Wetenswaardigheden over de streek waarin wij wonen! Klik op de afbeeldingen!
Lokaliseer met Google Maps een aantal interessante bikespots in de Brabantse Wal!
De Gloriëtte in het kasteelpark Moretusbos tegenover het kasteel Ravenhof, te Putte-Stabroek, op de grens van België en Nederland. Uitvalsbasis voor menig lokaal ritje met de bike!
Het kasteel Ravenhof van de graven Moretus te Putte-Stabroek, midden in het Moretusbos dat zich uitstrekt op Belgisch en Nederlands grondgebied. Klik op de foto en lees enkele wetenswaardigheden over het kasteel en omgeving!
Klik op de foto om een filmpje te zien over het kasteel Ravenhof en de omgeving!
De Huzarenberg in het Moretusbos! Klik op de foto om meer te lezen over het Moretusbos! Met mooie diamontage!
Molen Johanna te Huijbergen, aan de voet van de Brabantse Wal. Hieronder schuilt een link naar de website van Athena, waarop vermelding van bezienswaardigheden in de omgeving van Woensdrecht.
Ambachtshuis Woensdrecht. Hieronder schuilt een link naar de website van Gerard Schuurbiers waarop de Brabantse Walroute (fietsroute) besproken wordt. Mooie foto's inclusief!
De Brabantse Wal is uniek in het Nederlandse landschap, een steile overgang van de hoge zandgronden naar het laagliggende zeekleigebied. Vroeger lag hier de grens van land en zee. De steile rand in het landschap is gevormd door de werking van de rivier de Schelde die langs de wal stroomde. Klik op de foto om meer te weten te komen over deze streek.
De Ruige Heide en andere natuurgebieden ten noorden van Antwerpen en in de omgeving van Stabroek. Klik om meer te lezen!
Op het grondgebied van Putte (Woensdrecht) bevinden zich een aantal Joodse kerkhoven. Klik op de foto en lees een leuke anekdote uit de tijd dat er nog boter gesmokkeld werd vanuit Nederland!
Herberg De Leeuw Van Vlaanderen te Zandvliet, nabij het natuurgebied Stoppelbergen. Klik op de foto en lees over het 130-jarig bestaan van deze herberg (2008).
Stichting De Luchtballon te Calfven, waar kinderen en jongeren met een handicap even op adem komen! Vakantiecentrum voor kinderen met astma. Organiseert jaarlijks een toertocht in december.
Wandelnetwerk Kempense Heide vanaf het Ravenhof in Stabroek! Klik op de foto voor een link naar de site Antwerpse Kempen!
Kasteel Nottebohm in betere tijden. Dit kasteel, gelegen op de grens van Brecht en Brasschaat, is thans volledig overwoekerd en vervallen. Vele lokale TT's passeren deze plek met Adams-family-house-allures!
Mountainbiking begon in de late jaren '60 en vroege jaren '70 van de 20e eeuw. In die tijd was er geen mountainbike. De eerste mountainbikes waren gebaseerd op de frames van Schwinn. De rijders gebruikten luchtbanden voor op het strand en voorzagen de fiets van versnellingen en een motorcross stuur. Ze daalden heel snel van de mountain fireroads. De sport is ontstaan in Californië (zie externe links).
Het was pas in de late jaren 70 en de vroege jaren 80 dat fietsproducenten startten met de productie van mountainbikes met gebruik van lichtgewichtmaterialen. Gary Fisher wordt gezien als de eerste producent van de mountainbike in 1979. De modellen waren eigenlijk gewone wegfietsen met een bredere frame en vork om bredere banden toe te laten. De sturen waren ook anders, ze waren recht en niet lichtjes gebogen zoals sturen op racefietsen. Ook waren sommige onderdelen rechtstreeks overgenomen van de BMX fiets. De eerste massaal geproduceerde mountainbike werd geproduceerd door Specialized en had 18 versnellingen.
Tot voor kort, hadden de mountainbikes een wegfietsstijl en afmetingen. Omdat het mountainbiken opkwam en er dus agressievere rijstijlen kwamen, kwamen er nieuwe modellen die sterker en beter waren en betere afmetingen hadden om agressiever te kunnen rijden zoals: over obstakels rijden en houten bruggen en ramps. Nu zijn de mountainbikers gekend om hun meer BMX stijl namelijk op en over alles springen. Nieuwere modellen hebben of 24 of 27 versnellingen, 3 bladen voor en 8 of 9 tandwielen achter.
De nieuwste mountainbikes hebben meestal de volle uitrusting. Vroeger hadden de mountainbikes een stijf (=ongeveerd) frame en geen voorvering. In het midden van de jaren '90 kregen mountainbikes voorveringen. Dit ontlastte de armen van de fietser. De eerste veringen waren 38-50mm lang (3/2 tot 2inch). De vroege veringen waren zwaar en bewogen op en neer terwijl de fietser trapte. Dit nam veel energie weg, vooral tijdens steile hellingen. Om dit te verhelpen werd vering ontworpen waarbij de hoeveelheid vering kan worden geregeld. Veel rijders schakelen de achtervering uit als ze hard fietsen of een steile helling beklimmen. De meeste veringen hebben 100mm (4 inches) veerlengte. De meer agressievere fietsen voor downhill en freeride hebben 200-230mm (8-9inch) veerlengte. Veel rijders prefereren toch een hardtail (= alleen voorvering) frame.
Toertocht (35-55 km) van De Lebbeekse Fietshappening van Handbalclub Elita te Lebbeke op 21-08-2011.
Op zondag 21 augustus 2011 afgezakt naar de Lebbeekse Fietshappening.Toen ik hier vier jaren geleden ben komen rijden in de tijd dat ik pas aan toertochten begon deel te nemen, ben ik hier tijdens de laatste kilometers aangereden geweest door een wagen.Buiten wat schaafwonden en gescheurde fietskleding ben ik er toen wel mijn bike bij ingeschoten, want het kader was door de botsing uit de haak geraakt.Hier eindigde het leven van mn eerste fietske.De kosten zijn vergoed geweest door de verzekering van de autobestuurder die mij geen voorrang van rechts verleend had.Hij woonde daar trouwens op het kruispunt!Vier jaar en vier bikes later had ik zin om hier nog eens terug te starten, ook al was er dit weekend enorm veel keuze aan tochten!Maar omdat ik de vorige jaren deze tocht had gelaten voor wat hij was ten voordele van anderen, kwam hij nu nog eens op de eerste plaats.
Omdat ik me nog van toen herinnerde dat het vertrek gelegen was in een straat met weinig parkeermogelijkheden, de eerste de beste parking die ik tegenkwam opgedraaid.Dat was in de Poststraat op 600 m van de start.Het was niet nodig geweest, want er was bitter weinig beweging aan de sporthal.Me ingeschreven en om 09.50 u vertrokken.De eerste 6 km brachten boerenwegeltjes door weiden, servitudenpaadjes en redelijk wat verharde wegen en asfalt ons richting Opstal en Buggenhout.Als de rest van de tocht er ook zo zou uitzien, dan zou ik vandaag niet zo erg vermoeid toekomen, ging er door mijn hoofd, maar dik 60 km later zou ik wel anders piepen!Dra reed ik in het spoor van de twee mannen die zich even voor mij hadden ingeschreven.Ze reden traag, het zullen gelegenheidsbikers geweest zijn, alhoewel ze beiden toch over een mountainbike en fietskleding beschikten, uitgezonderd een helm!Er kwam ook iemand achter me rijden.Het is uitzonderlijk dat ik gevolgd wordt zonder voorbij te worden gestoken!Omdat ik het niet prettig vind dat er iemand in mn wiel hangt, even gedemarreerd en de twee mannen voorbijgegaan.Maar de biker bleef zijn haas volgen!
Op 7,50 km doken we het mooie en donkere Buggenhoutbos in en reden over de brede kiezelpaden in het gezelschap van de vele joggers die er hun rondjes liepen!Zo veel lopers op zon beperkte oppervlakte krijg je zelden te zien!We reden zon dikke twee kilometer tussen de statige bomen.Wanneer we het bos uitkwamen zag ik niet direct pijltjes staan tot ik aan de overkant van de weg bordjes zag hangen die de splitsing aangaven tussen de 35 km en de 55 km.De man die me was blijven volgen koos voor de korte route.Toen ik even halt hield om aan een jogger te vragen welke de naam was van dit bos, sloegen ook de twee andere bikers af voor de korte toer.Even gewacht en aan het darmpje van mn drinkzak gelurkt.Er koos nog een koppel bikers voor de korte route.En van dan af begon voor mij een eenzame tocht, want het zou tot aan de bevoorrading duren eer ik nog deelnemers te zien kreeg!Ik dook weer het Buggenhoutbos in aan de andere zijde van een straat om er na gelijkaardige grindpaadjes op km 13 uit te komen in een meer open vlakte, omringd door groen en bomen.
Ik werd de Kasteelstraat van Buggenhout in gestuurd.Aan het begin ervan staat een schilderachtig gelegen hoeve. Rechts van mij reed een man rondjes met zijn paardenracewagentje.De kasseitjes gingen over in kiezel en onverhard.Een fazant vluchtte er van het pad het veld in.Dan ging het rechtsaf en was het even klimmen over een mooie veldweg vol steenbrokken.Door de lichte helling kon je het pad mooi voor je zien liggen baden in de zon.Hier kwam de eerste echte inspanning die zich liet voelen in de beentjes.Eens boven, een kort stukje over een asfaltbaantje waar veel mannen op de racefiets passeerden en waarbij mn aandacht getrokken werd door een merkwaardige plompe toren.Het parcours even verlaten en er naartoe.Want ik ben nooit benieuwd, maar wil wel alles weten!Achter de toren stond een aanbouw van zeer recente datum.Aan een volgend kruispunt gaf een plakkaat mij de gezochte uitleg!Het betrof de woontoren of donjon van het Hof ten Houte in Ten Houte, de oudste woonkern van Peisegem.De vervallen boerderij die er ooit achter was gebouwd werd door de eigenaar afgebroken en vervangen door een nieuwbouw.De toren zelf werd gerenoveerd.Toch een merkwaardige combinatie!De mannen van de MTB-club Straf in Bergaf uit Opwijk hebben het in hun forum soms over Peisegem!Zou ik hun heimat nabij zijn?
Inderdaad, na de doortocht van de veldweg kwam ik terecht in Opwijkse straten om via een volgende smalle veldweg, geprangd tussen twee prikkeldraden, richting Leireken gestuurd te worden.Ik heb het toch niet zo begrepen op die paadjes tussen prikkeldraden!En er zouden er nog een paar komen, zelfs eentje tussen een rij wilgen en prikkeldraad waar je bijna geen plaats meer had om te rijden!Eén schuivertje en je kon Johnny Hoogerland achterna!Eens de kern Leireken bereikt, werden we een veldweg naast de spoorweg op gestuurd. Gevolgd door een korte, maar plezante een uiterst smalle track tussen kleine geknotte wilgen waar je hun wortels en andere hobbels diende te trotseren.Daarna ging het door een uiterst smal en laag tunneltje onder de spoorweg richting natuurgebied Broevink.
Toen ik me even aan de kant had gezet voor een minuut rust en ter consumptie van een slok uit mn lurkzak, kwamen me vier bikers voorbij gereden.Aangepikt tot aan de bevoorrading na 21 km op het grondgebied van Merchtem.Aan het gezicht van de laatste van de vier was te merken dat de inspanningen niet in zn fietskleren gekropen waren toen hij afstapte aan de pauze.Het kan ook zijn dat de mens last begon te krijgen van de opkomende warmte die me later ook parten zou spelen.Hij vroeg me of ik was wie ik ben!Ik vroeg hem of hij ook op het forum actief was.Buiten lezen niet, maar één van zn makkers was VaMalder.Aan de bevoorrading kon je u te goed doen aan bananen, allerlei granenkoeken, water en gekleurde drankjes.Er stonden ook drie mannen met pakken van Blackberry-Mobistar, maar het waren niet mn streekgenoten.
Iets vroeger vertrokken in de hoop onderweg nog voorbijgestoken te worden door het sympathieke VaMalder-viertal, maar buiten één ervan heb ik hen niet meer te zien gekregen.Vermoedelijk kozen zij voor de kortere route.Jammer, anders was ik niet vertrokken zonder nog wat gezegd te hebben.Intussen was ook mijn eurocent gevallen dat VaMalder de biker is met de van kleur veranderende avatar in de vorm van een soort doolhof.Mijn fotografisch geheugen liet me niet in de steek.Even voorbij de splitsing tussen de twee afstanden stak het trio Blackberrybikers me voorbij.Volgde weer een paadje tussen twee prikkeldraden en een tweede kleine tunneltje onder de spoorweg om in een smalle track tussen de weiden te belanden.Daar ben ik even aan de kant gegaan om tegenliggers te laten passeren, een fietsend echtpaar, hun kind door de vader op sleeptouw genomen op een soort derde wiel dat je aan een gewone fiets kan bevestigen.Via een paadje tussen muren van maïsstengels bereikten we de Waaienberg in Opwijk, een plek mij bekend van de Boerenbike en de gezellige Wayenbergkermis die mij nauw aan het hart liggen.We reden over een asfaltbaantje het kruispunt met die enkele huizen voorbij, die in het midden van nergens gelegen zijn.Zo ook de weide waar de Wayenbergtent staat.In een bocht schrok ik me een hoedje (waarom kan men zich geen pet of helm schrikken?) omdat er plots een auto opdook en ik wat te veel het midden van de weg gekozen had!Gelukkig had de bestuurder zijn vaart al geminderd omwille van een honderd meter voor mij rijdend trio stadsfietsers.Zelfs in dit godvergeten gat moet je uitkijken op de weg!
We kregen een aantal veldwegen à la Boerenbike voor de wielen geschoven en ik voelde het in de benen dat het parcours hier veel heuvelachtiger was dan bij aanvang!We zouden er niet zonder de nodige inspanningen onderuit komen!Amusante paadjes leidden ons richting Merchtem en Asse, inclusief een plezante en lekker snelle afdaling over een smalle track om daarna de spoorweg te kruisen aan de stopplaats van Mollem.Even aan de kant voor een minuutje pauze nadat de slagbomen achter mn rug naar beneden waren gegaan.Naar rechts ging het dan richting de grens tussen Mollem en Brussegem waar ik bijna de afslag naar links in een servitudenpaadje miste!De voor deze streek klassieke paadjes door de weiden en servituden tussen velden en tuinen leidden ons door het land van Asse.Zo omstreeks het middaguur was het intussen ook behoorlijk warm geworden!Goed dat er een stevige wind stond die voor verkoeling zorgde.Een eenzame biker met een pak van De Zwette Maanen stak me voorbij.Ik kon het waarderen dat de man me groette en me niet achteloos voorbij reed.Ik was blij van nog eens een andere rijder te zien.Even gestopt omdat ik twee bikers die ik aan de inschrijving gezien had, te voet op hun stappen zag terugkeren en in deze godvergeten wereld zou ik zelf blij zijn indien men zou stoppen wanneer ik in de puree zat of stukken had aan de fiets!Bleek dat één van de mannen gevallen was en mogelijk wat gebroken had!Ze hadden al maatregelen genomen voor overbrenging naar het ziekenhuis.Hopelijk valt het voor de onfortuinlijke kerel nog mee.
Vanaf een asfaltbaantje doken we rechts naar beneden een track in naar de Molen van Ichelgem, gelegen langs de Grote Molenbeek te Sleeuwagen, een gehucht van Mollem.Even gestopt om het gedruis van de beek aan de watermolen gade te slaan.Het oorspronkelijke rad zou door een in een storm ontwortelde boom vernield zijn, de brokstukken afgevoerd door de beek.Ik werd voorbijgereden door één van de vier VaMalder-bikers, degene die het veelkleurige truitje droeg.Hij hield er een stevige vaart in en verdween al snel uit het zicht tijdens de stevige klimmetjes die we over beton- en grindbaantjes voor de wielen kregen.Omstreeks km 30 reden we over het grondgebied van Asse over de servitudenpaadjes mij bekend van de Boerenbike en voorbij het kerkhof van ik vermoed Mollem, tegenover een voetbalveld.Daar waren we daarstraks al gepasseerd, maar dan aan de achterzijde via een track die een bochtje maakt omheen een huis.Aan het voetbalveld ging het rechtdoor, waardoor ik weer onbekende oorden in dook, vermits de Boerenbike daar niet komt.Een mix van wegen leidde ons door het land van Asse.
Op de Boegtweg, want de buurtwegen worden hier aangegeven door bordjes met hun namen, kwam ik twee wandelaars tegen.Boegtweg?Iedereen gooit zijn bucht na verloop van tijd toch weg!Behalve mijn pas verhuisde overburen!Toen hun bedrijfje onlangs over de kop ging heeft een deurwaarder daar acht vrachtwagens niet meer te verkopen materiaal laten afvoeren!De Boegtweg slingerde zich als een kleiachtig pad tussen de maïsvelden om uit te geven op een asfaltbaan aan een eenzaam gerenoveerd huis waar de barbecue stond te smeulen.Het tellertje op mn stuur toonde 38 km.Op kilometer 39 dokkerde mijn bike naar beneden over een smal paadje vol oude overwoekerde steenbrokken van iemand die de zaak hier ooit verhard heeft met bouwafval, om uit te komen aan een woonwijk met enkele recentere woningen, gegroepeerd rond een oud krocht dat in betere tijden het café In de kilo huisvestte.Een weidepaadje, inclusief voor, waar je banden wel durven uitschieten, leidde ons naar een grote baan die we dienden te kruisen.Rond km 42 volgde een kort technisch stukje met te overwinnen putten, geulen en wortels, tussen bomen aan de rand van een bos.Ik ben hier ooit nog al geweest, vermoed ik.Enkele zachte klimmetjes stelden de intussen vermoeid geworden benen op de proef.Gerommel in mn darmen voorspelde niet veel goeds, maar dat ging gelukkig over.Het zal van de warmte geweest zijn.Een verraderlijke warmte.Door de wind had je immers niet het gevoel dat de zon genadeloos op je bolleke scheen!
We arriveerden na 44 km aan het donkere Kravaalbos op de grens met Aalst, alwaar een groot bord de toegang aan fietsers ontzegde.Meer dan wandelen mocht je er niet doen en de pakkemannen zouden er zelfs op de loer liggen om je te vatten!We kregen toch de kans om langsheen de rand van het bos te genieten van een track die tussen de bomen door wat behendigheid vroeg, vooral om plassen en wat slijk te kunnen ontwijken.Om daarna weer de open velden in te duiken op een plek met bijzonder weinig bebouwing.Een groep wandelaars troepte er op een kruispunt van veldwegen samen.De veldweg ging over in een straat waarin drie kapelletjes stonden naast enkele mooie grote en goed onderhouden oudere huizen.Meer bepaald het Houwelgat in Baardegem (Aalst) op 48 km van de start.
