Ik ben Roosje
Ik ben een vrouw en woon in Limburg (Belgie) en mijn beroep is Huisvrouw.
Ik ben geboren op 26/01/1956 en ben nu dus 68 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Hou van psp,kienen en kaarten .
Twee mensen… twee mensen, twee vrienden voor het leven, een mooier geschenk kan je niemand geven. Heeft de een het moeilijk pijn of verdriet, dan heeft de ander dat niet. Dan is het niet apart of raar, maar helpen ze gewoon elkaar. Men vraagt daarvoor zeker geen geld, want 't is dan dat echte vriendschap telt.
Als ik in mijn bed lig en kijk uit het raam, dan zie ik al die mooie sterren aan de hemel staan. Soms zou ik er wel eentje willen zijn. Dat lijkt me fijn...Ik stralend als een ster, de mooiste en grootste van iedereen.
Soms zie je veel meer, alleen door te kijken. Dat dingen veel verder weg zijn, dan ze in werkelijk lijken. Soms zeg je zoveel meer, alleen door te zwijgen. Waarom is altijd datgene wat je wilt, dat wat je nooit kan krijgen.
Ik wil je gewoon even zeggen. Dat ik het leuk vind dat je er bent. Dat ik het zo goed met je kan vinden. En dat jij me zo goed kent. Want er is niets dat mooier is dan vriendschap onder elkaar.
Als er alleen maar schoonheid en vriendelijkheid in je is, dan is er niets buiten je dat niet verzacht zal worden, door het wonder van je aanwezigheid.
Ik wil je gewoon even zeggen. Dat ik het leuk vind dat je er bent. Dat ik het zo goed met je kan vinden. En dat jij me zo goed kent. Want er is niets dat mooier is dan vriendschap onder elkaar.
Vriendschap is heel speciaal. Niet weggelegd voor ons allemaal. Maar met jou lach ik. Uit ik een traan. Laat ik me gaan. Dit is nou waarom ik van je hou. Als vriend of vriendin. Als mens, ben jij alles wat ik wens.
Haal van alles uit je leven, het is o zo kort en duurt maar even. Denk niet aan de dag van morgen; dat geeft alleen maar zorgen. Ach waarom zijn we er nog, dat heeft een reden, toch? Laten we er met z'n allen voor elkaar zijn, want dan is het leven hier op aarde o zo fijn.
De zee is iets prachtigst, iets onvoorspelbaars. Wanneer ik 's avonds dromend langs het water wandel, kijk ik naar de ondergaande zon. Die is zo prachtig zodat ik er bijna in wegdroom. Het is zo'n mooi moment en toch is het iedere avond anders. Toch geniet ik telkens opnieuw, Van dit prachtige natuurverschijnsel.
Het is heel fijn om te weten, dat er mensen zijn die je niet vergeten. Die er voor je zijn door dik en dun, en je zoveel geluk en liefde gun. Die mensen daar kan je op vertrouwen, dat zijn diegene die van je houden. Zij laten zien wat ware vriendschap is, want dat is bij zovele een gemis.
Gelukkig zijn kan niet van buitenaf komen, het moet van buiten uit komen. Niet door wat we zien en aanraken, of wat anderen voor ons doen worden we gelukkig. We worden het door wat we denken en voelen en doen. Allereerst voor onze medemens en daarna voor onszelf.
Als alles je heel erg tegenzit, en er geen lichtpuntje wil verschijnen. Moet je soms heel hard vechten, om wolken te laten verdwijnen. Maar als je in jezelf blijft geloven, dan is de eerste stap gezet. En dan zal je straks kunnen zeggen, dat je ook dit weer hebt gered.