Ach wat heb je aan woorden wanneer daden niet bestaan Ach wat heb je aan woorden Waneer de liefde is vergaan ach wat heb je aan woorden Als het evenwicht is verstoord Ach wat heb je aan woorden Als je toch niet word gehoord.
Dag en nacht s,morgens de wekker s, morgens de trein s,morgens mijn chef weer s,morgens vernijn.
Koffie pauze, lunch pauze s,middags vergadering s,middags beleefd zijn s, middags overleg s, middags de trein
En dan kom ik thuis en ben jij daar Je kust mijn stoffig geplooide gezicht Je streelt mijn handen en mijn haar en houdt me tegen je aan heel licht dan wordt ik weer mens en dan ben ik wie ik ben en heb ik nog maar een wens: dat ik jou nog heel lang ken.
Elf weken heeft het mogen duren Het waren de mooiste van jou mamma en pappa,s leven En toen in eens binnen die paar uren zou je mamma en pappa het ergste gaan beleven. De natuur nam jou weg van hun en daarvan hadden we toch wel verdriet De pijn begint te slijten maar vergeten doen wij jou niet en wat een buiten staander er ook van vind je bent en blijft ons 3de kleinkind liefs Opa en Oma
Als ik naar je kijk en je zo bezig zie spelend met je speelgoed zittend op mamma,s knie Een blos op je wangen je gezichtje nog zo jong dan slaat mijn hart soms over ,t maakt een vreugde sprong Je bent zo kwetsbaar nog zo lief en klein Opa,s kleine meisje hoelang zal dit nog zijn Je bent een schat van onbetaalbare waarde voor mij is er niets mooier op deze grote aarde Kim je naam geschreven het liefst in goud wat de toekomst jou ook moge brengen weet , dat Opa altijd van je houdt Opa
Ik kijk naar je foto en zie je lieve lach sterren in je ogen je dappere blik Ik wil je bedanken al ben je niet meer hier voor al je goede zorgen wat was je trots en fier Trots op je vrouw en trots op jezelf Trots op je kinderen trots op je kleinkinderen trots op je achtekleinkind je had er maar een pa zo,n man als jij blijft me altijd bij Ik hoop dat ik op jou lijk want zo,n man is rijk
Peinzend kijken oude ogen naar het kleine blonde kind dat wat schuchter en verlegen haar een lieve oma vindt Blijdschap voelt ze diep van binnen om het wonder dat het kan dat zij oma is geworden zonder kind en zonder man
Geheimen groeien,hoe dan ook de goede en de kwade Ze zitten in je lijf geheimen komen binnen Ze zoeken een plaatsje uit en stichten daar gezinnen Geheimen worden als maar meer zolang ze blijven zitten Eerst doen ze groeiend nogal zeer terwijl ze aan je klitten De kwade maken je kapot maar mijn geheim is een zacht fluwelen doosje met een slot en nu geeft het me kracht Het geheimvan liefde zit in mij en vult mijn lijf met klanken het maakt me sterk, mooi en blij Ik wil je ervoor danken.
Wat is Leven? is dat laten leven, om iemand geven? Wat is het antwoord, ligt dat in je hart? Alles wat ik nu zie is zwart Wat moet ik doen om dat deurtje van mijn hart open te krijgen? Gewoon maar stil zijn en zwijgen? Ik voel en zie de ellende om me heen zijn er nog mensen die open staan voor elkaar? volgens mij geen. Waar brengt het deurtje van mijn hart me heen? Naar Liefe,vriendschap en geluk? Dan krijgt echt niemand me meer stuk. Als die kwelling er niet was, dan was ik tevree dan weet ik zeker zit alles me mee. Is er iemand die zoveel van me houdt die mij kan helpen? Ik voel me net een levende dode zonder gevoel en koud Was ik maar warm van hart en dan kon ik de mensen helpen die het koud hebben. Dan gaf ik ze wat van mijn warmte en zou ze op de been houden dan werd dat een mooi rijk dat wij bouwden.
