Waterkers

Het loont zeker de moeite om deze vaak vergeten groente geregeld in je winkelmandje te leggen. Zowel man als vrouw hebben baat bij een dagelijkse dosis waterkers, de groente zou de kans op borst- en prostaatkanker namelijk aanzienlijk verminderen. Waterkers is uitzonderlijk rijk aan beschermende stoffen en voorziet je van flinke porties vitamine A, C en E.

Hete pepers

Deze pikante groente bezorgt je een gezond hart en kan de strijd tegen kanker ondersteunen, want het bestanddeel dat pepers zo pittig maakt heeft een ontstekingswerende werking. Daarnaast helpen ze je ook om op gewicht te blijven: Spaanse pepers onderdrukken de eetlust en verhogen tijdelijk je metabolisme waardoor je meer vet en suikers verbrandt.

Haver en gerst

Dr. Perricone meent dat een gezonde darmflora aan de basis ligt van een goede gezondheid.
 Een dieet dat onvoldoende goede vezels bevat kan tot uiteenlopende ziektes leiden, zoals darmkanker en aambeien.
 De consumptie van gerst en haver verhoogt de weerstand en kan ook de cholesterol verlagen.

Prinsessenbonen

Prinsessenbonen zijn waarschijnlijk de favoriete groenten van Disney’s Rapunzel.

Want dankzij de grote hoeveelheden vitamine B8 en silicium zijn sperziebonen onmisbaar voor iedereen die droomt van een glanzende haardos.

Pompoen en boerenkool

Zowel pompoen als boerenkool worden vooral in de winter rijkelijk opgeschept.
Toch kunnen ze het hele jaar door hun diensten bewijzen.
Pompoen beschermt tegen vrije radicalen en houdt de gezondheid van je ogen op peil.

Ui, knoflook, sjalot en prei


Hou vanaf nu altijd een paar pepermuntjes bij de hand, want deze groentengroep is een krachtige bondgenoot in de strijd tegen kanker. Uien, look, prei en sjalotten bevatten allemaal een antioxidant dat bijdraagt tot de eliminatie van schadelijke stoffen. Look in het bijzonder kan de bloeddruk en cholesterol verlagen en minimaliseert de kans op bloedklonters. Een ui heeft min of meer dezelfde positieve eigenschappen, maar doet daar nog een schepje bovenop door ook het risico op diabetes te verlagen. Uien helpen ook om je te beschermen tegen een simpele verkoudheid. Prei is dan weer goed voor je dagelijkse dosis vitamine B6 en C, magnesium, ijzer en vezels.

Bessen

Bessen zijn niet alleen overheerlijk, ze stimuleren ook het geheugen en beschermen tere huidjes tegen de zon. Braambessen en frambozen bevatten namelijk stoffen die zonnebrand voorkomen, wat natuurlijk niet wil zeggen dat je de zonnecrème vanaf nu thuis mag laten. Bosbessen helpen je dan weer om de stress te verlagen en zijn de perfecte bron voor je dagelijkse portie antioxidanten. Deze kleine vruchten bevatten allemaal weinig calorieën. Ze zijn rijk aan water en vezels die je bloedsuiker reguleren en zorgen er zo voor dat je minder zin hebt in suiker.

Ingrediënten voor circa 1 liter thee

·       een Marokkaanse theepot (Berrad) of een aluminium theepot die je op het vuur kan zetten

·       een flinke eetlepel groene thee (gunpowder)

·       bosje verse munt (Nanaa, te verkrijgen bij een Marokkaanse of Turkse winkel of op de markt, soms ook in supermarkten te vinden in een bloempotje)

·       5 eetlepels witte kristalsuiker (je kan ook suiker gebruiken van een typisch Marokkaans suikerbrood. Dat is samengeperste witte en iets minder geraffineerde suiker, in de vorm van een kegel, in België soms te koop in Marokkaanse winkels. Je klopt de suikerkegel met een hamertje aan stukken en je doet een paar brokken suiker in de theepot. In Marokko hebben ze hiervoor speciale suikerhamertjes!)

·       kokend water

Bereidingswijze van Marokkaanse muntthee

·       Spoel de theepot om met een scheut kokend water.

·       Doe er 1 volle eetlepel groene thee in.

·       Giet daar een scheut kokend water op, laat rondwalsen in de pot, roer eventueel eens met een lepel en giet het water weer af.

·       Was de verse munt, maak er een bosje van en prop het bosje munt in de theepot.

·       Schep er vijf eetlepels suiker bij.

·       Giet de theepot vol met kokend water.

·       Zet de pot op het vuur en laat de thee langzaam op een laag pitje trekken.

·       Haal, als de thee omhoog komt, de pot van het vuur.

·       Roer de thee voorzichtig om (zorg dat je de blaadjes niet kwetst) en laat even staan.

·       Schenk de thee drie keer in een theeglas en schenk die weer terug in de pot.

·       Schenk een klein beetje thee in een theeglas. Proef of de thee sterk en zoet genoeg is. Voeg naar smaak extra suiker toe.

·       Schenk zoveel glazen vol als er gasten zijn en serveer de thee met lekkere Marokkaanse koekjes er bij.

Tips

·       Gebruik bij voorkeur mooi versierde, Marokkaanse theeglazen, en drink de thee zo heet mogelijk (de typische Marokkaanse glaasjes worden iets breder naar de bovenrand toe / de Turkse theeglaasjes zijn overwegend tulp- of peervorming en worden ook wel eens vergeleken met een vrouwenlichaam). Je mag hierbij kleine “slurp”geluidjes maken waarbij de ingezogen lucht mee voor de afkoeling van de thee zorgt.

