'Bi-polar' of 'Manic-Depressive' (Stephan Fry); 26/09/06
Ademloos gekeken én geluisterd naar het 2-de deel van de medische documentaire op BBC2: 'Bi-polar' or 'Manic Depressive'.
Wist al zolang zoveel daarvan maar weet pas sinds één jaar dat ik dat ook ben/heb.
Kan dan ook goed begrijpen wat er in het verleden allemaal gebeurd is en ook de reacties van de mensen die me het dierbaarst zijn (kunnen me niet volgen, begrijpen, helpen,... het is én zal blijven een eindeloos gevecht tegen de ziekte die zelfs door veel dokters NIET gekend is). Krijg sinds één jaar de nodige én correcte medicatie, zonder is het leven niet houdbaar.
Heb het ALTIJD geweten, zelfs als jong kind van +/- 5j., maar wist niet dat het een ziekte was én bovendien een ziekte zwaar om dragen, moeilijk leven, nooit helemaal jezelf kunnen/mogen zijn. Dat werd én wordt nog steeds beschouwd als 'raar', 'ongrijpbaar', 'niet kunnen vatten wat dat betekent', 'ongeloofwaardig', 'wat scheelt er precies ?', 'niet (meer) kunnen praten, zelfs niet met je eigen kinderen', 'niet meer kunnen wenen, alle tranen zijn opgedroogd', 'het is de hel', 'waarom ik ? waarom ik ?'
Triest en toch enige opluchting omdat nét Stephan Fry, een man die ik zo bewonder, ook bi-polar is en het aandurfde om deze documentaire te maken, zich helemaal blootgaf, geen enkel moeilijk of intiem onderwerp verzweeg maar het ganse ziekteproces duidelijk beschreef plus de mogelijkheden die er nu zijn (in de 21-ste eeuw) om een klein beetje aanvaardbaar te kunnen leven; Daar ben ik hem ontzettend dankbaar voor... En Karen had gelijk maar heeft het er heel moeilijk mee; zij als psychologe wist het al jaren, waarom heeft ze dat niet gezegd en uitgelegd ? Ik denk nog steeds dat ze er beschaamd over is én ze weet maar al te goed dat deze ziekte in de genen zit en zij of haar broer het ook kunnen krijgen. Dat wens ik mijn kinderen absoluut niet toe !!!!!
