Als je een trouwe bezoeker bent bij Bojako dan weet je stilaan dat ze voor het suizen in haar oren van het kastje naar de muur gesleurd wordt en ze nog geen oplossing heeft. En als er geen oorzaak gevonden wordt dan zal het wel onder de noemer " zenuwen" geklasseerd worden zeker? Ik geef toe dat sommige kwaaltjes of ongemakken daar inderdaad hun oorsprong vinden maar het werkt wel frustrerend voor de persoon in kwestie als je dat als diagnose krijgt.
Hier zit ik zowat in hetzelfde schuitje al is het niet voor oorsuizingen. Na mijn galoperatie in oktober en alles wat daarna volgde, kreeg ik behoorlijk wat last van een prikkelende mond, tong, lippen en in het ergste geval een uitstraling naar de neus. Ik heb steeds het gevoel alsof ik in een behoorlijk pikante peper gebeten heb!!:twisted: Medicatie verandert niets aan de prikkeling en soms word ik er behoorlijk " kittelorig" van. Om uit te sluiten dat het iets met de ingreep te maken had, werd ergens in dec nogmaals een gastroscopie gedaan. Blijkt dat ik wel reflux heb van de gal in maag en slokdarm maar dat dit niet de oorzaak is van het mondongemak. Nog maar eens andere medicatie en een mondcultuur laten maken. Alles was ok, geen bacterie of virus of schimmel...Mondje is clean. Dan maar naar een stomatoloog. Deze week was het zo ver.. Eén minuut kijken in mijn mond volstond voor die arts om te vertellen dat er niets tegen te doen is, dat het bij vrouwen boven de 50 nog voorkomt door hormonale veranderingen. Ik vertelde hem dat ik die periode al lang achter de rug heb.. "Ja, het kan ook een storing zijn in het centraal zenuwstelsel ..." Ik voelde al nattigheid..Maar dit werd direct gevolgd door de vaststelling dat ook daartegen weinig te doen is. Als de prikkeling te erg wordt dan kan ik wel medicatie nemen die dan inwerkt op dat "besturingssysteem" in mijn koppeke maar... die zou mij ook wat "plat" leggen en mijn temperament wat kunnen veranderen!!! NO WAY, was mijn spontane reactie en ik moest er niet lang over nadenken! Ik leef nu al bijna 65 jaar met mezelf en we hebben een goed compromis gevonden mijn innerlijke en mijn uiterlijke ik en daar zou men nu aan beginnen sleutelen??? Dan nog liever die prikkeling. Als de nood te groot is dan zal ik wel mijn " gal spuwen" op mijn blog :lol: , sorry mensen. Met die nattigheid bedoel ik maar dat tegenwoordig elk ongemak waarvoor geen directe uitleg is blijkbaar teruggevoerd wordt naar " zenuwen, stress...".Alsof onze ouders geen druk kenden..alleen over het woord " stress" werd niet "gelamenteerd" , het bestond gewoon niet....Waarmee ik wil zeggen dat fysische ongemakken soms minder onder de loep genomen worden als ze onder de noemer stress kunnen geplaatst worden. Dit is de indruk die ik heb na dit laatste onderzoek, stress kan hier misschien een rol spelen maar ik ben er haast zeker van dat er ook een fysische verklaring is maar ja , wie ben ik om een stomatoloog tegen te spreken!! Natuurlijk wordt algemeen aangenomen dat ik stilaan tot de categorie mensen zou moeten behoren die geen last meer "mogen " hebben van stress of zenuwen want ik heb geen kinderen meer die de boel op zijn kop zetten , geen jobstress, geen huiselijke problemen... Dus "moet" ik toch in alle kalmte van " peis en vrede" kunnen genieten al was vorig jaar nu niet bepaald een topjaar hier... in het perspectief van die laatste vaststelling zou hij misschien een beetje gelijk kunnen hebben...!? Ik hoopte dat 2010 wat verandering zou brengen maar qua gezondheid moeten we hier nog een paar obstakels wegwerken en wat al anderhalf jaar hangende is, sleuren we natuurlijk ook nog mee.!! Ik zal die wijze stomatoloog maar het voordeel van de twijfel geven zeker en hopen dat die prikkeling vertrekt zoals ze gekomen is... "Wij stervelingen" moeten toch op de één of andere manier onze hemel verdienen, niet? Dus lieve Bojako, als ze jouw suizen straks ook onder de noemer "zenuwen en stress" klasseren dan kunnen we misschien een clubje opstarten " de Prikkelende Suizelaar " of zoiets.... ik ben zeker dat we niet lang een duoclubje blijven!!
Reacties op bericht (9)
21-01-2010
hela Prikkelende Suizelaar.... nogal goed dat je er een kwinkslag kan aan geven... maar kan me voorstellen dat het enerverend is wanneer het niet meteen lukt waar je echt vanaf wil.... even geduld misschien en hopen dat het lukt
Een aangename avond toegewenst vanwege Amor Fati !
