Start: 10.30u – Aankomst 14.15u, afstand 32km, hm 761 (tot. 2.459 km; 25.064hm) gemiddelde 11,1km/u, zonnig, overnachting: Hotel La Branina De rit: https://ridewithgps.com/routes/28828598
Ik kon pas ontbijten vanaf 9 uur, waardoor mijn start wat laat uitviel. Niet direct een probleem vermits het toch een kortere rit was. Ook de instellingen van de GPS wat aangepast en deze bleek vandaag terug normaal te werken. De rit van gisteren hing duidelijk in de benen, ik had dit dus goed ingeschat en bovendien bij een rustig tempo kon ik genieten van de prachtige landschappen bij zonnig weer. Asturias, nu begrijp ik maar al te goed wat Birgit en Raf hier voelen. Bij mooi weer is het hier ideaal, en ik heb geluk dat het mooi weer is. Gezien rustige wegen: slangen gezien die oa. liggen te zonnen op de weg, een marter die plots wegspringt, maar beren ben ik niet tegengekomen. Vandaag ook wat moeten opletten, want het landschap rond Cerredo ziet zwart, van de koolmijnindustrie. Maar de heuvels zelf zien nu purper van de bloeiende heide.
Niets aan het toeval overgelaten voor deze koninginnenrit. Gisteren gezouten nootjes zitten eten, zout op de frietjes bij de menu pelerin gedaan, veel gedronken (water en vooral cola). Voldoende gerust en deze ochtend een goed ontbijt genomen met koffie. Thermovest en winterhandschoenen aangedaan, want enerzijds lag Fonsagrada in de koude mist en anderzijds waren de eerste 10km dalend. Eens beneden terug zomeruitrusting voorzien, want het ging een zonnige dag worden. De eerste 36km lag ik op schema met als eerste stop San Antolin de Ibias, hier wat voorraad ingeslagen want de volgende kilometers zijn er niet veel voorzieningen. Tevens begon mijn GPS kuren te krijgen, geprobeerd om te herinstalleren maar hij weigerde degelijke dienst. Het maakte wel niet veel verschil uit vermits het toch steeds de weg volgen was, maar soit, of zijn info dan correct is? Vanaf hier begon het moeilijkste deel met soms stijgingspercentages van 12% en om eerlijk te zijn, mijnen motor kon dat niet trekken. Dus ook heel wat gestapt vandaag, maar geen probleem vermits het schema werd gerespecteerd. In Luna was er gelukkig een taberna. Ideaal om een stop te houden en een powerbar te eten. Maar ik denk dat de uitbater dit ook doorhad want ik kreeg direct een ‘mini’ paella en zelfs nadien frietjes met spek. Ik vermoed dat ze ook nog aan het eten waren en ik hierdoor kon meegenieten. Hoe dan ook de innerlijke mens was versterkt om de laatste 6km te klimmen met percentages 8à9%. Hierbij viel ook de mijnbouw op die in deze streek wordt gedaan. Zoals voorzien kwam ik op het vooropgestelde uur aan in het hotel na een toch wel mooie rit met prachtige vergezichten, mooie valleien en veel watervallen, want het water stroomt/valt hier van de bergen af.
Vertrokken zonder ontbijt, want ondanks de belofte van de barman dat vanaf 8u er ontbijt zou zijn, was deze niet open. In feite was er geen enkele zaak open in Fonsagrada voor een ontbijt. Gelukkig had ik nog een koffiekoek van de vorige dag en een koffie kon ik pas nemen in Castroverde na 23km. Dat Lugo een provinciestad is, was duidelijk gezien het vele verkeer dat er was bij het verlaten van de stad. Bovendien verliep de rit vandaag hoofdzakelijk langs hoofdbanen met zeer druk en zwaar verkeer, waardoor er weinig te vertellen valt. Opvallend is nu wel dat ik de wandelaars in tegengestelde richting tegenkom en er meermaals een ‘Buen Camino’ volgt. Ondanks evenveel hoogtemeters als gisteren moest ik deze quasi afwerken op half zoveel kilometers, waardoor deze rit duidelijk zwaarder uitviel dan gisteren. Fonsagrada ligt dan ook op ca. 1.000 hoogtemeters, waardoor ik naar het einde toe toch wel mooie vergezichten kreeg.