Ik led de namen van mijn kinderen in uw handen Graveer gij ze daarin met onuitwisbaar schrift Dat niets en niemand ze meer ooit daaruit kan branden ook niet als satan ze straks als tarwe zift.
Houd mijn kinderen vast als ik ze los moet laten en laat altijd uw kracht boven hun zwakheid staan Gij weet hoe mateloos de wereld hen zal haten als zij niet in het schema van de wereld zullen gaan. Ik vraag u niet mijn kinderen elk verdriet te sparen Maar wees wel hun troost als ze eenzaam zijn en bang wil om uws naam wil hen in uw vebond bewaren en laat ze nooit van u vervreemden nooit, hun leven lang. Ik leg de namen van mijn kinderen in u handen.
Ga nooit weg zonder te groeten Ga nooit weg zonder een zoen Wie het noodlot zal ontmoeten kan het morgen niet meer doen Ga nooit heen zonder te praten dat doet soms een hart zo,n pijn Want wat je s,morgens hebt verlaten kan er s,avonds niet meer zijn
Jij hebt onze vriendschap zomaar afgedaan Jaren lang plezier schuif je zomaar van de baan intieme gesprekken komen nu in het openbaar Waarom? die deelde wij toch allleen maar met elkaar? Waarom moet je me zoveel pijn doen denk je niet meer aan die tijd van toen Samen kleren kopen lekker lang de stad in van alles doen, we hadden altijd goede zin. Een blik nar jou en ik wist genoeg. Ik wist al wat je bedoelde zonder dat je ,t me vroeg Twee harts vriendinnen gearmd door het leven dit alles moet ik nu uit mijn geheugen vegen Van de een op de andere dag was ik te veel wel vreemd want jij hoorde bij mijn dagdeel Mijn man trooste me en zei: het komt wel goed Soms vraag ik me af, hoe en waarom? Je had een vriend deze keuze vond ik dom ik wilde je beschermen voor deze man Jij luisterde niet , jij leefde in een ban Onze vriendschap ging eraan suk Ik was niet jaloers Ik wilde ook voor jou geluk Een jaar later stond je voor mijn deur Ik liet je binnen, vriend weg , kind erbij Je was buiten zinnen Je kreeg een nieuwe vriend en, vreemd ik hielp je, maar toch vertrouwde ik je niet Keek er niet raar van op dat je me zonder iets te zeggen weer verliet.
Een kind Een kind is iets moois Een kind is een stukje van jezelf Een kind is iets wonderbaarlijks Een kind, groeide het maar in mijn buik Een kind, was het maar van mij Een kind, is een onverulde wens Een ,kind een stukje van een mens!
Soms voel ik nog die machteloos heid de diepdoordringende pijn Hoe was ons leven verlopen hoe had jij nu kunnen zijn? Een vage schim in onze gedachten een naam die wij soms horen Waarom moest jij sterven terwijl je nog maar net was geboren.
In de nevel van mijn bestaan zoek ik de weg en tracht op maan verlichte wegen verschil te zien tussen dag en nacht tussen licht en donk,re schaduw vegen gedrapeerd over een kleurenpracht die mijn ziel vol liefde zal bewegen om in onzekerheid door te gaan.
Was ik nog maar een kind dat het leven een uitdaging vindt dat bij pijn gerust mag huilen bij angst achter moeders rok kan schuilen en dat bij kinderverdriet na een snoepje alles weer rooskleurig ziet dat nooit hoeft te zorgen voor de dag van morgen.
Maar nu ik volwassen ben en alleen maar verdriet ken door de grote liefde wordt verlaten heeft niemand in de gaten dat ik het liefst de hele dag zou huilen en niet meer achter moeders rokken kan schuilen Nu wordt er van je verwacht dat je dit draagt met moed en kracht wat doet het ontzettend pijn om volwassen te zijn.
