Kim heeft gewonnen,ze was weer supper , ze is gewoon de beste ook zonder die Grand Slam titel was ze gewoon was ze top. Nu ze de U S Open op haar palmares heeft staan kan haar tennis loopbaan niet meer stuk.En er zal een bepaalde speelster moeten toegeven dat Kim de beste is. 't Is een meisje zonder kapsones, vriendelijk,lief, ze zal nu ook wel met haar beide voeten op de grond blijven. Ze is zo menselijk,de manier waarop ze naar haar mama en haar zus,en haar gevolg klauterde,'t was gewoon ontroerend.Ik ben blij dat ik niet ben gaan slapen, ik heb genoten van het hele gebeuren. Dank je Kim je hebt ons landje weer eens op de wereldkaart gezet,doe zo verder.
Plant uw hof naar 't u belieft. Bouw uw huis naar 't u gerieft En, door 't venster,wijze guit Lach deez' zotte wereld uit. (P A Geneset Nederlands dichter)
Wat leg je in een kinderhand" Voor de wereld van morgen"?We kunnen er zoveel inleggen, een hoop materieële dingen ?Maar als ouder kan je er zoveel meer en belangrijkere dingen inleggen.,wat zou je denken van liefde ,tijd en luisteren of open staan voor een gesprek met je kind,ook kleine kinderen hebben er af en toe behoefte aan om gehoord te worden zodat ze durven op te komen voor zichzelf. Wat zou je er van denken om wat meer tijd te nemen voor de kinderen ook al heb je het druk.Een kind respect bijbrengen voor de mens en de natuur, en ook vooral voor zichzelf,want iemand die zichzelf respecteerd die heeft ook respect voor zijn omgeving ,en breng ze de waarde van het leven bij .Zodat ze opgroeien tot eerlijke fijne mensen.Zo zijn.er nog velen dingen die je in een kinderhand kunt leggen zodat zij "De wereld van morgen"aan kunnen. Maar laat ze nu eerst kind zijn, en genieten van nog kind te mogen zijn.
Leve de jenever, die reinste der dranken. Die tot den arbeid ons moed geeft en kracht.... Aan wie zo menigeen reeds heeft te danken. Dat zijn gezin is ten onder gebracht! (J.J. Estor Nederlands dichter)
De zon, waar al de planeten om draaien die van haar afhankelijk zijn,kan nog steeds een tros druiven doen rijpen alsof ze in het heelal niets anders te doen heeft.
Als je een wandeling door het Blog landschap maakt kom je regelmatig ,Toon Hermans tegen.Wat was die geweldig,ik genoot telkens als ik hem op T V zag , met zijn snorretje,guitige ogen en zijn fijne humor. Telkens vroeg hij zich af ,op zijn speelse manier "Wat ruist er door het struikgewas?Ik had het hem kunnen vertellen,want ik wist het.Toen ik nog een klein meisje was ,mocht ik met mijn pa mee gaan vissen in de Maas,ik moest dan wel stilletjes zijn zodat ik de vissen niet weg jaagde,maar dat stil zitten was niets voor mij.Ik wierp mijn lijntje uit en dan ging ik op verkenning,op een zekere dag hoorde ik iets in het struikgewas,ik liep naar mijn pa om het te vertellen. Maar die zegde dat ik stil moest zijn ,die vissen hielden niet van lawaai.En ik maar aandringen dat pa zou mee gaan om te kijken wat er in het struikgewas zat, maar pa was aan het vissen en wilde liever niet gestoord worden Dat was niet naar mijn zin,ik was nieuwsgierig. Ik bleef maar zeggen "Pa er ruist iets in het struikgewas" om van mijn gezeur af te zijn ging hij mee,en ja hoor er zat iets in het struikgewas,namelijk een gewonde duif. Pa heeft het duifje uit de struik gehaald en naar het duivenlokaal gebracht,waar ze dan de duif aan de eigenaar terug bezorgd hebben .(dat hoop ik toch)
"When at last I took the time to look into the heart of a flower, it opened up a whole new world as if a window had been opened to let in the sun" (Princes Grace of Monaco)
In 2001 brachten we met vrienden een bezoek aan Portoroz,we hadden het er naar onze zin.Met de autocar maakten we mooie uitstappen,kortom het is er mooi.We verbleven in het hotel Bernardin een goed hotel,maar met eindeloze lange gangen.Op een dag zouden we naar Venetië gaan, dus vroeg uit de veren.We lagen nogal vroeg in ons bed ,en een heel stuk na middernacht werden we wakker van het gezang in de gang, het bleef maar lallen van"Ich bin der Anton aus Tirol.....De stilte was weer gekeerd toen er een dame op leeftijd, die iets gedronken had ,waar ze zeemans benen van gekregen had, vlak voor onze deur riep"Wo bleibt den der Gerhard"na 2-3 maal was het me teveel ,ik in vliegende vaan de deur open om te vragen of ze wel wist hoe laat het was "Ze bekeek me, en strompelde verder(al zingende) "Ich bin........Weer even stilte ,weer vlak voor onze deur , ik denk dat het der Gerhard was, roepend "Martha wo bleibst du"Ik kreeg het vreselijk op mijn zenuwen ,en weer mijn bed uit ,ik zei tegen GERHARD dat er mensen waren die wilden slapen of het niet stiller kon.Der Gerhard met zijn hand aan zij oor riep"Wie bitte?Hij hoorde niet goed en riep nogmaals "Wie bitte? Plots kreeg hij in de gate dat ik in mijn nachtpon stond, hij keek ,en was precies plots nuchter Ik denk dat het lang geleden was dat hij blote benen gezien had.Toen hoorde ik een raar geluid ,ik denk dat het Martha was,ze sleepte zo 'n klein koffertje op wieltjes achter zich er zat precies een gewicht van honderd kilo in.Ze zijn toen samen al strompelend verdwenen en konden we nog even slapen,vroeg het bed uit voor onze trip naar Venetië die de moeite waard was.Voor de andere nachten zijn we gespaard gebleven van Anton en Gerhard's familie en hadden nog een mooi verlof.
Wanneer een kind liegt, is er altijd wel een strenge ouder in de buurt . Een leugen zou zinloos zijn als de waarheid niet als gevaarlijk werd aan gevoeld.
Wanneer een kind liegt, is er altijd wel een strenge ouder
Rust is een hel voor ongedurige harten.©
