Foto
Foto

ik ben Loewiesa
ik ben belgo-néerlandaise of neder-waalse
Ik woon in "Le Hainaut"
In dit blog probeer ik te schrijven
over dingen die mij aan het denken zetten
dingen die mij aan het lachen maken
dingen waarover ik me zorgen maak
en dingen die ik gewoon uit mijn duim zuig

Categorieën
  • Rodejeweetwelkater (3)
  • Amsterdam (3)
  • dromen (7)
  • ergernissen (9)
  • fijne momenten (17)
  • gedichtjes (14)
  • gefrustreerde vijftigster + luduvudu (12)
  • heksensoep (2)
  • jeugdherinneringen (19)
  • Kerstmarkten enzo (4)
  • kinderen en kleinkinderen (47)
  • mijn broertje (1)
  • mijn mini Belsjiekske (4)
  • Murphy moment (5)
  • ondefinieerbaar (54)
  • onnavolgbare huishoudelijke tips (6)
  • op de sportieve tour (6)
  • ouders (30)
  • soaps enzo (3)
  • toestanden (72)
  • treinperikelen (10)
  • verhaaltjes (19)
  • voedsel voor de ziel (0)
  • winterdingen (15)
  • ziek, zwak en misselijk (21)
  • Laatste commentaren
  • Hallo Loewiesa xxx (Lenie)
        op Onderweg
  • een warme herfstgroet ! (meeuw)
        op Onderweg
  • Goedenavond lieve Loewisa (Lenie)
        op Onderweg
  • Goedemorgen (Dirk)
        op Onderweg
  • Hallo Loewiesa (alfyvo)
        op Onderweg
  • Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto

    Ik zal m'n vrienden niet vergeten.
    Want wie mij lief is,
    blijft me lief.

    Ramses Shaffy
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Inhoud blog
  • Onderweg
  • Dolce far niente
  • Alle (her) begin is moeilijk
  • Test
  • clean house
  • om mani padme hum
  • muurtje
  • heldin
  • gedroomd
  • afleiding
  • met alle chinezen, maar ......
  • lief
  • emancipatie
  • plakband
  • de redding nabij
  • een kwestie van interpretatie
  • zei u platonisch?
  • en ondertussen in haar tuin...
  • preventief
  • van die dingen

    Als je je beperkingen kent,
    kun je daarbinnen,
    onbeperkt te
    werk gaan

    Jules Deelder
    schrijver,dichter

    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto

    Don't walk behind me
    I may not lead
    Don't walk in front of me
    I may not follow
    Walk beside me
    That we may be as one

    I'm Out Of Estrogen

    AND I HAVE A GUN!

    Foto
    Foto
    gedachtespinsels, dagelijkse onzin en andere beslommeringen van een jonge vijftigster

    Loewiesa
    Welkom op mijn webblog :-)

    07-07-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Verveling
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Nu het in mijn leventje de laatste tijd weer windstil is geworden, lijkt het vandaag of ik me een beetje zit te vervelen. Mijn zoon is met een vriend op stap,  zodat ik het huis voor mij alleen heb, mijn lief is zijn dingen aan het doen in Gent. Ik kom moeilijk op gang en mijn creativiteit staat op een laag pitje, om eventjes op te flakkeren bij het stofzuigen , wanneer er een dikke bromvlieg langs komt vliegen “Hebbes”, denk ik, terwijl ik probeer het irritante insect, in de stofzuiger te krijgen,wat mij uiteindelijk, niet zonder wat moeite lukt. Nu vraag ik mij af wat de vlieg in de stofzuigerzak aan het doen is en of de mieren er nog in zitten die ik deze week al opgezogen had, spinnen zitten er ook in, plus de nodige huismijt. Even denk ik aan een horror scenario wanneer ze gezamenlijk zouden besluiten om via de slang, ’s nachts, wanneer ik niets vermoedend lig te slapen, naar buiten komen. Daverend door het stille huis……… De stofzuiger geïsoleerd door het mondstuk af te sluiten en hem in de garage te zetten! Daarna heb ik mijn gezicht gescrubd, gestoomd, en een maskertje opgedaan  en toen ging de bel!!!.........3x!!! Conclusie: de postbode kan het niet zijn……….

    07-07-2009 om 00:00 geschreven door Loewiesa


    Categorie:verhaaltjes
    >> Reageer (7)
    06-07-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Lazy sunday
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Mijn weekenden zijn weer gevuld, nu mijn lief en ik het voorlopig weer hebben bijgelegd. Ook de strijdbijl tussen hem en mijn zoon lijkt voorlopig begraven te zijn, al is het,ben ik bang, maar onder een dun laagje zand………Een tijdje geleden had ik eens zo’n geschenkdoosje van Bongo gekregen  met bonnen voor een bezoek aan het een of andere evenement ergens in België. Het is wel een origineel cadeautje als je niet goed weet, wat iemand te geven, er bestaan zo verschillende arrangementen, een dagje uit, iets cultureels, gastronomie,  welness, en ook citytrips..…Wij hadden voor het kasteel van Lavaux Sainte Anne gekozen. Lavaux St-Anne, is een deelgemeente van Rochefort en ligt in de streek van Fammene. We hadden het kasteel al een paar keer vanaf de snelweg zien liggen. Het is een prachtig bewaard middeleeuws kasteel,  dat in de 13e eeuw oorspronkelijk alleen een uitkijktoren was en pas later haar huidige vorm met de slottoren en de grachten kreeg.  In de 17e eeuw werden de appartementen van het binnenhof en de toegangspoort in Renaissancestijl gebouwd. Het kasteel is ingericht als jachtmuseum en er zijn verschillende kamers, waar men kan  zien hoe het leven er indertijd toeging. In de bijgelegen moerastuin werd ik gestoken door zo’n smerige steekvlieg die op mijn arm was gaan zitten, en het nodig had gevonden zich daar vast te zuigen. Het gevolg was een flinke jeukbult, die ik trouwens twee dagen na data nog voel als ik over mijn arm strijk.  