Het voornaamste doel is bereikt, namelijk toekomen in Santiago de Compostela. Dit is uiteraard niet altijd perfect verlopen en daarom wil ik nu al iedereen bedanken die mij heeft gesteund, via de blog, reacties, via sms, via mail etc… Jullie steun was steeds een hart onder de riem, die mij tijdens een moeilijke dag, een moeilijke periode, er steeds heeft doorgetrokken. Dus duizend keer dank.
Deze morgen zijn we gezamenlijk, vroeg gaan ontbijten, want het was toch opnieuw een lange rit met de nodige hoogtemeters. We hebben drie leuke dagen doorgebracht in Santiago de Compostela en het afscheid viel dan ook opnieuw zwaar, want terug voor vier weken dat we elkaar niet gaan zien. Toch vertrokken, iets later dan voorzien, maar swoit. De eerste 25km waren saai langs de drukke N634, pas nadien, ook al viel er wel niet veel te beleven, is dit tot hiertoe één van mijn mooiste ritten. Een verlaten kapelletje midden in de bossen, net voor Boimorto. Pech bij Sobrado gezien het klooster in de stelling stond. Friol die feitelijk niets te bieden had. De prachtige bloemenweide op de rivier Rio Mino. ‘Doel’ teruggevonden, zelfs in Spanje. Zeer rustige boulevard om Lugo binnen te komen, dat was genieten. Inchecken verliep niet vlot, stond voor gesloten deur. Maar eind goed al goed, want het is een mooie Hostel.
Deze morgen mijn Compostela gaan ophalen. Het was het zeer druk, zo maar eventjes 1u30 aangeschoven. Aan de balie werd alles zorgvuldig gecontroleerd. Ik heb wat moeten helpen, want wie weet hier nu Haaltert liggen. Maar blijkbaar was toch alles in orde en kreeg ik de officiële stempel. Nadien een bezoekje gebracht aan de Huiskamer van de Lage Landen. Het onthaal was super en de koffie was heerlijk. Dan was het tijd voor een bezoek aan de kathedraal met het zware wierookvat dat ingepakt zat in een stelling en aanschuiven voor het Sint Jacobsbeeld en -crypte. Ook op verzoek de nodige kaarsen doen branden. Verder hebben we rustig onze dag doorgebracht.
Na afscheid te hebben genomen van de vriendelijke uitbaters van albergue Melide, via een ommetje Arzua bereikt op zoek naar een eerste stempel. Dit was niet zo simpel vermits de albergues gesloten zijn, uiteindelijk toch één bekomen in een bakkerij. Dan weg vervolgt op de drukke N547 gedurende 5km tot ik aan werkzaamheden kwam (aanleg van een rond punt). Ik moest uiteindelijk richting Touro, maar met de aanleg van dat rond punt was dit niet zo simpel. Uiteindelijk toch op de goede baan geraakt, die veel rustiger was dan de drukke N547. In het stadhuis van Touro een stempel gehaald. Hier moest ik het gastenboek invullen en als aandenken kreeg ik een penning. Iets verder in een bakkerij iets genuttigd, wat nadien geen slecht idee bleek te zijn vermits tot Arins, voorstad van Santiago de Compostela, in feite geen voorziening meer te bekennen was. Bij het binnenfietsen van Santiago de Compostela werd ik opnieuw geconfronteerd met werken, met als gevolg dat ik via de gewone weg en het druk verkeer naar het centrum kon fietsen, dit gekoppeld aan de laatste nijdige hellingen, bleek dit niet zo evident. Via, via kom ik uiteindelijk toch terecht op de ‘Plaza do Obradoiro’, maw. het grote plein voor de kathedraal. Ik was nog niet goed bekomen of ik werd al aangesproken door dhr. Schellens van Camino Fietstransport. Ik moest hem echter teleurstellen, wel een goed gesprek gehad en bovendien was hij zo vriendelijk mij op de gevoelige plaat vast te leggen. Dan kontakt gezocht met mijn dochter om af te spreken aan het hotel. Onderweg werd ik nog diverse malen aangesproken en moest ik diverse verhalen aanhoren. Uiteindelijk terug mijn GPS moeten opzetten om uit de smalle straatjes van Santiago de Compostela te geraken en hop op weg naar het hotel. Bij de laatste helling zag ik plots mijn dochter staan en hier kwam de verrassing van de dag, niet Tom maar mijn echtgenote stond daar ook. Het weerzien was dan ook zeer hartelijk. Na het inchecken in het hotel en een verfrissing zijn we nadien de stad ingetrokken voor een eerste kennismaking en om iets lekkers te gaan eten.