·       Hou bij het schenken de pot zeer hoog (giet van een grote afstand) zodat er een schuimlaagje of een “tulband” op de thee komt.

SMAKELIJK!

'Bakker, hebt u ook worteltaart?'

Aardappelwafels. Worteltaart, uit die absurde mop van het konijn en de bakker. Verder gaat de gemiddelde kennis van groentedesserts vaak niet. En toch zetten steeds meer restaurants ook aan het eind van de maaltijd groenten op het menu. Maar is het ook lekker? Welke combinaties zijn mogelijk? Laat u inspireren.

Opvallende vaststelling: serveert een chef vlees in zijn voorgerecht, in combinatie met een schijfje peer of een stukje meloen, dan vindt niemand dat echt vreemd. Worden er rode bieten in de chocoladecake gegooid, of als apotheose van het menu zoete erwtjes geserveerd, dan gaan de wenkbrauwen van het tafelgezelschap wel gemakkelijk de hoogte in.

Toch zetten koks tegenwoordig steeds vaker groenten op hun dessertkaart. In Amerikaanse sterrenzaken wordt panna cotta met sluimererwten geserveerd, net als nagerechten met gekaramelliseerde mais en combinaties van venkel met witte chocolade. Niet eens zo vreemd, vinden ze aan de Italiaanse Amalfikust, waar al honderden jaren gesmuld wordt van de combinatie chocolade en aubergine, onder de prachtige naam melanzane con la cioccolata all'amalfitana. Ook in Thailand duiken groenten op na de maaltijd, in de vorm van een soort marsepein die gemaakt wordt uit bonen. Ook online vind je massa's recepten voor courgettebrownies, tomatencake met olijfolie en kaneel of kaastaart met bloemkool en frambozen. Bij ons blijft het dan weer opvallend stil.

ONBEKEND IS ONBEMIND

Het is een strijd die chef Frank Fol, die al meer dan twintig jaar bezig is met groenten in al hun facetten, sinds jaar en dag voert. 'Groenten lijken in onze eetcultuur niet bij desserts te horen', zegt hij. 'We kennen hier nu eenmaal geen klassieke nagerechten waarin ze worden verwerkt. Zelfs nu, in een tijd waarin steeds meer mensen terugkeren naar hun moestuin en beseffen hoe belangrijk het is om veel groenten te eten, blijft er een drempel als het over desserts gaat. Toen ik twintig jaar geleden spinazie-ijs begon te serveren, trouwens een overheerlijke combinatie, merkte ik dat het ofwel grote liefde ofwel grote weerstand oproept. De helft van de klanten wilde er niet eens van proeven en stuurde een gesmolten bolletje ijs terug naar de keuken. Tegelijk waren er ook veel klanten die jarenlang terugkwamen voor mijn dessert met gekaramelliseerd witloof en een appelsausje'.

Het is dus niet helemaal onlogisch dat chef-koks in deze tijden van economische onzekerheid eerder voor vaste waarden kiezen, en niet te gek doen aan het eind van de maaltijd. 'Tegelijk is dat jammer', vindt Fol, 'want vaak is het echt een kwestie van "onbekend is onbemind". Aardappelijs is even lekker als vanilleijs, alleen schrikt de naam mensen af. Hetzelfde met groentesauzen met combinaties als spinazie-peer, of gebakjes met groenten zoals courgettecake. Mensen halen er al de neus voor op nog voor ze ervan hebben geproefd, omdat het niet logisch klinkt. Laat je hen proeven, dan blijkt vaak dat ze het heel lekker vinden, omdat het overdreven zoete van veel desserts wordt uitgebalanceerd.'

ERWTJESCAKE

Daarnaast is het dessert ook een goed moment om extra groenten in je dagmenu te verwerken, weet Fol. Dat kunnen we best gebruiken, als we de cijfers mogen geloven. 'Recent onderzoek heeft uitgewezen dat slechts één Belg op de vijf elke dag 400 gram fruit en groenten eet, zoals aangeraden door deskundigen', zegt hij. 'Eigenlijk moet je vijf porties van 80 gram per dag eten, verdeeld over drie porties groenten en twee fruit. Nochtans denken veel mensen dat ze die hoeveelheid gemakkelijk halen: zeventig procent van de ondervraagden meent dat het perfect goed zit met zijn inname.'

Meer groenten in onze desserts dus. Is het dan enkel een kwestie van een kommetje erwtjes in het beslag voor de quatre-quarts, of moeten we op andere zaken letten? 'Het is vooral een kwestie van experimenteren en je buikgevoel volgen', zegt Fol, 'maar erwtjes kunnen perfect in een cake, net als paprikasnippers. Probeer wel zo veel mogelijk vocht uit de groenten te verwijderen voor je ze bij het beslag doet, anders kan het te nat worden. Voor de rest kan heel veel. Combinaties als rode biet en chocolade zijn heerlijk, net als gele paprika met vanille.'

FOODPAIRING

Systemen als foodpairing, waarbij de componenten van producten wetenschappelijk worden vergeleken om te zien of ze bij elkaar passen, kunnen helpen bij het combineren, maar het blijft toch een kwestie van testen en proeven. Soms blijkt een combinatie tegen te vallen, ook al zou ze lekker moeten zijn volgens het systeem.

