|
Reis door mijn kamer.
Hoofdstuk 2
"Mijn Sanseveria"
In mijn nis, die als werkplek dient, naast mijn bureau, heb ik er een staan, of eigenlijk staan er twee, Een Sanseveria of Vrouwentongen, zoals ze ook wel genoemd worden. De eerste was een cadeautje, zon 20 jaar geleden gekregen, een stekje nog. Vanaf de eerste dag wenste ik haar al een snelle pijnloze dood toe, maar ze groeide en groeide en nu zo veel jaar later ziet ze er nog steeds even gezond uit. Ik verwaarloos haar opzettelijk, om haar klein te krijgen. Maar waarschijnlijk zal ze mij nog overleven. Ik heb haar niet zo lang geleden nog over geplant in een nieuwe hippe pot. Want nu ik ze heb moet ik proberen om er mee te leven. En per slot van rekening: "Het oog wil ook wat". Ik heb ze ook eens gestekt, voor iemand, door wat stukjes af te knippen en in een potje met aarde te stoppen. Ik heb namelijk groene vingers (Volgens mijn lief maak ik zelfs dode planten weer levend! Maar dat is natuurlijk zwaar overdreven.) Uiteindelijk is die stek bij mij gebleven en ook gaan groeien en groeien en groeien! En zo had ik er twee.:-? Het schijnt dat de Sanseveria tot Bureauplant Van Het Jaar 2008 is uitgeroepen omdat ze luchtzuiverend en onverwoestbaar zou zijn. Daarom staan ze nu naast mijn bureau in de nis. Dan kunnen ze zuiveren zoveel dat ze willen. En bovendien verdenk ik mijn rode jeweetwel" kater ervan al eens in de pot geklommen te zijn om haar te bemesten. Maar ook dat deert mijn Sanseveria niet. Integendeel. Uit dankbaarheid bloeien ze óók nog eens, één maal per jaar in de zomer, dan geven ze een heerlijk lelieachtig parfum af. Maar lelijk blijf ik ze vinden!xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
|