    Aan lezen was ik  al een paar dagen niet meer toegekomen . Maar ik kon het niet laten af en toe eens aan mijn boek te denken. En dan werd het zondag. Mijn lief had zaterdag al met enige spijt laten weten dat De Tour was begonnen. Hij is enigszins fietsfanaat, en ik zag hier de mogelijkheid van een middagje lezen dichterbij komen.  Het was dan ook met voorbedachte rade dat ik hem voorstelde om die middag gewoon fijn thuis te blijven, zodat hij naar zijn geliefde Tour kon kijken. “Wil je echt nergens naar toe?” vroeg de lieverd nog. Maar ik hoefde echt nergens naar toe. Met mijn boek trok ik naar de tuin, waar ik mij in een tuinzetel installeerde. Na een kwartiertje toch maar even naar binnen gegaan om eens te kijken, want ik had zo’n voorgevoel. En ja, hoor mijn sportieveling lag al te slapen voor de televisie. Moe van het fietsen zeker?

    06-07-2009 om 19:53 geschreven door Loewiesa


    >> Reageer (10)
    03-07-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.zomer in eigen tuin
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

     Woensdag. De eerste dag van de grote vakantie. Mijn zoon heeft zijn schooljaar met succes afgesloten, geen herexamens dit jaar, hij gaat in september aan zijn zesde en laatste jaar middelbaar beginnen. Zijn plannen voor daarna zijn nog een raadsel, misschien verder studeren? Want met alleen een diploma middelbare school kom je tegenwoordig blijkbaar niet ver. Woensdag was het ook de dag van mijn kleindochter Camille. Om de zomer goed te beginnen heb ik een plastic zwembadje voor haar gekocht en in de tuin geïnstalleerd, goed ingesmeerd en onder de parasol is ze druk bezig geweest rond dit watergebeuren met haar emmertje, gietertje, zeefje en schepje. Ondertussen viste ik de grassprietjes uit het water, die aan haar voetjes waren blijven plakken, want  mademoiselle wilde er na 5 minuten, door die grassprietjes al niet meer in,  zucht….....! ’s Middags tijdens haar middagslaapje heb ik mij met mijn boek in de schaduw geïnstalleerd. Het boek, “mannen die vrouwen haten” van Stieg Larsson  heeft 560 bladzijden en ik ben vast van plan het deze zomer (uh deze week) uit te lezen. Het maakt deel uit van de Millennium trilogie, nog 2 net zulke dikke boeken van dezelfde schrijver, die naar het schijnt net zo goed zijn.  Ik heb mij dus voorgenomen  het computeren wat te verminderen, tenminste, zolang de zon schijnt, en mijn tuin mij blijft lokken. Het was er zalig, eventjes, op dat plekje in de schaduw onder de bomen met een heel zacht briesje en alleen het geluid van kwetterende vogels…… Dan hoor ik ineens geluiden uit het huis van de buren, de ramen staan open en ze hebben ruzie, voor de zoveelste keer. De buurvrouw schreeuwt en begint met veel gevoel voor drama te gillen. De deur gaat open en slaat even later met een harde slag weer dicht, weer gestommel, weer geschreeuw. Even later is de rust weergekeerd. Ik hoor de vogeltjes weer en ik probeer verder te lezen, maar dan, weer geluiden, een gekreun dit keer, geen gekreun van pijn of verdriet, maar een oooooooh aaaaaaaah gekreun!!! De ruzie is blijkbaar weer bijgelegd!.... Van lezen komt er nu niets meer. Mijn kleindochter is weer wakker geworden en heeft zin in een nieuwe duik in haar privé zwembad. Met mijn dochter en schoonzoon afgesproken die avond na het werk samen in de tuin te eten. De witte wijn staat al uitnodigend te wachten in de koelkast…..

    03-07-2009 om 00:00 geschreven door Loewiesa


    >> Reageer (13)
    01-07-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Het Memorie stokje
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Het Memorie stokje 

    Ik kreeg het stokje van Camille (de link naar haar blog staat links bij mijn favorieten) een virtueel stokje,  waar ik van begrepen heb dat het de bedoeling is, iets te schrijven over herinneringen van vroeger ……....

    Ik was net vier geworden en zou voor het eerst naar de kleuterschool gaan, ik herinner me die dag nog goed. Hoe ongeduldig ik was, toen ik moest wachten terwijl mijn moeder en mijn twee jaar jongere broertje zich klaar maakten om mij die eerste dag te begeleiden naar school. Al snel ging ik helemaal alleen naar de kleuterschool, dat dacht ik tenminste, want pas vele jaren later, hoorde ik, toen ik mij hier eens over verbaasde,  dat een paar buurvrouwen die hun kinderen naar school brachten  met mijn moeder hadden afgesproken om een oogje in het zeil te houden. In die tijd was de buurt trouwens nog rustig, nu loopt de ring tussen de wijk en de school, die naar mijn weten niet eens meer bestaat.  En als ik toevallig aan die kant van de stad over de ring van Amsterdam rij, kijk ik wel eens (met een binnenpretje) naar de toren van de kerk die vlakbij de school stond. En dan zie ik ze nog vliegen!..........  Mijn moeder maakte vroeger mijn kleding zelf, ze maakte ze uit stoffen die soms over waren van kleren van mijn oma en meestal ging het om erg donkere jurkjes of rokjes, die ik haatte, ze maakte ook jassen, en het hoogtepunt van haar creaties was een donker groene cape, die ik eerst weigerde om aan te trekken. Maar tegen mijn moeders wil was niet veel in te brengen. Ik zou en moest de cape dragen die mij zo schattig stond! Die dag waaide het nog al, en ik ontdekte de mogelijkheden van die afschuwelijke cape. De cape, die best  eens een supercape zou kunnen zijn. Als de wind er onder kwam, zou ik wel eens kunnen loskomen van de grond en wie weet zou ik er mee kunnen vliegen, vliegen zoals een vogel, hoog in de lucht! (Een soort van super Loewiesa!) Het opstijgen lukte niet erg goed, en ik besloot een paar knopen van de cape los te maken, zodat het beter zou gaan, ik ben wat sneller gaan lopen en besloot de laatste knopen ook open te maken. En toen gebeurde het onvermijdbare …… de cape vloog weg! (zonder mij, helaas) Nog altijd zie ik ze stijgen en rond de kerktoren vliegen. En natuurlijk kreeg ik op mijn donder toen ik die middag naar huis kwam, zonder cape. J

    Later zou blijken, dat ik in mijn leven nog vliegpogingen zou ondernemen, al of niet met succes…..