De Strammer begon zo stilaan zijn stal te ruiken!Dus een tandje bij gestoken om de laatste kilometers rond te maken.Op 50 km overschreden we weer de grens met Lebbeke op een pad dat door de vaste Millenniumroute wordt aangedaan, doch in de andere richting.Een zeer grote groep fietsers kwam me er tegemoet.We doorkruisten enkele straten in Wieze.Enkele kilometers verder smeet ik alle remmen dicht!Ik herkende de plek waar ik vier jaar geleden was aangereden.Het is het kruispunt van de Waaitjesstraat, Romestraat, Pollepelstraat en Baardegemsestraat.Het zag er daar nog allemaal hetzelfde uit, inclusief het oude verlaten huis en de gerenoveerde schuur tegenover op de hoeken en die het zicht op het kruispunt verhinderen.Zelfs de laatste kilometers brachten ons nog via allerlei kleine paadjes achter en tussen de huizen weer naar af.Door hier en daar van het parcours te gaan of terug te keren om zaken te bekijken, had ik een mooie 60 km rond gemaakt.
Nauwelijks stond ik onder de tent en werden we getrakteerd op een regenbui, gelukkig kort van duur.Drie flesjes icetea en een hot-dog gingen vlot naar binnen.Bier leek me geen goed alternatief met het vooruitzicht van de autorit naar huis in deze warmte.Er kwamen nog mensen toe met de koers- en de stadsfiets.Waarbij één mijn bike nog tegen het asfalt keilde bij het wegnemen van zn fiets.Ik heb op een andere manier genoten van deze rit dan vier jaar geleden, omdat ik deze streek met haar eigen charmes nu al wat beter ken na mn deelname aan de toertochten vanuit Opwijk en Asse.En de voorspelde onweders bleven uit!De organisatie was tot in de puntjes verzorgd met een duidelijke afpijling van het parcours.
Op de foto's het Buggenhoutbos, het Hof Ten Houte te Peisegem, een bruggetje in het bos en de watermolen van Ichelgem.
Ter Dolen Fietshappening te Helchteren op 20-08-2011
Toertocht van de Ter Dolen Fietshappening (30-40 km) te Helchteren.
Het was druk op de E313 en ter hoogte van de parking langs de E314, op 3 km voor de afrit Helchteren, was een aanrijding gebeurd met file tot gevolg.Daarom was ik pas om 14.00 u op pad voor de toertocht.Er waren er toch nog die zich kwamen inschrijven.Het vertrek was net zoals de vorige keren over de speelplaats van de school, via de Technische Schoolstraat waar ik geparkeerd stond en dan via een paadje langs een stuk bos en door een weide die bij mn eerste deelname indertijd ook als parking fungeerde, waardoor de bikers en de autos toen met elkaar in conflict kwamen!
Ik kwam maar zeer moeilijk op dreef en ging maar tergend traag vooruit.Dat had dan wel als voordeel dat ik eens zo lang kon genieten van de quasi ononderbroken reeks singletracks die ons voor de wielen werden geworpen.Leuke smalle paadjes door eindeloze bossen.De eerste 13 km van de tocht, tot aan de splitsing, bestond eigenlijk uit niets anders dan singletracks en hier en daar een bospaadje om weer naar de volgende track te rijden.Twee keren moesten we een smal brugje over, bestaande uit telkens twee planken.Tijdens het eerste gedeelte van de tocht zijn me zon 35 bikers voorbijgestoken, waarvan één grote groep die geregeld halt hield om te wachten op achterblijvers of te overleggen aan de splitsing.
Van kilometer 13 tot 17 kregen we op de lange toer mooie heidepaadjes voorgeschoteld nadat we een veerooster waren gekruist en een golfterrein, waarvan het gras er mooi fris en groen uitzag, waren voorbijgereden.De heide stond in bloei en kleurde de omgeving paars.Ik bemerkte ook pijltjes van een vaste route die daar passeert.Het uitgestippelde parcours leidde ons over diverse zanderige paadjes die goed te berijden waren.Mijn ego werd gestreeld toen ik over een top met los zand bleek te geraken waar ik een biker die voor me reed in het mulle zand had zien neerploffen.Bij het verlaten van de heide via een asfaltweg leerde een groot bord me dat we het natuurgebied Teut en Ten Haagdoorn hadden doorkruist.Het paarse hart van Limburg stond er nog bij, en dat was beslist niet gelogen.Men kan De Teut trouwens zien liggen vanaf de snelweg, kort nadat men verkeerswisselaar Lummen is gepasseerd.Ik kan me niet herinneren dat we bij vorige edities dit gebied op deze wijze voor de wielen kregen.Toen reden we er over een lange saaie weg gewoon dwars doorheen!
Het parcours bracht ons inderdaad in de richting van de snelweg over een iets technischer track door een donker bos met wat draai- en keerwerk.Een deel van de grote groep die halt had gehouden aan de splitsing stak me hier weer voorbij.Even later moesten we naast de snelweg naar boven en onder een brug door rijden die zich op die plek vlak boven onze hoofden bevond.Tracks door de bossen brachten ons in de richting van Hengelhoef.Er stak me een biker voorbij en ik slaagde er in om in diens zog te blijven rijden.We doken een bospad in en het lage struikgewas langs de kanten bewees dat dit pad niet zo vaak bereden wordt.Er kwamen trouwens nog paadjes in de toer voor die aan hun toestand te zien toch niet zo frequent bereden worden.Mijn ego werd een tweede keer gestreeld toen de biker die me daarnet had ingehaald forfait diende te geven op een korte zanderige klim met enkele wortels, terwijl ik met een extra krachtinspanning er toch in slaagde deze wortel te bedwingen en de top te bereiken!Dat gaf een boost aan mn zelfvertrouwen!In een bos met een rechthoekig padenpatroon moesten we aan een omheining rond één of ander bedrijf naar rechts, maar haalde de man me weer in omdat ik twijfelde aan de richting die ik uit moest.Er hing een pijltje aan de omheining, maar net als elders viel het zo moeilijk op in het bos!Er stak ons nog een derde biker voorbij.Veel meer dan vijf deelnemers heb ik na de splitsing niet meer gezien, de grotere groep niet meegeteld.Toen ik voor me een mooie vijver zag liggen heb ik de biker laten gaan en ben ik even gestopt om tot aan het water te rijden.Vorig jaar zaten hier een aantal mensen te vissen.
Het pad voerde ons verder door bossen en omstreeks 25 km over een soort wal of dijk die tussen de vijver en een gracht liep in de richting van het strand van Hengelhoef.Daarna weer het bos in om weer over een aarden wal te moeten rijden terwijl er links een holle weg of droge gracht in de diepte gaapte.Even verder stond een gevarenbordje.Links lagen de resten van wat eens een brug over de holle weg was geweest, terwijl wij naar rechts een tunneltje door gestuurd werden.Om uiteindelijk via een korte lus aan de andere kant van de holle weg uit te komen alwaar we een bruggetje met steile aan- en afloop dienden over te rijden.Het zag er naar uit dat hier vroeger een treintje gereden heeft over een spoor in de holle weg.De omgeving was er woest en prachtig.Het pad vervolgde nu aan de andere kant van de kloof.Zoals elders lagen ook hier een paar stammen over het pad, maar een bunnyhop is aan een stram konijn als den deze niet meer besteed zonder het risico op ongelukken!Mijn bunnyhops lijken eerder op de gang van een konijn met krukken!
Het pad raakte nog eens aan het strand van Hengelhoef om dan weer het bos in te duiken over een singletrack die maar weinig wordt gebruikt, te zien aan het kreupelhout dat er ligt en het feit dat de track zich zelfs maar moeilijk onderscheidt van de rest van de omgeving.Je zag wel dat er nu bikers waren over gereden.Volgde nog een stuk zigzaggend over een pad in een vlakte die kaalgekapt was ter wille van de er aanwezige hoogspanningsmasten.Weer de bossen in om uiteindelijk te arriveren op een brede bosweg tegenover een soort hoeve.Daar naar rechts om via een kasteelhoeve die luistert naar de naam Kasteel Engelhof weer de bossen in te duiken.Daar raakte ik het spoor bijster!De laatste pijl die ik zag wees rechtdoor, maar ik kwam uit in de tuinen van enkele huisjes van Hengelhoef.Op mijn stappen teruggekeerd, maar geen pijlen te zien!Tot ik ineens op de grond een pijl zag die vastgemaakt was aan een dode tak en schuin naar links wees.De tak was waarschijnlijk verplaatst geweest waardoor die pijl niet opviel.Ik heb hem zelf dan maar gedraaid en wat meer in het zicht gelegd.Verderop wezen pijlen inderdaad richting een singletrack naar boven.Ook deze track viel niet op in de omgeving, maar dat maakte hem des te mooier.Ik reed nu weer de huisjes voorbij die nu rechts van me in de diepte stonden.
Uiteindelijk bereikte ik na 32 km de bevoorrading die toch vrij laat kwam op een toer van 45 km die er uiteindelijk 42 bleken te zijn!Twee van de drie mannen ter plaatse waren al aan het opruimen.Er was sportdrank en er lagen appelsienen om te eten.Bij het vertrek had je een suikerwafel meegekregen.Ik zal er één van de laatsten geweest zijn, alhoewel men er wist te vertellen dat er nog een oudere persoon vertrokken was om drie uur.De man die naast de appelsienen zat vroeg me wat ik van de toer vond.Zeer mooi, ik kon me van vorige edities niet meer herinneren dat het zon mooi parcours was met zoveel singeltracks en bossen.Maar de bepijling was ondermaats.De pijltjes vielen niet op, er zat geen logica in, soms zag je pas op een kruising zelf het pijltje hangen, soms hing het meters voor de afslag, dan weer vlak er bij.Vaak was er geen bevestigingspijltje na de afslag.Soms moest je aan splitsingen verderop kijken in elk pad om dan daar een pijltje te kunnen zien hangen en te weten welke kant je uit moest!Ik ben maar een trage rijder, maar ik kan me best voorstellen dat dit voor snellere jongens veel ergernis heeft veroorzaakt.De man ter plekke wist me te zeggen dat ik niet de enige was die opmerkingen maakte over de afpijling.Vermoedelijk gebeurd door mannen die de omgeving op hun duimpje kennen, maar dan toch niet gewend zijn van zelf veel toertochten elders te rijden.
Ik meen me van vroegere edities te herinneren dat men deze bevoorrading eigenlijk twee keren passeert als men de lange toer volgt, maar dat ze de eerste keer een beetje op afstand van de route ligt waardoor ze niet opvalt als er geen bikers samengetroept staan.Voor de grote toer is er dan een extra lus die weer uitkomt op dezelfde bevoorrading.Want de kerel aan de appelsienen vroeg me trouwens of ik er pas de eerste keer passeerde!Soit, we doken weer naar rechts de bossen in om tussen de bomen door een oud lemen huisje met kleine ramen en groengeschilderde luiken te ontwaren dat aan een vijver ligt.Er stonden nadars rond het huisje met de melding dat het verboden toegang was.We moesten kort langsheen een drukkere baan om voorbij een ingang van Hengelhoef en een oprit naar de snelweg te rijden, en even verder rechts weer over een track naar beneden het bos in te duiken.Rechts lag de grote vijver van Hengelhoef.Volgde nog een kort technisch stukje met draai- en keerwerk tussen boompjes en over bultjes terwijl men in de verte het geroep hoorde van de kinderen die zich aan het strand amuseerden.De laatste tien kilometers bestonden weer uit een speeltuin van singletracks.Aan de Kruisvenstraat, met huizen die een gouden medaille verdienen voor het meest smetteloze grasperk, moesten we schuin een drukke weg oversteken om dan weer het bos in te rijden over een afwisseling van bospaden en singeltracks.
De aanduiding van de laatste kilometer was een teleurstelling omdat het tellertje toen 41 km afklokte en ik nog wel gerust had kunnen doorgaan!Maar omdat ik zeer traag had gereden was de tijd intussen toch al goed verstreken!Mijn fiets was niet zo vuil, alhoewel we hier en daar toch enkele natte stroken hadden moeten trotseren, zodat ik toch van de tuinslangen aan de bikewash gebruik gemaakt heb om de bosgrond van mn fiets te spuiten.Een Ter Dolen Triple en een boterham met kaas sloten voor mij deze dag op de gepaste wijze af.Echt zonde was dat één van de meisjes die er aan het helpen waren een glas met dit gouden vocht uitkieperde over de rok van haar moeder.De dames die jetons verkochten verdwenen, de tenten werden zo langzamerhand gesloten en de deelnemers voor de Italiaanse avond gingen de zaal binnen.Nog een groet aan de eenzame man die nog steeds parkeerplekken aanwees om dan de 90 autokilometers naar huis weer aan te vatten over een snelweg met weinig verkeer en met de zon in de ogen!Een prachtig parcours in de bossen, een echte speeltuin voor de singletrack-liefhebber, maar de afpijling kan stukken beter!
Op zaterdag 13-08-11 de mountainbikewedstrijd van WTC Den Hoek aan De Leeuw Van Vlaanderen gereden. Zes rondjes, samen goed voor 24,45 km door de bossen van Stoppelbergen op de Nederlandse grens. Na een tijdje had ik door dat we via de achterzijde van Athena reden op het pad waar ook de "groene route" passeert. Athena, een constante in mijn leven? Eén zaak in de uitslag van de koers was met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid voorspelbaar! Meer bepaald mijn laatste plaats! Toen de eersten al met een pint in hun handen stonden moest ik nog starten aan m'n laatste ronde! Maar ik heb al m'n rondjes toch gereden, wat niet van iedereen kan gezegd worden! Het heeft me zelfs een prijs opgeleverd: een tapvaatje pils, een drinkbus en een fietstruitje in een flets fluo geelgroen! Toen ik aan supporterende niet-rijdende Papegaaien twee vingers in de lucht stak om te tonen dat ik nog twee rondjes te rijden had, hoorde ik de commentator in zijn beste plat Antwerps door de micro roepen dat ik het V-teken maakte voor "peace"! Hij moet zeker gedacht hebben dat hij met Tyler Farrar te doen had! Er waren vier deelnemers van De Papegaai Bike Team waarvan onze voorzitter Cracra de derde prijs wegkaapte onder de vorm van een mooi gevulde mand met eet- en drinkwaren. Hij stond er ook met een stand en testfietsen ter promotie van zijn nieuwe zaak www.bikeaholic.be in Stabroek. Een kleinschalig en gezellig evenement op een boogscheut van de voordeur. Spijtig dat het slechte weer roet in het eten strooide!
Toertocht (25-35-45 km) van MTB Palmzondag te Herk-de-Stad op maandag 15-08-2011.
Ondanks de zondag toch zwaar afgezien te hebben tijdens de Oeterdalmarathon in barslechte weersomstandigheden en nog veel schoonmaakwerk en was gehad te hebben, de maandag toch weer vroeg uit de veren om de tocht in Herk-de-Stad te komen rijden.Ik had deze vroeger al een keer of twee gereden en deze rit was me telkens zeer goed bevallen.Ik zou er spijt van gehad hebben hem deze keer zonder deelname te hebben laten voorbijgaan.Toch weer een lange autorit zoals daags voordien.
Ingeschreven en even over 10.00 u van start gegaan.Na 3 km verharde wegen om het dorp uit te komen via de grote baan langs dewelke ik daarnet in Schulen was gearriveerd, doken we het Lummens Broek in over een kiezelpad dat langs een schilderachtige oude hoeve passeerde.Volgden een aantal verharde paden, afgewisseld met korte strookjes off-road om na 7 km dan het bos in te duiken over de eerste echte singletrack die we voor de wielen geworpen kregen.Ik werd voorbijgereden door een biker die er een stevige vaart in hield en wiens gespierde gladde kuiten deden vermoeden dat hij een geoefend rijder was.Kon ik toch ook maar zon tempo halen!Even later stond de kerel langs de kant en riep me wat toe tijdens het passeren.Ik kon zijn taaltje niet zo goed verstaan, maar ik vermoed dat hij wilde zeggen dat wat komen ging er moeilijk bij lag!Dat was niet overdreven, want dra dook ik een holle weg in waarvan ik me afvroeg wie daar fietsend doorheen gekomen is.De bodem was verzadigd van het nat en vormde één grote zachte slijkerige brij!Toch maar even te voet er doorheen geploeterd teneinde mijn krachten niet al direct van bij aanvang te verspelen!Daarna werd de ondergrond weer beter, ook al lag alles er na de regen van gisterenochtend nog vettig bij.Omdat mijn remmen het in de eerste twintig kilometer van de rit in Opoeteren reeds begeven hadden en ik bovendien nog problemen had met de versnellingen achteraan, had ik voor vandaag mijn oude ros nog eens van stal gehaald.Eigenlijk zijn alleen het stuur en de wielen nog origineel.De rest is onlangs nog allemaal vervangen, zelfs het frame.Maar als je intussen het comfort van een fully gewend bent, dan valt zon hardstaart toch dik tegen als je door een hobbelig weidepaadje fietst en het zadel in je kont geramd krijgt!Het was toch ettelijke kilometers wennen aan mijn oude vriend!Na 9 km reden we door Lummen.
Vettigheid maakte weer plaats voor een degelijke ondergrond en na een eerste stevige klim toonde een bord aan dat we de top van de Willekensberg bereikt hadden.Met Opoeteren nog in de beentjes was ik blij dat ik bovengeraakt was!Even de baan over om aan de Kapel van Onze-Lieve-Vrouw-van-de-Beukenboom weer het bos in te duiken!Men zou gaan vermoeden dat zelfs de Moeder Gods de vrienden van Natuurpunt een warm hart toedroeg!En ook de bikers, want vanaf kilometer 7 tot en met kilometer 13 werden we vergast op een aaneenschakeling van leuke singletracks door donkere bossen.Het aanzwellend geluid van voertuigen bewees dat we in de buurt van de snelweg reden.Na een veldweg bereikten we na 14 km de Duizendjarige Eik die in het middelpunt staat van een cirkelvormige houten afsluiting.Even gestopt om deze oude reus eens goed te bekijken.Ik was er niet de enige, want de boom genoot ook de belangstelling van wandelaars wiens pad we nog zouden kruisen.Oranje pijltjes toonden dat op een deel van ons traject ook een wandeltocht was uitgestippeld.Tot aan de eerste bevoorrading op 21 km werden we vergast op vele kleine singletracks, afgewisseld door andere wegen en paadjes.Twee stoere potige bikers stoven me voorbij en deze gasten lieten zich blijkbaar niet verschalken door een plots klimmetje dat zich achter een bocht aandiende en ondergetekende wel te grazen had!