'In Nederland heeft de ijsbereider Theo Clevers vorig jaar nog de culinaire innovatieprijs van Smaakvol gewonnen met zijn ijs van oranje paprika. Alleen bleek uit testen dat de markt er nog niet helemaal klaar voor is', vertelt Fol. Ook in het Brusselse ijssalon Comus Gasterea vind je heel wat groente-ijsjes. Aubergine-, wortel-, venkel- en witloofijs gaan er over de toonbank, al lijkt het ons sterk dat dat soort gekke smaken ook nog maar een gooi zou kunnen doen naar de populariteit van een bolletje vanille of chocolade.

Toch geeft Frank Fol niet op. 'Vorige week heb ik nog een paar groentedesserts voorgeschoteld op een diner in Zuid-Afrika, en de reacties waren lovend. Geen beter moment dan nu, daar geraak ik steeds meer van overtuigd.'

Gedaan met niezen: bestrijd allergie met deze voeding

Het hooikoortsseizoen staat aan de deur, uit een recente studie blijkt dat steeds meer Britten hun symptomen met pillen proberen te verzachten. Er bestaan echter tal van natuurlijke middeltjes om de klachten te verzachten.

Eerder deze week kondigden experts al aan dat we voor het ergste hooikoortsseizoen ooit staan, de verkoop van allergiemedicatie lijkt dit nu te bevestigen. De Britse supermarktketen Sainsbury merkte een stijging van 45 procent op sinds het begin van dit jaar. Dit betekent dat ontzettend veel mensen nu al met symptomen kampen. Vooral dames lijken last van hooikoorts te hebben, 72 procent van de pillenslikkers zijn vrouwen.

Wat eet je best?
Een bestanddeel in hooikoortsmedicatie is anthocyanine, dit vind je echter ook in heel wat rode groenten en fruit als rode biet, druiven en kersen.

Kurkuma, een geel kruid, is een goede manier om allergieën te bevechten. Eerder onderzoek toonde aan dat dit sterke antioxidant ontstekingsremmend werkt en zo een allergische aanval in de kiem smoort.

Citroenen zitten boordevol veel hesperetine, een belangrijk antioxidant. Daarnaast bestrijdt het ontstekingen, kanker en verlaagt het de slechte cholesterol.

Quercetine, een stof die je in uien, appels, peterselie, citruvruchten en zwarte thee vindt, helpt een verstopte en snotneus te bestrijden, ook voorkomt het jeukende ogen.

Vitamine C is ideaal om je immuunsysteem te sterken. Mango's zijn een goed alternatief als je niet graag sinaasappelen eet.

Ook omega-3 vetzuren beperken allergische reacties omdat ze een ontstekingsremmende werking hebben. Je vindt dit in vette vis als zalm en walnoten.

. 

 Nood aan meer energie? Voeg dan groenten toe aan je ontbijt

De meeste mensen grijpen 's ochtends spontaan naar granen en fruit, maar wist je dat groenten toevoegen aan je ontbijt je energie nog meer kan boosten? Bovendien geven ze je lichaam een gezonde lading vitaminen rechtstreeks van de bron.

Hier volgen alvast drie leuke manieren om groentjes te versmelten met je ontbijt:

Ruil je appel om voor jicama

De gezondheidsvoordelen van appels zijn je allicht bekend, maar de jicama heeft een gelijkaardige textuur en smaak met minder suiker, meer vezels en vier keer zoveel vitamine C! Voor wie deze knapperige, zoete wortel niet zou kennen: de jicama is afkomstig uit Mexico en heeft een gele, papierachtige buitenkant en een romig witte binnenkant. De textuur doet denken aan een rauwe aardappel of peer en de smaak is zoet en leunt aan bij die van appels.

Verder bevat een jicama extreem weinig calorieën en is hij 1 of 2 maanden houdbaar op kamertemperatuur. Bewaar deze wortel wel niet in de frigo omdat koude hem schaadt. Hak hem in stukjes en dop deze in amandelboter of voeg ze toe aan een lekkere kom yoghurt. Je kan de jicama ook gewoon uit de hand eten, als je weinig tijd hebt om te ontbijten.

Zwier groenten in je roerei of omelet

In plaats van een omelet natuur of een doodgewoon roerei te maken, kan je een energiebom creëren door voedingrijke groenten als spinazie, rode peper en ui toe te voegen aan je eieren. Een handje vol spinazie, een eetlepel versnipperde ajuin en een halve rode paprika (goed voor slechts 21 calorieën) vormen samen een rijke bron aan vezels en vitamine C.

Bovendien geven deze waterrijke groenten je sneller een vol gevoel en bezorgen ze je een mix aan essentiële vitaminen: A, E, K en B6. Het stopt nog niet want ook ijzer, calcium, magnesium en kalium kunnen gewonnen worden uit dit ontbijtreceptje. Ben je toch niet zo'n fan van spinazie of rode pepers, dan kan je ook altijd tomaten, champignons of asperges toevoegen aan je eieren.

Gooi groentenrestjes in een smoothie

Niet alleen gezond, maar ook nog eens afvalvriendelijk... Als je bij het avondeten groenten over hebt, gooi ze dan niet weg, maar bewaar ze een vershouddoosje en zwier ze 's morgens in de blender voor een heerlijke energierijke smoothie. Wortels, selder, broccoli, bieten, al deze groenten mengen heerlijk met andere smaken. Om het geheel lekker zoet te houden kan je appel, jicama of banaan toevoegen, maar ook amandelmelk met een vleugje vanille of wat kaneel.

