Als de moed je in de schoenen zakt, ga dan op je kop staan.Gaat het niet zoals het moet, dan moet het maar zoals het gaat. Ik heb alles wel op een rijtje, maar niet in de goede volgorde.Je kan beter een muisarm hebben dan een apestaartje.

Over mijzelf

Ik ben
Ik ben een vrouw en woon in () en mijn beroep is .
Ik ben geboren op 01/03/1945 en ben nu dus 79 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: .

De twee " oudjes"

Mijn favorieten

	Ani
	Jos
	Marisca
	Albert en Lenie
	Gé
	Michelly
	Myette
	Folion

Mijn favorieten

	Rud
	Cecile
	Chrisje
	Ingrid
	Jeske
	Ria
	Meeuw
	Redpoppy
	Patty enFreddy

Mijn favorieten

	Jeannine
	Dion
	Rita
	Myriam
	Maarten
	Dirk
	Rebecca
	Annie
	Jansen

Mijn favorieten

	Roosje
	Kinrooiradio
	Monique
	Ella
	Klaproosje
	Monica
	Vifke
	Tiny en Ans

Categorieën

Humor (562)

Onze jaren in het buitenland A: Mexico (27)

Onze jaren in het buitenland B: Venezuela (19)

Onze jaren in het buitenland C: Peru (16)

Onze jaren in het buitenland D: Nigeria (69)

poëzie (163)

Beoordeel dit blog

Een interessant adres?

Blog als favoriet !

Klik hier
om dit blog bij uw favorieten te plaatsen!

Een interessant adres?

05-08-2008

Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

Mexico 20: Tampico

Op zaterdag ging T. nog even langs het werk want er moest nog dringend éen en ander overgedragen worden. In de namiddag reden we dan naar Léon om nog snel schoenen te kopen en meteen de auto te testen over een redelijke afstand want er waren een paar nieuwe onderdelen geplaatst en T. wilde die even" roderen"..
's Avonds kwamen een paar Belgen afscheid nemen en kregen we 2 LPs met typische Mexicaanse muziek. We bleven nog gezellig napraten tot 3u in de nacht!! Op zondagmorgen hadden we ons laatste radiocontact met België, ook dat zouden we missen! In de namiddag was het inpakken en inladen want morgen was de big day!

TAMPICO

hier een paar foto's die we onderweg namen. De volgende keer meer!

De havenstad Tampico werd in 1522 gesticht door Gonzales de Sandoval. In de 17e eeuw werd de stad door piraten geplunderd en in 1823 weer opgebouwd. In 1901 werd er olie ontdekt en vanaf dan begon er een periode van welvaart , gebaseerd op de raffinaderij bij Rio Panuco.

