Chiroheem Meise door Herman Boon pr.

In afspraak met mijn bisschop en pastoor bouwden wij op grond van de kerkfabriek in de Krogstraat een eigentijds Chiroheem. Ik wilde dat dit heem “schoon” was : de meubelen, het eetgerei, enkele kunstwerken. Ik was ervan overtuigd dat jonge mensen innerlijk “schoon” worden als zij “schoonheid” ontmoeten en inademen. Zo kocht ik voor de lokalen kruisbeelden van Vlaamse keramiekers. Dat kostte veel geld. Samen deden we veel met eigen handen en veel mensen hielpen financieel. In die dagzen begeleidde ik intens een stervende. Na zijn overlijden schonk zijn echtgenote mij een grote som Duits geld “voor het Chiroheem”. Ik had het daar moeilijk mee. Ik ontving niet graag geld voor zo een priesterdienst. Over mijn omgaan met geld sprak ik steeds met mijn geestelijke leider en het behoorde tot mijn vaste biechtinhoud. Ook daarin wilde ik van Jezus zijn. Mijn pastoor was actief in aandelen en beursverrichtingen, en raadgever van enkele industriëlen in de parochie. Hij hielp mij schoorvoetend. Hij maakte zich boos omdat ik voor de wekelijkse bijeenkomst van de priesters van het decanaat geen wijn in huis had. Na zes jaar kwam een nieuwe pastoor, met zijn ouders. Ik verhuisde naar een kleiner huis naast de bakker achter de kerk. (schoolhuis St.-Maarten)