Zo hou je porties gezond!

Wil je graag een paar kilootjes verliezen of je gewicht behouden zonder onafgebroken te moeten piekeren over een of ander streng dieet?

Begin dan eerst eens met je eetgewoonten aan te passen en vooral met de porties die je naar binnen speelt. Het is nu eenmaal een feit dat je vaak meer eet dan je lichaam nodig heeft omdat het simpelweg op je bord ligt. Deze 5 trucjes helpen je zeker en vast vooruit!

1. Gebruik kleinere borden
Vandaag zijn de porties overal groter geworden en ook de borden hebben zich aan deze trend aangepast. Gezonde porties zien er daardoor helaas al snel mini uit.

Verplaats je eten daarom naar kleinere borden. Het psychologisch effect zal groot zijn want je zal sneller een verzadigd gevoel krijgen en aanzienlijk minder gegeten hebben.

2. Ga voor 50 procent groentjes
Vul je bord voor de helft met groenten! De vezels geven je namelijk sneller een gevuld gevoel.

3. Chopsticks
Steek meer geduld in je maaltijd en eet met stokjes. Hierdoor beperk je elke hap in grootte en eet je opvallend trager waardoor het "ik heb eigenlijk geen honger meer-signaal" tijdig je hersens bereikt.

4. H2O
Kies voor meer waterrijke voeding. Soepen, salades, komkommer, watermeloen, ze bevatten allemaal heel veel water en zorgen met beduidend minder calorieën voor een aangenaam voldaan gevoel. Zo is bewezen dat een slaatje of soep als voorgerecht eten de totale hoeveelheid opgenomen calorieën met 12 tot 20% kan verminderen.

5. Tafelen is belangrijk
Stop het multitasken terwijl je eet en neem gewoon plaats aan tafel om rustig en bewust van je maaltijd te genieten. Onderzoek heeft namelijk uitgewezen dat je anders al snel vergeet dat je gegeten hebt en de drang naar snacks veel groter wordt.

 
.

Kappertjes

Herkomst

Kappertjes zijn de ingemaakte ongeopende groene bloemknoppen van de kappertjesplant (Capparis Spinosa). Dit is een struikvormige plant met breed uitgroeiende takken tot 1 meter lang. In het wild komt deze plant veel voor in het gehele Middellandse Zeegebied, waar hij met zijn mooie grote witte bloemen de aandacht van de vogels trekt tussen de rotsen waar hij het best gedijt. Zogenaamde top-terroirs voor kappertjes zijn Cyprus, de Rhône-monding en het eilandje Pantelleria (tussen Sicilië en Tunesië) maar Algerije, Spanje, California zijn tevens grote producenten.

Productbeschrijving

Kappers kunnen niet vers worden gegeten, en moeten dus bereid worden. Er zijn drie verschillende methoden: op zout, in pekelwater en op azijn. De beide laatste methoden leveren kappertjes op die de smaak van het vocht waarin ze bewaard werden overnemen (pekel of azijn). De fijne smaak van de kappertjes gaat hierbij verloren.

Sinds enkele jaren kan je bij ons ook een grotere variant met een steeltje eraan vinden. Zulke zogenaamde kappertjesaugurken of cornichon de câpres zijn de onrijpe, geplukte vruchten van zo’n zelfde kappertjesplant.

De kappertjes worden geklasseerd volgens grootte, men onderscheidt de :
Nonpareilles (5 -7 millimeter) - Surfines (7 - 8 millimeter) - Capucines (8 - 9 millimeter) - Capotes (9 - 11 millimeter) - Fines (11 - 13 millimeteren) - Grosses (13 - 14 millimeteren) en Hors calibre (14 millimeter en groter). De nonpareilles kappertjes zijn het fijnst van smaak.

Productiemethode

Kappertjes worden geplukt van mei tot eind augustus. De pluk begint ’s morgens vroeg, voor zonsopgang en is zeer arbeidsintensief. Kappertjes zitten meestal in kleine glazen potjes, maar ook wel in blikjes. Je vindt ze in overvloed in voedingswinkels.

Smaak

Kappertjes worden vooreerst afgespoeld onder koud stromend water, om ze van hun zout te ontdoen. In functie van smaak en aanwending kunnen ze verder ontzout worden door ze in koud water te laten weken (een half uurtje is voldoende). Kappertjes en kapperaugurken hebben een intense, zurige smaak en zijn zeer veelzijdig in de keuken.

Gastronomie

België is een zeer grote consument van kappertjes omwille van onze grote consumptie van klassiekers zoals américain préparé en uiteraard de rogvleugel met kappertjes, maar ze worden ook gebruikt als smaakmaker in sauzen en salades. In feite passen ze uitstekend bij tal van mediterraans getinte gerechten, zoals pastasauzen, pizza’s, vis (tonijn, zwaardvis), tapenades. Bovendien zijn ze absoluut onmisbaar in tartaarsaus, caponata en vitello tonato.

Bewaring

Kappertjes bewaren lang, op voorwaarde dat ze altijd onder de pekel blijven en niet uitdrogen.
Let op: voeg om uitdroging te voorkomen echter nooit azijn of iets dergelijks toe, want dan vermindert de kappertjessmaak zienderogen.

Eet je mooi met dit wintervoedsel 

Waarom je in de winter wat vaker vis of broccoli op het menu moet zetten? Omdat ze stoffen bevatten die je huid steviger en gladder maken, uiteraard.

