De Noordzee bruist een lied dat brandt De zeewind draagt het mede Het zingt van vrijheid over 't land Van vreugd' in dorp en stede De zonne vuurt de blijheid aan Langs velden, weiden, stromen Waar steden met hun torens staan Waar woud en heide dromen Daar is 't waar ik geboren werd Waar moeder mij eens wiegde Mijn land is Vlaand'ren, U mijn liefde, U mijn hart O schone steden, trots en vroom Vol heilige feestvisioenen O stille dorpkens langs de stroom Waar veld en weide groenen Ik min U, stad vol klokgetril En dorp ik min U beide En 't is er, als ik dromen wil Zo vreedzaam in de heide Daar is 't waar ik geboren werd Waar moeder mij eens wiegde Mijn land is Vlaand'ren, U mijn liefde, U mijn hart
Willem Gijssels (1875 - 1945)
SCHOOLPERIKELEN (Vroeger)
Avonturen met schooldirecties, leerkrachten, ouders, leerlingen, clb'ers. Vertellingen over vroeger en nu. En ook nog een beetje actualiteit met een korreltje zout.
Vorige donderdag in Rotterdam kwam bij een terroristische aanslag één persoon om het leven en een ander raakte gewond. De verdachte van de jihadistische terreurdaad riep 'Allahoe Akbar'. De dienst AIVD waarschuwt al langer voor terroristische aanslagen. Toch minimaliseert Rotterdamse burgemeester Aboutaleb dit incident met de mededeling dat hijzelf ook Allahoe Akbar meerdere keren luidkeels uitroept en er dus geen link is met jihadisme. En de premier begreep dat de dader mogelijk een 'verwarde man' is.
En zo worden islamitische misdaden uitgelegd als misgrijpen van enkelingen die even verdwaald zijn op het keurige pad des levens en even in de fout gingen. Niks te maken met terreur en zo.
In deze tijden van islamitische overrompeling krijgt het woord 'verward' een eigentijdse betekenis. De originele inhoud van het woord is lichtelijk verschoven. Daders van aanslagen worden vaak aangewezen als verwarde mannen, lone wolfs, of eenzame gestoorden. Een nieuw taalgebruik om de islam te omzeilen. Om terreurdaden en islamitische aanslagen toe te schrijven aan toevallige passanten die even zichzelve niet zijn en daarom hun agressieve gevoelens kanaliseren in vernietigingsgedrag, met willekeurige mensen als doelwit.
Niet alleen aanslagplegers, maar álle moslims zijn warhoofden. De ene al wat erger dan de andere. Maar allemaal hebben ze te kampen met desoriëntatie en ontreddering. Verward gedrag wordt aangewakkerd door volksverhuizingen. Cultuurschokken beschadigen het geestelijk welzijn van moslims die in hun ontembare veroveringsdrang over lijken gaan.
We importeren massaal geestelijk gestoorden. Steeds meer warhoofden smokkelen we binnen in Europa, waarvan velen de kluts kwijt zijn, en dat komt omdat in de hersenen van moslimgekken een onontwarbaar kluwen is ontstaan dat door geklutste hersencellen niet meer te herstellen is. Een moslimbrein ligt voor altijd in de knoop.
Terzake gisteravond. Over psychisch lijden en euthanasie.
Hoe ondraaglijk kan psychische pijn zijn om naar de dood te verlangen? Om te willen sterven door psychisch leed?... 'k Ga met de deur in huis vallen. Psychisch lijden neem ik niet ernstig. Er hangt een waas van aanstellerij rond. Iemand die écht psychisch lijdt verdraagt niemand om zich heen, en toch betrekt de 'patiënt' mensen uit de omgeving bij zijn 'lijdensweg'. In hoeverre is die lijdensweg dan nog echt en oprecht?