    En nu geef ik het memorie-stokje door aan Eliza……Eliza???

    01-07-2009 om 00:00 geschreven door Loewiesa


    Categorie:jeugdherinneringen
    >> Reageer (10)
    29-06-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.rubberen laarzen
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Op de vraag, waar hij gedacht had me mee naar toe te nemen -want ik ben nu eenmaal een vrouw en als vrouw wil je natuurlijk wel weten wat je aan (of uit) moet doen op zo’n weekendje weg met z’n twee. Antwoordde hij alleen “Neem maar een dikke trui mee, het kan er nogal waaien, regenkleding, want het weerbericht was niet geweldig afgelopen weekend, en eventueel, rubberen laarzen!” “Rubberen laarzen? Kickt hij op rubberen laarzen?..... Of gaan we soms Wadlopen?” vroeg ik nieuwsgierig, want dat hebben we ooit eens gedaan op onze eerste uitstap samen. Maar de Waddeneilanden waren het niet deze keer. Bovendien zijn mijn rubberen laarzen een paar jaar geleden voor de helft opgevreten door een knaagdier dat ons met een bezoekje aan de garage had verblijd en die vervolgens werd vermoord door wijlen mijn rode “je-weet-wel-kater”,- en zo, heb ik mij laten vertellen, hadden wij nog geluk gehad, want deze knaagdieren kruipen ook graag onder auto's om daar leidingen door te knagen-  “Dus niet naar het Noorden deze keer, naar het Westen dan?” probeerde ik weer. Ik kreeg nog een laatste hint: Ergens tussen” septcent et neufcent” (een Franse woordspeling) en toen wist ik het, Wissant werd het, aan de Opaalkust, even voor bij Calais, waar men bij mooi weer zicht heeft op de Engelse krijt-rotsen, daar gingen we dus heen.

     

    “En je zoon dan”? vroeg een vriend mij toen ik vertelde dat ik dat weekend met mijn lief zou doorbrengen. “Je had toch voor je zoon gekozen?” Meteen voelde ik de schuldgevoelens weer opkomen, want inderdaad, ik ben nog altijd een moeder en die rol zal ik zeer waarschijnlijk wel levenslang spelen, zoals een leeuwin die vecht om haar welpen te verdedigen. “Je maakt zo een watje van hem” had een andere vriendin gezegd;”Kom er niet tussen, laat hem zijn eigen strijdjes zelf oplossen, daar wordt hij een man van!” De laatste weken heb ik mijn zoon echter ook flink aangepakt en laten merken dat het mij ook menens kan zijn Want ik ben behalve een moeder ook nog een vrouw met gevoelens, emoties en verlangens, mag ik alsjeblieft?

    29-06-2009 om 00:00 geschreven door Loewiesa


    >> Reageer (11)
    26-06-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.mijn eigen soap
    Klik op de afbeelding om de link te volgen  

    Mijn leven begint steeds meer op een soap te lijken. Terwijl ik de laatste weken alles probeerde om mijn lief uit mijn gedachten te verbannen, honderden excuses zat te bedenken waarom het beter was dat het gedaan was, kadavers van allang verdronken oude koeien aan het opgraven was om persé te kunnen constateren hoeveel wij in feite toch wel van elkaar verschilden.  Heel eventje heb ik ook nog gedacht om in een klooster te gaan, maar ook die optie bleek uiteindelijk niets voor mij te zijn. En zo lijken die gedachten vandaag voor niets geweest te zijn. Ik heb mijn lief teruggezien rustig dit keer, zonder te ruziën, zonder verwijten, En...... de noodzakelijke vonk was er nog. “heb je zin om het weekend samen weg te gaan?” vroeg hij mij uiteindelijk. En niets is veranderlijker dan een mens en alleen gekken veranderen nooit van mening. Bovendien alleen is maar alleen en zijn alle aardige en leuke mannen gehuwd, homo of zoals mijn Italiaanse buurman te dik en te kortbenig. Dus natuurlijk heb ik toegehapt.

    Straks komt hij me halen........wordt misschien vervolgd.

    26-06-2009 om 00:00 geschreven door Loewiesa


    >> Reageer (14)
    25-06-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.mijn kleindochter Camille

    A star is born


    25-06-2009 om 09:27 geschreven door Loewiesa


    >> Reageer (7)
    23-06-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.onkruid
    Klik op de afbeelding om de link te volgen Het is mooi weer en ik ben vandaag weer even bezig geweest in de tuin, De tuin die laatste jaren toch steeds meer op een tuin begint te lijken. Toen ik hier kwam wonen was het alleen een groot grasveld, met allerlei onkruid en grassen, paardenbloemen, madeliefjes, boterbloemen, klaver, en hier en daar een klaproos, er staat ook nog een notelaar, een paar pruimenbomen en een paar verdwaalde dennen. Na het onkruid een eerste keer gemaaid te hebben, bleek het een prima voetbalveld voor mijn zoon en zijn vriendjes. En zo is het de eerste paar jaar gebleven, een grasveld met een echte en een geïmproviseerde goal tot op een dag een bal een rare boog maakte en door de ruit in de living terecht kwam. Mijn zoon was toen al een paar jaartjes ouder en ik vond toen ineens, dat de tijd was gekomen voor een echte tuin. Nu, er na een aantal jaren, structuur in gekomen is, begint de tuin te lijken op wat ik in het begin voor ogen had, hoewel het grasveld nog steeds geen echt "mooi" grasveld  is, ik bedoel, zo eentje, waar je op je knieën moet liggen om met een schaartje alles wat er niet in hoort uit te knippen. En zo'n grasveld zal het nooit worden ook, omdat ik de strijd tegen het onkruid allang opgegeven heb, want je hebt je hielen soms nog niet gelicht of er staat alweer nieuw onkruid. Ik heb me zelfs voorgenomen om er eens een paar uurtjes vlak bij te gaan zitten om te kijken of ik een en ander soms kan zien groeien. Ik gebruik ook geen vergiften tegen onkruid en laat de tuin zoveel mogelijk tuin zijn, en eigenlijk verbaasd het me iedere keer wat er ondertussen zo al groeit. Vandaag heb ik het “onkruid” dus weer eens gemaaid, en de uitgebloeide rozen af geknipt en mij daarna in een tuinstoel in het zonnetje geïnstalleerd met een boek, en verder heerlijk genoten!