Een roze pompelmoes krijgt zijn kleurtje van lycopeen, een carotenoïde die goed is voor je huid. Uit een studie gepubliceerd in 2008 bleek dat van twintig testpersonen diegenen met een hogere concentratie lycopeen een gladdere huid hadden. Lycopeen zit ook in tomaten, wortels, watermeloen en rode pepers.

Sojabonen zijn rijk aan isoflavonen, die zich gedragen zoals antioxidanten en voorkomen dat vrije radicalen schade aanrichten aan de huid. Bovendien helpen ze het natuurlijke collageengehalte van onze huid op peil te houden.

In thee en koffie zit cafeïne, dat je huid helpt te beschermen tegen huidkanker. Volgens professor dermatologie Paul Nghiem, blokkeert cafeïne de voorlopers van kankercellen door een proteïne te blokkeren die ze nodig hebben om zich te kunnen verdelen.

Dat wortels voor een stralende teint zorgen, wist onze grootmoeder al. De reden? Ze bevatten de carotenoïden bètacaroteen en lycopeen, die de huid beschermen.

Vis die rijk is aan omega 3-vetzuren, zoals tonijn en zalm, maakt je huid jonger omdat het eicosapentaeenzuur het collageen bewaart, waardoor de huid stevig blijft. Bovendien zijn deze vetzuren ook goed voor je hart.

Voedsel dat rijk is aan vitamine C, zoals broccoli, helpt om rimpels en uitdroging van de huid te bestrijden. Uit een onderzoek gepubliceerd in 2007 bleek dat vitamine C vrije radicalen bestrijdt en een cruciale rol speelt in de synthese van collageen, waardoor de huid stevig blijft.

Wie spinazie eet, wordt niet alleen sterk, maar krijgt ook een stevige portie luteïne binnen, een carotenoïde die je huid beschermt tegen de schade van UV-stralen.

Een excuus nodig om chocolade te eten? Leer dan het woordje 'epicatechine' uit je hoofd. Uit een onderzoek bij 24 vrouwen gepubliceerd in ‘The Journal of Nutrition’ is gebleken dat wie dagelijks warme chocolademelk met dit antioxidant drinkt, binnen de twaalf weken een betere huidtextuur krijgt. De epicatechine zou ervoor zorgen dat er meer bloed naar de huid stroomt, waardoor deze een grotere voorraad voedingsstoffen en zuurstof aangeleverd krijgt.

4 goede redenen om dagelijks soep te eten.

Je moet nooit twijfelen om een tas soep te eten... en dit zijn vier goede redenen daarvoor:

1) Soep helpt afvallen

Hoe? Simpel: soep vult de maag, waardoor je minder eet. Neem je soms expres geen soep, zodat je meer kan smullen van het hoofdgerecht? Denk dan twee keer na: waarom niet gewoon trager eten en bewuster genieten van de smaken, in plaats voor grote porties te gaan? Zo win je dubbel: je eet minder én geniet meer.

2) Soep = groenten

Iedereen weet dat soep propvol groenten zit. Beter nog één tas soep telt voor één van de twee broodnodige porties groenten per dag. Een gemakkelijke manier dus om meer groenten in je eetpatroon te smokkelen.

3) Soep maakt het leven gemakkelijk

Soep kan je in grote hoeveelheden maken, invriezen en ontdooien wanneer nodig. Als je laat thuiskomt van een sportsessie bijvoorbeeld: in plaats van in de koekjes te vliegen, kan je er een bord soep bijnemen.

4) Soep is goedkoop
Een bundel wortels, een ajuin, een paar liter water en je hebt soep voor een week. Goedkoper gezond eten is quasi onmogelijk.

Opgelet: niet alle soepen zijn gezond. Bereide of oplossoepen bevatten vaak veel vet, suiker en/of zout. Roomsoepen zijn ook een no go voor wie wil afvallen, net als grote klonters boter om de groenten in te stoven. Vermijd tenslotte ook (te veel) bouillonblokjes: ook zij bevatten te veel zout.

.




Acai-bes

Omschrijving
De Acai-bes is een kleine ronde bes die zwartblauw van kleur is en te vergelijken met de blauwe bes. De Acai-bessen bestaan voor 10% uit schil en vruchtvlees en voor 90% uit een niet-eetbare pit. De pit bevat dezelfde eigenschappen als het vruchtvlees. De Acai-bessen groeien in trossen, hoog in de top van de Acai-palmbomen. De Acai-palm komt voor in Centraal- en Zuid- Amerika en groeit vooral in moerassige streken.
De Acai-bes heeft een sterke smaak die ergens lijkt op die van bramen, kersen en noten met een vleugje chocolade.

Oorsprong
De Acai-bes wordt al eeuwenlang gebruikt door de verschillende stammen in Brazilië omwille van de voedingswaarde en de medicinale eigenschappen die de bes heeft. De bessen werden door Indianen gebruikt om bij de jacht hun uithoudingsvermogen te bevorderen en pas bevallen vrouwen aten de bessen om snel aan te sterken na de bevalling.

Door de zeer korte houdbaarheid werden de Acai-bessen tot voor kort alleen maar daar gebruikt waar ze voorkwamen. Het is pas in de jaren 1990, vanaf het moment dat er van de Acai-bessen extracten werden gemaakt die aanmerkelijk langer houdbaar waren, dat er sprake was van een wereldwijde verspreiding. Inmiddels zijn de gezonde eigenschappen van de Acai-bes wereldwijd bekend geworden en wordt de bes verwerkt in diverse dranken en voedingsupplementen.