Wanneer kan psychisch lijden ondraaglijk worden? Door er zich op te focussen. Als je je samen met je vrienden en vriendinnen, met je hele omgeving, je gaat wentelen in de miserie, als een bloemzak vol zelfbeklag je laat meeslepen door mensen die het pad naar de dood helpen effenen. Psychisch lijden wordt ondraaglijk als je jezelf niet hard aanpakt, jezelf niet dwingt om overeind te kruipen uit het diepe dal, om te vechten tegen treurnis en tegenvallers.
In het extreme geval van een totaal-uitzichtloos leven adviseer ik alle psychisch gepijnigden om onopgemerkt en geruisloos uit dit kwellende tranendal te verdwijnen, zonder iemand te ambeteren sluipend wegglijden van de aardbol. Zoals Steve Stevaert... een duikje in 't kanaal nemen. Laat je wapperjas en rammelfiets liggen op de oever van 't kanaal zoals Steve ook deed. Die man heeft niemand belast met zijn intenties om zichzelf van kant te maken. Hij deed het helemaal alleen. Geen dokter, geen psychiater, geen advocaten, geen ophefmakend theater...
Moslims vanaf 18 september met eigen uitzendingen op VRT -
Niet panikeren beste lezers, dit berichtje dateert van 2011, is allang achterhaald en de omroep ligt nu onder de groene zoden te rotten. Gelukkig. In 2015 werd besloten de moslimuitzendingen te stoppen.
De eerste uitzending van de televisieomroep vond plaats op 18 september 2011, de eerste radio-uitzending op 30 september. In januari was dat jaar was de zender erkent als 'levensbeschouwelijke derde'. De MTRO zond jaarlijks vier uur televisie uit en zeven uur radio in het kader van de 'uitzendingen door derden'. De eerste twee reportages handelden respectievelijk over de Ramadan en de erkenning van de Islam in België in de jaren 70. In 2015 werd door toenmalig Vlaams minister van MediaSven Gatz (Open Vld) besloten de uitzendingen van levensbeschouwelijke derden stop te zetten op 31 december 2015.
Vroeger, in mijn jonge blogjaren, puisterig en hormonaal labiel, schreef ik over deze moslimuitzendingen met als titel: 'Hoe is het zo ver kunnen komen?' Een blogbericht op 05.09.2011 :
"De Moslim Televisie en Radio Omroep (MTRO) start zijn uitzendingen vanaf 18 september op Eén. Als levensbeschouwelijke organisatie erkend, moest het even wachten op duidelijkheid over subsidies. Nu krijgt MTRO 117.964,50 euro subsidies per jaar voor zijn activiteiten."
20 jaar geleden zou dit als waanzin in de oren klinken. Nu zijn moslims talrijk genoeg en krijgen ze hun goesting. Zoals nesten verwende mieren en agressieve horzelzwermen ook hun zin doordrijven.
Alle rampspoed en akelige nieuwtjes kennen een begin. We kijken even terug naar het rampzalige jaar 1974. Dat begon al slecht met voorjaarsbuien, rukwinden en mistige toestanden. Er was toen géén lente, en ineens was er de zomer die ook al niet veel voorstelde. Maar los van de nukkige weersomstandigheden was 1974 gewoon een rampjaar, waarin het onvoorstelbare waarheid werd, de islam werd als 'godsdienst' erkend in ons land. Welke idioten daarbij betrokken waren, weet ik niet meer. Maar het betekende voor het onderwijs wél een stap richting afgrond, met name islamonderricht voor moslimleerlingen. En tegelijk deden de besnorde islamleraren hun intrede in onze Vlaamse scholen. Een vreemde levensbeschouwing infiltreerde in ons traditionele onderwijs. De scholen deden er zelfs álles aan om islamleraren en moslimpjes op een voetstuk te plaatsen, als een soort curiosum, tof zo'n exotisch tintje aan de school, een verering die natuurlijk niet ongestraft kon blijven. Het islamonderricht escaleerde, het nam onredelijke proporties aan, sloot andere culturen uit en werkte de integratie tegen. Wat als een klein sneeuwballetje begon, is een niet te overziene lawine geworden... Onherroepelijk en onomkeerbaar.