    23-06-2009 om 00:00 geschreven door Loewiesa


    >> Reageer (8)
    22-06-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Pour la vie
    Klik op de afbeelding om de link te volgen  

    Ik woon al ruim 20 jaar in “La Région du Centre” en al 20 jaar als ik vanuit La Louvière richting huis rij kom ik langs een zijstraat met in het begin van die straat een blinde muur met daarop de volgende tekst ”Lindsey, je t'aime pour la vie”. En iedere keer vraag ik me af wie die Lindsey en haar lover toch wel zijn, hoe oud ze nu zijn, of ze (nog steeds) samen zijn? En ook vraag ik me af wie die persoon is die, die tekst op die muur heeft gekwakt, want de tekst is duidelijk niet door de een of andere graffiti kunstenaar, met kleurige, artistieke letters op de muur gespoten, maar met grote, niet echt mooie een beetje onhandige koeienletters. En zo denk ik dat Lindsey en haar aanbidder, in de buurt hebben gewoond of misschien nog wel wonen. Omdat er  blijkbaar in al die jaren geen poging lijkt te zijn ondernomen om deze tekst te verwijderen. En, zo redeneer ik, het lijkt me sterk dat je -tenzij je een graffiti kunstenaar bent- de hele stad rondwandelt, met een pot verf en een kwast om dan ineens in een voor jou onbekende straat bij een onbekende muur te bedenken: “Hé mooie muur, hier ga ik eens even mijn eeuwige liefde verkondigen” Want, je zoekt toch een muur uit, waarvan je zeker bent, dat je lief daar regelmatig langskomt?

    Toen ik een paar maanden geleden in Amsterdam weer eens door de wijk liep waar ik ben opgegroeid kon ik het niet laten om naar de teksten van vroeger te zoeken, want eens heeft mijn naam hier ook ergens jaren op de muur gestaan in combinatie met hartjes en pijltjes. Wij gebruikten daarvoor geen verfstiften indertijd maar gewoon schoolbord krijt of we haalden bij het tandheelkundige laboratorium, dat in de wijk gevestigd was, de afdrukken voor kunstgebitten uit de vuilnisbak, waar je ook mee kon krijten maar die dus niet bestendig waren tegen de tijd. De teksten van vroeger zijn dan ook allemaal verdwenen en overgespoten met andere, soms zeer raadselachtige tags............

    22-06-2009 om 00:00 geschreven door Loewiesa


    >> Reageer (8)
    20-06-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Als je haar maar goed zit
    Klik op de afbeelding om de link te volgen Ik ben weer eens bij de kapper geweest, omdat mijn haar nog altijd sneller groeit dan mijn bankrekening, probeer ik toch iedere twee maanden te gaan. Mijn bezoekjes aan de kapper komen ook meestal in een opwelling. Er zijn van die dagen dat ik 's morgens in de spiegel kijk en dat ik denk “daar moet nodig iets aan gedaan worden”. Helaas lukt het niet altijd een afspraak te krijgen op dezelfde dag van de opwelling. Tenzij ik bij één van die ketens ga waar je terecht kunt zonder afspraak, en waar ze speciale kortingen geven op vertoning van je studentenkaart. Nu heb ik al jaren geen studentenkaart meer, ik heb alleen een kaart voor “jonge en kroostrijke gezinnen”, maar daarmee ben ik dus niets bij de kapper, helaas. En zo, ga ik al een aantal jaren bij een kapper in het dorp, waar ik woon, en waar kappers trouwens goed schijnen te boeren als je ziet hoeveel kappers er zich de laatste jaren hier hebben gevestigd. Kappers, schoonheidsinstituten, fitness centra en dan zeggen ze nog dat het hier in Wallonië zo slecht gaat. “Alles gaat slecht, verder gaat alles goed”, lijkt het! .....”als je haar maar goed zit”.....en zo is het ook, in feite. Mijn kapper is Italiaan, homo en de enige man die momenteel aan mij -al is het maar mijn hoofd- mag prutsen. Maar mijn kapper knipt niet alleen heel goed, (normaal, hij is kapper) en wat ook niet te versmaden is, hij kan zo zalig je hoofd masseren tijdens het wassen, wat ik bij kappers net zo belangrijk vind, als goed kunnen knippen. Eens, bij een kapper heb ik een bijzonder nare ervaring opgedaan, toen mijn haar werd gewassen door een lang nagelig persoon. Mijn haar bleef haken in haar nagels wat een bijzonder naar gevoel is. Uit schrik voor herhaling ben ik er nooit meer teruggegaan, want ik vind, dat een bezoekje aan de kapper ontspanning moet zijn. Je moet er rustig je ogen kunnen sluiten zonder bang te zijn voor wat er gaat gebeuren. Mijn kapper kan ook nog eens heel geanimeerd vertellen en kan ook nog eens luisteren naar wat een ander te vertellen heeft. Mijn kapper vond bij het binnengaan dat ik er wat moe uitzag,”M'chou” vroeg hij ongerust, “tu es malade?” “tu as une petite mine aujourd'hui?”. “Oh, een paar grammetjes verloren”. Want bij mij zie je het meteen in mijn gezicht als ik aan het diëten sla, bovendien had ik al een tijdje slecht geslapen. Maar wat er bij mij af was, leek er bij mijn kapper bij gekomen, ik vond dat hij van die bolle wangetjes had, en er eigenlijk een beetje raar uitzag. “Et toi......Roberto?” vroeg ik op mijn beurt. Hij boog zich naar mij en heel zacht zei hij, “BOTOX! Om dan op dezelfde fluistertoon te vervolgen met een: “ Als je wilt, kan ik je straks het adres wel eens geven!!!!!!” En ik, die dacht, mij even te gaan ontspannen, sprong meteen op mijn paard! Botox ikke? Is dat nodig dan? Ik dacht het niet, toch!