Voedingsstoffen
Een van de belangrijkste voordelen van de Acai-bes is de grote hoeveelheden anti-oxidanten die ze bevatten. Diverse studies hebben aangetoond dat de Acai-bes een van de hoogste concentratie aan anti-oxidanten kent: één handvol Acai-bessen bevat evenveel anti-oxidanten als vijf porties wortelen, appelen of broccoli.

Naast de grote hoeveelheid anti-oxidanten heeft de Acai-bes nog een aantal opvallende voedingsstoffen zoals de vetzuren omega 6 en 9, waarvan al langer bekend is dat deze bevorderend zijn voor een goede gezondheid (net als visolie). Naast deze stoffen is de Acai-bes ook nog rijk aan vitamine B1, B2, B3, C, E, fosfor, calcium, en proteïnen.

De bes is in Amerika een belangrijke ontdekking geworden, vooral bij de ‘celebrities’ doordat ze een verrassend effect heeft op het gewicht van mensen die de bessen eten om af te vallen. De darmwerking wordt gestimuleerd, het metabolisme wordt versneld, waardoor meer vet zal worden verbrand. Na ongeveer een half jaar heeft het lichaam een ommekeer gemaakt naar een gezonder metabolisme.

Medicinale werking

De meest bekende toepassingen van Acai zijn:

• toename energie en uithoudingsvermogen;
• beschermend effect op de lever en nieren;
• afrodisiaca en libido-opwekker;
• antioxidant en het daardoor tegengaan van veroudering;
• verhoging van de immuniteit, ontsteking remmend;
• reinigende en ontgiftende werking.

Recept

Ingrediënten:
400 gram bevroren açaí-pulp
1 banaan (of ter variatie aardbei, kiwi, ..)
sap van 1 sinaasappel
rietsuiker naar smaak

Bereidingswijze:
• Doe alles in de mixer (pulp licht ontdooid) en meng tot één geheel.
• Meteen serveren en eventueel garneren met wat muesli, honing en schijfjes banaan.

 
.


Goji bessen.

Goji bessen vervullen al eeuwenlang een belangrijke rol in de Chinese geneeskunde en ze worden in Europa ook steeds populairder. De Gojibes valt onder de zogenaamde categorie "Superfoods".

Herkomst
Goji bessen of wolfbessen komen van de struik Lycium Barbarum. Deze struik kennen wij als de Boksdoorn. De vruchten worden in Nederland vaak "Rode Mispel" genoemd hoewel het helemaal geen familie van de Mispel is. In engelstalige landen wordt de gojibes wolfberry genoemd. De goji bes is familie van de Solanaceae. Hier behoren bijvoorbeeld ook de tomaat en de aardappel toe.

Deze struik bestaat uit gebogen tot 5 meter lange takken. Op deze takken zitten doorns die wel 3 cm lang kunnen worden. De kleur van de bloemen zijn voilet tot (licht)paars en groeien alleen of in kleien groepjes. Na de bloei komen de bessen. De goji bessen hebben een diep rode kleur. De goji bes is zo groot als een rozijn.

De Goji bes bestaat al eeuwenlang en komt oorspronkelijk uit Azië. Er zijn zo’n 85 soorten in Azië en en 15 soorten in Noord-Amerika. Het grootste deel van de commercieel geteelde bessenkomen uit de provincie Ningxia in China. Waar ze worden geteeld op plantages grensend aan de vruchtbare oevers van de Gele Rivier.

Vruchten
De vruchten zijn erg kwetsbaar en worden voorzichtig geplukt of van de tak geschud. Ze mogen nooit met de hand aangeraakt worden wanneer ze vers zijn omdat ze dan oxideren en zwart  worden. De bessen worden in de zon gedroogd of ze worden direct tot sap verwerkt. Zelfs in de gedroogde vorm behoudt het bijna alle belangrijke inhoudsstoffen.

Smaak en verwerking
Goji bessen zijn diep rood net zo groot als rozijntjes en de smaak doet denken aan de smaak van een kers of cranberry.

Goji bessen kan men zo als gedroogde bes uit het vuistje eten of geweld in water kunnen ze worden toegevoegd aan smoothies, gebruikt als dorstlessende drank, in soepen, in een salade met geitenkaas en bij muesli als ontbijt.

Een juiste hoeveelheid per dag is ongeveer 10g tot 30g (een handje vol).

Gezondheid
Goji bessen zijn de meest voedzame vruchten ter wereld.

Goji-bessen bevatten:

• 18 soorten aminozuren
• waaronder alle 8 essentiële aminozuren (essentiële aminozuren zijn aminozuren die niet in het lichaam van de mens kunnen worden gemaakt. Deze moeten daarom in voldoende mate in je voeding aanwezig zijn.)
• 21 vitaminen en mineralen, onder andere:

o meer bètacaroteen dan in wortelen (Gojibessen zijn zelfs het rijkst aan caroteninen van alle voedingsmiddelen op aarde!)
o 500 keer meer vitamine C dan in sinaasappels (Goji bessen zijn de rijkste bron van vitamine C op aarde)
o Vitamine B-complex
o Vitamine E
o IJzer (belangrijk bij bloedarmoede)
o Selenium, zink, koper, calcium, geranium en fosfor.

