Bij het overlijden van Jef Rottiers, de eerste beiaardier van de oude beiaard van St.-Martinus Meise schreef hij wat volgt :

In Memoriam Meester Jef Rottiers
° 27 augustus 1904 - + 22 april 1985

Muziek maakt mensen schoon
ook eenvoud
Bewonderend kunnen luisteren,
zien en genieten
en zelf mateloos creatief
Bronzen en zilveren klanken
doen galmen over onze daken,
vanuit ‘Martinus’ grijze toren
heel hoog, soms hemels

En gewoonweg mens zijn
zich goed voelen tussen zijn vrienden
attentvol, een Pallieter
met een gouden hart
dat overloopt van gezelligheid
met schalkse ogen
flikkerend van ’t geluk
dat hem was toebedeeld door haar
die ’t leven met hem deelde

En stevige fluwelen handen
waaruit muziek stroomde in overvloed
forse klanken, tere melodieën
kleurvolle muziek
net als zijn fijn penseelwerk
Vlaanderens verleden waardig

Jef Rottiers
Een mens om blijvend van te houden
onvergetelijk

Adieu, gij trouwe beiaardier
Ge hebt het toch zo goed gedaan

Herman Boon pr. 24 april 1985

07-08-2005 om 11:10 geschreven door Jef De Cuyper

Ik laat in deze bijdrage Herman Boon zelf aan het woord. De tekst kreeg ik van Leo en Lutgart Lambeets, onze beste vrienden, waar Herman Boon ons in 1966 mee naar Aosta nam, met de Jongerenklubs uit Meise. Herman Boon publiceerde die op Aswoensdag 2005, korte tijd voor zijn overlijden.

“Hij riep de twaalf bij zich en begon hen twee aan twee uit te zenden, en Hij gaf hun macht over onreine geesten. Hij gebood hun om niets mee te nemen voor onderweg dan een stok - geen brood, geen reistas, geen geld in een beurs.”    Zo getuigt Marcus (6, 7 – 8).

Neem ik priester, alleen een stok mee, de stok van de herder, een stok om te herderen, de Jezusstok, soms om op te steunen als het hart of de benen pijn doen ?

06-08-2005 om 10:52 geschreven door Jef De Cuyper

Het leven is te kort om klein te zijn.
Aan het verleden dank ! Aan de toekomst ja !
Het beste ligt vooruit voor ons, overmorgen,
naar de Verrezen Jezus toe, eeuwig heerlijk.
Onverdroten zal ik verder zoeken waar ik aarzel,
en zonder schaamte leren waar ik dwaal. En toch.
In Liefde en Schoonheid wil ik groeien,
Naar de Waarheid open bloeien.
Ik bedel, ik ontvang, eens zal ik zien
het aangezicht van God en al Zijn Heiligen.

Herman Boon pr. 1957

05-08-2005 om 10:46 geschreven door Jef De Cuyper