    20-06-2009 om 00:00 geschreven door Loewiesa


    >> Reageer (11)
    18-06-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.uitslapen
    Klik op de afbeelding om de link te volgen  

    Woensdag: Om 5.30 wakker geworden, terwijl ik me had voorgenomen om eens uit te slapen. Want vandaag “moet” ik helemaal niets. Mijn kleindochter die gewoonlijk de woensdag bij mij komt blijft vandaag bij haar mama die een paar dagen vrij heeft. En mijn zoon die nog volop in de examens zit, heeft vandaag ook “niets”. Maar ik werd dus om 5.30 al wakker, en terwijl ik mij nog eens omdraaide bedacht ik een beetje verdrietig dat ik mijn lief nog steeds mis.Vooral die tijd, dat hij mij 's morgens wakker kuste en mij in zijn armen nam en zei dat hij van mij hield. Van mij hield! Want uiteindelijk bleken we dus slecht bij elkaar te passen. Maar als we dan zo slecht bij elkaar pasten, zoals iedereen zei, waarom bleven wij dan zo krampachtig aan elkaar hangen? Want zo was dat bij ons, en eigenlijk wisten we heel goed, wanneer de eerste scheurtjes zijn onstaan, maar die strijk je dan weer glad en je doet net of ze er niet zijn, en de scheurtjes worden scheuren, maar nee, je luistert niet, je gaat door, je praat niet, gewoon doorgaan. En als je dan eens praat, dan leidt het tot niks, alleen maar ruzie en dicht slaande deuren........ Liefde is ook water bij de wijn doen, zegt men! Maar hoeveel? Wel eens wijn met water gedronken trouwens? Voor je het weet drink je alleen nog maar water. Hoeveel toegevingen moet je doen voor je jezelf verliest, voor je op een dag jezelf tegenkomt? Tegengestelden trekken elkaar aan, dat wordt ook gezegd, maar hoeveel mag je van elkaar verschillen voor het onleefbaar wordt? Vastbesloten om ook dit hoofdstuk in mijn leven af te sluiten ben ik uiteindelijk, veel te vroeg opgestaan omdat het vervelende kind van de buren buiten “gelost” werd waarop de hond van een eindje verder in reactie daarop zenuwachtig begon te blaffen. Ik besloot die morgen naar de kapper te gaan, voor eens een ander hoofd.....

    18-06-2009 om 18:15 geschreven door Loewiesa


    >> Reageer (11)
    16-06-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Heksensoep
    Klik op de afbeelding om de link te volgen Na, nog eens flink met mijn bezem om mij heen gebezemd te hebben, op muizen jacht geweest te zijn, de staart van de kat van de buren afgehakt, Het spinrag, dat nodig is voor het binden van de soep uit de kelder gehaald..... Stond ik eventjes voor een probleem, want waar haalt men in een gemeente die regelmatig zijn ratten verdelgt, zo gauw rattentongetjes vandaan? Uiteindelijk heb ik mijn geluk gevonden bij de plaatselijke Chinees die een paar weken geleden gesloten werd door de voedseldienst vanwege “une manque d'hygiène”. Maar die nog een  stock ratten in zijn diepvries had zitten en die allang blij was om zo van zijn overschot af te komen. Hij wilde me trouwens de hele partij cadeau doen, maar hiervoor heb ik vriendelijk bedankt, aan een paar tongetjes had ik immers genoeg. Na de soep in de Microgolf klaar gemaakt te hebben, want ik ben per slot van rekening een moderne heks! Heb ik mijn Italiaanse buurman van de overkant (die toevallig weer eens langs kwam om iets te lenen) gevraagd  eens te willen proeven van mijn brouwsel. Mijn buurman is een "groot culinair talent", en komt mij regelmatig iets van zijn Italiaanse specialiteiten brengen.”Piccanti” vond mijn buurman terwijl hij niets vermoedend proefde. Nadat hij een hele kom soep had verorbert en even later ( toch nog redelijk  gezond) weer naar de overkant wandelde zag ik hem even zweven! Content dat ik mijn buurman toch "eventjes van de grond" heb kunnen laten gaan, al was het maar met een kommetje soep!!! Heb ik vervolgens de rest van de soep in de wc gemikt, mijn heksenavontuur "voorlopig" afgesloten en ben ik verder gegaan tot de orde van de dag.

    16-06-2009 om 00:00 geschreven door Loewiesa


    Categorie:heksensoep
    >> Reageer (13)
    15-06-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Stekels
    Klik op de afbeelding om de link te volgen Ik zit een beetje met een blogdip, niet dat ik geen inspiratie heb, er zit namelijk genoeg in mijn hoofd, alleen komt het er even niet uit, alles zit vast, net zoiets als een zware verkoudheid. Ik zou natuurlijk iets kunnen schrijven over het ontwikkelen van mij Spiri... Spiritualité . Als de “Spellings Controle” van deze Franse versie van Word tenminste iets van Nederlands had gekend. En ik niet elk woord, waarvan ik niet zeker ben, zelf, in het, voor de gelegenheid uit de kast gehaalde woordenboek, moest opzoeken voor de correcte schrijfwijze. Dan, had ik mijn trouwe bloglezertjes uitgebreider kunnen vertellen over mijn eerste vlieglessen ( inbegrepen bij de cursus “hekserij voor gevorderden.”die ik, nu ik oud, alleen en ietwat malende ben! wilde volgen”.........Maar omdat ik ook nog eens eigenwijs en nieuwsgierig ben, en ik maar even vooruitlopend op de normale afwikkeling van de lessen (bij volle maan) op het dak geklommen ben om er vervolgens met bezem en al af te duiken om daarna, in de stekels van de Meidoorn te belanden. Waar het hoogstwaarschijnlijk moet zijn gebeurd!.......... het vast komen  zitten van mijn inspiratie, en niet alleen mijn inspiratie, maar ook mijn lange zwarte jurk, die ik voor de gelegenheid had aangetrokken, want gewoonlijk draag ik nooit zwart, wegens onflatterend. De jurk, die ik daarna meteen in de zak voor de kledingcontainer gekieperd heb, want aan het uithalen van de stekels was geen beginnen meer aan ............. Ik zou ook nog kunnen bloggen over het feit dat mannen dommer worden in gezelschap van mooie vrouwen  Want daar schijnt, zo heb ik gelezen, een onderzoek naar gedaan te zijn. Als een man in gezelschap is van een mooie vrouw zou hij niet meer goed kunnen nadenken, omdat hij bezig is met indruk op haar te maken. Het blijkt dat de hersencapaciteit van een man, bij een gesprek met een mooie vrouw naar beneden zakt!!! Er is me ineens veel duidelijk geworden...  Blij, dat daar ondertussen eens onderzoek naar gedaan is. Nu ik dat weet, kan ik rustig doorgaan met het ontwikkelen van mijn spirituele dinges.......