Die bevoorrading werd bevolkt door vriendelijke mensen.Er lagen peperkoek, cake en koeken en er was sportdrank om de dorst te lessen.De potige bikers stonden er ook en ik vermoed dat één ervan aan het zeggen was dat deze toer niet de belangstelling geniet die hij verdient.Toen ik een stuk peperkoek achter de kiezen stak arriveerden twee mij bekende personen die ik al een tijdje niet meer te zien had gekregen.Dus een leuk weerzien met Nidecker en Nideckerin!Laatstgenoemde kunnen overtuigen om toch te kiezen voor de langste afstand!Want volgens de blonde schone aan de bevoorrading zouden we een mooi stukje voor de wielen krijgen.Inderdaad konden we genieten van vele plezante tracks door de bossen.Bij een stevige klim en na enkele bultjes, was Nidecker ineens een stuk voorop en zag ik hem in de verte rijden terwijl de pijlen naar rechts wezen!Toch niet verkeerd gereden zeker?Op de volgende bochtige tracks speelde ik ook Nideckerin kwijt!Zou zij op zoek gegaan zijn naar haar verdwenen beer?Met de gedachte dat ze nog achterop waren even halt gehouden op een met prachtige bloemen begroeide open plek in het bos.Een man en een vrouw die ik aan de bevoorrading had zien toekomen aangesproken met de vraag of ze mijn metgezellen niet gezien hadden!Neen!Toch maar verder gereden om vast te stellen dat zij al voorop waren en op mij stonden te wachten!
Rond kilometer 30 reden we door een dorpscentrum van vermoedelijk een Lummense wijk met mooie huizen, om dan lekker naar beneden te kunnen razen over een semi holle weg die zich tussen de tuinen van huizen naar beneden stortte.Tot groot ongenoegen van de honden die deze tuinen bevolkten en dat lieten merken door luidkeels geblaf alsof ze ons ter plekke met fietspak en al zouden verslinden!In het zog van het duo dat ik in het bloemenveld had ontmoet verder gereden.Toen deze mensen halt hielden bij een aantal ezels in een weide, riep Nidecker dat ze zijn broer met rust moesten laten!Zelfkennis is het begin van de wijsheid!Met zn vijven, ik als laatste,doken we een mooie bochtige track door de bossen in.Aan de eerste grote bult goed aangezet, om dan bovenop te moeten stoppen achter de twee bloemenveldbikers.Nideckerin krabbelde namelijk recht.Zij was net voor hen gevallen en had daarbij een boomstammetje op luttele centimeters gemist!Een zwart en zanderig smoeleke en idem dito fietspak, waren buiten enkele schaafwondjes aan kin en lip, het enige gevolg van deze buiteling.Vermits alle tanden nog in de eetkamer stonden, kon de rit in gemoede, doch met iets minder zekerheid vanwege de gevallene, worden voortgezet!
Toen het tellertje rond de 40 km aantikte, passeerden we het mooi gelegen en thans in de zon badende Schulensmeer!Bootjes spelevaarden er op het water en surfers hoopten er tevergeefs op een weinig wind.We vervolgden onze weg over een kiezelpad naast het meer en langs vissers die zich daar hadden neergezet.Grote plassen dienden te worden ontweken!Via een pad door gras, onder een warme zon, tussen een dijk langs het meer en een waterloop, ik vermoed de Demer, keerden we terug naar de startplaats.Daar zaten mij nog bekende fietsliefhebbers, meer bepaald Carlito en zijn kompanen van de Bierbikers.Wat is de wereld klein!Nideckerin deed bij het genieten van een frisdrank nog eens uitvoerig het verhaal over haar te intieme kennismaking met de lokale bosgrond.Want ondanks de ook ietwat geschonden lip bleek ze toch enkel letterlijk op het mondje gevallen te zijn!Wat bij ons de idee opwekte dat zij, en wij, misschien ook gebaat zouden zijn bij een soort helm voor op de mond!Een soort muilkorfje voor bikers! Dat kleinood zou meteen twee doelen heiligen.Het zou lippen en tanden beschermen bij een val en ten tweede ook de stilte alle eer aandoen!Alvorens afscheid te nemen deden we ook het hamburgerkraam eer aan.Als laatsten, want wij verorberden er de drie nog resterende broodjes, zodat deze mens zijn winkeltje kon sluiten.Zijn kraampje stond er al toen ik vertrok.
Mooie tocht, eindelijk nog eens mooi weer, zorgvuldig afgepijld en gebruik gemaakt van kalklijnen om het ons gemakkelijk te maken en een zeer afwisselend aanbod van paadjes en tracks.Vriendelijke mensen aan start, pauze en aankomst.En plezant gezelschap onderweg!Van de bikewash en douches geen gebruik gemaakt.
Oeterdalmarathon (25-40-75-100-115 km)van WTC Blijf Jong en WTC De Wringers te Opoeteren op 14-08-2011.
Toen ik op deze zondagochtend bij het krieken van de dag opstond en naar buiten keek, verdwenen door de neergutsende regen als bij donderslag alle illusies en hoop op een mooie zomerdag en veelbelovende rit met de bike als sneeuw voor de zon!Toen ik met kleine oogjes mijn ontbijt verorberde kletterde de regen hoe langer hoe harder op het dak van de veranda.Omdat ik de toer met Vos in de bossen zou meerijden, met de moed der wanhoop vertrokken voor een autorit van 110 km nadat ik op de radio vernomen had dat er door het hondenweer op diverse plaatsen al ongevallen gebeurd waren.Vloekend door het feit dat ik de computer nog had aangezet om het forum te raadplegen, uiteindelijk was vergeten te kijken en het ding had laten op staan!Wegenwerken in Wommelgem en in Ham met de elektronische dreiging dat er verhoogde snelheidscontroles waren!Het feit dat ik een parkeerplek kreeg toegewezen zo dicht bij de start, bewees dat er nog niet veel deelnemers waren opgedaagd.De inspanningen van de inrichtende clubs verzopen letterlijk en figuurlijk in de voorspelde twintig liter water per vierkante meter!Bovendien nog een kwartier te laat aan de start!De Vos had reeds het hazenpad gekozen!Ik kwam niet toe met de op voorhand voorziene tien euro in mijn achterzakje omwille van de vijf euro waarborg voor het nummerbordje!Rugzakje dus weer helemaal open moeten doen!In de gietende regen mijn stuurbordje bevestigd!Gekkenwerk om nu te gaan fietsen!
Vijfhonderd meter na de start zag ik er al uit alsof ik door de inhoud van een beerton besproeid was geworden geweest!Mijn eurocent viel!Dat noodnummer op de achterkant van het stuurbordje even op een papiertje genoteerd!Want door het water begon de inkt van dat etiketje al uit te lopen!En misschien zou het vandaag wel eens van pas kunnen komen!De bossen die er hier bij mooi weer zo mooi bij liggen boden een troosteloze indruk in een verzopen landschap. De illusie op het rijden van de 100 km werd al snel afgezwakt tot de hoop de 75 km rond te maken!Het zouden 75 km worden doorheen een waar slijkparadijs, van de eerste tot de laatste centimeter!Al goed dat de Fat Albert en de Nobby Nick bij eerdere tochten mijn vertrouwen hebben kunnen winnen om het slijk zonder glijpartijen te kunnen trotseren.Het eerste klimmetje herkende ik van bij vorige edities en noopte mij net zoals toen tot afstappen.Idem dito voor de twee bikers die volgden en mij moed inspraken door te zeggen dat het verder tijdens de rit nog veel meer klimmen geblazen zou zijn!Deze opkikker kon ik nu echt gebruiken!Verderop voelde ik de hete adem van twee bikers in mn nek, net op het moment dat ik een enorme plas naderde!Om niet voor watje versleten te worden, er regelrecht doorheen gereden, gevolgd door de twee bikers die op dit nat leken te kicken!Maar de plas was dieper dan verwacht!Tot aan onze knieën stonden we in het water!Om een volgende passant te horen zeggen en tonen dat er naast de plas een paadje was!En waterdichte sokken hebben nog slechts weinig nut als men zo diep in het water staat!Verder op mn pad kwam er iemand naast me rijden.Het bleek Sofeurken te zijn.Deze mens zal zich zijn kennismaking met deze streek en ondergetekende in het verre Limburg wel in betere omstandigheden voorgesteld hebben.Omdat mijn tempo lager ligt dan dat van de gemiddelde biker zit samen rijden er voor mij zelden in.Maar ik zou hem later nog ontmoeten aan de bikewash en aan zn auto.
We kwamen de bossen uit in een straat die ik herkende van toen ik met een Limburgse clubgenoot hier eens een nachtrit gereden heb.Zijn huwelijk met een vrouw uit onze contreien is de reden dat hij Papegaai is geworden.Het was de Hoevestraat in Dilsen-Stokkem en ik zal ze nooit nog vergeten omdat ik tijdens die nachtrit niet gezien had dat er in de straat verkeersremmers geplaatst zijn in de vorm van halve cirkels waarover ik toen bijna met mijn klikken en klakken gevlogen ben!Na nog enkele straten in Dilsen-Stokkem arriveerden we aan een diepe groeve.De poorten van de hel gingen open, want we werden door een extreem vettig pad gestuurd waarvan de bodem omgewoeld was geworden geweest door machines en bulldozers!Vermengd met zoveel regenwater was daar voor mij geen doorkomen aan!Mijn tellertje toonde amper 20 km en de moed zonk samen met de modder in mijn schoenen!De fietsbanden vol slijk, de remmen die al weggesleten waren en alsof dit nog niet genoeg was weigerden de versnellingen achteraan alle dienst!Een aanslag op het materiaal was een feit!Als een gek moest ik op een kleine versnelling verder!De eerste bevoorrading diende zich aan na 23 km aan het stationnetje van As.Twee mannen van aan de bevoorrading hebben me geholpen om de versnellingen op een aanvaardbare stand te zetten zodat ik toch op een deftige wijze mijn rit kon vervolgen.Een van mn redders in nood zou ik later nog treffen aan de toog bij aankomst.
Van rubber-12 verwonderde het mij dat hij via een berichtje liet weten dat hij vertrokken was voor de 75 km om 10.00 u met als aanvulling goed zot.Want bij regen zou hij niet gekomen zijn!Zijn boodschap beantwoord met me too, maar dat had enkel betrekking op goed zot en niet op het tijdstip van vertrek!En hij maar trappen om me in te halen.Het slechte weer zal zijn achtervolging ook wel vertraagd hebben!Verzopen paadjes maakten kennis met mn banden, verstand op nul, de blik op oneindig.Nog een geluk dat het nat enkel van onder kwam!Het had intussen toch opgehouden met fel regenen.De keuze met of zonder terrils was deze keer voor mij snel gemaakt!Wat kan een pannenkoek daar boven nu gaan doen, laat staan in deze omstandigheden.Na een houten trap diende zich na een 40 km de tweede stop aan.Daar had iemand naar me gevraagd, ik dacht rubber-12 die me eventueel via de terrils zou hebben ingehaald, maar ik vermoed dat het Vos in de bossen geweest is.En de rubber overal maar vragen of die met zijne Papegaai al gepasseerd was, zich afvragend of ik soms dope geslikt had omdat hij er maar niet in slaagde me in te halen!Aan de tweede stop onder een hutje met een eigen weerstation (als de steen nat is, regent het, ziet hij wit, dan sneeuwt het, zwiept hij heen en weer dan is er wind, ) waren de mannen blij dat zo stilaan de laatsten zich aandienden.Verderop stonden twee mannen van de clubs al klaar om de pijlen weer weg te halen.Ze wisten me te zeggen dat ik nog niet de laatste was!De biker met stuurnummer 76 had die eer en dat was de rubber bleek nadien.
Na 50 kilometer wist hij me dan toch in te halen, fulminerend over het feit dat ik hem in de waan gelaten had op quasi hetzelfde ogenblik te zijn vertrokken, terwijl ik drie kwartier voorsprong had genomen!Hij zag er even verzopen uit als ik, waardoor hem de zin verging om ook de Vos nog te vloeren.Wij deden als hekkensluiters de derde bevoorrading aan en daar ontspon zich een geanimeerd gesprek over zaken die niet voor publicatie in aanmerking komen!Met dank aan de mensen die zo lang op ons gewacht hebben met hun lekkernijen.Want aan de bevoorradingen was een overdadige keuze aan koeken en bananen.Het laatste derde van de tocht afgemaald.Zelden heb ik zo de kilometers afgeteld, zo uitgekeken naar de aankomst!Een pittige helling gaf me de doodsteek waardoor de rubber een aanzienlijke voorsprong kreeg en ik hem enkel nog op langere rechte stukken in de verte door het bos zag klieven.Als apotheose kregen we nog een lastig paadje naast diepe voren die vol water stonden!De aanblik van het voetbalveld was een verlossing, maar tegelijk ook een overwinning, omdat ik het al na twintig kilometer eigenlijk niet meer zag zitten en toch doorgebeten heb in plaats van aan de eerste de beste die ik ontmoette de snelste weg naar af te vragen!Ik ben trouwens een aantal keren wandelaars tegengekomen die het natte weer evenmin schuwden!
De lekker warme douche deed de modder verdwijnen en vergeten.Aan de toog ontstond al snel een geanimeerd gesprek tussen Rubber, de Vos en twee Wringers, overgoten met een blonde of bruine, waardoor wij weer als allerlaatsten bijna letterlijk met de bezem buitengeveegd werden!Zelf was ik te moe om nog veel te zeggen!Zelfs buiten gingen de discussies nog verder!De voorzitter van de Wringers herinnerde me zich nog van vorig jaar, omdat hij me toen tijdens een stortbui de snelste weg naar af gewezen had.Ik ben toen nog ergens gaan aanbellen om te vragen waar de Dornerstationstraat ergens was nadat ik er 107 km op had zitten, mijn op twee na langst gereden afstand.Thuis nog wat werk gehad om fiets en spullen proper te krijgen.En omdat rubber me aangeboden heeft om de mankementen aan remmen en versnellingen onder handen te nemen, is dat ook weer een zorg minder!Of in nood leert men zijn vrienden kennen!Jammer voor de clubs die met een 70 marathonrijders en een 105 toertochtrijders het aantal deelnemers terug zagen lopen tot één derde van het verwachte aantal.De tijd, moeite en centen die er in gestoken zijn blijven immers hetzelfde!Maar aan ons heeft het dus niet gelegen!
Tweede Mellowbikers Nightride te Bergen-op-Zoom op 14-10-2011
14-10-2011: Nightride Bergen op Zoom:
Na het daverende succes van vorig jaar organiseren de Mellowbikers wederom een unieke Nightride in de bossen van Bergen op Zoom. De route zal helemaal gepijld zijn, dus individueel of in groepjes te rijden! De tocht start en eindigt bij de Stayokay te Bergen op Zoom
Wanneer: Vrijdag 14 oktober Vertrekpunt: Stayokay Bergen op Zoom | Boslustweg 1 Starttijd: 20:30 - 21:00 Afstand: Tussen de 25 a 30 km Kosten: 5,-
Na afloop heerlijk genieten van een GRATIS kop soep!
Toertocht te Bekkevoort (15-25-40-48-65 km) van de
Megabikers op 07-08-2011.
Vandaag zondag de toertocht De Parel van t Hageland van
de Megabikers gereden in Bekkevoort.Eerst en vooral de GPS van de auto wat om de tuin geleid, want die wil
me altijd over Lummen sturen en dat is dik 20 km meer.Via Geel-Zammel, Westerlo en Averbode gaat
het immers ook!Me ingeschreven en voor
een luttele drie euro zou ik vandaag mijn hart weer kunnen ophalen.Een bericht gestuurd naar rubber-12 om mijn
vertrek te melden, terwijl hij letterlijk achter mn rug stond!Dus zijn we samen vertrokken omstreeks 9.45
u, maar lang zouden we niet samen blijven, vermits mijn tempo een stuk lager
ligt.Via de achterkant van het
voetbalveld en een stukje rustige betonbaan werden we het Hondstraatje in
gestuurd.Reeds na een kleine vier
kilometer volgde al een eerste kuitenbijter.Het voordeel ervan is wel dat ze meestal gevolgd worden door een plezante
afdaling, dus ging het even later inderdaad lekker snel weer naar beneden.In wat volgde kregen we een mengeling van
veld- en assenwegen voor de wielen geschoven.Het traject volgde min of meer de richting van de snelweg.Rustige paadjes, alhoewel je soms diende uit
te kijken bij het kruisen van verkeerswegen.Daar waar we een brug over de snelweg over moesten, even gestopt om het
noodnummer te noteren.Op diverse
plekken hingen immers bordjes met het nummer van de oppikplaats in geval van
problemen en het te bellen noodnummer.
Na tien kilometer moesten we rechtsaf de velden in en leidde
het paadje ons over een korte maar stevige klim, gevolgd door een lekker lange
en snelle afdaling over een kasseiweg in een mooie holle weg.Ik ben verzot op die holle wegen in Brabant.Bij ons vind je dat niet.Er kwam een zware klim in de buurt van de
snelweg, eerst over asfalt en aan een huis boven overgaand in een aarden
weg.Ik ben hier nog al over gereden bij
een toertocht.Toen stond er beneden een
bordje met de naam van de klim en de hellingsgraad.Dat was vorig jaar tijdens de toer van de
Tieltse Wielervrienden eind augustus.Het
was de moeite om boven even te stoppen en eens achterom te kijken naar het
mooie vergezicht.Eens boven reden we
een tijd door boomgaarden waarvan de bomen vele vruchten droegen, appelen en
peren.Aan de andere kant van de snelweg
kon je grote windmolens in aanbouw zien staan.Ze zouden een hele tijd het uitzicht blijven beheersen, want de toer
slingerde zich in deze omgeving heen en weer.We kregen ze zelfs van zeer dichtbij te zien.Op een gegeven ogenblik reden we pal naast de
snelweg en moesten we naar boven het gras in.Dat was daar even te voet.Via
een brug voor landbouwverkeer moesten we de snelweg over aan een boomgaard
waarvan de rode appelen mooi afkleurden tegen het groen van de bladeren.Een opgespannen lint toonde aan dat we hier
op de terugweg nog eens zouden passeren.We volgden nu het traject van de vaste rode route van Diest.Na 22 km kwam de bevoorrading aan de voet van
de snelweg die een stuk hoger lag en onder een partytent die het hard te
verduren kreeg van de wind in de open vlakte!Er was daar keuze genoeg om te smullen: bananen, appelsien, cake,
rozijnencakejes en roodbruine en groene drankjes.Dat rode had toch wel een speciale smaak!