Enkele dagen terug vond een terroristische daad plaats – zeer waarschijnlijk uit de islamitische hoek , in Rotterdam. Het muzikale ‘Allah akbar’ begeleidde de door ene Ayoub gepleegde aanslag.
Eén dode, enkele gewonden. Messen.
Beelden van hoe de terrorist werd gepakt staan op Geenstijl. Complimenten voor Reniël die hem overmeesterde en ‘tikjes gaf’.
Deze terrorist is dus blijkbaar (zie video) helemaal niet door Reniël uitgeschakeld, hij is door een groepje van ongeveer een half dozijn mannen uitgeschakeld, waarvan Reniël de enige niet blanke was. Maar de zwarte held moet weer op het podium gehesen worden, en die vijf ‘foute blanke mannen’ die waren er niet…
Laaggeletterden, anderstaligen, trage begrijpers en andere sukkelaars mogen zich gelukkig prijzen in een samenleving waar extreme aandacht gaat naar zwakkelingen en uitvallers, waar ontdekkingsreizigers en plaktoeristen, verdwaalde buitenlanders en zigeuners, het hele exotische zootje, extra voorzien wordt van bed, bad en brood op kosten van de belastingbetaler. Europese samaritaanse gulheid en zo.
Eerst komen ze onze mooi-gestructureerde maatschappij overhoop halen en het onderwijssysteem ruïneren. Verontrustende berichten over dalende onderwijsniveaus en zakkende latten blijven elkaar opvolgen. De neergang van het onderwijs is volop aan de gang. Immigratie maakt dommer! Import van minderwaardig intellect, halfwassen verstand en onderontwikkeld denkvermogen is een aanslag op onze intellectuele welstand.
!!! En nu gaan die analfabeten knabbelen aan onze gevestigde traditionele berichtgeving. Media gaan zich aanpassen aan achterlijke ongeletterden. Van die ongeletterden worden er zelfs geen inspanningen verwacht om het reguliere journaal te begrijpen. Onze beschaving is op weg naar de onderste treetjes van de ladder.
Neem nu de NOS bij onze noorderburen. Vanaf 9 september kwam er het NOS Journaal in Makkelijke Taalvoor iedereen die het gewone nieuws niet goed verstaat. "De NOS is er voor iedereen", wil het nieuws toegankelijk maken voor iedereen. 'Iedereen' dus, niet enkel anderstaligen of laaggeletterden, maar ook daklozen, thuislozen, ontheemden, die graag op de hoogte willen blijven van wat er in de wereld gebeurt. Alsof ze daarop zitten te wachten. De NOS wil iedereen bereiken met gemakkelijke woorden en veel uitleg. Beste lezer, let op het verbindende woord 'iedereen', waarbij niemand uitgesloten mag worden, ook niet bij het journaal-kijken.
In Vlaanderen hebben we 'Wablieft', een Vlaamse krant die duidelijke taal spreekt, begrijpelijk voor iedereen, zonder moeilijke woorden, vaktaal of beeldspraak. Geschikt voor laaggeletterden en anderstaligen.
En zo glijden we stilaan af naar minderwaardige toestanden in onze eens zo welvarende en kwaliteitsvolle samenleving... Taalverloedering!
We zoeken een stad met een station waar je alleen maar eigen volk ziet.
(Vertaling: E.J. Bron)
Het heeft iets van “Wie weet zoiets nou?”. Gezocht wordt een stad met een station waar men alleen maar zijn eigen landgenoten ziet, geen zwarten, geen Arabieren, geen versluierde vrouwen die in een kinderwagen een tweeling richting de uitgang rijdt. De tunnels zijn schoon, er zijn geen drugsverslaafden, er zijn geen muren of hoeken waarin gepist wordt.