    15-06-2009 om 00:00 geschreven door Loewiesa


    Categorie:heksensoep
    >> Reageer (14)
    12-06-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.nieuw computertje
    Klik op de afbeelding om de link te volgen Mijn computerprobleem, eigenlijk meer een luxe probleem, is voorlopig opgelost. Mijn schoonzoon, die pc dokter is, had blijkbaar genoeg van mijn gezeur En kwam mij verblijden met een pc uit zijn verzameling.Toen ik hem heel lief vroeg of hij misschien ook de 2e harde schijf van mijn oude computertje in de nieuwe wilde zetten, vroeg hij mij wat daar op stond, « oh nog wat foto's, mijn teksten van de taalclub, en......... mijn blogdingen » zei ik langs mijn neus weg. Want in mijn directe omgeving weet er niemand dat ik blog. « Blog? » begon mijn schoonzoon meteen geïnteresseerd, maar met een veel betekenende smile op zijn gezicht te lachen: « Belle maman, tu as un blog? » « ja» lachte ik terug « en die wens ik graag privé te houden,  zodat jullie je geen zorgen over mijn geestelijke gesteldheid hoeven te gaan maken! » Want op mijn blog kan ik me lekker uitleven, zagen en zeuren zoveel als ik wil! Geen mens die er zich druk om maakt. Een beetje privacy alstublieft.

    Het is nog eventjes zoeken allemaal,met die nieuwe computer, want de versie van Windows die er opstaat is een testversie van Windows 7, een verbeterde opvolger van Vista. Dus, net weer eventjes anders dan de XP die ik had. Bovendien is het ook nog eens een Franse versie, en werd bijna elk woord dat ik type onderstreept met een irritant rood golvend lijntje, herinneringen oproepend aan verbeterde proefwerken op de lagere school. Een probleempje dat ik ondertussen heb kunnen oplossen. Alleen onderstreept Word nu helemaal niks meer, ik voel dat ik hier nog wel een tijdje bezig ben......

    Update: De plechtige uitvaart van mijn oud gediende, richting containerpark heeft intussen in besloten kring plaats gevonden.


    12-06-2009 om 00:00 geschreven door Loewiesa


    Categorie:toestanden
    >> Reageer (16)
    11-06-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.blonTje
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Een buikspreker heeft een optreden in een club, met zijn pop op de knie. gaat  hij door zijn gebruikelijke materiaal van domme blondjes moppen, tot een grote forse blondine voor in de zaal opstaat en problemen begint te maken.
    "Okay eikel, ik heb nu wel genoeg gehoord van je denigrerende blondinemoppen! Wat doet jou denken dat je van vrouwen op die manier een stereotype kan maken? Wat hebben de fysieke attributen te maken met de waarde van een menselijk wezen? Het zijn klootzakken zoals jij die ervoor zorgen dat ik niet gerespecteerd wordt in de maatschappij, dat ik niet mijn volledig potentieel als mens kan ontplooien... Allemaal omdat jij denkt dat discriminatie in de naam van humor moet kunnen!"
    Verbouwereerd begint de buikspreker zich te verontschuldigen, maar de blondine onderbreekt hem: "Hou jij je erbuiten, ik heb het tegen die klootzak op je knie!"

    11-06-2009 om 07:48 geschreven door Loewiesa


    >> Reageer (5)
    10-06-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.toevallig
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Ik verwacht een........ kartonnen doos, Nu ja, geef toe, het is weer eens iets anders, voor hetzelfde geld hadden mijn hormonen, die nog niet zo heel lang geleden besloten hebben om plat te blijven liggen, heel toevallig, een oprisping gemaakt en kon ik over een paar jaar met mijn kleindochter haar tante van school halen. Maar ik verwacht dus gelukkig alleen maar een doodgewone kartonnen doos. Op zichzelf ook al heel bijzonder, want wie verwacht er nu een lege  doos?........Het zit zo! Ik heb, zo blijkt, een foute Senseo. De kans van 3 op 1.000.000 zit er in, dat het ding, wegens een veiligheidsfoutje, kan ontploffen. (wat dus wel heel erg toevallig zou zijn) Dat lazen wij een aantal maanden in de media,  En aangezien mijn lief  die nu mijn ....bla bla  niet meer is, zich zorgen maakte dat de Senseo mij, of hem, toevallig, in het gezicht zou ontploffen heeft hij de doos aan gevraagd. Waar ik mijn Senseo kan in doen en naar Philips moet opsturen. Ik had er al niet meer aan gedacht, maar gisteren zag ik dus die mail in mijn mailbox, wat ook eigenlijk min of meer weer toevallig is. -Want mijn eigen persoonlijke computertje heeft heel toevallig, weer streken, en weigert nog op te starten, En daar zit ik dan, -- een beetje verloren, tussen de rappers, op de muur, getinte mannen met slobberbroeken en over hun hoofd getrokken capuchons, die mij met boze gezichten aankijken en mij lijken weg te willen jagen!-- Op de kamer van mijn zoon, aan zijn computer,  waar ik Outlook dus  eerst heb moeten instellen –mijn zoon gebruikt Outlook nl niet- om daar mailtjes te kunnen ontvangen en lezen...... Wat  ik ook weer zo toevallig vind, en wat ik de lezer van mijn blogje niet wil onthouden, is, dat ik gisteren heb vernomen, dat mijn vroegere buurman, die van de toestanden met de heg! In Italië overleden is, en juist op die dag dat ik mijn heg aan het knippen was en ineens aan mijn buurman moest denken. Toevallig? .........Of, zo had ik gedacht, nu dat ik ouder word en mijn prioriteiten veranderen, misschien zou ik mij eens wat spiritueel  kunnen ontwikkelen, ik heb al een mooie bezem.....