De tijd en de ruimte zijn oneindig en toch heeft men er nooit genoeg van....
Het leven is als een regenboog: deze heeft zowel regen als zon nodig voor zijn kleuren
21-01-2010 om 22:16
geschreven door Amor Fati
*
Je wordt er soms echt moedeloos van. In februari is het een jaar geleden dat ik met lichte pijn in mijn heup naar de dokter trok. Kwestie van er vroeg bij te zijn en erger te voorkomen. Ondertussen tal van behandelingen gehad en héééél véééél uren in wachtzalen van verschillende ziekenhuizen en dokters gezeten. Ondertussen is er nog niets veranderd, of toch, de pijn is erger geworden. Wanneer de dag komt dat de dokter mij gaat zeggen dat het allemaal tussen mijn oren zit, vrees ik dat ik hem ga pijn doen. Kan ik rustig doen dan he, er zijn dan toch verzachtende omstandigheden in te roepen. Lieve knuff van
21-01-2010 om 18:19
geschreven door Petra / Huismusje
Dag Natoken,als is het al avond van mij een steuntje in de rug.
Dag lief blogmaatje,
mogen we je deze roos schenken,
voor jullie trouwe bezoekjes en vriendschhap,
veel lieve groetjes uit Terneuzen ,
en tot ziens he,Liefs xxxxx Lilian en Paolo
21-01-2010 om 18:00
geschreven door paolo
..
Nog een paar minuten en ik vertrek weer voor een zapping van mijn hersenen (voorkwab) - ik ben ook als de dood dat ik er iets van gaan overhouden, maar ja, we geloven meneer doktoor hé Natoken. 't zal toch de laatste keer zijn, want weet je wat ik nu zelf ontdekt heb : mijn bloeddrukpillen (beginnen nemen in januari vorig jaar) hebben als nevenwerking : oorsuizen! Dit zal ik toch even bespreken met de neurochirug volgende maand voor ik verder laat zappen. Bovendien hebben we net ontdekt dat al die proeven niet terugbetaald worden door de ziekenkas! Jawadde. Wat mijn rug betreft, idem dito. De botscan weet het aan sleet en arthrose en mijn huisarts zegt dat ik er mee moet leren leven. Ik ga aan Lewieke de naam van zijn rug specialist vragen, want ik vind dit echt niet meer kunnen. Mr. Silver roept net dat ik stante pede moet komen of ik ben te laat op mijn zapping! Moest ik je nooit meer herkennen.... adieu
Goh Mij werd ook al eens aangeraden om met "iemand" te gaan praten bij aanhoudende keelklachten! Ik ben allergisch aan een beetje van alles, dat wel, en voor de rest zo gauw mogelijk de deur uit gewerkt; Ik leef me ook uit op mijn blog!
Bedankt voor je lieve reactie op mijn blog. Sommige draden moet je gewoon nooit doorknippen. Ik ben blij op tijd afscheid hebben kunnen nemen van mijn moeder. Ik wens jou ook nog sterkte met de verwerking. Virtueel knuffeltje van mij Loewiesa
21-01-2010 om 13:50
geschreven door Loewiesa
Hinken langs de lijdensweg
zoals een volle buik de lege niet voelt
ervaren mensen die kwaalloos zijn
niet de inpakt van enerverende pijn
pijn ken je pas als je het hebt gevoeld
Groetjes, Uilenspiegel
21-01-2010 om 13:14
geschreven door Uilenspiegel
Groetjes Brigitta
Ja lieverd over depressies moeten ze mij niet meer van spreken ik weet goed genoeg wat het is een depressie want dit heb je niet zomaar
21-01-2010 om 10:06
geschreven door brigitta
..
De prikkelende suizelaar...echt iets voor een Sus&Wis-strip he en ja..ik vind ook dat ze tegenwoordig vlug het woord 'stress' in de mond nemen(is wel makkelijk natuurlijk )en vroeger...nee..dat kenden ze niet,evenmin als depressies,en zo zijn er nog wel toestanden,onze moeders hadden het hoogstens eens op "de zemelen" en depressie...zeiden wij misschien(ons moeder is weer slecht gezind)...al hadden onze moeders het zeker niet makkelijk ,dikwijls met een hoop jengelende kinderen,maar ik dwaal af ,beterschap he Natoken
Café's zonder bier... dus blijven we maar hier knuffels uit Deurne van Nestje&Lipske!
)
.
.
en ja..ik vind ook dat ze tegenwoordig vlug het woord 'stress' in de mond nemen(is wel makkelijk natuurlijk
)en vroeger...nee..dat kenden ze niet,evenmin als depressies,en zo zijn er nog wel toestanden,onze moeders hadden het hoogstens eens op "de zemelen" en depressie...zeiden wij misschien(ons moeder is weer slecht gezind)...al hadden onze moeders het zeker niet makkelijk ,dikwijls met een hoop jengelende kinderen,maar ik dwaal af ,beterschap he Natoken