• Krachtige antioxidanten en polysachariden die helpen tegen verouderingsverschijnselen en die het immuunsysteem versterken.
• Een polysacharide die werkt als een krachtig hormoon, dat de afscheiding bevordert van het verjongings- en groeihormoon afgegeven door de pijnappelklier

Gremolata geeft een boost aan veel gerechten

Klassieke gremolata met platte peterselie, look en citroenschil

 Gremolata is een kruidenmengsel dat je op veel manieren kan gebruiken, aangepast aan de smaak van de het gerecht waarbij je het opdient. Zo kan de ctroenschil of zeste worden vervangen door sinaasappelschil om het geheel zoeter te maken. Bij pastagerechten geeft gremolata altijd een boost aan de smaak.

Wil je een wat meer 'aardse' smaak, dan kan je bijvoorbeeld fijngehakte walnoten of hazelnoten toevoegen. Bij visschotels kan je kappertjes gebruiken. Bij lamsschotels past dan weer een gremolata van fijngehakte munt, look en citroenschil. Opteer je voor een eerder oosterse smaak, voeg dan fijngehakte verse koriander toe en eventueel een snufje komijnzaad.

 .

Mispels

De mispel is haast een museumstuk; je ziet ze nauwelijks meer en ze worden nog maar zelden geplant. Jammer, want de struik bloeit mooi en geeft nog lekkere vruchten ook.

Herkomst
De wetenschappelijke naam van de mispel (wilde mispel, mispelaar, mispelboom) is Mespilus germanica. De mispel (of medlar tree (Eng.), neflier, mêlier, mesplier (Frans) en mispel (Duits)) is een plant uit de rozenfamilie (Rosaceae). Nauw verwant aan mispels zijn perenbomen, kweeperen, lijsterbes en meidoorn.

Geschiedenis
De mispel was een zeer belangrijke vrucht tijdens het Romeinse Keizerrijk en Middeleeuwen nog voor de introductie van andere fruitsoorten in West-Europa. Drieduizend jaar geleden werd de mispel al in de omgeving van de Kaspische Zee (Noord-Iran) aangeplant en kwam 700 v.Chr. naar Griekenland en 200 v.Chr. naar Rome. De mispel is door de Romeinen verder verspreid. De mispel werd in de Middeleeuwen vooral in Frankrijk en Duitsland aangeplant en in Nederland in kloostertuinen. De Mispel kwam in Duitsland verwilderd veel voor in de bossen, waardoor men dacht dat de boom daar autochtoon was, hetgeen in de naam germanica nu nog tot uitdrukking komt.

Aanplanten en vermeerderen
De mispel vormt een kleine boom die ongeveer 4,5 m hoog kan worden. De mispel bevrucht zichzelf, dus zijn twee exemplaren voor de bestuiving en vruchtzetting niet nodig. Mispels vermeerderen gebeurt doorgaans enkel via enting, op meidoorn als onderstam. Zaaien kan ook, maar deze methode wordt zelden toegepast omdat de plant zich bijzonder traag ontwikkeld en eerder zal uitgroeien tot een kleine heester.

Gezondheid
Mispels bevatten veel tannine en verder nog suikers, eiwitten, organische zuren (vooral appelzuur), pectine, cellulose, mineralen, provitamine A en vitamine C.

Seizoen
Het verzamelen van de mispelvruchten kan eind oktober of begin november gebeuren. Er worden droge kleine harde goudbruine vruchten gevormd, die begin oktober rijp, maar dan nog ongenietbaar, melig en wrang, zijn. Bij voorkeur moet het al enkele nachten licht gevroren hebben, dan worden de vruchten zacht en bruin, en dan kunnen ze na een poosje wel gegeten worden. Wacht niet met plukken tot de meeste vruchten op de grond gevallen zijn. Valfruit beschimmelt namelijk gemakkelijk en die vruchten zijn niet eetbaar.

Aanbevolen wordt ze in oktober of november na een nachtvorst te plukken en ze met de bovenkant naar onderen twee tot drie weken te bewaren op een koele plaats. De vrucht wordt 'beurs' waarbij de kleur via een fermentatieproces verandert van groen/wit naar donker bruin en de smaak zoet weeïg proeft. Ook is het mogelijk de vruchten enkele dagen in de diepvriezer te leggen, waarna ze gegeten kunnen worden. De mispel is klaar om te eten wanneer de ganse vrucht, maar niet de bruine kartonachtige pel, verrot is.

Smaak en verwerking
De opvallende mispelvruchten zijn bijzonder geschikt voor bloemsierkunst en voor het verwerken tot jam, confituur en gelei. De smaak valt zoetzuur te noemen, maar vanwege de malse en korrelige structuur haken heel wat mensen af. Door ze dan weer als confituur te verwerken of te gebruiken in taart, komen diverse ongekende smaken vrij.

Recept

Mispellikeur

Ingrediënten:

300 g mispels (niet stuk snijden)
300 g witte suiker (anders is je drankje donker)
1 liter jenever van 38 graden
drie kruidnagels voor elke mispel.

Bereidingswijze:
• Steek de kruidnagels in de mispels.
• Doe alles in een grote glazen pot. Voeg de andere ingrediënten erbij en laat 3 maanden staan.
• Doe dan de kruidnagels uit de mispels en laat nog drie maanden staan.
• Je moet wel even geduld hebben, maar het wachten brengt op: een lekker drankje

Chutneys.