Er was eens een dag dat er niemand mijn blog was komen bezoeken. Nul! Zero bezoekers! Dat gebeurde op 10 juli 2007. Er stond die dag een artikel te lezen over Zwarte Lola.
Hoofdkwartier, jaren 70. Verpleegster Zwarte Lola kon haar echtscheiding moeilijk verwerken. Ze klampte alle collega's en iedereen aan om haar eindeloos-droeve verhalen kwijt te kunnen. Ellende! Miserie! Haar verhalen gingen over wat ze thuis meemaakte met haar ex die de hoofdrol speelde als boeman. Zwarte Lola kleurde haar vertelsels die de vorm van roddelallures aannamen. Arme ex-man. Zijn versie hebben we nooit mogen horen. Zwarte Lola dwong iedereen om naar haar miserie te luisteren. Niemand kon ontsnappen. Het einde van haar woordenvloed was nooit in zicht. Ze werd door niemand gewezen op de kostbare tijd die ze van haar collega's inpikte. Zelfs niet door Horbert, die troostte haar in de textielwinkel. Zwarte Lola sleurde heel wat mensen mee in haar emoties, om haar interne intieme keuken van intriges mee te delen. Na een hele tijd begonnen de luisteraars zich ongemakkelijk te voelen en kregen ze een weerzien van het klagende wijf dat bezig was iedereen mee te sleuren in haar ordinaire echtscheidingsstrijd. Later, toen ze wat stabieler werd, deed ze er alles aan om zoveel mogelijk alimentatie los te peuteren van haar ex.
"Geweld tegen medisch personeel op 10 jaar tijd verdubbeld van 174 gevallen in 2013 naar 345 in 2023"... Op 10 jaar tijd zijn er dan ook meer tuigjongeren bijgekomen.
De Zevende Dag, het zondagse kakelprogramma, verliep gisteren opvallend sereen. 'k Zag de kwebbelaars allemaal over eieren lopen, om allochtonen niet te stigmatiseren en vooral niet te kwetsen. 'Jongeren' was daarom hun lievelingswoord. O, wat zijn wij toch verdraagzaam en voorzichtig als het om allochtoon wangedrag gaat. Zelfs de brandweerman vond het "een deel van zijn job" om met stenen bekogeld te worden. En zo deed hij mee aan het banaliseren van crimineel allochtoon gedrag.
In cirkeltjes draaien rond de identiteit van bruin gespuis is een spijtig fenomeen dat alsmaar populairder wordt, vooral in de journalistiek. We treffen er alleen onszelf en onze eigenheden mee. Weg-met-ons, in die stijl.
Bart De Wever komt het dichtst bij de waarheid. En daarom was hij waarschijnlijk niet uitgenodigd aan de zondagse tafel. Hij heeft het over het huftergedrag van allochtone jongeren die opgroeien zonder veel perspectief, hangjongeren die samenscholen, banden hebben met criminele organisaties en vaak actief zijn in de drugswereld. "Hufterig" zegt De Wever, en met die term blijft hij nog erg beleefd en ver weg van bruin uitschot, crapuul, geboefte, gespuis...
Gisteravond op De Afspraak bij Bart Schols: priester Rik Devillé en kerkjurist Rik Torfs in een debat over het nakende pausbezoek aan ons land en over de slachtoffers van pedofiele geestelijken.
Paus Franciscus zal tijdens zijn bezoek aan ons land een ontmoeting hebben met slachtoffers van seksueel misbruik. Slachtoffers zijn op zoek naar erkenning en bespreekbaarheid.