    Wordt misschien vervolgd...

     

    10-06-2009 om 15:37 geschreven door Loewiesa


    >> Reageer (5)
    09-06-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Lettre codée
    Klik op de afbeelding om de link te volgen









    Lettre (codée) de George Sand à Alfred de Musset

     

    Cher ami,

     

    Je suis toute émue de vous dire que j'ai

    bien compris l'autre jour que vous aviez

    toujours une envie folle de me faire

    danser. Je garde le souvenir de votre

    baiser et je voudrais bien que ce soit

    une preuve que je puisse être aimée

    par vous. Je suis prête à montrer mon

    affection toute désintéressée et sans cal-

    cul, et si vous voulez me voir ainsi

    vous dévoiler, sans artifice, mon âme

    toute nue, daignez me faire visite,

    nous causerons et en amis franchement

    je vous prouverai que je suis la femme

    sincère, capable de vous offrir l'affection

    la plus profonde, comme la plus étroite

    amitié, en un mot : la meilleure épouse

    dont vous puissiez rêver. Puisque votre

    âme est libre, pensez que l'abandon où je

    vis est bien long, bien dur et souvent bien

    insupportable. Mon chagrin est trop

    gros. Accourez bien vite et venez me le

    faire oublier. À vous je veux me
    soumettre
    entièrement.

     

    George Sand

     

    Réponse d’Alfred de Musset à George Sand

     

    Quand je mets à vos pieds un éternel hommage,

    Voulez-vous qu'un instant je change de visage ?

    Vous avez capturé les sentiments d'un cœur

    Que pour vous adorer forma le créateur.

    Je vous chéris, amour, et ma plume en délire

    Couche sur le papier ce que je n'ose dire.

    Avec soin de mes vers lisez les premiers mots,

    Vous saurez quel remède apporter à mes maux.

     

    Alfred de Musset

     

    Réponse de George Sand

     

    Cette insigne faveur que votre cœur réclame

    Nuit à ma renommée et répugne à mon âme.

     

    George Sand



    Voor de brief van George Sand steeds een regel verspringen.1,3,5, etc. Voor de brief van Alfred de Musset en het antwoord van George Sand alleen de eerste woorden.

    09-06-2009 om 00:00 geschreven door Loewiesa


    Categorie:gedichtjes
    >> Reageer (4)
    08-06-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.van schoenen, broeken en ontbijtgranen
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Zaterdagmorgen even over de rommelmarkt gelopen, die in het dorp, waar ik woon werd georganiseerd. Altijd leuk zo’n rommelmarkt. Waar iedereen probeert van zijn oude, nutteloos geworden brol af te komen. Maar het is zelden of nooit dat ik er iets koop. Daarna even over de gewone markt die iedere zaterdag wordt gehouden. Om eens te kijken bij de plantjes, omdat ik nog een paar bakken te vullen heb.” Boeh!!!!!!” hoorde ik, achter mij, het was mijn buurvrouw (die van het weekend aan zee) Samen constateerden wij dat de plantjes die wij wilden hebben er niet waren en dat, die er wel waren er maar triest bijstonden en dat we beter ergens anders zouden gaan kijken. “Wat doe je vanmiddag”?  vroeg mijn buurvrouw. Er meteen bij vertellend dat ze die middag van plan was om naar “le Grand Pré” een winkelcentrum in “Mons” te gaan. En alleen is maar alleen! Dus vertrokken wij die middag samen richting Mons. De eerste winkel waar wij binnengingen was een schoenenwinkel. Hoewel ik zelf regelmatig nieuwe schoenen koop mis ik waarschijnlijk een vrouwelijk gen, want ik heb die schoenen en tassentic niet - die bijvoorbeeld mijn moeder wel had en ook is overgeslagen naar mijn twee dochters - een tic, die ook mijn buurvrouw heeft, om de collectie maar steeds uit te breiden en die zeker 50 paar schoenen in haar kasten heeft staan, en altijd weer lijkt te vallen voor dezelfde extravagante modellen met hakken zo hoog als de Eiffeltoren waar het dan ook nog eens een hele kunst is om er mee te lopen! Maar wij doen daar verder niet moeilijk over en spraken af om ieder afzonderlijk haar ding te doen om later weer ergens af te spreken. Want we hebben alle twee onze eigen smaak,  stijl en eigen winkels,en zo hoef je niet op elkaar te wachten tijdens het passen en je wordt niet door elkaar beïnvloed omdat jij iets leuk vind en je shoppartner niet of andersom. Mijn buurvrouw ging dus verder met het zoeken naar haar geluk in de schoenenwinkels en ik trok naar de kledingwinkels, want ik had ook wel zin in iets nieuws, maar in wat, was op dat moment nog niet echt heel duidelijk.”Hm, een nieuwe witte broek” dacht ik, terwijl ik door de rekken zocht naar dat “iets”. En op een leuke witte broek stuitte die ook nog eens redelijk geprijsd was. De witte jeans in mijn kast heb ik waarschijnlijk te warm gewassen, want hij zit ietsje te strak naar mijn zin… Het kan natuurlijk ook gewoon zijn (maar dat blijft tussen ons!) dat ik een paar 1000 grammetjes moet zien te verliezen om er weer in te passen, want de tijd dat ik even ging liggen om mijn jeans dicht te kunnen krijgen, is al jaren voor bij. Ik hou trouwens nog steeds van “skinny” jeans, maar ik zit beslist niet te wachten op rolletjes vet die over mijn broek hangen. De broek paste natuurlijk niet en na er nog een aantal gepast te hebben, besloot ik, voor ik nog gefrustreerder zou raken dan dat ik al ben, mijn oude witte broek, die mij verleden zomer nog perfect paste, maar gewoon te behouden en mijn frustratie snoepen van de laatste weken eens drastisch te minderen…..

