor zich uit te staren, weliicht met de grote vraag:waarom word ik niet aanvaard zoals ik ben?! Waarom zijn mensen die alleen zijn om welke omstandigheden dan ook, zelf vaak een voorwerp van spot, haat en pesten? Zo vele vragen. Misschien omdat de verbondenheid is weggevallen daar vereinigingen afsterven, en elk op zich wordt teruggeworpen. het zijn slechts enkele bedenkingen. Ja, zoals in het fotootje: WAAR ZIJN MIJN VRIENDEN GEBLEVEN?!
We vieren dat Jezus, zoals elk joods jongetje, toegewijd wordt aan God. Op de icoon wachten Simeon en Hanna op Jezus in de tempel. Simeon had van de heilige Geest de belofte ontvangen dat hij niet zou sterven vóór hij de Messias had gezien. Nu neemt hij het Kind in zijn armen en jubelt van vreugde: "Nu laat u Heer uw dienaar in vrede heen gaan, zoals u hebt beloofd. Want met eigen ogen heb ik de redding gezien die u bewerkt hebt ten overstaan van alle volken. Een licht dat geopenbaard wordt aan de heidenen en dat tot eer strekt van Israël uw volk". ( Luc. 2, 29-32 )
Wat is de betekenis vandaag van Maria Lichtmis voor ons? Maria draagt Jezus, het Licht, letterlijk de wereld in. Traditioneel worden op Lichtmis kaarsen gewijd voorafgaand aan de Eucharistie, die wij aansluitend in processie naar de kerk dragen.
En natuurlijk worden in de meeste huiskamers pannenkoeken gebakken!
Al-Sisi, de President van Egypte, richt zich tot een groep jongeren met de boodschap : als jullie naar Europa gaan, pas jullie dan aan de lokale gewoontes en de lokale cultuur aan en eis niet dat de Europeanen zich aanpassen aan jullie gewoontes.
Vandaag is het de officiële feestdag van Don Bosco. Hij werd op 16 augustus 1815 vlakbij Turijn geboren in het Noord-Italiaanse stadje Castelnuovo d'Asti (nu: Castelnuovo Don Bosco). Voor zijn tijd had hij bijzondere opvattingen over zending en apostolaat. Hij maakte gebruik van alle menselijke middelen om het hart van anderen open te maken voor het evangelie. Hij kon goochelen, was acrobaat en atleet: voor een priester destijds bepaald ongewone eigenschappen. Maar hij was ervan overtuigd, dat de kerk van zijn dagen zich teveel richtte tot het verstand van de mensen en te weinig tot het hart.
Vanaf zijn priesterwijding in 1841 werkte hij in de achterbuurten van Turijn. Hij ontpopte zich als een geniaal pedagoog, wist door zijn onvermoeibare hartelijkheid en optimisme jongens aan zich te binden, maakte ze vertrouwd met de waarde van het evangelie en stichtte een plaatselijk bibliotheek, die uit zou groeien tot de Italiaanse jeugdbibliotheek.
Om nog meer tot uitdrukking te brengen dat de zorg voor de jeugd een uitdrukking was van Gods zorg voor de mensen, stichtte hij voor mannen de Congregatie der Salesianen (1859) en voor vrouwen de Dochters van Maria (1872). Na een liefdevol leven vol inspanning, waarbij hij veel tegenwerking had moeten overwinnen en had moeten oproeien tegen allerhande vormen van onbegrip in de eigen kerk, stierf hij op 72-jarige leeftijd. Hij kreeg de eretitel mee van 'koning van de straatjongens en apostel van de verwaarloosde jeugd'. Naar hem zijn de Don-Boscohuizen voor jongeren genoemd.