Na de bevoorrading ging het verder naast de snelweg en was
het optornen tegen de felle wind in over een zachte opwaartse helling.De snelweg weer over via dezelfde brug met
het opgespannen lint.Dan keerden we langs
de andere kant op onze stappen terug.Deze keer lekker naar beneden zoeven met de wind in de rug.Eens weer beneden op de grens met Halen,
bemerkte ik een brug onder de snelweg waar autos geparkeerd stonden.Ik zag er ook een biker voorbijkomen en vroeg
me af of we daar zonet gepasseerd waren en of daar de bevoorrading stond!Even onder de brug doorgereden en ik bleek
gelijk te hebben.We hadden dus een
rondje om gereden.Maar op diezelfde
plek werd ik even met de neus op de harde realiteit geduwd en liepen de koude
rillingen even over mn rug.Er stond
daar een kruis achter witte kiezelsteentjes ter herinnering aan Shana Appeltans
en Kevin Paulus die daar op 2 januari 2010 werden vermoord!Ik ben nu wel content dat ik onder die brug
gereden ben, anders had ik het niet gezien. De volgende kilometers moest ik daar toch even
aan denken.Als er nu in een handgemeen
of een ruzie iemand een duw krijgt, ongelukkig valt en het leven laat, dat kan
ik nog begrijpen.Maar voor een doorsnee
sterveling zal het nooit duidelijk zijn wat er in de geest omgaat van een
persoon die zonder enige reden zon moorden pleegt.Ik zou geen mes in iemands lijf kunnen
ploffen, tenzij het een kwestie zou zijn van hij of ik misschien!Met deze griezelige gedachten vervolgde ik
mn weg tussen de perenbomen.
In het eerste gedeelte van de tocht zaten nogal wat verharde
wegen en vermits ik er tot aan de bevoorrading iets meer dan een uur over
gedaan had, moet mijn gemiddelde een stuk hoger gelegen hebben dan
gewoonlijk.Daar zou in het tweede
gedeelte snel verandering in komen.De
eerste 12 km na de rust kregen we namelijk een zeer mooi stuk
voorgeschoteld.Bijna uitsluitend
off-road met een afwisseling van wegen en paadjes, dan weer door holle wegen,
soms lekker snel naar beneden, dan weer puffend naar boven, en op de toppen
telkens afgewisseld met de doortocht van boomgaarden.Een bepaald stuk reed ik een tijdje achter
een blonde schoonheid die vrij traag reed, ook op de vlakkere stukken, maar
schijnbaar zonder moeite traag maar zeker elke klim bedwong!Sommige van die lange klimmetjes konden toch
wel tellen, zeker zo omstreeks 35 km.Daardoor zakte mijn gemiddelde snel weer tot de normale proportie die ik
gewend ben te halen.Aan een afslag naar
links door een klein stukje bos, stond een bordje met de mededeling:
Losvliegende bijen!Als de bijen komen:
plat op de grond gaan liggen en wachten op hulp.Indien geen hulp komt: sterkte!En dan nog iets in de stijl van wie graag
fruit eet ook bijen moet kunnen verdragen!Het zal de plezantste thuis zijn die dat daar gezet heeft!Mijn tellertje stond toen op 39 km.
Het parcours bleef eigenlijk best mooi, soms had je
prachtige vergezichten.Op een plek kon
je in de verte verschillende dorpen zien liggen.Geregeld moest je opboksen tegen de wind en
tegen de hellingen, soms tegen beiden tegelijk.En als de wind door je helm waait, dan hoor je niks meer van de
omgeving.Aan een kapelletje hoorde ik
dan toch toevallig dat mn gsm een berichtje aankondigde.Er kwamen nog twee bikers voorbij, ik had er
al een hele tijd geen meer gezien.Rubber-12 meldde dat hij gearriveerd was.Ik had er toen nog maar zon 46 km op zitten
en nog steeds geen splitsing voor de 65 km gezien.Even later kwam die dan toch.Een rekensommetje leerde me dat ik nog zeker
een uur onderweg zou zijn voor de grootste toer en dan weer zou toekomen als
alles opgeruimd was!Vermoeidheid begon
ook de kop op te steken, ook al was ik tot hiertoe overal vlot op en af
geraakt.Bovendien had ik de vorige twee
dagen ook al tochten gereden.Met de
gedachte niet altijd het onderste uit de kan te hoeven hebben, ben ik dan de 48
km opgedraaid om vrij snel daarna de startplaats weer te treffen.
Rubber was al aan de trappist.Nog elk twee glazen en een lekkere pistolet
soldaat gemaakt.Het was daar goed
zitten in de zon en uit de wind!Ook de
delegatie Bierbikers die we zo bij wijlen ontmoeten op toertochten in deze
streek, bleek present te zijn.Het zag
er naar uit dat we weer in ons doel, dit is als laatsten opkrassen, zouden
slagen!Dat lukte zeker toen we onze
bikes gingen halen, de laatsten die er nog stonden, en in een geanimeerd
gesprek raakten met de Megabikers. En zo
maakten we kennis met GPSteven en zn kompanen.Het is altijd leuk van een biker van het forum eens te ontmoeten.Ik heb op die manier toch al verschillende mensen
uit diverse streken in Vlaanderen te zien gekregen.En soms kom je die dan wel eens tegen op
toertochten.
Men kan van mij bezwaarlijk zeggen dat ik een diepgelovig
mens ben, maar als ik naar deze streek kom om te fietsen, dan rijd ik op de
terugweg wel eens om langs Scherpenheuvel.Auto geparkeerd, fiets er weer afgehaald en naar de basiliek
gereden.Deze is intussen uit de
steigers, de gevels netjes opgekuist, de gouden sterren op het dak schitterend
in de zon.Ik heb een kaars aangestoken
ten bate van alle bekende en onbekende bikers, voor veilige tochten zonder
valpartijen of ongevallen.Jullie zouden
dus een tijdje safe moeten zijn, zeker omdat ik meer in de offerblok heb
gestoken dan nodig!En dan nog eentje
voor persoonlijke intenties.Ondanks de
werken op de E313 toch vlot weer thuis geraakt.Fietske nog proper gemaakt, deze was eigenlijk niet zo heel vuil
geworden.Plezant tochtje, goed
afgepijld, mooi weer en gezellig toeven na afloop.Zo moet elke zondag zijn!
Toertocht (25-45 km) van WTC De Gildetrappers te Wiekevorst
op 06-08-2011.
Vandaag naar Wiekevorst gekomen voor het rijden van de
toertocht van WTC De Gildetrappers.Het
vertrek was nu vanaf het voetbalterrein en niet meer vanuit de zaal in dezelfde
straat. Daarom dat er daar zo weinig
autos geparkeerd stonden!Me
ingeschreven en exact om 13.00 u vertrokken voor de rit van 45 km die er voor
mij 52 zouden worden!Langsheen
veldwegen en paadjes door de weiden werden we in de richting van
Heist-op-den-Berg gestuurd.In de
Leistraat aldaar werd mijn aandacht getrokken door de mooi aangelegde tuinen
van ik vermoed een villa, want men kan door de keurig onderhouden en sierlijk
geknipte hagen moeilijk zien wat voor gebouw er eigenlijk staat.Het geheel doet me eerder denken aan een park
met een grote serre.Eigenaardig genoeg
strekt het domein zich uit langs weerskanten van de kasseiweg.Ik heb dat bij eerdere edities daar ook al
gezien en ik vraag me af wat dat daar eigenlijk dan wel is.Toen ik op mn stappen terugkeerde zag ik de
delegatie van de United Bikers uit Diest passeren, een groepje van een biker of
vijf.Ik had ze al gezien aan de
inschrijving met hun nieuwe blauwe pakken in tegenstelling tot de oranje van vroeger.
Na de Leistraat volgde een kasseiweg naast een boerderij en
dan ging het weer de velden in.Ik
herkende de plaatsen van de vorige twee keren dat ik hier al ben komen
rijden.Nochtans was de tocht niet
helemaal hetzelfde als de vorige editie, vermits ik een aantal zaken die ik
vermoedde tegen te komen deze keer niet gezien heb.Een bospad leidde ons naar de
Peerdenkerkhofstraat en na enkele straten doken we de Herenbossen in om er over
de met kiezelsteentjes verharde paden te rijden.Vorig jaar stak hier bijna een hond onder mn
wielen!Er viel een regenbui, maar op
het goede ogenblik, vermits ik onder de bomen reed.Het bospad gaf uit op de dijk langsheen de
Nete.Een andere eenzame deelnemer stak
me voorbij.
Via een bruggetje dienden we de Nete te kruisen en hield ik
even halt. Er kwamen een biker en zijn
zoontje naar me toe.Of ik toevallig
geen inbussleutel bij me had!Aldus kwam
mijn multitool die ik altijd bij me heb nog eens van pas.Het heeft al meer gediend om anderen uit de
nood te helpen dan mezelf!De kleine
jongen had last met de versnellingen omdat er een schroef gelost was.Met een paar keren draaien was het probleem
van de baan.En dan viel mijn eurocent,
want het duo kwam me vrij bekend voor!Het waren de vader en zijn zoontje die ik had zien vertrekken bij de
toertocht in Mol-Millegem op 21 juli en onderweg nog was tegengekomen niet ver
van de bevoorrading en op de bevoorrading zelf!Ik heb daar toen nog over geschreven in het verslag van die tocht!In Mol werden onmiddellijk na de bevoorrading
fotos gemaakt en ik heb de fotos van deze mensen nog gezien omdat ik vlak na
hen vertrokken was en wij dus na elkaar op de gevoelige plaat werden
vastgelegd!Het tweetal was afkomstig
van Wiekevorst, ze reden dus een thuisrit, en de vader vertelde dat ze van plan
waren om naar de grootvader van de jongen te rijden die in de buurt woonde om
het zaakje te laten vastschroeven.Maar
dat was dus niet meer nodig!De kans dat
ge op een volgende tocht onbekende mensen een tweede keer ontmoet is quasi
nihil!Maar blijkbaar kan het dus toch
gebeuren!Trouwens, bij nader toezien
had ik ze ook zien starten, want toen ik van de parking naar de inschrijving
reed zag ik in de verte een vader en kind vertrekken.Even verderop scheidden echter onze wegen,
want daar kwam de splitsing tussen de beide afstanden.
De kleine toer ging verder langs de Nete en ik vermoed dat
daar een bevoorrading voor was ter hoogte van de grens met
Heultje-Westerlo.Volgens mij heb ik
hier ooit zowel de grote als de kleine toer na elkaar gereden.Voor mij ging het langs een track richting
Westmeerbeek (Hulshout) alwaar mijn
aandacht getrokken werd door de ruïne van de oude kerk die zich achter de
huidige kerk bevindt.Volgde een kort
stukje langs de hoofdweg die ik al diverse keren bereden heb met de auto op weg
naar Westerlo of Aarschot omwille van de jarenlange omleiding in Herselt wegens
van de heraanleg van het centrum aldaar.We werden het bosrijke gebied ingestuurd in de merkwaardige omgeving van
de Goorstraat, de Spaarpot en Binnengoor.Daar rijd je in een bos langsheen een soort van grachtenstelsel
waarachter zich heel wat buitenverblijven met tuinen en vijvers bevinden.De grachten stonden zo goed als droog.Ik heb ooit geweten dat ze tot op de rand
gevuld waren.Het eigenaardige lange hoge
huis dat over een vijver gebouwd is stond er nog altijd.Zeer bizar.De kant die je te zien krijgt lijkt te bestaan uit één grote verroeste
metalen plaat!Het vloekt eigenlijk met
de omgeving!
Volgde een kort stukje langsheen de drukke Provinciebaan te
Herselt ter hoogte van de visvijvers en taverne Het Loze Vissertje.Na enkele rustige baantjes dienden we een
drukke weg over te steken.Dat was daar
niet evident!Aan de overzijde stond een
groepje van drie vrouwen ook te wachten om over te geraken!Geen auto die stopte!Daarna het smalle Vijverstraatje in, waar ik
bij de beide vorige edities bijna van mijn sokken gereden werd door
automobilisten die niet goed uit hun doppen keken!Deze keer was er niemand om een aanslag op
mn leven te beramen!We doken de mooie bossen
in ter hoogte van Wouwers.Jammer dat
hier zo veel buitenverblijven staan.Ze
worden dan nog permanent bewoond.En
sommigen kunnen van hun bostuin nogal een zootje maken.Hier wat rommel, daar een stapel hout, ginder
resten van bouwmaterialen!De Suikerberg
in Herstelt leidde ons naar camping en recreatiedomein Dry Eiken.Het parcours even verlaten omdat mijn
aandacht getrokken werd door opvallende plakkaten, alsof er circuswagens
stonden.Het bleken de schreeuwerige reclameborden
te zijn van Flipperland, een grote speeltuin.
Intussen waren we op de groene vaste route geraakt en
moesten we linksaf een breed bospad in via een slagboom.Het glooiende pad zag er veelbelovend uit,
maar de vreugde werd al snel getemperd!Verderop immers geen pijlen meer te zien!Het hele pad blijven volgen tot het uitgaf op
een grote baan.Niks meer van
pijlen!Een flauwe plezante aan het werk
geweest?Op mijn stappen
teruggekeerd.Even gewacht in de hoop
dat er nog bikers zouden komen!Niemand
natuurlijk.Nog eens geprobeerd!Niks te vinden!Toen ik weer terugkeerde zag ik dan toch een
kerel afkomen, wit tenueke van Mobistar aan.Hij had iets horen zeggen over verdwenen pijlen en men had gesuggereerd
van de groene route te blijven volgen.Zo gezegd, zo gedaan.En het
lukte.Meer zelfs, we arriveerden aan de
bevoorrading.Inmiddels had ik er 27 km
op zitten in plaats van de voorziene 22,5!Slechts een 25 andere bikers te zien gekregen tijdens de eerste
helft.Om de honger te stillen kreeg je
een wafel en een bekertje sportdrank.Ik
vraag me wel af waarom de mensen die aan de bevoorrading zaten geen maatregelen
getroffen hebben om het euvel van de verdwenen pijlen op de één of andere wijze
op te lossen!Dat was vlak bij hen in de
buurt!Desnoods een papier gehangen met
volg de vaste route!
We werden naar Bergom gestuurd en even verderop een bos
in.Ook daar was de afpijling naar links
verre van duidelijk omdat de weg er splitste in een pad en een
singletrack.En dan liet men die mooie
singletrack nog letterlijk links liggen.Spijtig dat ik hem niet gevolgd heb, want ik vermoed dat hij zelfs terug
op het traject uitkwam!In plaats
daarvan de brede bosweg!Uiteindelijk
arriveerden we in het centrum van Bergom tegenover het Kapelletje van de
Maarschalk (anno 1798) met in het paadje er naartoe een gedenktegel voor het
1000-jarig bestaan van Bergom.Verderop ging het richting Westerlo en een kort stukje langsheen de
grote baan, zij het op een paadje door het gras, ter hoogte van het Kasteel De
Merode.De baan over, een assenweg in
naast een beek in een natuurgebied dat luistert naar de naam Beeltjens en
Kwarekken.
Ik vermoed dat we daarna de statige Merodebossen werden in
gestuurd.Zelfs een bomma op de fiets
koos voor de singletrack, die een verbindingswegeltje bleek te zijn naar de
brede paden in de bossen.De bossen
maakten weer plaats voor veldwegen in een meer open landschap, waardoor ik
moest optornen tegen een stevige wind.Toen ik Zoerle-Parwijs binnenreed had ik 36 km op mn tellertje.En ondanks het feit dat in dit godvergeten
gat de wereld dichtgekleefd is met krantenpapier, opdat men er niet af zou vallen,
stonden daar toch mooie huizen.Ik werd
staande gehouden door een mentaal gehandicapte jongen per fiets die me wist te
vertellen dat ik goed bezig was.Hij
vroeg me of ik de koers ging winnen!Wel, vermits ik meestal alleen rijd, win ik eigenlijk altijd!Met de wetenschap dat het morgen voetbal is
in Zoerle en hij zou gaan kijken, nam ik afscheid van de jongen.
We draaiden het fietspad in dat een oude spoorwegbedding volgt
in de richting van Morkhoven.Dat kwam
me bekend voor.Ik kon voorpellen dat we
dadelijk naar links een betonbaan op moesten en aan een hoeve weer naar
rechts.Het klopte!Veldwegen brachten me tot aan de
schilderachtige Berteneindsehoeve.Donkere wolken aan de hemel voorspelden weinig goeds!Toen de stortbui losbrak kon ik gaan schuilen
in de lege stal aan een boerderij.Ik
diende er wel enige koeienvlaaien voor te trotseren.Omdat het niet wilde stoppen en er geen open
hemel te bespeuren viel, mijn regenjasje aangetrokken en toch maar verder
gereden.Een koppel per fiets stond zo
goed en zo kwaad het kon, onder hun zeilen te schuilen onder een boom.Volgde een pad met rode kiezel dat vol
plassen stond, waardoor de rode smurrie me rond de oren vloog!Verrek toch, en dat voor die laatste vijf
kilometers!In een vettig paadje vol
plassen door het bos was weer geen pijl meer te vinden!Paadje op, paadje af!Niemendal!Er kwamen nog twee verzopen bikers toe!Het bleken de mannen te zijn die de pijlen aan het ophalen waren!Maar hier was duidelijk een pijl
verdwenen.Me gehaast om het duo voor te
blijven.Naar het einde toe waren de
pijlen ook al weg en ben ik op sleeptouw genomen door één van die mannen.Twee straten verder waren we weer bij af.
Omdat ik moeilijk als een verzopen haan zo in mijn auto kon
kruipen, toch maar gepolst of ik nog kon douchen!En omdat de voetballers al bezit genomen
hadden van de kleedkamers, werd ik verwezen naar de douche van de
scheidsrechter, zodat ik toch proper weer naar huis kon!Geen superparcours, maar al bij al toch een
mooie en afwisselende tocht. Veel
rustige baantjes en naast de asfaltstroken en verharde paden toch ook mooie
stukken off-road.Spijtig van de
verdwenen pijltjes en de doorweekte aankomst!Ik heb deze keer wel mijn vriend uit de twee vorige edities gemist: de
ezel in een kleine weide aan een verlaten huisje in Heist-op-den-Berg die zich
twee keren te goed heeft gedaan aan mijn energierepen!
Hoebelbike nightride (30-40 km) te Vlezenbeek op 05-08-2011.
Mijn aanwezigheid op de vrijdagavondeditie van de Hoebelbike
in Vlezenbeek begint een jaarlijkse traditie te worden.Omwille van de aanvang van de werken op de
E19 en het viaduct te Vilvoorde geopteerd voor de A12, wat een goede gok bleek
te zijn.Wanneer de bollen van het
Atomium opdoemden en verder de Basiliek van Koekelberg kon het niet ver meer
zijn.Na een vlotte rit van exact een
uur was ik ter plekke.Er was al enige
hilariteit op de parkeerweide wanneer de toegekomen bikers hun autobanden vol
koeiendrek aantroffen of er bij het uitstappen recht in stonden!Lampen gemonteerd en me ingeschreven op de
binnenkoer van de oude Baljuwhoeve, zodat ik om 20.30 u kon vertrekken.De avondzon scheen laag boven de horizon en terwijl
ik tussen de velden reed, tekende zich achter mij de skyline van Brussel met de
basiliek af tegen de hemel!Een echte
tegenstelling!Bij aanvang werden we
zelfs een aantal keren letterlijk de maïs in gestuurd.De stengels knalden tegen je armen terwijl je
wielen het te verduren kregen van de stoppels van afgeknakte stengels.Koeien aten ongestoord hun maaltijd in hun
weide.Een landelijke omgeving op een
boogscheut van de hoofdstad!De eersten
die me inhaalden waren zeven Dworpse Bikers.Mooie pakken dragen die mannen!Alhoewel niemand op kan tegen onze papegaai.
