Dit gedicht stuurde Herman Boon I mij uit Roma :
Ik heb je lief, ik heb verdriet om jou, mijn Palestina,
verpuinde huizen, scholen gesloten, grond en olijven
gestolen, wie en hoe ze je haten weet je aan de lijve.
Ik hoor je vernederd wederopstaan, ik zing mee intifada.
Ik heb je lief, ik heb verdriet om jou Daoeda uit Soedan,
Je zwart gezicht bespuwd, met Christus gegeseld, verjaagd,
Verhongerd, geslagen, beschoten, vluchtend je leven gewaagd.
Ik zie je angst, je trekt vandaag je witte hemd van woede aan.
Wij vegen tranen, alle gruwel van elkaars gezicht.
Jij en ik, Gods volk, kinderen van één Onze Vader :
Rajani, Hitimana, Sozanho, Akeze, Achmed, Ulderbricht.
Pinksterliederen stamelen we samen, en nader
draag ik je, ver uit verschrikking, naar Gods licht.
Ik heb je lief, mijn vluchteling, hoop, alles wordt anders, later.
Herman Boon pr
Goede Vrijdag 2005
na J.S. Bach's Matteüspassion in de Sint - Gummaruskerk te Lier.
15-05-2005 om 11:01
geschreven door Jef De Cuyper
|
Herman Boon pr.