    Vanmorgen ben ik dan maar eens op de weegschaal gaan staan, dit had ik de afgelopen weken vermeden onder het mom van: “wat niet weet, wat niet deert” Natuurlijk had ik al zo’n vermoeden dat het resultaat niet echt leuk zou zijn. Hoewel ik qua gewicht nog niet in de alarmfase zit, is het toch beter dat ik zelf alarm sla. Volgens het pak ontbijtgranen dat ik in huis heb. Kan ik  door twee weken lang, twee maaltijden per dag van dit soort granen te eten, mijn “slanke lijn” terug vinden en pas ik weer in mijn jeans! Vanmorgen heb ik dus ontbeten met die rijst en volkoren tarwevlokken, met magere melk en een stukje fruit…….

    08-06-2009 om 10:20 geschreven door Loewiesa


    >> Reageer (9)
    06-06-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Herexamen
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    De examens zijn nog maar net begonnen  en mijn zoon is al zeker van een herexamen. Voor zwemmen. Niet dat hij niet zou kunnen zwemmen, maar gewoon omdat hij een paar lessen gemist  heeft. Vanwege iets “anders” te doen te hebben gehad, op die dag en dat uur.  Hij kan zwemmen sinds zijn 5e en  bovendien, de lerares die hem indertijd heeft leren zwemmen is nu zijn sportlerares op school. Een reden te meer om hem eens flink bij zijn lurven te pakken en eigenlijk ben ik het er best mee eens. Zeker om dat hij één keer per week gaat zwemmen als onderdeel van zijn training voor Muay-Thai, oftewel Tai boksen, de sport waar hij sinds een tijdje aan doet, de andere dagen gaat hij lopen, rondjes rond het dorp. Nu heeft mijn zoon ondertussen al aan verschillende sporten gedaan. Ooit is hij op zijn 6e begonnen met voetballen. Op woensdag middag ging hij naar de training en als alleenstaande moeder, indertijd, "mocht" ik met hem de zaterdag of zondag naar verschillende veldjes in de streek om, tussen andere fanatieke ouders, meestal vaders, mijn zoon aan te moedigen. Jammer voor het voetbal! Maar gelukkig voor mij, hield dit na een tijdje op en ging hij over op een andere sport. Zo heeft hij nog aan zaalvoetbal gedaan, aan Judo, aan Karate, aan Volley en aan Basket waar hier in de streek zelfs een wachtlijst voor was en je alleen binnen kwam met "een briefje van de Pastoor, of een kaart van de vakbond", of zoals in het geval van mijn zoon, tot de iets langere behoorde. Sinds een paar jaar doet hij dus aan Tai boksen een sport die hij op dit moment toch zeer serieus neemt. Ondanks, het inzwachtelen van zijn benen komt hij regelmatig thuis met blauwe plekken. De tubes met crèmes voor zijn “bobo’s” kosten mij inmiddels een klein fortuin. Verleden week kwam hij thuis met een dik oog. Ik geloof dat vissen ook een sport is………

    06-06-2009 om 09:12 geschreven door Loewiesa


    >> Reageer (4)
    05-06-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Zonder jou
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

     








    De wereld is wonderlijk leeg zonder jou.
    Er staat maar zo weinig meer in.
    De hemel is aldoor zo hinderlijk blauw.
    Waarom? Wat heeft het voor zin?
    De merel zit zachtjes te zingen in ‘t groen.
    Voor mij hoeft ie heus zo z’n best niet te doen.
    De wereld kon vol van geluk zijn, maar nou:
    leeg, zonder jou.

    Dat zonder jou nog een lente bestaat
    met ooievaars en met bloemen,
    dat er een meidoorn in bruidstooi staat,
    is zonder meer tactloos te noemen.
    En wat is het nut van een lindenlaan,
    als wij er samen niet langs kunnen gaan?
    Langs alle heggetjes bloeit wilde roos
    nutteloos, zinneloos.

    De wereld is wonderlijk leeg zonder jou.
    Er staat maar zo weinig meer in.
    De hemel is aldoor zo hinderlijk blauw.
    Waarom? Wat heeft het voor zin?
    De merel zit zachtjes te zingen in ‘t groen.
    Voor mij hoeft ie heus zo z’n best niet te doen.
    De wereld kon vol van geluk zijn, maar nou:
    leeg, zonder jou.



    Annie M.G. Schmidt

    05-06-2009 om 09:59 geschreven door Loewiesa


    >> Reageer (3)


    Foto

    dit blog
    ondersteunt
    oude spelling
    nieuwe spelling
    oude nieuwe spelling
    onnodig Frans
    onnodig Engels
    verkeerd geplaatste leestekens
    stijl en
    spelfouten

    Foto


    Foto

    OVER VRIJE MENINGSUITING!

    "Het mooie van vrije meningsuiting
    is dat je altijd weer verrast wordt
    door de schaamteloosheid
    van degenen die haar willen beknotten"

    THEO VAN GOGH
    (VERMOORDE COLUMNIST EN CINEAST)




    Foto


    Foto

    Foto


    Foto



    Foto


    Foto

    OVER LIEFDE

    "LIEFDE IS DAT JIJ HET MES BENT
    WAARMEE IK IN MIJZELF WROET"

    FRANZ KAFKA
    (overleden Tjechisch romanschrijver)


    Foto

    Blog als favoriet !

    Foto

    Foto

    ik ben er nog steeds van overtuigd
    dat het moet zoals ik het doe,
    anders zou ik het niet doen.

    Johan Cruijff

    (Nog levende)
    ex voetballer,trainer
    zakenman
    en filosoof


    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    "I guess nothing could last forever "

    Brian Adams
    "Summer of 69"


    Foto

    to do list

    kasten opruimen
    stofzuigen
    strijken
    ruiten kuisen
    boodschappen
    bloggen


    Foto

    May the sun.
    Bring you new energy bij day.
    May the moon.
    Softly restore you by night.
    May the rain.
    Wash away your worries.
    May the breeze.
    Blow new strenght into your being.
    May you walk.
    Gently through the world and know.
    Its beauty all the days of your life.

    Apache blessing


    Foto

    my favorite doctor


    Foto

    dance

    as though no one is watching you

    love

    as though you have never been hurt before

    sing

    as though no one can hear you

    live

    though as heaven is on earth


    Foto

    Foto


    Archief per jaar
  • 2018
  • 2013
  • 2012
  • 2011
  • 2010
  • 2009
  • 2008


    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!