Na een zestal kilometer kregen we een mooie track door een
bos voor de wielen geworpen.Twee kleine
jongens waren zich op de track aan het amuseren met hun fietsen.Eén daarvan zat me verderop op de hielen en
kwam in het Frans vragen waar ik vandaan kwam en naartoe reed.Mijn beste Frans bovengehaald, wat niet
evident is voor iemand die afkomstig is van La Ville Biscuit, de
Koekenstad.Eh bien, je viens de Ruiseau
de Viande, Fleishbach en ik volg die oranje pijltjes!Even verder reden we voorbij een grote
boomgaard vol perenbomen.
Aan het einde van een bospad maakten twee kleine honden
bijna kennis met mijn Fat Albert en Nobby Nick!Zij stoven achter elkaar vanachter een haag een veld af waarop een
aantal mensen met hun honden stonden.Maar die plek was niet afgesloten zodat die beesten de weg op kwamen
gelopen!Een bord liet zien dat ik me in
de Laarbeekvallei bevond.Toen ik even
halt hield hoorde ik mn schuilnaam roepen.Het bleek Enigma te zijn in het gezelschap van drie andere bikers van
het Blackberry-Mobistar-team.MTBiker
from Berendrecht was er deze keer niet bij.Na 15 km was het donker genoeg om alvast mijn achterlichtje aan te steken.Niks te laat, want verderop doken we donkere
bossen in.Ter hoogte van
Sint-Martens-Lennik tekende een scherpe torenspits zich boven de bomen af tegen
de hemel.
Na 20 km haalde ik een koppel met dochtertje in nadat ik er
even was achter blijven hangen op een smal en slijkerig paadje.Ik was deze mensen ook al kort na de start
voorbijgegaan.Zij volgden
waarschijnlijk de kleine toer, vandaar.Na dit paadje volgde een gehavend stukje modderige track vol kuilen en
groeven.Even te voet leek me beter dan
mn nek hier te breken!Een korte gil in
de avondschemering verried dat het meisje ook die plek bereikt had!Het plaatselijke voetbalveld rond op een
smalle track.Daar was het oppassen
geblazen voor een gat dat ontstaan was na het wegspoelen van klinkers.Volgden servitudewegeltjes tussen huizen en
tuinen.Na 25 km bereikte ik de
bevoorrading in het tuincentrum Inter-Arbo, waarvan we bij de start een bon
gekregen hadden voor het later afhalen van een gratis Hoebelboom!Daar lag allerlei lekkers: appelsien, koeken,
wafels en cake.Vriendelijke dames
vulden de voorraad bij.Korte babbel met
Bulls69 en zn maat die me een tijd tevoren waren voorbijgestoken.Zij vroegen zich af of er deze keer geen
wasbord was uitgegraven in het tuincentrum.Het zal nog moeten komen, vermoedde ik, vermits we de toer andersom reden
dan vorig jaar!
Inderdaad, nadat we ons tegoed gedaan hadden aan het lekkers
werden we welkom geheten in de hel!Het
was alsof we een pijp in moesten.Zoiets
is minder aan mij besteed, maar ik ben toch de hel ingereden en tien bulten
later lag ik in de grootste put tegen de grond!Ik kan het steken op de fotograaf die me plots met zijn flits
overviel!Een close-up van mijn lelijke
bakkes!Mij toch niet laten ontmoedigen
en de hel verder uitgereden.Daarna het
bos in over glibberige paadjes die me toch niet veel vertrouwen inboezemden
vermits ik hier compleet alleen rondreed.Na de hel volgde het vagevuur onder de vorm van een smal en vettig
slijkpaadje vol plassen.De vettige kleigrond
bleef steken tussen de noppen van de banden zodat je geen grip meer had en je
uw banden voelde wegschuiven, terwijl de modder om uw oren vloog.Maar van de hel ging het dan linea recta naar
de hemel, want we moesten met de bike via de voordeur een café binnen rijden en
er via de zijdeur weer naar buiten komen.Omdat ik net achter een grote groep hing ben ik maar even te voet door
het café gewandeld.Er waren heel wat
bikers die er aan de toog hun tweede bevoorrading namen!Mijn tellertje klokte 27 km af.
Al snel was de grote groep weer uit het zicht verdwenen en
vervolgde ik eenzaam deze nachtelijke tocht.Een beschrijving van het landschap was eenvoudig: het zag overal zwart
van de duisternis.In de verte zag ik
een trein rijden en even later reden we naast een enorm viaduct waar werken aan
de gang waren.Waren het
herstellingswerken, of was men langs weerskanten aan het verbreden, Joost mag
het weten.Nog verder passeerden we een
aantal uitnodigend verlichte cafés en eethuizen waar mensen op de terrassen
zaten.Een paar honderd meter verder
werden we de Breugelroute op gestuurd en volgde een klim en afdaling ter hoogte
van Dilbeek.Dilbeek doet me altijd
denken aan Brussel, maar we reden gewoon op de boerenbuiten!We passeerden nog een park waar een aantal
nieuwe Belgen de ramadan aan het vieren waren, gevolgd door een fel van wortels
voorziene singeltrack tussen de bomen.Oranje licht en geluid van autoverkeer, voor ons een aantal met gras
begroeide heuvels om te overwinnen.Ik
vermoed dat we aan Bruski waren.Ik was
moe en geraakte niet fietsend tot boven.
In een weide kreeg ik rode achterlichtjes te zien.Ik was de grote groep van een man of negen
weer bijgebeend en ben samen met hen aan de Baljuwhoeve gearriveerd.Ik heb tijdens de hele rit zon 62 bikers me
weten passeren, dus er zijn er nog redelijk wat laat vertrokken.Ik werd bij het betreden van de binnenkoer al
direct door een Hoebelbiker aangesproken met de vraag of ik mijn benen al had
laten masseren!Dat moest ik beslist laten
doen, daarvoor diende het kaartje dat je bij de inschrijving had gekregen.Ik moest nog even mijn beurt afwachten.Ja, als die meisjes een stramme spier
beroeren, dan voelt ge dat in heel uw been.Goed dat het er niet al te licht was, want mijn benen konden niet
wedijveren met deze van al die jonge kerels die daar ook op de massagetafels
lagen.Terwijl ik daar lag meende ik zo
even voor middernacht het silhouet te herkennen van rubber-12 die arriveerde.Inderdaad!Patje2, Jinba Ittai en nog een aantal bikers in hun gezelschap waren er
ook.Terwijl die mannen druk in gesprek
waren de goede afloop van deze nachtrit gevierd met een Lindebier en een broodje
zwarte en witte pens!Het was dik over
halftwee toen we huiswaarts vertrokken.Even voor drieën thuis, en mijn spullen nog proper gemaakt en gewassen
voor de rit op zaterdag.En na een warme
douche onder de lakens voor een korte nacht!
Vincent Hermance behaalt zege in Antwerpse wereldbekermanche biketrial
In Antwerpen heeft de Fransman Vincent Hermance de derde wereldbekermanche biketrial op zijn naam geschreven. Hermance haalde het voor zijn landgenoot Gilles Coustelier, de winnaar van vorig jaar. Kenny Belaey kwam voor eigen volk niet verder dan de derde plaats. De regerende Belgische, Europese en wereldkampioen kreeg tot tweemaal toe af te rekenen met materiaalpech.
Kenny Belaey slaagde er dus voor het tweede jaar op rij niet in om de Belgische wereldbekermanche op zijn naam te schrijven. Net als in 2010 delfde hij het onderspit voor twee Fransen. Belaey, die de voorbereiding op deze wedstrijd combineerde met de organisatie zelf, behaalde weliswaar amper drie strafpunten, maar nog altijd twee meer dan zijn Franse rivalen. Zowel Vincent Hermance als Gilles Coustelier behaalden een erg hoog niveau en maakten op de twaalf af te werken zones amper één foutje. De zege ging zo naar Hermance die met gelijke punten eindigde als Coustelier, maar in de halve finale voor zijn landgenoten wist te eindigen.
Belaey diende in 'zijn' wedstrijd dus vrede te nemen met de derde plaats maar, in tegenstelling tot vorig jaar, gooide ditmaal materiaalpech roet in het eten. "Ik reed liefst tweemaal lek. Hierdoor verloor ik telkens tien minuten. Ik verkoos lichter materiaal en betaal daar nu de tol voor. Toch hoor materiaalpech bij topsport. Het zag er nochtans goed uit tot ik in zone zes met mijn voorwiel wegschoof, mijn voorrem werkte immers niet meer 100% procent na al dat 'bandengewissel. Het resultaat was dat ik twee extra strafpunten aangesmeerd kreeg, punten die allesbepalend zouden zijn. Zonder die twee extra punten zouden we alle drie slechts één strafpunt behaald hebben en ging ik, na mijn eerste plaats in de halve finale, met de zege aan de haal. Ik ben echter al blij dat de toeschouwer hier vandaag massaal aanwezig waren. en ik mijn geliefkoosde sport opnieuw in the picture hebben kunnen plaatsen", aldus Belaey.
In wat voor Iciar Van Den Bergh zijn allereerste WB-finale ooit was eindigde de Tremelonaar als zevende. VDB kreeg 36 strafpunten achter zijn naam en wist enkel Nicolas Vuillermot achter zich te houden. "Ik was heel blij dat ik eindelijk de finale had gehaald, en dat ook nog eens voor eigen publiek! Op vrijdag had ik ook al de kwartfinale gewonnen en ik voelde me sterk dit weekend! Natuurlijk wilde ik mezelf bewijzen in de finale. Achteraf bekeken vloog ik er misschien té gretig in. Ik had wellicht beter wat langer gewacht tussen sommige zones terwijl ook de vermoeidheid van de voorbije twee dagen een rol begon te spelen. Maar het bilan van de World Cup in Antwerpen is alvast positief, dit smaakt zeker naar meer", sprak VDB.
In de tussenstand van de Wereldbeker neemt 'Supermance' de leiding over van Coustellier, Belaey is nu derde op 45 punten van leider Hermance. Volgende weekend al gaan de beste trialbikers ter wereld opnieuw aan de slag in Polen. Op 21 augustus staat de UCI World Cup finale op het programma in het Franse Pra-Loup.
In de 20" categorie ging de Spanjaard Benito Ros Charral (13 ptn) op overtuigende wijze met de zege aan de haal, voor zijn landgenoot Abel Mustieles Garcia (32 ptn) en de Nederlander Rock Koekoek (38 ptn). De Zwitserse Karin Moor was andermaal de sterkste bij de dames. Onze jonge landgenote Perrine Devahive legde beslag op de zevende plaats.
Na een pauze van veertien dagen trektde UCI wereldbeker Trial voor de derde manche
van 2011 naar Antwerpen. Het driedaagse programma zal het centrum van de stad
overspoelen met Trial.
Het is de wereldkampioen Kenny Belaey die de wedstrijd
organiseert, wat niet wil zeggen dat hij niet zal meestrijden voor de
overwinning.
Op vrijdag worden de kwartfinales in de 20 en 26 inch
gereden. Enkel de 10 beste renners van deze finale mag doorgaan naar de halve
finale op zaterdag. Dan kan het publiek ook de tien beste renners van het UCI
klassement aan het werk zien. Het niveau wordt hier al zo hoog dat elke fout
afgestraft wordt en de toprenners nooit zeker zijn dat ze zonder problemen in
de finale staan en zelf de grootste favorieten kunnen uitgeschakeld worden.
Affiche WB
Antwerpen.
In de 20 inch staan de Spaanse piloten bovenaan in de
pronostieken. Ze bezetten op dit moment de eerste vier plaatsen in het algemene
klassement van de wereldbeker. De drie tenoren zijn Abel Mustieles (leider),
Benito Ros, de wereldkampioen en Dani Comas, de Europese kampioen. De vierde
plaats behoort toe aan de jonge Ion Areitio tweevoudig junior
wereldkampioendie in alle wereldbekers
in de finale stond maar nog geen podiumplaats kon winnen. De Nederlander Rick
Koekoek zal er zeker van genieten om zo dicht bij huis te kunnen rijden. Andere
kanshebbers op de finale zijn Serwin Karol en Matthias Mrhos.
In de categorie 26 inch zal de wereldkampioen Kenny Belaey
zeker voordeel halen uit een wedstrijd voor eigen publiek. Maar hij investeerde
ook veel energie in de organisatie van het evenement. Het zal afhangen van zijn
grootste uitdagers de Fransmannen Gilles Coustellier, Vincent Hermance en
Giacomo Coustellier of hij zijn plan om op eigen bodem te winnen kan waar
maken. Het is onmogelijk om op dit moment uit deze vier de winnaar te
voorspellen. Andere renners met kansen op een finaleplaats zijn de Duitser
Hannes Herrmann en de Fransmannen Guillaume Dunand en Nicolas Vuillermot. Maar
ook die andere Belg Iciar Van den Bergh en de Honghaar Hedgedus Lazlo kunnen
verrassen, zeker als ze revanche willen nemen na hun minder goede wedstrijd in
Val dIsère.
Bij de dames heeft Karin Moor sinds het begin van het
seizoen al drie grote wedstrijden op haar naam staan en ze lijkt dan ook
onverslaanbaar. Haar grootste concurrenten zijn de zusjes Abant uit Spanje en
de Australische Janine Jungfels.
Tekst:
Frank Chastel Trial Inside
Vertaling:
MD
Na.
Op 31 juli 2011 werd de derde manche van de wereldbeker Bike
Trial gereden in Antwerpen in de schaduw van het Steen. Vincent Hermance wint
voor Gilles Coustellier en Kenny Belaey en neemt de leiding in de wereldbeker
over.
Aanvankelijk nam Belaey de leiding maar in de zesde zone
kreeg hij 3 strafpunten te slikken als gevolg van mechanische problemen. Hij
moest twee maal zijn binnenband vervangen en zijn trouwe fietspomp bleek dan
ook de geest te geven. Belaey kon echter het hoofd koel houden en verzekerde
zich nog van een derde plaats. Het is spijtig dat ik technische pech had, ik
won gisteren de halve finale en was dus goed op weg naar een overwinning. Vorig
jaar verloor ik in Antwerpen omdat ik te hard bezig was met winnen, nu was ik
meer ontspannen en reed ik mijn eigen wedstrijd.
Ondertussen verzamelde de twee FransenCoustellier en Hermance slechts een puntje in
de eerste ronde. In de tweede ronde komt de spanning ten top want Coustellier
en Hermance maken geen enkele fout meer. De overwinning komt als een ware
ontlading voor Hermance. De Fransman was zeker van de overwinning als hij de
laatste zone zonder fouten zou afleggen, aangezien hij op zaterdag in de halve
finale beter was dan Coustellier.
Ichiar Van den Berg mocht zijn eerste finale in een
wereldbeker rijden, het thuisvoordeel was duidelijk groot, hij wordt
uiteindelijk zevende. Een mooie prestatie voor deze jonge renner.
Hermance is blij met deze overwinning: Ik hou van deze
locatie, het is beter dan vorig jaar, waar alles dicht op elkaar stond. Mooi
evenement!
Wereldkampioen Benito Ros Charral blijft oppermachtig bij de
20 inch categorie. Hij wint met een verschil van 19 punten op Abel Mustieles.
De derde plaats was voor de Nederlander Rick Koekoek die het thuisvoordeel naar
zijn hand wist te zetten.
Bij de dames reed Karin Moor zoals verwacht naar een derde
wereldbekeroverwinning. Ze had evenveel strafpunten als de Australische Janine
Moor maar had meer zones met slechts 1 strafpunt. Gemma Abant wordt met twaalf
punten verschil derde voor haar zus Mireia Abant.
Podium: Vincent Hermance, Gilles Coustellier en Kenny Belaey.
6de Boerenbike (30-50 km) te Opwijk van de KWB
Droeshout tijdens de Wayenbergkermis.
Als ik later oud zal zijn en niet meer in staat om er
naartoe te komen, dan zal ik vast nog wel eens terugdenken aan de dagen die ik
ben komen plukken op die niet altijd even gemakkelijk te vinden weide in het
landelijke Droeshout.Een beetje zon, de
muziek van een Decap-orgel, kinderen die zich amuseren op de springkastelen of
een rondje rijden in een paardenkoets, mensen die in en voor de tent genieten
van een glas en een hapje eten.Eerst
een inspannende rit met de bike om daarna van dit alles mee te kunnen
genieten.Men hoeft echt niet veel
kilometers te reizen om te kunnen zeggen: dit is nu vakantie!
Het kostte me wat moeite om de weide te vinden, want in
Wolvertem zijn de straten anders aangelegd en ook in Merchtem wilde de GPS me
sturen in straten die nu enkele richting zijn.Bovendien is er naast een Waaienberg ook nog een Weyenberg op de grens
met Merchtem!Ik bleek geparkeerd te
staan naast Weetabix en zijn kompanen, mannen uit onze streek, leren kennen op
een toertocht en via het forum.Bij
nader toezien zijn ze me voorbijgestoken op de A12 met hun opvallende wagen,
beladen met bikes.Ik hoopte wat
voorsprong te hebben op rubber-12, maar net toen ik me ingeschreven had zag ik
hem de tent binnenkomen!Bovendien
bleken er ook nog twee clubgenoten te zijn afgekomen.Om 9.30 u zat ik op de fiets om de toer van
50 km aan te vatten.De toer was
omgekeerd in vergelijking met de vorige editie, want we startten in een andere
richting.Een asfaltbaantje en enkele
boerenwegels leidden ons naar het eerste bos.Ik had amper anderhalve kilometer afgelegd of bij de doortocht van dat bos
lag ik alweer op de grond en tussen de netels!Uitgeschoven over een gladde wortel die me al bij aanblik weinig
vertrouwen inboezemde.Het zal wel
lukken, heb ik gedacht, doch het lukte niet!En meteen kreeg mijn zelfvertrouwen al een flinke deuk!De biker die even later volgde schoof ook,
maar had meer geluk en bleef op zn fietske zitten!We passeerden het kerkje van Mazenzele.Het stond in de steigers.Ik had enkele jaren geleden, bij de Daan-TT,
al opgemerkt dat het nodig aan restauratie toe was!Het zou zonde zijn indien zulke kerkjes
zouden verdwijnen, ongeacht de vermindering van het aantal gelovigen.Om daarvoor geld in het bakje te brengen wil
ik nog wel eens een flitspaal van de Vlaamse regering sponsoren door er te snel
te passeren!
