Ik sta voor het raam dat ik gisteren nog heb gelapt en zie hoe mijn dochter langzaam door het leven stapt Hoe lang is het geleden hoever is de dag dat zij als kleine baby in de kinderwagen lag? Een baby werd kleuter een kleuter een groot kind dat kind is de vrouw die nu haar eigen weg vindt De motor is gestart van achte m,n raam hoor ik hem draaien en als ze allang de hoek om is sta ik nog te zwaaien Ik loop de warme kamer in Ik zucht en voel me koud hoe komt dat nou wat heb ik toch? verdorie, ik word oud.
Ze plakt en knipt Geen tijd meer om te zwaaien wat word ze groot Ik moet me vlug omdraaien Thuis is het stil Ik moet er nog aan wennen dat ook de kleinste van ,t stel voortaan op het schoolplein zal rennen.
Elke baby wil ze aaien Elk kleintje vindt ze lief Geen kinderwagen is er veilig voor mijn kleine hartedief Maar als ik vraag Wil jij soms graag een zusje? dan geeft ze me een kusje en zegt: Mamma vindt mij toch lief.
Ik kan het zelf zegt ze eigenwijs en met haar neusje in de wind dribbelt m,n kleinkind de kamer uit en het toilet in om haar plasje te doen daarvoor krijgt ze van oma een dikke zoen de zon schijnt de radio speelt Maat het is mijn kleinkind die de show steelt.
Ik kijk in de spiegel en zie jou daar staan jouw in mezelf herkennend Een woord, een gebaar een lach en een traan Jij kijkt in de spiegel en ziet mij daar staan jezelf in mij herkennend Een woord, een gebaar een lach en een traan Ik kijk naar mijn kinderen ik zie jou, ik zie mij In mijn lieve kinderen ondek ik een stukje van ons allebei.
Per jaar wordt er in Nederland bij ruim 11.700 vrouwen borstkanker vastgesteld. 70% is op dat moment ouder dan 50 jaar. Borstkanker komt ook bij mannen voor, maar veel minder vaak. Jaarlijks krijgen in ons land ongeveer 65 mannen borstkanker. Dat kan met een erfelijke aanleg te maken hebben.
Ik hoef je niet uit le leggen wat ik bedoel Zonder iets te zeggen weet je wat ik voel Ik kan je bellen s,nachts en overdag Alles kan ik je vertellen met een traan of lach Je hebt me gesteund in goede en slechte tijden Tegen je aan geleund toen Giel moest strijden Mijn vriendin Ik hou van je heel veel Ik zal je nooit vergeten Je bent een stukje van mijn leven een klein stukje van mijn deel.
als klein meisje vrolijk en blij zie ik je op je paardje in de wei tussen de lentebloemen en de bijtjes die zoemen Je lange blonde haar in de wind jij, ontzettend gelukkig kind! Dat je hier bent geboren oorlog jou niet kon verstoren jou bordje dagelijks is gevuld je niet in lompen bent gehuld Ik hoop je een ding mee te geven: eerbied voor alle leven!.
Ik ben in het herstel van mijn leven bewoon onbezorgd samen met mijn man in een flat maar als het veilig daglicht is verdwenen klamp ik me vast aan jou portret.
Je kijkt naar mij met vriendelijke ogen alsof je zeggen wilt ik hou de wacht en als je huilt zal ik je tranen drogen geef je maar rustig over aan de nacht.
Het beeld van hem is aan het vervagen Mijn flat is nu een groot donker huis en ik,, dreumes , bang, vol onbehagen die,,Pappa,, roept maar er is niemand thuis.
Ik vond je zo leuk en lief ook al was je een hartedief Ik wilde jouw hart stelen maar moest je met velen delen
Met mooie slimme meiden mijn liefde begon er onder te lijden toen heb ik een grote stap gedaan en ben ik naar je toe gegaan.
We dronken thee en wijn het was leuk om samen te zijn ik heb je alles verteld de volgende dag heb je me gebeld.
Je voelde hetzelfde voor mij wat was ik verliefd en blij Jij voelde het al zolang ook jij was te bang Wij horen bij elkaar al zoveel jaar nooit wil ik je kwijt nee, van die stap heb ik geen spijt.
Niet altijd sta je er voor open als alles mis lijkt te lopen word er op je vermogen teveel beroep gedaan zonder tijd om er bij stil te staan als ook je reserves zijn op gebruikt dan is er toch weer een begin zoals,t leven in de natuur ontluikt de kracht en moed van al dat nieuwe leven doet ook mij energie geven net al de jonge sprietjes straks weer zullen bloeien zal ook mijn levenslust groeien ik wil me met hen meten en de lente welkom hete.
Voor dat de nacht een zachte sluier over mijn gedachten weeft herleef de dag nog even voor mijn geest Ik denk aan wat er is geweest aan wat ik heb gedaan en wat ik achterwege liet Er komt een streep onder wat ik deze dag niet allemaal begreep O, milde nacht neem weg de zorgen bereid ons voor op Morgen
Nooit meer met z,n tweetjes op reis Nooit meer brengt hij je van de wijns Nooit meer wandelen met elkaar Nooit meer zijn handen door je haar Nooit meer alles samen doen Nooit meer een spontane zoen Nooit meer ,schat, ik hou van jou Nooit meer je bent de liefste vrouw Nooit meer z,n arm om je heen Na drie en dertig jaar samen. Op eens alleen.
Je bent zomaar heen gegaan ineens was je weg Geen groet geen dag was ik zonder jou geen woordje wat mij troosten zou op de weg die ik moest gaan Een traan welde uit je ooghoek Je gaelaat werd heel zacht het strenge was verdwenen Nooit had ik je zo gezien Ik krijg na jaren nog tranen in mijn ogen Was dat het afscheid mischien Ik hield van jou met heel mijn hart.
Ach wat heb je aan woorden wanneer daden niet bestaan Ach wat heb je aan woorden Waneer de liefde is vergaan ach wat heb je aan woorden Als het evenwicht is verstoord Ach wat heb je aan woorden Als je toch niet word gehoord.
