|
U bent een heel vrome man, zegt Marie tegen haar buurman. Ik ben altijd ontroerd als ik u ’s morgens bij het verlaten van uw huis een kruis zie slaan.
U vergist zich , mevrouw, ik controleer gewoon even of mijn pet goed staat, of ik mijn broek dichtgeknoopt heb en of ik mijn portemonnee en mijn sleutels bij me heb.
Een grapje maar ik herinner me nog de tijd dat een kruisteken een dagelijkse gewoonte was! Ons ma zou nooit een vers brood beginnen zonder er met haar mes op de onderkant een kruisteken op te maken. Als het donderde en bliksemde dan maakten we een kruisteken als het te hevig werd. Wij gingen nooit slapen zonder een kruisje te vragen aan onze ouders en ’s morgens was dat ook het eerste toen we opstonden: ma een kruisje, pa een kruisje en dan kregen we er eentje op het voorhoofd…Bij velen werd er een kruisteken gemaakt voor het eten en als de pastoor ten lande met zijn misdienaar te voet naar een stervende kwam om de laatste sacramenten toe te dienen, dan stopten we toen ze voorbijkwamen om te knielen en een kruisteken te maken .. en zo kan ik door gaan …
Wat ik hier beschrijf is amper 60 /65j geleden ,mijn kindertijd waar godsdienst nog een stuk van het dagelijks leven bepaalde… Ook wij werden - als je het zo beschouwd - geïndoctrineerd , wij leefden ook volgens de wetten van de Kerk en de pastoor… ook wij maakten fouten in naam van de godsdienst alleen was het voor Jan modaal minder een reden voor gewelddadigheid …
Intussen is er zoveel veranderd in de Kerk , haakten zovelen af om verschillende redenen …gooien we stenen naar andersdenkenden hoewel de meesten van ons zelfs niet meer Rooms zijn … heeft de onverdraagzaamheid , onverschilligheid en geweld de plaats ingenomen van geloof en religie… Pleit ik nu om terug te keren naar vroeger? Neen, je kan nooit terug, je moet mee met de stroom van het leven , van de geschiedenis, maar je kan wel de waarden van het verleden proberen te behouden en niet het kind met het badwater weggooien…
Het maakt een mens sprakeloos als je ziet hoe mensen de dag van vandaag soms met elkaar omgaan alsof leven geen enkele waarde meer heeft…alsof het verleden totaal zinloos was … Ik wil daar niet aan meedoen.. het leven is te mooi als je het met beide handen grijpt niettegenstaande de obstakels en moeilijkheden… We leven maar eens waarom het dan voor iedereen vergallen?
Daarom volgende spreuk
 <
|
)
.
.
zijn wij daarom minder ? ik denk het niet , ik en wij allemaal zijn zeer tolerant voor anderen en gedragen ons naar de BESTE waarden die er zijn : verdraagzaamheid en eerlijkheid en trouw !