Dank je wel aan iedereen die een stukje inspiratie is, die op zijn of haar unieke manier het leven zoveel mooier maakt, voor ieder van jullie die liefde laat stromen door het leven, die energie, kracht, dankbaarheid, warmte, genegenheid, vriendschap, geborgenheid en nog zoveel meer moois deelt... Jullie zijn allen een deel van het grote geheel en elk deel is even belangrijk want wij zijn het met z'n allen die samen het leven zo mooi en waardevol maken...xxx
Nu de nieuwbouw van het WZC, een bijkomend verdiep, eindelijk is afgerond en de bewoners hun kamer hebben betrokken - voor velen een tweede verhuis in zeer korte tijd - was het moment aangebroken om de nieuwe vleugel in te zegenen. Dit gebeurde afgelopen week. Ook al hebben de zusters alles uit handen gegeven aan derden, zijn zowel personeel, bewoners en hun famile blij dat die zusters nog dagelijks over de vloer komen, een handje toesteken of eenzame bejaarden bezoeken! Hierbij een sfeerbeeld. Het is voorwaar een mooi gebaar dat er nog tijd gemaakt wordt deze vleuge in te zegenen met dank aan de pastoor van Dadizlele.
Vele mensen klagen en zagen constant over de post, dat 'pakske' is niet op tijd geleverd of die brief was nat, of ze zijn laat...🤬 Ik heb respect voor de postbode, door weer en wind komen ze iedere dag aan onze deur, zonder klagen of zagen, onderbetaald en om 4 u uit hun bed! Bij deze merci facteur omdat je iedere dag aan mijn deur staat met goed of slecht nieuws. RESPECT! 👨
Doe al het goede dat je kunt met de middelen de je hebt op de manier die je gewoon bent op de plaats waar je staat in de tijd die je gegeven is voor de mensen die je kent zolang het mogelijk is.
Geef mij uw goddelijke goedheid. Maagd vol van genade, Vrouwe van de glimlach, Herstel in mij de goddelijke goedheid, Leer mij te genezen wie ik heb verwond, Dat mijn lippen mogen overtromen van tederheid, Vol woorden van liefde die vrede brengen.
IK GA VOOR VERDRAAGZAAMHEID!
Dit kaarsje kreeg ik uit dank, maar er werd me gevraagd het te laten branden voor elkaar. Op mijn beurt geef ik dit licht door aan anderen, uit dank; als teken van hoop misschien, maar vooral als bevestiging, of nog meer als aanmoediging voor mensen die het nu echt nodig hebben. IK WIL ER ZIIJN VOOR U!
Als ik in India ben, is dat een groot wonder, dan wil ik er zoveel mogelijk zien.
Ik ben zo verliefd op dit land, deze nieuwe wereld, waarin ik geleidelijk een ander mens wordt.
India is zo'n boeiend land, een fascinerend land van paleizen en tempels van goden en godinnen, van Hindu's, Siksen enz….. , van kasten en paria's.
India is een land waar alles anders is als bij ons, India maakt een ander mens van u.
Wie India heeft bezocht, zal nooit meer zijn zoals voorheen was.
U leert relativeren, U gaat inzien dat er nog en andere kant aan het menszijn zit, dan die welke u hier in de luxueuze,. gehaaste, westerse wereld leerde kennen
U zult het begrip 'Tijd' anders gaan interpreteren.
Tijd bestaat immers niet in India.
Het is de gehaaste mens die de tijd heeft gemaakt .
En in India hebben de mensen geen haast.
Wie door de gids van het reisbureau van het ene monument naar het andere wordt gejaagd, zal uiteraard weinig van India leren kennen en begrijpen.
India behoort u in alle rust te leren kennen,
Doe het rustig aan, de eerste dagen niet alleen om aan het klimaat te wennen, maar veeleer om te herstellen van de cultuurschok, die u bij een eerste kennismaking met India onherroepelijk oploopt.
Ontvlucht de schok niet.
Ga hem tegemoet en verwerk hem.
Dan zult u inzien dat niet al het negatieve negatief is, dan zult u leren begrijpen waarom de armoede, die wellicht helemaal geen armoede is bestaat en waarom het verschijnsel bestaat zoals het bestaat .
Dan zult u van uw vooroordelen over India gaan houden .
U zult ernaar verlangen en gaan behoren tot de grote schare mensen die iedere kans aangrijpt om weer te kunnen genieten van de mooiste en ontroerendste ervaringen die zij in hun leven deelachtig zijn geworden: de ervaringen die India hen heeft geboden en weer zal bieden.
Ik ben Martin Vanhee, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Maarten.
