Raak.


'Mama, mij graag zien!'
Met reikende armpjes rende ik
van de julituin het donker hol
van het huis in.

Een rake klap stopte me voor de rest
van mijn leven. Ik was vergeten
mijn voeten te vegen.

'Nu zul je het wel onthouden!'
Ja, mama, want soms brand ik nog
mijn vingers als ze mijn linkerwang
raken.

Ook voor ik naar buiten stap
veeg ik nu mijn voeten.
Aan jou.

EEN VRIEND

Kan je pijn niet voor je dragen.
Wel zal hij je leed verzachten.
Je hoeft hem nooit iets te vragen.
Toch blijft hij altijd op je wachten.

Kan de sterren niet voor je plukken.
Wel laat hij jouw ogen weer stralen.
Ligt je leven in duizend stukken.
Hij gaat het laatste stukje halen.

Voelt hetzelfde verdriet in zijn hart.
Heeft altijd een schouder klaar.
Zo krijg je een nieuwe start.
Vrienden zorgen voor elkaar.

Weltevree

het huisje waar wij wonen
staat niet verscholen
op een landerij van vier hectare

't is neergeplant in een lange rij
van allemaal andere ideeën
voor ons is het mooi gelegen

de tuin steekt er bovenuit
er is van de morgen tot de avond
dierlijk en menselijk geluid

ik zou niet willen ruilen
voor géén goud of kasteel
nu, wij wonen heerlijk
in ons huisje "weltevree"

Ik wil graag je ogen lenen
Want ik zie wat jij niet ziet
Aan de ouderdom verloren
In mist opgegaan

Het blikveld klein
Herinnering groot
Uit het verleden meegenomen
Ogen onderweg verloren

Dagblind kan ik slechts voelen
Aan zonnestralen wat ik ooit zag
Blijft de gloed van oude dagen
Op mijn netvlies gebrand

van oud en nieuw

het jaar verdwijnt
en neemt z'n doden mee
en alle dingen
uit het heden
verdwijnen daarmee plotseling
in een verleden
tijd - die waarschijnlijk
alle wonden heelt.

een klok slaat twaalf keer
en de tijd staat even stil..
vuurwerk spat uiteen
in bont gekleurde kringen
als de herinneringen
van vandaag
worden ze langzaam vaag -
en morgen, morgen zal
de merel weer opnieuw gaan zingen.

Gebruik me opnieuw

Ik zag je voor het eerst
aan de kassa van de supermarkt.
Je droeg al mijn boodschappen.
Ik was mijn tas vergeten.

De eerste keer
betaalde ik voor je.

De keren daarna
viel ik op je gladde blauw
en je koele woorden:
"Gebruik mij opnieuw".

Na talloze keren
nu de laatste keer.

Je wilt niet meer.
Verscheurd laat je al
mijn boodschappen vallen.
Verkreukeld van buiten,
voel je je leeg en
vies van binnen.

Geschrokken laat ik
je achter op straat.
Ik ren terug naar
de supermarkt.

Geheel buiten adem
en vol verwachting,
koop ik een nieuwe
plastic boodschappentas.

 trendy opgetuigde bomen

kerst

is door de eeuwen

aangekleed met symboliek

maar ezel en de os

de herdertjes bij nachten

zij mogen blijkbaar niet

wel de grote piek

in trendy opgetuigde bomen

wachtend tot natuurbehoud gaat komen

waar blijven onze dromen

als de stallen zijn geschoond

het laatste stro is weggeveegd

het meisje met de zwavelstokken

breit nu sokken voor een hongerloon

echte vrede is er nooit geweest

Zeven kikkertjes

Daar zaten zeven kikkertjes
Al in een boerensloot
De sloot was toegevroren
Ze lagen half dood
Ze kwekten niet, ze kwaakten niet
Van honger en verdriet
Daar zaten zeven kikkertjes
Al in een boerensloot.

Aan mijn lief

wat kan dit anders

dan verliefd zijn

wanneer ik mij

door jou laat leiden

glimlach om de bijzonderheid

ik zorgeloos wil meeschrijven

aan de inhoud van liefde

die wij samen tekenen

Dat land.


Er is een land
zo heel dichtbij
waar alles mag
en alles kan.
Een land voor haar,
een land voor hem,
een land voor jou en mij.
In dat land is niemand koning,
niemand speelt de baas
Liefde en vertrouwen;
begrip en medeleven,
zijn er de wet.
Waar is dat land te vinden?
Waar zou dat kunnen zijn?
Iedereen mag daar gaan wonen;
iedereen vindt daar een thuis.
Groot en klein;
blank en zwart
Dat mooie land is altijd heel dichtbij:
Het is te vinden
in je hart!

jouw glimlach

en wanneer je me
op afstand
jouw glimlach toont

weet dan dat mijn dromen
zoveel warmer zijn
dan het bij elkaar komen

immer in een wereld
waar chaos heerst
heeft men de kunst
van samenleven snel verleerd

HYPERLINK "/index.php?option=com_comprofiler&task=

Een wakkere poes

Een wakkere poes
zette ongevraagd
haar sporen
in mijn
versgelegde sneeuw.