We waren vroeg uit de veren en om 8u waren we de baan op om zo'n 400 km af te leggen.
Tot aan Rio Verde reden we door de bergen in een dikke mist! Dat was een zwaar stuk! Daarna ging het steeds dalend tot aan Tampico en om 14.25u kwamen we zonder ongelukken in Tampico aan! We gingen direct naar het toeristencentrum op zoek naar een woonst voor een goeie maand. We kregen een adres van een club maar daar was alles volzet. We checkten ook bij twee motels en bij het tweede vonden we nog iets. Het was klein maar juist geschikt voor ons twee, éen slaapkamer met badkamer en een keukentje met zithoek. Voordeel was dat hier electriciteit , water, lakens en handdoeken inbegrepen waren wat al veel " wassen" minder was!
Het motel werd gerund door een Amerikaan en van hem kregen we een stadsplan en zo konden we 's avonds zelfs al even het strand verkennen. De eerste indruk van de stad was positief, dus het zou wel meevallen.
T. vertrok de volgende dag vroeg naar het werk maar in de namiddag kwam hij samen met zijn collega mij oppikken om even tot bij hen te gaan. Daar maakte ik kennis met zijn vrouw en hun 2 zoontjes.
In een motel worden de kamers door personeel onderhouden dus zat ik er maar wat bij. Daarom besloot ik de volgende dag te voet naar het centrum te trekken om wat inkopen te doen, zo ging de tijd sneller.T was met de auto naar het werk want dat lag niet in de buurt. Mijn wandeling in die plakkerige hitte viel niet mee. Vermits we hier dicht tegen de Golf van Mexico zaten was het een totaal ander klimaat dan in Aguas dat hoger lag! In de namiddag besloot ik rustig een boek lezen ergens in de schaduw rond het motel. Mijn ventje kwam op een "normale" tijd thuis en zo konden we samen ons zithoekje wat gezellig maken.
En dat was zo het verslag van de komende dagen. Veel viel hier niet te beleven en omdat we maar kort zouden blijven, deed ik ook de moeite niet om veel contacten te leggen.
Het weekend kwam er aan en ... we zouden voor het eerst sinds we in Mexico waren een gans weekend samen doorbrengen ( zonder werk)!!
Zo vloog ( of kroop!!) de tijd.
Het weekend daarop spraken we af met 2 Mexicanen van het werk om naar zee te gaan in Ciudad Madera op zo'n 20 min rijden met de auto.
Op zondag (24/01/71) waren we welgeteld 1 jaar in Mexico. Wat achter ons lag, was goed geweest niettegenstaande de soms moeilijk momenten en we konden nu al uitkijken naar ons verlof in de zomer!!
T. had intussen al gezien dat er in de buurt van het motel een zendamateur woonde ( die mannen hebben oog voor antennes!!!) en we zouden eens contact opnemen. Het was een wat oudere Mexicaan die gehuwd was met een Amerikaanse. Hij was niet echt actief als zendamateur maar stelde wel zijn installatie ter beschikking. ( tussen echte zendamateurs bestaat er zo'n typische band!) Wij hoopten zo België terug te contacteren. Helaas bleek zijn toestel bijlange niet zo goed te zijn als dat van Pedro in Aguas, zodat wij geen signaal van België doorkregen. Maar via hem ontmoetten we wel een andere zendamateur en bij hem konden we wel contact krijgen met België!
Gelukkig waren er nog Amerikanen in ons motel zodat ik overdag wel met iemand kon praten want voor de rest was er niet veel of beter helemaal niets te beleven!
In die tijd mochten in Mexico de vrouwen niet binnen in een bar. Maar twee Mexicaanse collega's van T. kenden een " Ladies bar" waar ook vrouwen binnen mochten. Zo konden we toch nog een stapje in de wereld zetten en een dansje wagen. Wat een luxe na Aguas? Dat bestond daar niet!!!
Ik begon wel de brieven vanuit België te missen . Want het duurde een tijdje voor onze brieven nagestuurd werden en op het nieuwe adres hadden we nog niets ontvangen.
We reden éen van de volgende weekend nog eens terug naar Aguas om onze schulden ( water en electr.) met de vroeger huisbaas af te rekenen en nog eens alle bekenden te bezoeken. Ons " Opellitootje" deed het prima en dat dankten we vooral aan Pedro die erop toegezien had dat ze ons geen kat in de zak verkochten!!

ps. Mensen als jullie willen snoepen van "een torta de corona "ga dan eens bij de reacties van gisteren zien. Amor Fati laat iedereen watertanden!!!Hmmmm lekker!!!

Geef hier uw reactie door

Uw naam *
Uw e-mail
URL
Titel *
Reactie *
	Persoonlijke gegevens onthouden?
(* = verplicht!)

Reacties op bericht (5)

05-08-2008

vind die slides wel mooi met jou foto's van destijds en .......

...... kan me zo indenken dat o.a. de dame met het kindje op de rug je aandacht trok.....vooral omdat je dit niet zo gewend was om hier bij ons te zien..... er waren er al wel die hier zo hun kind droegen , maar toch wel uitzonderingen voor zover ik weet...

Een aangename week toegewenst vanwege Amor Fati !<?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Een kwartier nadenken kan dikwijls een dag werk besparen.

Iets origineels is moeilijk te vinden, maar gemakkelijk te herkennen.

05-08-2008 om 23:49 geschreven door Amor Fati

Groetjes uit Koekelare

Nke, ik kom u een prettige en zonnige woensdag wensen. Eindelijk ben ik weer eens op blog ronde. A ja meugn ikke hier west-vloms spreekn, kwast biena vergeetn. Tis wel e schoon toaltje hé?
Vriendelijke groetjes...knufff.
Raf.

05-08-2008 om 22:39 geschreven door Rafsduivenloft

Ik wens al mijn vrienden en vriendinen een fijne week

05-08-2008 om 09:04 geschreven door Trucker_John

Lieve groetjes van uit De Klinge

05-08-2008 om 06:35 geschreven door Lana & Pip

In de periode dat jij in Mexico woonde las ik boeken bij de vleet. Ik had immers een grote achterstand in te halen. Twee keer per week naar de bibliotheek was geen uitzondering. Ik kan me dus voorstellen hoeveel stapels boeken jij moet verslonden hebben zo in je uppie in die kleine ruimte en zonder iets om handen hebbende. Hasta mañana