|
Niets gaat boven een wandeling in het bos op een mooie herfstdag! Hier en daar liggen nog steeds omgevallen bomen, gevelde woudreuzen waarvan het wortelstelsel nu open en bloot ligt. Tussen de omgekeerde kruinen begint in de loop der tijd van alles te groeien. Ze verteren langzamer dan de stammen die aan ze vast zitten. Bij een bepaalde lichtval vormen deze wortelknoesten met hun grillige vertakkingen vreemde wezens. Als ik er een paar in een groepje bij elkaar zie, lijkt het wel alsof ze samen staan te praten. Het schijnt zo te zijn dat bomen via hun wortelstelsels met elkaar communiceren, ondergronds verbonden zijn.
Ik mijmer dat misschien zelfs omgevallen bomen in gesprek blijven met elkaar (zoals wij mensen), terwijl ze langzaam vergaan, overwoekerd worden en zo een deel blijven van de aarde waarin ze eerst rechtop stonden.
Dat staat in schril contrast met de werken waarmee ze hier in een stuk van het bos bezig zijn. Een strook van zo'n 80m breed werd geveld om dan heraangelegd te worden met een wandelpad een fietspad en een kunstmatig aangelegde watergeul om in de winter het overtollige water van de beken en grachten af te voeren om zo overstromingen te voorkomen... Een stuk van onze groene long dat zomaar verdween.. het is even wennen maar de gemeente belooft dat er terug lokale bomen zullen aangeplant worden om zo snel weer een nieuw bos te creëren... Het wordt toch even aanpassen... en nu maar hopen dat veel wandelaars op termijn dat nieuw traject ontdekt ....
|
)