Met haar miauw
in mijn gehoor
volg ik haar spoor.

Even later
zie ik haar
bij mijn buur
tegen de
warme bakkersmuur
spinnen in
mijn verloren sjaal
van gisteren.

Hoe durft ze!!!

Kraaienmars

Toen zijn kist
in de diepte zakte
was er geen hond
want al hief hij
met velen het glas
zij vluchtten
omdat hij
zo verrekte
ongelukkig was

in zijn stamcafé
memoreerde de kastelein
onderwijl met
trillende stem
gedurende dat korte
erbarmelijke leven
draaide de brouwerij
vaak enkel voor hem

Groeidieet

ik volg een groeidieet
want ik ben veel te licht
ik ben wat ze wel noemen
een waar licht-vlieggewicht

ik moet 's ochtends beginnen
al met 3 repen spek
3 eieren en broodjes
en dan meteen een snack

die moet het liefst met mosterd
en met mayo erop
dan 10 uur, na de koffie,
een halve kilo drop

de lunch is macaroni
met spek en heel veel kaas
daarna weer bij de koffie
wat gevuld speculaas

om 4 uur cup-a-soup
- zouden meer moeten doen -
maar wel extra gevulde
en een hele kapoen

dan voor het avondeten
eerst koffie, dan heel vlot
met rookworsten en spekjes
een grote pan stamppot

de avond rustig aan doen
- de broekriem zit wat strak -
totdat ik voor het slapen
10 boterhammen pak

met kaas en veel salami
tomaten en wat sla
zodat ik zeer voldaan
uiteind'lijk slapen ga

eventueel een "nightsnack"
appel, peer of banaan,
zo kom ik ied're dag door
en langzaam ook iets aan

Naar de maan.

 Ik wilde je heus niet haten
maar het kwam vanzelf bij mij
'k voelde me nooit uitgelaten
geen seconde een beetje blij
of het jou fout was ?
vast en zeker, daar bestaan geen twijfel aan
ook al won je nooit een beker
'k stuur je morgen naar de maan.

Oude Koeien


Laatst zag ik Marietje lopen

met in elke hand een touw

daaraan zat een koe gebonden

en ik dacht onmiddellijk WAUW!



Dus ik gaf een complimentje

aaide ook nog elke koe

ik zei Marietje wat bijzonder

waar breng jij ze nu naartoe?



Ach ze blijven altijd slapen

liggen naast mij in mijn bed

ik lig vastgeklemd in’t midden

kan je zeggen, ‘t wil maar net.



Maar ze worden nu toch zeker

in mijn leven tot een last

zou jij mij wel willen helpen

houd de touwtjes even vast?



En daar stond ik echt verbijsterd

met in elke hand een touw

oude koeien heftig loeiend

écht… ik dacht wat moet ik nou?



‘k Zag Marietje in de verte

vrolijk ging zij er vandoor

een nieuw leven in’t vooruitzicht

en ik vond het moeilijk hoor.



Schellen vielen van mijn ogen

vlug bracht ik ze weer terug

naar de sloot waaruit ze kwamen

en vertrok heel opgelucht.



‘k Heb ze niet meer doorgegeven

geen nieuw slachtoffer gezocht

oude koeien laat ik rusten

want ik ben nu VRIJGEKOCHT!

onder het wit boeket

je ging voorbij
langs rode rozen
je vrienden op een rij

Iedereen

Stil zit hij in een hoekje
of ligt te draaien in zijn bed.
Nergens is er voor hem een plekje
waar hij met zijn ellende alleen kan zijn.
Heel veel goed gemeende adviezen
verzachten toch niet zijn pijn.

Wat kan een mens toch overkomen
om zo alleen te willen zijn.
Wie kan dan nog echt troost bieden
zonder opdringerig te zijn
Angst vreet hem op
en zet zijn hele wereld op z'n kop

Wie zou dit toch zijn overkomen
wie vertaalt zo zijn angst
iedereen kan het gebeuren
je hoeft echt niet zielig te zijn
De sterksten onder de sterken
ook zij kennen die pijn.

Een gedicht

De eerste regel is om te beginnen.
De tweede is de elfde van beneden.
De derde is om wat terrein te winnen.
De vierde moet weer rijmen op de tweede.

De vijfde draait u plotseling een loer.
De zesde heeft het twaalftal gehalveerd.
De zevende schijnt zwaar geouwehoer,
De achtste bloedserieus. Of omgekeerd.

De negende vertelt nog eens hetzelfde.
De tiende is misschien een desillusie.
De elfde is niets anders dan de elfde.
De twaalfde is van niets de eindconclusie.

Weltevree