Rubber-12 en de twee Papegaaien-clubmakkers hadden me al
snel bijgebeend.Rubber beweerde niet
snel te zullen rijden, maar op de hobbelige paadjes over graspollen door de
weiden ging het voor mij nog te snel.Tegen dat tempo zou mijn tong snel op mn tenen hangen!Dus heb ik het trio maar laten gaan en mn
eigen tempo gekozen!Een mix van
veldwegen, smalle paadjes door weiden en tracks door stukken bos leidde ons tot
in Asbeek (Asse) en verder tot aan de bekende plek met het kapelletje op de
heuvel en de kleinere kapelletjes met de staties van de kruisweg.Verderop merkte ik dat we tegen de richting
van een vaste route in aan het rijden waren.Er kwam me een biker tegemoet, dan nog twee en in een onoverzichtelijke
bocht na een klimmetje ben ik even blijven staan om te drinken.Nog drie, die gehinderd werden door twee
bikers die achter me aankwamen.Na de
bocht bleven de tegenliggers maar komen!Omdat ik betwijfelde dat al deze kerels de vaste route aan het rijden
waren, vroeg ik aan één hunner aan welke toertocht zij deelnamen!Het bleken bikers te zijn van de toer vanuit
Roosdaal. Een geluk dat die mannen de
klassieke geel-zwarte pijlen moesten volgen, want verderop zouden de beide
parcours elkaar nog ontmoeten.
Na een lekker snelle afdaling over asfalt, waarbij ik met
dichtgeknepen remmen nog 40 km/h haalde, kregen we de watertoren van Asse in
het vizier met enkele korte kuitenbijters over de grindpaadjes in het park van
Asse.Het ziet er daar nu al wat groener
uit!Enkele jaren geleden reed ik hier
door een kale tuin met enkele verloren gelopen bomen.Aan het Kasteel Waalborre, eerder een uit de
kluiten gewassen villa dan een kasteel, moesten we linksaf een kort stukje door
het centrum van de gemeente.Om even
later te kunnen genieten van een leuke snelle smalle track door een stuk bos en
naast weiden.De eerste bevoorrading kwam
na 24 km na een assenweg en stond opgesteld in Kobbegem.Even tevoren had ik de plaats bemerkt waar ze
vorig jaar stond opgesteld.Een
babbeltje met enkele bikers ter plekke die vroegen of ik was wie ik ben!Er lagen bananen, partjes appelsien, wafels
en sultana-koeken.De drankjes hadden
blitse fluo-kleuren.De mensen die voor
de bevoorrading zorgden hielden er de sfeer in.In Kobbegem volgde weer een splitsing tussen de beide afstanden.Voor mij was het de schilderachtig gelegen
kerk rond naar boven en voorbij de school t Ressorke, wat mij eerder geschikt
lijkt als naam van een huis van lichte zeden!Volgens internet is het geen school, maar een jeugdhuis.Tracks door bossen en weiden werden mn
deel.De velden aan een klein kapelletje
waren het speelterrein van enkele konijnen die het hazenpad kozen van zodra ze
me zagen toekomen!Misschien wisten die
dieren nog dat ik hier vorige editie mn blaas geledigd had!
Via het 13-bunders wandelpad, waar ook een rode vaste route
passeerde, maar in de andere richting, voerde de rit ons naar Relegem, alwaar
we een tweesporige betonnen landbouwweg werden opgestuurd.Volgden paadjes door weiden, naast een klein
bos en een hoogspanningsmast.Mijn
tellertje klokte de 30 km af.Pas aan
het kerkje van Sint-Gudula, met een stokoud uurwerk, te Hamme (Merchtem), stak
me sinds de bevoorrading de eerste biker voorbij.Van daaruit leidden off-road-wegen ons naar
het kerkje van Brussegem met huizen in een smal straatje.Volgde een zeer mooi en amusant stuk van de toer,
dat gedeeltelijk samen liep met de vaste route.Daar zat veel afwisseling in het soort paden, er kwamen stukjes bos in
voor, soms lekker naar beneden vlammen, maar ook stevig naar boven klimmen,
terwijl de vermoeidheid zich begon te laten gevoelen.Een groepje van vier stak me voorbij, gevolgd
door nog een biker bij wie ik me kon aansluiten.Vlak of naar beneden liep hij wat uit, maar
in de klimmetjes kon ik het gat steeds weer dichtrijden en voelde hij mijn hete
adem in zijn nek.Dat maakte hem wat
zenuwachtig, zodat hij even aan de kant ging uitblazen.Later zou hij me weer inhalen toen ik zelf
even halt hield en uiteindelijk zijn we samen toegekomen.Hij liet me verstaan dat het vat zo stilaan
leeg was.Met nog een andere kerel was
het een beetje haasje-over spelen omdat hij me inhaalde, dan weer stopte om aan
zn fiets te prutsen of zn gsm te beantwoorden.Naar het einde toe is me nog een biker
voorbijgekomen, en heb ik zelf nog een koppel ingehaald, zodat ik sinds de
bevoorrading eigenlijk nog slechts tien andere deelnemers gezien heb.Gedurende de laatste tien kilometers
passeerden we van nabij de drie grote zendmasten op diverse plekken en die ik
bij het toekomen al van op de A12 had zien staan!Na 49 km stond ik weer op de weide.
Nog een babbeltje met Bever en Cracra, de twee andere
Papegaaien, en samen met rubber-12 de barbecue en de tap eer aangedaan.Volgens Cracra hadden we onderweg het
parcours van zelfs twee andere tochten tegen gekregen.Streets en Mojobiker gezien, de andere bikers
van de delegatie van Straf in Bergaf uit Opwijk kwamen me niet bekend
voor.Zij zijn de reden waarom wij hier
jaarlijks weer neerstrijken vanuit het Antwerpse nadat we hen tijdens de
Brugbergrace in Humbeek hebben leren kennen.De fiets, de zon, het orgel, wat lekkers om te eten, de sfeer: Wayenbergkermis,
een stukje hemel op aarde.
20ste editie van de Rochustochten (25-35-50 km)
van WTC De Zwervers te Oosterzele (zaterdag 30 juli 2011).
Vandaag werd bewezen dat zelfs Sinterklaas met de
mountainbike rijdt!Kom en lees
verder!Op deze laatste zaterdag van de
maand juli op tijd uit de veren om naar het verre Oosterzele te komen en een
toertocht mee te pikken in een provincie die ik slechts uitzonderlijk daarvoor
aandoe.Geparkeerd in een weide waarin
de koeienvijgen al gedeeltelijk platgereden waren door de autos, me
ingeschreven in de ruime sporthal en vertrokken zo omstreeks 11.15 u voor de
toer van 50 km.Bij aanvang werden we
gedurende de eerste 5 kilometers over landelijke betonbaantjes gestuurd
doorheen de gemeente Oosterzele met de opvallend geel gekleurde
straatnaambordjes. De off-road bleef tot
dan toe beperkt tot enkele korte stukjes track.Nadat we de straat Rattepas, met keurige huizen, waren gepasseerd doken
we dan toch de boerenbuiten en de velden in.De Doelwegel leidde ons na 7 km voorbij de hoeve Den Doel, op het grondgebied
van Merelbeke, een voormalige stopplaats voor reizigers onderweg naar
Gent.Ze behoorde samen met andere
hoeven uit de omgeving tot het klooster van de geschoeide Karmelieten (1667).Mogelijk zijn we dat klooster zoals het er
thans uitziet ook gepasseerd, als het dat grote oude witte landhuis is dat we
daarnet in de hoogte zagen staan en nadien passeerden.Het lag aan het einde van een private zijweg
in de Doelwegel.Aan de hoeve Den Doel
stak een eerste biker me voorbij.Ik zou
er vandaag zon veertig te zien krijgen onderweg.
Veldwegen en een betonbaantje leidden ons naar een grotere
rustige baan die luisterde naar de naam Zink.Een bord aan de kant van de weg leerde me dat we door de Driesbeekvallei
reden en dat er daar in de buurt de Snijpaardwegel te vinden was.Een snijpaard heeft niets met paarden
vandoen, doch was een werktuig om stro mee te hakken in vroegere tijden.We passeerden de toegangspoort van het
Kasteel
Ter Zinkt.Daar stonden twee
brievenbussen voor de twee huisjes achter de poort, maar een bordje maakte
duidelijk dat het domein niet voor bezichtiging toegankelijk was.Merkwaardig is dat sommige veldwegels hier
een naam hebben.Voorbij het kasteel
moesten we links afslaan in zon veldwegel en werden we met de eerste korte,
maar stevige klim van deze dag geconfronteerd.Boven stond een echtpaar uit te blazen en de man grapte dat ik er moest
stoppen voor een alcoholcontrole.Ik was
gisteren anders toch niet al te laat gaan slapen, dus de wallen onder mn ogen
konden nu toch niet zo groot geweest zijn na een nuchtere vrijdagavond!Rechts afslaand kregen we een smal pad tussen
bos en veld voor de wielen geschoven om alzo zacht klimmend de
Sint-Bonifatiuskerk van Munte (Merelbeke) te bereiken.Naar links en naar rechts voorbij een oude
historische hoeve en de wiekenloze Prinsenmolen
in Baaigem die thans een architectenbureau huisvest in de nieuwe woning die er
rond gebouwd werd.Na een bocht zacht
klimmend konden we ook de achterzijde van de molen bewonderen.Even later troffen we de eerste bevoorrading
na een 12 km.Twee mannen onder een
tentje voorzagen de bikers er van sportdrank, water, bananen, appelsien,
peperkoek en lekker honingwafels.Er
kwamen twee Herders aan waarvan één zijn rugzak in de sporthal was
vergeten.Eén van de mannen aan de
bevoorrading informeerde met zijn mobiel naar zijn collegas in de
sporthal.Hopelijk heeft de verstrooide
Herder zijn materiaal kunnen recupereren!
Langs de kenmerkende Oost-Vlaamse servitudewegen tussen
tuinen van huizen en veldwegen reden we richting Balegem wat we na 17 km
bereikten.Na de doortocht van het
rustige centrum en het passeren van een korte afdaling die als gevaarlijk stond
aangekondigd passeerden we het mooi in het groen gelegen Hof ter Rotse, ik
vermoed een pivédomein dat enkele door de bomen voor nieuwsgierige blikken aan
het zicht onttrokken woningen herbergt.Volgde een kort stukje door een bos, en tijdens een afdaling kon je even
verderop enkele schilderachtige oude huizen van Balegem zien staan.Enkele mensen die ook aan een fietstocht
bezig waren hadden hun stalen rossen even opzij gezet om te eten op het terras
van een kleine taverne.Ondanks het feit
dat Oost-Vlaanderen de reputatie geniet een platte pannenkoek te zijn, lieten
de glooiingen in het landschap iets anders blijken en werden de kuiten op de
proef gesteld tijdens een stevige klim naar wat een luchtmachtbasis bleek te
zijn, te zien aan de vlag die er wapperde.Het deed me terug denken aan mijn legertijd als soldaat in de
Meteo-Wing, in die tijd gevestigd te Wezembeek-Oppem.En ja, de luitenants daar hadden het wel eens
over Semmerzake (Gavere).En zie, zoveel
jaren later krijg ik dit dan eens te zien!Een
merkwaardige
bol was de blikvanger op het militaire terrein.Rechtsaf de grote baan op en dan weer naar
rechts de weiden in om de basis nog eens voorbij te rijden langs de
achterzijde.Ook hier passeerden we een
molen, de Ronnemolen, maar die is nodig aan restauratie toe!
In een bocht van een veldweg lag een plek die luisterde naar
de naam De zes linden en die er ook daadwerkelijk stonden, en enkele
pedaaltrappen later reden we voorbij de Oude Pastorij, aan het zicht
onttrokken door grote bomen, om Vurste te bereiken.Twee bikers staken me voorbij en met ons
drieën doken we een slijkerige track in waar het wat uitkijken was voor stenen
en plassen.We reden in het natuurgebied
Domein Teirlinck naast de Schelde (Merelberg).De Steenbakkerswegel naast een beek tussen
bomen had zijn naam niet gestolen, want het pad stak er inderdaad vol stenen en
lag er nat en modderig bij.Aan het
begin van het pad stond een mooi gelegen villa aan de rand van het bos te
koop!Op deze eenzame plek stonden slechts
enkele huizen.
Toch even van de route afgeweken aan een idyllisch gelegen
gerestaureerde hoeve om te rijden tot de oever van de Schelde.Een stukje van de Trekweg, het jaagpad naast
de stroom, gevolgd tot aan het Kwenenbospad met een mooi zicht op het
water.Een binnenschip voer
voorbij.Opnieuw de uitgezette route
opgezocht en op de assenweg werd mn aandacht getrokken door een ranke toren
die boven de bomen uitstak.Na een zacht
klimmende kerkwegel, waar het kind van een inboorling aan het spelen was, gaf
de toren zijn geheim prijs.Het bleek de
toren te zijn van het Kasteel van Schelderode, vlak achter de Sint-Martinuskerk
gelegen.Even tot daar gereden.De kasteelpoort was afgesloten door een
houten schutting en een plakkaat verried renovatiewerken.Kerk, kasteel en ernaast gelegen motte
(kunstmatig aangelegde heuvel) zijn een beschermd dorpsgezicht.Vanaf het kerkhof heeft men een goed zicht op
het grote kasteel.Grappig was dat men
op dit kerkhof gieters kon gebruiken die aan een metalen staaf waren
vastgemaakt en konden losgemaakt worden met een muntstuk van 1 of 2 euro zoals
de wagentjes in een supermarkt!Schelderode!Alleen al voor de
naam zou men op deze mooie plek willen wonen!Weer het parcours opgezocht om het een goede kilometer later weer te
verlaten om de Schelderomolen van dichterbij te bekijken.Mooi gerestaureerd, met wieken
inclusief!Een beeldje houdt de
herinnering aan Willy Vereleyen, de laatste molenaar van Schelderode (vanaf
1950) levendig.
Na een nieuwere woonwijk met kleine villas bereikten we het
Nerenbos.Maar net voor het bos moesten
we linksaf.Twee bikers laten passeren
en op mn stappen teruggekeerd en het Nerenbospad langs weerskanten eens
bereden.Daar is weinig passage, te zien
aan de ongeschonden ondergrond.Het lag
er ook zeer drassig bij.Veldwegen en
tracks, voorzien van kleine naambordjes, werden ons deel.Een biker met lang grijs haar dat vanonder
zijn helm kwam, stak me voorbij.Hij
werd in de verte opgewacht door zijn kompaan die zo mogelijk nog langere, bijna
witte haren en een dito lange baard had!Waarmee bewezen is dat Sinterklaas ook mountainbike beoefent en zijn
mijter dan ruilt voor een helm, zoals het hoort!Sinterklaas hield er een stevige vaart
in.Ik hoopte hem nog te zien aan de
bevoorrading, maar ik had pech.Ik heb hem
toch nog te zien gekregen toen ik huiswaarts vertrok!Veldwegen, ook door aardappelvelden en zelfs
tussen muren van maïs, en paadjes leidden ons naar Bottelare.De pijltjes even links laten liggen en tot aan
de Sint-Annakerk gereden.Daar tegenover
staat in de Lindestraat een mooi oud huis waarvan de gevel getooid was met
prachtige bloemen.Na een smal pad
bereikten we de tweede rustplaats.Daar
was het nog druk, er kwamen nog verschillende deelnemers toe en we stonden er
zeker met een man of twintig.Voor mij
kwam de bevoorrading na 40 km, mijn extra omwegen inbegrepen.Me tegoed gedaan aan een stuk banaan en twee
honingwafels.
Van Bottelare ging het dan over landelijke wegen richting
Moortsele, een deelgemeente van Oosterzele.Na het kruisen van de spoorweg kregen we een zware klim voor de wielen
geschoven.De Geraardsbergsesteenweg
over en dan weer rechts een straatje in richting Gijzenzele.Van een brede veldweg moesten we dan via een
trapje met drie treden een singletrack op.Veldwegen en smalle servitudewegen of kerkwegels tussen tuintjes en
eigendommen werden ons deel.Om nog een
vierde molen op onze route tegen te komen.Maar ik ben niet zeker of deze wel echt was!Hij was geïntegreerd in een huis en de
bakstenen zagen er zo recent uit dat er van de originele molen dan toch weinig
is overgebleven.Opmerkelijk waren de
restanten van bunkers en de verschillende boomkwekerijen die hier hun stek
hebben gevonden.Uiteindelijk bereikten
we het schilderachtige Scheldewindeke en omwille van het feit dat ik hier en
daar het parcours had verlaten kwam ik na 59 km weer toe aan de sporthal.Een mooie toer met afwisseling en
schilderachtige plekken.Gelukkig geen
regen, maar jammer van het sombere weer.Met wat zon had de omgeving er nog mooier uitgezien.
Van de bikewash geen gebruik gemaakt.De vloer van de sporthal was beschermd met
kunststof matten, je mocht je bike zelfs binnen zetten.Er heerste nog een gezellige drukte.Een donkere Ename besteld en om de alcohol op
de nuchtere maag wat te neutraliseren er meteen twee hotdogs bij gegeten.Met mosterd en augurken!Iets eetbaars was welgekomen!De controlekaart kon je inleveren voor een
nieuwe drinkbus.Om proper weer naar
huis te kunnen de douches opgezocht.Die
lagen er netjes bij en gaven overvloedig warm water om deze tot in de puntjes
prima georganiseerde toer op de gepaste wijze te kunnen afsluiten.Na een dik uurtje autorijden was ik weer in
de Stad aan de Stroom!
Van harte uitgenodigd op de zesde editie van onze jaarlijkse
avond/nacht toertocht. Deze gaat door op vrijdag 5 augustus.
Afstand: 30-40 km. Bevoorrading: 1 Vertrekplaats: Baljuwhoeve,
Nederstraat 55, 1602 Vlezenbeek Inschrijving: 18:00-22:00 u Prijs: 5 euro
Als de weersomstandigheden het toelaten, rijden we door café 'In De
Linde'.
Geschenk voor elke deelnemer, onder de vorm van een waardebon voor een
saunabeurt en een bon voor een inheemse boom naar keuze. (Af te halen op een
later tijdstip).
Van harte uitgenodigd op de vijftiende editie van onze jaarlijkse
MTB-Toertocht. Deze gaat door op zondag 7 augustus.
Afstand: 27-41-46-68-90-110-125 km. Bevoorrading: 1 tot 5 naargelang de afstand Vertrekplaats: Baljuwhoeve Nederstraat 55, 1602 Vlezenbeek Inschrijving: 110-125 km: 07:00-09:00 u en 8 euro Inschrijving: 68-90 km : 07:00-10:00 u en 6 euro Inschrijving: 27-41-46 km: 08:00-10:30 u en 5 euro
Geschenk voor de deelnemers, zolang de voorraad strekt, onder de vorm van
een waardebon voor een saunabeurt en een inheemse boom naar keuze (boom af te
halen op een later tijdstip)
Binnenband voor deelnemers die de 125 meerijden in O2 Marathon Challenge verband.
Ook voorzien:
- bikewash
- massage (vanaf 11:00 u)
- après bike
- broodje met pens
Toertocht (30-40-50 km) van mountainbikeclub Just Ridin te
Waasmunster.