Chutneys worden in India bij de maaltijd geserveerd, zoals men bij ons mosterd, mayonaise of ketchup als extraatjes beschouwt. Chutneys zijn steeds een smaakmaker bij andere gerechten en worden dus niet als een gerecht apart geserveerd. Je zou ze een bijgerecht kunnen noemen, maar vaak hebben ze ook iets weg van een sausje.

Er bestaan vele soorten chutneys, maar om het makkelijk te maken kan je spreken van “verse chutney” en “bewaar chutney”. De eerste kan je maar 1 dag bewaren, de andere lijkt op een soort confituur die je heel lang in je ijskast kan bewaren.

Een verse chutney bevat vaak een mengsel van kruiden, fruit, pepertjes en yoghurt. Aan een basis van een gekookte vruchtenchutney worden kruiden en smaakmakers toegevoegd zoals azijn, gember, knoflook, peper en ui. Ook worden kruiden gebruikt zoals bijvoorbeeld komijn.

Chutney smaakt naast scherp vaak ook zoet door de toegevoegde suiker, en zuur door azijn. De in België bekendste variant is mangochutney, een zeer dikke vruchtenpuree die te combineren is met kip of curry. Traditioneel wordt mangochutney van onrijpe, nog groene mango's gemaakt.

Enkele recepten:

.

Mangochutney

Benodigdheden:
2 tot 3 rijpe mango's
0,5 liter wijnazijn
250 gram suiker
200 gram rozijnen
30 gram verse gember
1 theelepel mosterdzaad
1 teentje knoflook
1 heet pepertje
1 ui

Bereidingswijze:
• Maak de ui schoon, fruit de ui en bak lichtbruin aan.
• Laat de rozijnen wellen.
• Snij de gember in kleine stukjes.
• Snij de mango's in blokjes en doe met alle ingrediënten in een pannetje en laat het geheel goed doorkoken.
• Breng het geheel op smaak met wat zout en peper en doe de chutney heet in een schoongemaakte jampot.

Paprikachutney

Benodigdheden:
6 groene paprika's
4 rode paprika's
10 mooie, kleine teentjes knoflook
1 l blanke azijn
500 g witte suiker
1 eetlepel mosterdzaad
1 eetlepel zwarte peperkorrels

Bereidingswijze:
• Was de paprika's, verwijder de zaadlijsten en snijd ze in kleine stukjes.
• Pel de knoflook.
• Breng in een ruime pan met een dikke bodem de azijn en de suiker aan de kook.
• Voeg hieraan de gesneden paprika's, het mosterdzaad, de peperkorrels en de teentjes knoflook toe.
• Breng het geheel weer aan de kook en laat het ongeveer 30 minuten zacht borrelend doorkoken.
• Hierbij moet zo nu en dan met een houten lepel worden geroerd.
• Als de paprikastukjes transparant zijn geworden, wordt de chutney in potten gedaan.
• In dit geval moet de chutney stevig worden aangedrukt, voordat de potten worden gesloten.
• Paprika-chutney is na drie weken op smaak gekomen en is heerlijk bij pasta's en rijstgerechten en geeft aan tomaten- en groentesoep een extra pittige smaak.

Pompoen-peperchutney

Benodigdheden:
8 middelgrote potten
1 jonge, geeloranje pompoen
1 winterwortel van 400 g
1 spaans pepertje
1 l appelazijn
1 kg witte suiker
1 theelepel 4 épices
200 g donkere rozijnen
1 theelepel kurkuma

Bereidingswijze:
• Was de pompoen, snijd die in parten, haal de pitten eruit en snijd de parten in kleine blokjes.
• Rasp de winterwortel fijn.
• Wrijf de zaden uit het Spaanse pepertje en snijd het in dunne ringen.
• Breng in een ruime pan met een dikke bodem de volgende ingrediënten aan de kook: de appelazijn, pompoenblokjes, suiker, peperringetjes en de 4 épices.
• Temper het vuur en voeg de rozijnen, de geraspte winterwortel en de kurkuma toe.
• Roer de net niet kokende chutney regelmatig met een houten lepel.
• Na circa een kwartier is de chutney gaar en transparant.
• Vul goed schoongemaakte potten tot de rand met de chutney, maak de randen zorgvuldig schoon en sluit de potten met een deksel af.
• Zet de potten tenslotte 10 minuten op de kop en bewaar de chutney minimaal drie weken.

Vlierbes-pruimenchutney

Benodigdheden:
1,5 kg pruimen
1 l vlierbessensap
1 l witte azijn
500 g bruine basterdsuiker
250 g rozijnen
1 eetlepel gemberpoeder
1 stukje foelie
1 mespuntje nootmuskaat
5 kruidnagels
geraspte schil van 1 citroen

Bereidingswijze:
• Was de pruimen, halveer ze en ontdoe ze van hun pitten.
• Kneus een paar pitten en haal de witte kern eruit.
• Giet het zelfgemaakte vlierbessensap samen met de azijn in een ruime pan met een dikke bodem en voeg daaraan toe: de gehalveerde pruimen, de pitkernen en alle overige ingrediënten.
• Breng dit geheel aan de kook en temper het vuur.
• Laat de chutney ruim een half uur zachtjes doorkoken tot het vlierbessensap enigszins is ingedikt.
• Roer daarbij regelmatig met een houten lepel.
• Doe de chutney tenslotte in potten.
• Na twee weken bewaard te zijn, kan deze chutney geserveerd worden.
• Deze chutney kan geserveerd worden bij bijvoorbeeld wild, stoofpotten en brood met kaas.