Vandaag ook naar het zoete Waasland afgezakt om de toer in
Waasmunster te komen rijden.Waasmunster
bleek dichter bij de deur te liggen dan verwacht, de GPS liet me de snelweg al
verlaten via de afrit Sint-Niklaas, zodat ik om 9.15 u aan de inschrijving
stond.Daar was al veel lawaai onder de
tent van mannen die op dit vroege uur al met een Chouffe in de hand stonden.Om 9.30 u vertrokken voor de rit van 50 km.
De eerste tien kilometer werden we over straten en paden
gestuurd in een bosrijke omgeving die echter ingenomen werd door statige
villas.Niet te schatten wat voor
paleizen dat daar tussen stonden!De
mensen die daar wonen lijden beslist geen armoede!Asfaltbaantjes en smalle paadjes door de
bossen wisselden elkaar af.De eerste splitsing
was in een pad in een donker bos en die had ik met moeite gezien.Ik vond het vreemd dat niet iedereen dezelfde
richting koos en daarom keerde ik op mn stappen terug.De bordjes die de splitsingen aanduidden
waren zo netjes en professioneel dat ik dacht dat ze voor de vaste route
bedoeld waren!Een groepje jonge gasten
die na mij ingeschreven hadden, sloeg af richting 30 km.Dertigers met dure fietsen, een blits pak en
bijpassende helm en een zonnebril op!En
dan toch de kortste toer!We werden
langzaam maar zeker richting de singletracks gestuurd die liggen in de bossen
naast de snelweg E17 en waar ook de vaste route passeert.Een gedeelte van de eerste echte track lag er
gehavend en vettig bij.Er zitten daar
een aantal diepe groeven in.Ik was niet
de enige die het niet betrouwde!Via een
weinig gebruikte brug kruisten we de snelweg.Er stond daar een vader met zijn dochtertje.Dat kleine meisje zal het op die track toch
niet gemakkelijk gehad hebben denk ik!Omdat er hier meer bikers reden vermoedde ik dat alle afstanden langs
deze tracks gestuurd werden.Met reden!Weer doken we een track in aan de overzijde
van de snelweg.
De singletrack ging over in een pad dat boven op de flank
van een helling naast de snelweg gelegen was.Het was mega om van daaruit de drukte op de weg onder je te zien.Aan de linkerkant stonden in het bos nog
steeds een aantal grote villas die je door die helling dus nooit kunt zien
staan van op de snelweg!Curieus dat er
in dit vlakke land op die plek zon hoogteverschil is.Of werd de snelweg daar indertijd om de één
of andere reden uitgegraven?In ieder
geval arriveerden we aan de afrit Waasmunster en moesten we naar rechts via de
brug de snelweg weer kruisen.Verderop
splitste de grotere afstanden zich weer af van de 30 km.
We doken weer een stukje bos in en ik ben dan even gestopt
aan een klein kapelletje.Toen ik er
rond reed zag ik dat een onverlaat de pas vervangen raampjes in gewapend glas
had stukgegooid.Zelfs het Mariabeeldje
was daardoor beschadigd!Men kan zich de
vraag stellen welk plezier men er aan beleeft van zulke zaken te
vernielen!Het bospad ging over in een
gezellige lange, smalle straat, geplaveid met kleine kasseitjes en waarin de
huizen tegen elkaar aanleunden, de Schietakkerstraat!We werden naar het centrum geloodst over het
mooi aangelegde kerkplein en reden door het Marollenstraatje.De oude koterijen hier stonden in schril
contrast met de kasten van huizen van daarnet.Het was leuk dat we even kort door het centrum werden geleid.Volgde weer een stukje bos en een smal pad,
om dan geconfronteerd te worden met een prachtig geschilderd kasteel op een
immens grote gazon.Ik heb het even
opgezocht op internet, dat was het kasteel Ortegat.Na nog enkele paadjes volgde nog een kasteel,
Blauwendael (ik ben even gaan kijken naar de inrijpoort in plaats van er gewoon
voorbij te vlammen) en dat zou eigendom zijn van de gemeente.Vandaar dat het park er vrij toegankelijk was
en we zonder problemen gebruik konden maken van de paadjes.
Aan de bevoorrading was er nog redelijk wat beweging.Onderweg trouwens ook.Ik ben een late vertrekker en dus is de grote
meute meestal al voorbij wanneer ik start.Het was leuk van eens niet alleen onderweg te zijn en anderen met hun
bikes te zien voorbij crossen.Ik heb
een stuk banaan en wat peperkoek gegeten.Er kwamen zes bikers toe die op hun pak drie apen hebben staan.Ik heb even gekeken op internet en dat zou
een team zijn uit Sint-Niklaas.
Na de bevoorrading werden we een asfaltbaantje dat bovenop
een dijk lag, opgestuurd en even verder volgde de afsplitsing van de 50
km.Ik vermoed dat het een dijk naast de
Durme is, maar ik ben niet zeker, vermits ik geen water kon zien.Het asfaltbaantje werd smaller en ging over
in een paadje dat langs weerskanten begroeid was met mooie bloemen op lange
stengels die de omgeving aan het gezicht onttrokken.Verder kwamen in het gedeelte na de pauze
redelijk wat rustige asfaltbaantjes voor.Soms reden we in de buurt van de snelweg, te horen aan het aanzwellende
geluid.Een bizarre plek was het Oud
Vliegveld waar we over een brede betonbaan in een soort niemandsland gestuurd
werden.Aan het einde ervan was een
grote poort en zag je links een overwoekerde caravan onder een ingestorte
overkapping staan.Ooit iemands
buitenverblijf in betere tijden?Naast
die poort doken we het bos in en reden over een paadje naast een beek.Terug uit het bos stonden nog een paar mooi
gelegen huizen met netjes aangelegde tuinen.De aapmannen staken me voorbij.
We arriveerden weer op de singletracks in de bossen in de
buurt van de afrit Waasmunster.Daar lag
een vrouw op de track die nog even aan het bekomen was.Ze was gevallen over een boomstronkje.Ze maakte deel uit van een gezelschap van
drie vrouwen en een man, allen gestoken in een fietspak van Fereyn.Buiten een verwrongen bidonhouder was er geen
schade aan bike of rijdster.De laatste
15 kilometer ben ik in hun zog blijven rijden.De vrouw had haar plek om te vallen anders mooi uitgekozen, want even
verder moesten we de grote baan oversteken naar links toe.Die draagt daar de naam van Patotterij!Een petotter in de Patotterij!Dat zou trouwens ook de naam zijn van de
aldaar gelegen bossen op de grens met Belsele.Wat me in dat laatste gedeelte de ogen nog ferm deed open trekken was de
passage van de Kennel van Rialfo!Wat
was dat daar!Van opzij gezien was dat
zon raar bouwsel, maar even verderop bleek dat een soort langgerekt modern
kasteel te zijn!Het grasveld er voor
zag zwart van de lamas!Een bizarre
plek!Enkele kilometers verder lagen in
een weide onder een boom schapen met zwarte smoelekes.Witte schapen waarvan het uiteinde van de bek
zwart gekleurd was!Volgde nog een
paadje in het gras om over een brug te rijden en dan ineens de dieperik in.Ik had het groepje van vier inmiddels weer
bijgebeend en zij voelden mijn hete adem in hun nek.Daarna nog een singletrack waarvan de passage
een laatste krachtinspanning vroeg van den deze en van het Fereyn-kwartet, om
dan weer een dijk opgestuurd te worden.De
aanblik van mooi gelegen villas en de afstand op het fietscomputertje lieten
uitschijnen dat het einde nakend was.Het viel me daar trouwens in die laatste straat (Potaardestraat?) op dat
daar een groot hoogteverschil was, een dal, met nog een soort glooiing
middenin.Maar het werd ingenomen door
privé-eigendommen.
Van de bikewash heb ik geen gebruik gemaakt, maar er kwam
wel een megastraal uit die brandweerslang.Een lekkere hamburger en een idem dito Chouffeke onder een tent waar nog
veel ambiance, in ieder geval nog veel lawaai was, sloten deze rit af.En voor de verandering was ik eens wat
vroeger thuis dan gewoonlijk.Waasmunster is blijkbaar niet zo heel ver van de voordeur!Mooie tocht, wel redelijk wat verhard en
asfalt, onderbroken door mooie passages, er was veel te zien onderweg en de
inspanning liet zich voelen.Alles
degelijk afgepijld en een leuke afsluiter onder de tent.
18de Polder- en krekentocht (30-50-60 km) van WTC
Bentille te Sint-Jan-in-Eremo (Bentille-Kaprijke).
Op zaterdag 23 juli naar hier gekomen om deze toer te rijden
vanuit het Café Tramstatie.Inschrijving
in een zaaltje achter het café, je fiets kon je plaatsen naast een duivenhok
uit grootvaders tijd!Ik had bij het
binnenkomen iets meer bekijks dan gewoonlijk, want een biker met een
levensgrote papegaai op zn truitje hadden ze hier waarschijnlijk nog nooit
gezien in deze vergeten uithoek van Vlaanderen.Vertrokken omstreeks 12.45 u.
Het begin van de toer zag er veelbelovend uit, want we reden
naast het Leopoldkanaal, langs beide zijden omzoomd door twee rijen uit de
kluiten gewassen canadabomen.Het was
wel duwen tegen een stevige wind in, en dat zou een constante worden in deze
toertocht.Daar waar we een brugje over
het kanaal over moesten werd mijn aandacht getrokken door een vreemd bouwsel
aan de linkerkant van de weg.Dus even
daar naartoe.Mijn vermoeden werd
bevestigd, het was een kunstwerk dat op een dijk stond.De houten trapjes er naartoe waren glad en
schuingezakt, zodat het geen sinecure was van er op je fietsschoenen met stijve
zolen zonder glijden naar boven te geraken.Het kunstwerk luisterde naar de naam Het Geheim.En die naam had het niet gestolen, want het
blijft een geheim wat het ding in godsnaam moest voorstellen.Een soort ronde constructie die deed denken
aan het rad van een watermolen en waarop in alle richtingen planken waren
getimmerd!
Het bleef moede stompen tegen de wind in.Het landschap bood hier en daar
schilderachtige plekjes, kleine huizen die naast de dijk stonden, waterpartijen
en waterlopen.Verder een onbeperkt
vergezicht in dit zuinig bebouwde uiterst vlakke land.De vele witte en grijze wolken tekenden zich
grillig af tegen de blauwe hemel.De weg
naast het kanaal maakte plaats voor veldwegen, begroeid met gras of bezaaid met
grind.We naderden een gehucht van
Sint-Laureins dat luisterde naar de bizarre naam van Waterland-Oudeman!Meteen vroeg ik me af hoe de inwoners zich
hier dan wel noemden!Zijn het
Waterlanders of Oudemannen?Of oude
Waterlanders of waterlandse Oudemannen?Joost mag het weten!
In ieder geval was ik van mening dat de keuze van zon naam
eerder iets was voor Nederlanders, en eigenlijk was ik er nog niet zo ver naast,
want bij de terugkeer bleek dat dit gehuchtje inderdaad op de grens met onze
noorderburen gelegen is.De
straatnaamborden verrieden op een bepaald ogenblik effectief dat het traject de
grens had overschreden.De bevoorrading
kwam na 20 km en was opgesteld onder een tentje.Je kon er sportdrank en water drinken, er
waren koeken en wafels om te eten.Voor
de lange afstanden volgde nu een lus en de manier waarop de pijlen en borden
waren gehangen liet zien dat we straks een tweede keer via deze bevoorrading
zouden passeren.Twee mannen die me
daarstraks hadden ingehaald en in wiens zog ik was blijven rijden, stonden hier
ook.Ze hadden me ingehaald ter hoogte
van de tiendenpaal, die de grens aanduidde tussen de gebieden van Sint-Baafs
en Doornik.Van de tienden of pacht die
de boeren dienden af te dragen was één derde voor het loon van de pastoor, één
derde voor het onderhoud van de kerk en waarvoor het overige derde nog diende
ben ik intussen vergeten, ik veronderstel voor het bisdom.Even opgezocht:in de wijde omgeving van Sint-Margriete kom
je 4 grenspalen of tiendenpalen tegen. Dit
waren afbakeningen tussen de bezittingen van de Gentse Sint-Baafsabdij
(initialen SB), de Sint-Pietersabdij en de gronden van het bisdom Doornik. Het zijn overblijfselen uit de 15de en de 16de
eeuw.Ik ben iets vroeger vertrokken in
de hoop dat ik in hun buurt zou kunnen blijven rijden, wat ook gelukt is.Want bij de tweede passage kreeg ik hen weer
te zien, ik ben hen de hele tijd iets voor kunnen blijven.Verder heb ik tijdens de hele tocht hooguit
een 20 bikers gezien.
Het gedeelte van de toer na de eerste bevoorrading voerde
ons naar Sint-Margriete (NL).We
passeerden het domein Spreeuwenburg.Toen
we een kort stukje over een aan de linkerkant van een grotere baan gelegen
fietspad werden gestuurd, werd mijn aandacht getrokken door de activiteiten in
een aanpalende weide.Dat grasveld
bulkte daar namelijk van de konijnen!Ze
zaten zelfs tot tegen de haag aan de kant van weg!Verder werden we een soort dijk opgestuurd en
zag ik in een gemaaid veld twee reigers zitten.Groot was echter mijn verbazing toen ik nog wat verder reed!In datzelfde veld stonden op diverse plekken
tientallen reigers.Zo veel heb ik er
nog nooit bij elkaar gezien.Het was ook
al het enige wat hier te zien was, want het viel me op dat hier nog veel minder
bebouwing was dan aan de Vlaamse kant van de grens.Niets dan velden met een zicht tot op
oneindig met hier en daar een verloren gelopen hoeve.Weinig bomen ook.Een geluk dat het niet regende, want indien
je daar een stortbui over je zip zou krijgen, zou je nergens een plek kunnen
vinden om te schuilen.In dat geval ben
je nat tot op de huid!
Verder was er daar weinig te beleven.Het parcours verliep over veldwegen in de
open vlakte, afgewisseld met betonbaantjes.De wind beukte genadeloos op je in.Indien je in dit vlakke land zonder het minste hoogteverschil de
tegenwerking van de wind in equivalenten hoogtemeters had kunnen uitdrukken,
dan had je er heel wat gehad!Ik vermoed
trouwens dat deze rit bij slecht weer, bij regen en wind, een zware karwei zou
zijn!Ja, het gedeelte van de rit in
Nederland bood weinig verrassingen en de eentonige wegen en het optornen tegen
de wind in begon tegen de duur saai en vervelend te worden.De lus was rond en ik bereikte opnieuw de
plek van de bevoorrading na 41 km.Het
duo kwam ook toe en den deze snel weer weg teneinde weer niet als laatste te
arriveren.
Op de grens in Waterland-Oudeman stonden oude huisjes
waarvan je je afvraagt wie daar nog zijn tijd en geld in steekt om dat te
renoveren.Van dan af kregen we veel
betonbaantjes onder de wielen geschoven.We passeerden een café dat luisterde naar de naam Roste Muis, wat nog
altijd beter is dan Rosse Muis!Alhoewel
het dat volgens de site wel betekent!Het bleek wel een uitvalsbasis voor ritjes met de stadsfiets, want er
stonden diverse wagens met fietsdragers geparkeerd en er liepen gepensioneerden
rond.De waterlopen welke we passeerden
braken de eentonigheid van de omgeving.Na een brug die we over moesten stonden een aantal piepkleine huizen,
sommigen mooi gerenoveerd en wit geschilderd, anderen vielen bijna uit elkaar
van ouderdom en gebrek aan onderhoud.Een schilderachtige plek was het in ieder geval.Vlak in de buurt daarvan lag een reusachtige
appelboomgaard en stonden honderden zonnebloemen.Volgde weer een lang stuk naast het
Leopoldkanaal om dan te moeten vaststellen dat we naar de andere oever gestuurd
werden om dan weer helemaal terug te rijden.Want ik passeerde nu een verlaten huisje dat ik daarstraks over het
water had zien staan.Deze keer weer
tegen de harde wind in!De twee mannen
van daarstraks wisten me weer in te halen, ondanks het feit dat ik daarnet
geprofiteerd had van de wind in de rug om snelheid te maken.Luttele vijf kilometer verder waren we weer
aan Café Tramstatie.
Het bonnetje met het noodnummer kon je inruilen tegen een
boterham.Daar nog twee glazen icetea
bij gedronken en even uitgerust.Er
zaten nog rijders binnen, maar de gezellige drukte van daarstraks bij de start
was intussen achter de rug.Bij de
plaatselijke bakker nog een brood en wat koffiekoeken gekocht.Morgen eet ik brood van Bentille-Kaprijke bij
het ontbijt.De rit naar huis via de expresweg
verliep vlot met weinig verkeer.Het
viel me op dat mijn GPS niet werkte in de Konijnenpijp, de Antwerpse
tunnel!Ik ben deze Oost-Vlaamse
toertochten niet gewend, maar ik weet op voorhand dat ik hier niet ga vinden
wat de tochten in de Kempen of Brabant te bieden hebben.Men kan geen bossen aanbieden als ze er niet
zijn.Maar men moet met alle streken
eens kennismaken en de fiets is daar ideaal voor.Er is daar trouwens een vaste route.Bepijling en organisatie waren in orde en ik
heb me geamuseerd.
Toertocht (15-24-43-63 km) van WT Millegem te Mol.
Traditiegetrouw op 21 juli naar Mol gekomen om deze toertocht
te rijden.Met wat geluk een ideaal
parkeerplekje gevonden in de straat waar de tent voor de inschrijvingen
stond.Toen ik daar naartoe reed zag ik
een vader met zijn zoontje vertrekken en ik zou deze mensen later tijdens de
toer nog tegenkomen.Het was nog een
heel kleine dreumes en zijn beentjes moesten flink trappen om zijn pa te kunnen
volgen.Me ingeschreven en omstreeks
10.00 u was ik op weg.Ik zal weer bij
de laatsten geweest zijn, want tot aan de eerste bevoorrading zijn me exact 29
bikers voorbijgestoken (27 eigenlijk, want ik heb de vader en de zoon hier
bijgeteld), na de eerste bevoorrading heb ik nog 10 bikers gezien en na de
splitsing waar de 60 apart ging nog 9.Ik vermoed dat ik als laatste gearriveerd ben, want korte tijd daarna kwamen
de eerste mannen toe, beladen met opgehaalde pijlen.
De tocht stuurde ons deze keer bij de start niet het
maïsveld in, maar de veldweg schuin tegenover.Het zou dus best kunnen dat de toer in tegenovergestelde richting
verliep dan vorig jaar.We werden eerst
de bossen van de Europawijk in gestuurd, waar singletracks en korte strookjes
beton elkaar afwisselden.We passeerden
daarbij de Europese school.Dat
verklaart meteen waarom de straten er de namen van Europese landen dragen.Verder kregen we een afwisseling van
bospaden, singletracks, veldwegen, hobbelpaadjes door weiden en rustige
baantjes op het grondgebied van Mol, Geel, Balen en Meerhout.Ik herkende bepaalde stukken terug vanuit
vorige edities.Soms zelfs tot in
detail!Zo wist ik bij het inrijden van
de Molderloopstraat in Balen (ik ben wel even teruggekeerd om naar de
straatnaam te kijken) dat ik seffens voorbij het huis zou rijden waar voor de
venster een perpetuum mobile over en weer stond te zwieren.En het stond er nog altijd over en weer te
zwieren!Dat was de straat waar je in
een bocht de spoorweg diende te kruisen en aan de andere kant via een dropke
het bos in reed.Dat was kort voor de
tweede bevoorrading.Er stak me net een
trio bikers uit Hamont voorbij, die mannen in hun mooie rood-gele pakken.
Het was zalig rijden in de bossen en we kregen geregeld
leuke stukjes en tracks voor de wielen geschoven.De eerste bevoorrading stond op 20 km van de
start en zoals de vorige keren aan een voetbalveld.De vader en zijn zoontje waar ik een tijdje
op de tracks was blijven achter rijden en dan was voorbijgegaan, kwamen hier
ook toe.Moet gij niks eten, vroeg hij
als een grote aan zn vader, terwijl hij zich tegoed deed aan een halve banaan!Grappig eigenlijk!Er stond daar nog een vader met zn twee
klein mannen.Je kon bananen en
granenrepen eten, er was sportdrank om te drinken.Er was nog redelijk wat beweging aan de
bevoorrading.Een biker keerde op zijn
stappen terug, want had zn helm laten hangen.Ik ben tegelijk met de vaders en hun kinderen weer vertrokken en dra was
er wat oponthoud aan de bult die we op moesten, temeer omdat daar een bord
stond dat er wat verder een fotograaf van mtb-you had postgevat en die iedereen
op de gevoelige plaat vastlegde.Wie
niet weet op welke site hij naar de fotos moet gaan zoeken was ofwel nog niet
goed wakker, of moet anders dringend een brilletje kopen, want er stonden zeker
vijf borden waarop de site in grote letters vermeld stond!De vaders met hun kinderen voorbijgestoken waar
het kon.Van dan af reed ik zo goed als
alleen, voorbij het SCK, het Studiecentrum voor Kernenergie, gelegen in een
straat met de bizarre naam Boeretang!Ze
weten daar in Mol hun straatnamen wel te kiezen, want ik heb er nog gelezen die
tot de verbeelding spreken.Ik
arriveerde aan de plek waar de 60 km zich afsplitste van de andere
afstanden.Volgde een leuk stukje door
de bossen op een slingerende track met enkele kombochten en heuveltjes op en
af.We reden ook enkele kilometers naast
een kanaal.Ik gok op het kanaal van
Dessel naar Kwaadmechelen!
In een rustige straat wandelde een oud echtpaar, hij zo krom
als een banaan met een loopwagentje en zij met een stok!En dat deed me denken aan het liedje van de
betreurde Conny
Vandenbos.Ook al loopt hij in dat
liedje alleen door het straatje en staat stil bij de dropjesdrogist, en koopt
daar wat snoep voor een kleintje, dat niet weet dat hij oma zo mist!De vrouw leek me iets jonger dan de man!Hij zal misschien een echte Blauwbaard
geweest zijn in betere tijden, tuk op een groen blaadje!
Dan passeerde ik plekken waar ik al eerder gefietst had,
want het traject zocht aansluiting met een gedeelte van de Landduinenroute op
het grondgebied van Mol, Dessel en Meerhout.We reden langsheen de Technische School Sint-Paulus om het natuurgebied
Heidehuizen te bereiken en passeerden de achterzijde van Meubelen Odrada.Ik herkende het uiteinde van de Bremdoornstraat,
vroeger een zandweg en thans voorzien van een betonnen onderlaag.We reden er een rondje en kwamen op de grote
baan uit.Tot mijn verbazing bleek het
oude vervallen huis op de hoek van de Bremdoornstraat nu ook uitgebrand
te zijn!Dat zal wel in de fik gestoken
zijn door mensen die niks beter te doen hadden!We passeerden de gemeentelijke opslagplaats van Mol met zandhopen en
wrakken van afgedankte brandweerwagens om dan door de bossen een stukje van de
rode lus van de Landduinenroute mee te pikken.Enkele moeders lieten hun kinderen spelen in de zandvlakte aan de
Kapucienenberg waarlangs het traject passeerde.In de Volmolenstraat in Meerhout reden we voorbij het terrein van de Kempense Modelclub.En voor de geilaards onder u is dat jammer
genoeg geen modellenbureau, doch een club voor radiobestuurd modelvliegen.Er was geen beweging.Slechts één man had er één van de vaste
tafeltjes ingenomen en er zijn helikoptertjes uitgezet.Sommigen amuseren zich met de fiets, anderen
vinden hun plezier in het vliegen met telegeleide helikopters.Leuke paadjes dienden zich aan in een
afwisselend landschap.
Ik moet de laatste geweest zijn aan de tweede bevoorrading
op een boerenhof. Ja, ik ben maar een trage rijder! "Iemand die nog van de
bossen geniet", zei de man ter plekke. "Ja, maar eigenlijk ook omdat
ik gewoon niet rapper kan"! Mijn bike genoot er wat belangstelling, want
een Turner hadden ze nog nooit gezien.
Uiteindelijk arriveerde ik dan toch op de plek die ik al
eerder in de toer verwacht had, meer bepaalde de Belse Bossen van het gehucht
Bel in Geel.Eén van mn collegas woont
daar in een gerestaureerde hoeve.De
bossen werden er nu ingenomen door jeugdbewegingen die er hun kampen hadden
opgezet.Bossen?Ik schrok toch wel danig van de kaalkap die
daar heeft plaatsgevonden en nog aan de gang was!Ik had daar echt geen goed gevoel bij!Een bordje van Natuurpunt meldde dat men de
bossen uitdunde om minder bomen meer kansen te geven en te zorgen voor licht
tot op de bodem voor plantengroei.En om
weer te zorgen voor een open heidelandschap in plaats van de volgens hen saaie
begroeiing met naaldbomen.Sommige
stukken waren volledig kaalgekapt en veranderd in een zandwoestijn.Op een stuk waren zelfs de wortels van de
bomen uitgegraven en op hopen bijeengeveegd!Binnen tien of twintig jaar stelt men vast dat alle zand is weggestoven
of weggespoeld en gaat men weer bomen planten om erosie tegen te gaan!Wedden?
Ik was me er niet van bewust dat Bel zo dicht bij de start
lag, want na de doortocht van de bossen en een straat die Manheuvels heette
verried mijn tellertje dat ik nog hooguit een dikke vijf kilometers te rijden
had.Bossen maakten plaats voor het
rechthoekig patroon van veldwegen, waaruit je kon opmaken dat we Millegem weer
bereikt hadden na een stevige rit van 63 km.Bij aankomst hoorde ik mn naam roepen en bleek rubber-12 daar te zitten
in het gezelschap van Ippe.Het is van
einde mei geleden dat ik rubber nog gezien had.We hebben nog twee glazen Grimbergen achter de kiezen gegoten en waren
daarmee weer de laatsten om op te krassen.Via Postel en de rustige E34 ben ik weer naar huis getuft.Ik passeerde Mol-Achterbos.Ik ben vroeger tijdens tochten een paar keren
voorbij de vijftien
kapelletjes van Mol-Achterbos gereden en sinds ik weet dat die zo heten
heb ik ze nooit meer te zien gekregen!
Een mooie afwisselende toer, veel bossen, duidelijk
afgepijld en overal gevarenbordjes aan de kruisingen waar enige oplettendheid
geboden was!Ideaal voor mij: een
afstand die de moeite waard is om er voor naar hier te komen, want ik moet toch
een uur autorijden, en lekker vlak om niet afgepeigerd weer toe te komen.
Op de foto's: de Belse bossen aan het kapelletje van de stilte, de Kapucienenberg waar de Landduinenroute passeert en het uitgebrande vervallen huisje op de hoek van de Bremdoornstraat en de Borgerhoutsedijk te Mol wat eveneens op de vaste mountainbikeroute ligt.
Doorheen het Dijleland, toertocht (30-44-63 km) te Wijgmaal van
WTC De Biekes Wakkerzeel.
Uit het filmpje van Phille vermoed ik dat ik de bestelwagen
aan de tweede bevoorrading nog net heb zien wegrijden. Die zou dan op een
tiental kilometer voor het einde gestaan hebben. Kan dat? Daar stond toen ook
een wagen met fietsdrager. Vermoedelijk van degene die daar de pijlen is gaan
weghalen. Dat laatste ploeterstuk uit het filmpje betreft volgens mij een
singletrack met veel geulen die ook in andere toertochten voorkomt. Laatst nog
in de TT vanuit Oud-Heverlee op 3 juli 2011. Maar toen lag alles droog. Ik heb
daar ooit eens tot aan mijn knieën in het water gestaan. Ik vermoed dat dit
tijdens de TT vanuit Loonbeek was, twee jaar geleden. Het was toen zeer slecht
weer met veel regen en wind. Vorig jaar heb ik die toer opnieuw gereden bij
mooi weer en toen lag alles er beenhard bij, ook de stukken waar je het jaar
voordien tot aan je enkels in de modder zakte!
Doordat de pijlen op dat stuk al weggenomen waren ben ik aan die modder
ontsnapt. Ik kwam daar nog een andere late biker tegen en samen zijn wij via de
gewone weg weer naar Wijgmaal gereden.
Hetgeen ik in mijn verhaaltje van hieronder het "peperkoeken
huizeken" genoemd heb, krijg je in het begin van het filmpje te zien op
tijdstip 00:40 seconden (ladders tegen een huis, geparkeerde fietsen, een kip,
eend, hond lopen er rond). Blijkbaar was dat nog voor de bevoorrading. De toer
van Oud-Heverlee kwam hier volgens mij ook voorbij. Het was in ieder geval niet
de eerste keer dat ik er passeerde. Ik zou wel eens willen weten wat dat daar
eigenlijk is! Een woonhuis of het clubhuis van één of andere bende? Ik heb bij
een eerdere passage daar eens een zonderlinge oude man op een stoel zien
zitten, iemand die goed in het geheel daar paste! Een soort van Catweazle, voor degenen die
deze nog kennen!
En Catweazle blijkt Gosse te heten, de eigenaar. Ik moet hem
dus toen in hoogsteigen persoon gezien hebben! Zouden ze daar ook
bouwvergunningen nodig hebben? Verbazingwekkend anno 2011! En met eigen
website! De Bereklauw is een gevestigde waarde in het Leuvense, en de Gosse een
fenomeen (waarschijnlijk een mei '68 maatje van Louis). 't Is daar best
gezellig en er wordt van alles georganiseerd.
Op de website van WTC De Biekes staan een aantal foto's van
de toertocht!
22 kinderen uit een school in Lommel en een school in Heverlee, 2 buschauffeurs en 4 begeleiders sterven nadat een bus tegen een tunnelwand botst in Zwitserland...
Categorieën
tot de 6de Bike Nightride De Papegaai
Welkom
StrammerMax's newsflashke
Volgende toertochten
Mijn keuze:
(blauw maakt meeste kans)
zondag 03/03/2013:
Kalmthout Van Trier-Bosduin-classic (30-45 km)
zondag 10/03/2013:
Sint-Gillis-Dendermonde (35-55 km)
vrijdag 15/03/2013:
Hoogerheide (NL) nightride (19.00-21.00 u) (37 km)
zondag 17/03/2013:
Roosendaal (NL) City-mtb-tocht Kaaimannen (29-38 km)
zaterdag 23/03/2013:
Esbeek (NL) nightride (19.00-21.00 u) 10de Lichtjestocht (35 km)
zondag 31/03/2013:
Olen (15-30-50 km) of Olmen (26-32-45 km)
maandag 01/04/2013:
Zele (30-40-60 km)
zaterdag 06/04/2013:
Zulte (45-60 km)
zondag 07/04/2013:
Vessem (NL) (25-35-50 km) of Valkenswaard (NL) (25-45 km) of Sinaai (28-40-50 km)
vrijdag 12/04/2013:
Borchtlombeek-Roosdaal nightride (18.30-20.30 u) (25 km)
zaterdag 13/04/2013:
Rillaar nightride (15.00-21.00 u) (26-36-43-62 km)
zondag 14/04/2013:
Rillaar (27-42-57-78 km) of Poederlee (25-45-55 km) of Meise (32 km) of Waasmunster (35-45-55 km)
zaterdag 20/04/2013:
Gentbrugge (20-25-35-50 km)
zondag 21/04/2013:
Tangissart (Court-Saint-Etienne) (14-31-51-70 km) of Lasne (10-20-40 km) of Lot (35-55 km) of Haacht (30-40-50 km) of Dessel (25-40 km) of Nieuwkerken-Waas (32-54 km) of Sint-Truiden (28-45 km)
zondag 28/04/2013:
Opwijk (15-30-50-80-100 km) of Aarschot (15-25-35-40-65 km) of Borgloon (10-20-30-40 km)
dinsdag 30/04/2013:
Overmere nightride (18.00-20.30 u) (30-50 km)
woensdag 01/05/2013:
Deurne-Diest (26-36-48-65 km)
vrijdag 03/05/2013:
Sint-Niklaas nightride (17.00-21.00 u) (35-56 km)
zaterdag 04/05/2013:
Maria-Aalter (25-45-55 km)
zondag 05/05/2013:
Leernes (20-35-50 km) of Hulshout (28-48-68 km) of Tilburg (NL) (25-40-55 km)
zondag 09/05/2013:
Mont-Saint-Guibert (25-30-50-65 km) of Wechelderzande (15-27-43-53 km) of Londerzeel (18-32-42-52 km)
zaterdag 11/05/2013:
Stekene (18-35-50-55-60 km)
zondag 12/05/2013:
Overijse (25-35-50-60-65 km) of Herselt (20-30-40 km) of Vlimmeren (40-25 km)
zaterdag 18/05/2013:
Chassepierre (TT van Izel met GPS)
zondag 19/05/2013:
Robelmont (10-25-33-47-60 km)
maandag 20/05/2013:
Harinsart (22-37-42-53 km)
zondag 02/06/2013:
Mont-Saint-Guibert VTT des Hayeffes (15-21-23-36-57 km) of Langdorp (25-40 km) of Oostmalle (29-45 km) of Lommel (25-40 km)
zondag 09/06/2013:
Schaffen-Diest (26-30-41-60 km)
zondag 16/06/2013:
Chaumont-Gistoux (10-30-45 km) of Mol (25-40 km) of Buizingen (30-45-55 km) of Waanrode (24-34-44-64-84 km) of Zemst-Laar (29-37-51-63 km) of Zele (30-48 km)
vrijdag 21/06/2013:
Kalken nightride 17.00 - 21.00 u (30-40-50 km)
zondag 23/06/2013:
Baisy-Thy (12-25-35-45-60 km) of Grobbendonk (20-40-60 km) of Lummen (15-25-45-60 km) of Libin (25-50-100 km) of Kalken (25-40-60 km) of Zele (40-55 km)
zaterdag 29/06/2013:
Maria-Aalter (30-50 km)
zondag 30/06/2013:
Sint-Job-in-'t-Goor (15-25-45 km) of Halle (35-50-85 km) of Redu (20-32-45-55 km)
zondag 07/07/2013:
Oud-Heverlee Meerdael-classic (30-45-62-75-100 km) of Booischot (20-40-60 km) of Lommel-Kattenbos (12-20-30-40-60 km)
zaterdag 13/07/2013:
Pepingen (30-45 km)
zondag 14/07/2013:
Bekkevoort Hagelandse Pijl (20-42-55-70 km) of Hamont-Lo (22-38-45 km)
vrijdag 19/07/2013:
Herfelingen avond- en nightride Waanzinnig Weekend (30-50 km) start: 18.00-22.00 u
zaterdag 20/07/2013:
Zwalm (15-25-40-60 km)
zondag 21/07/2013:
Wijgmaal (25-45-65 km) of Mol (15-24-43-62 km) of Waasmunster (30-40-50 km)
zaterdag 27/07/2013:
Sint-Jan-in-Eremo (30-50-60 km)
zondag 28/07/2013:
Droeshout-Opwijk Boerenbike (30-40-50-60 km) Lichtaart (12-24-48-60 km) of Roosdaal (25-50 km)
vrijdag 02/08/2013:
Maarheeze (NL) Bij de Mijl vertrek: 13.30-16.00 u (24-48 km)
zaterdag 03/08/2013:
Oosterzele Rochustochten (25-35-50 km) of Wiekevorst (25-40 km)
zondag 04/08/2013:
Bekkevoort (15-25-40-50-65 km) of Lille (20-40-60-80 km) of Hamme (32-45 km) of Sinaai (28-40-50 km)
vrijdag 09/08/2013:
Vlezenbeek nightride: 18.00 - 22.00 u (35 km)
zaterdag 10/08/2013:
Knesselare (15-30-55-70 km) of Eeklo (25-40-55 km)
zondag 11/08/2013:
Vlezenbeek (35-50-80 km) of Diest (25-45 km) of Grobbendonk (30-45 km) of Bergen-Op-Zoom (NL) (25-45 km)
donderdag 15/08/2013:
Awenne (28-38-55-72 km) of Herk-De-Stad (25-35-45 km) of Haasrode (18-32-45-55-65 km)
vrijdag 16/08/2013:
Arville nightride: 18.30 - 22.00 u (15-25 km)
zaterdag 17/08/2013:
Aarschot Forest Marathon (Bekaflaan) (25-45-65-85 km)
zondag 18/08/2013:
Erneuville (15-25-35-45-60-75 km) of Aarschot Forest Marathon (Bekaflaan) (25-45-65 km) of Halle-Zoersel (15-25-45-60 km) of Beringen (25-45 km) of Lennik (25-45-55 km)
zaterdag 24/08/2013:
Herzele (15-30-50 km)
zondag 25/08/2013:
Opoeteren Oeterdalmarathon (20-40-75-100-115 km) of Kasterlee (18-25-40-70-100 km) of Anderlues Transsambrienne (20-35-50-65-85 km) of Tielt-Winge Hagelandse Heuvels (25-45-65-95 km) of Villers-La-Ville (15-25-40-60 km) Er is vandaag ook Houffalize Houffamarathon (50-70-100-120 km)
vrijdag 30/08/2013:
Stabroek (15-30-45 km) afgelast!!!
zaterdag 31/08/2013:
Kruishoutem-Lozer Lozerbosveldtoertocht (35-40-55 km)
zondag 01/09/2013:
Diest Marathon van de Demervallei (23-40-62-84-103 km) of Olloy-Sur-Viroin (25-35-45-55-65-85-100 km) of Sint-Gillis-Waas Waasland Bike Marathon (30-60-90-120 km) of Gierle-Lille (25-45 km) of Kruishoutem-Lozer Lozerbosveldtoertocht (35-40-55 km)