Alle ogen zijn nu gericht op Rome. Maar ik denk dat we niet veel van de paus moeten verwachten, want die zegt dat "pedofiele priesters zieke mensen zijn die niet over een vrije wil beschikken". Een seksuele perversie als een ziekte? Zijn dan alle pedofiele geestelijken ontoerekeningsvatbaar? Wil de paus hun daden legaliseren? Zou hij het aandurven om met de slachtoffers in die stijl te communiceren? Het zal een hopeloze discussie worden met de slachtoffers.
Maar wie zijn de échte slachtoffers?... Er zijn bedriegers en profiteurs die zélf verleiden en genieten van het 'misbruik' door broeder, pater of priester, en dan jaren later komen janken over hun mishandeling. Denk aan forse pubers die geilen op seksuele omgang met volwassenen, die vrijwillig en spontaan omgang zoeken met geestelijken. Zij bieden zichzelf aan om 'misbruikt' te worden. Zulke relaties hebben niets te maken met kindermisbruik, maar met een pure homoseksuele relatie met een geestelijke. 'Slachtoffers' zijn dan medeplichtigen en mededaders...
De kerk als instituut is onherstelbaar beschadigd. Precies nu dat we die hard nodig hebben bij onze verdediging tegen de oprukkende islam. Moslims liggen dijenkletsend te kronkelen van het lachen, om al die heisa rond de katholieke kerk die nu in het nauw gedreven is.
Het bleef me vroeger verbazen hoe krampachtig de media slachtoffers van misbruik door geestelijken in hun slachtoffer-rol bespreekbaar wilden houden. Wie herinnert er zich nogminister De Clercktoen die in 2010 eiste dat de kerk de slachtoffers moest erkennen, hen respect moest betuigen, schuld bekennen en hen vergoeden. Dat zou het herstelproces bij de slachtoffers bevorderen, aldus de minister. Niet gebeurd. En nu wordt de paus ingeschakeld.
Tariq Ramadan werd gisteren in beroep veroordeeld voor verkrachting en seksueel misbruik. Zijn straf is drie jaar cel, waarvan een jaar effectief.
Ramadan is een islamoloog, filosoof, theoloog, islamdeskundige, wetenschapper... Al deze eretitels werden door de media verzonnen voor deze ordinaire verkrachter. Ze noemden hem ook een Zwitser, terwijl hij Egyptische wortels heeft.
De omstreden 'islamoloog' werd aangeklaagd voor verkrachtingenvan verschillende vrouwen in de periode 2009-2016. Het parket van Parijs eiste een assisenproces tegen Ramadan. Ondanks herhaalde ontkenningen kon het gerechtelijk onderzoek voldoende bewijzen verzamelen om het tot een assisenproces te laten komen.
In 2018 zat Ramadan al tien maanden in de cel als voorarrest. Hij werd in verdenking gesteld van twee verkrachtingen, maar later kwamen er nog eens twee andere verkrachtingen aan het licht. Het is een verhaal van verkrachtingen, vrouwenhaat, vrouwenonderdrukking, buitenechtelijke relaties en meer van die vrouwonvriendelijke dingen, waaronder ook stenigingen. Dat is Tariq Ramadan.
Hij bezat de gave om zich netjes en westers voor te doen. Om mooie praatjes te verkopen. Zeemzoete en leugenachtige praatjes, met een islamofiele ondertoon. Als 'bruggenbouwer' tussen moslims en niet-moslims werd hij door iedereen bewonderd. Als moslim maakte hij een gematigde indruk, een zachte moslim zeg maar, die niets liever wou dan een harmonieuze samenleving met moslims en niet-moslims en een vredelievende versmelting tussen westerse en islamitische waarden.
Ooit werd Ramadan gezien als boegbeeld van een westerse islam. Maar nu is hij van zijn voetstuk gedonderd. Weg met zijn charismatische uitstraling. De Wolf in Schaapskleren is ontmaskerd als een vulgaire islamitische verkrachter. Wat hem de das omdeed was ook zijn samenwerking met het Iraanse regime, zijn verheerlijking van de islamitische staat en zijn onderhandelingen met Sarkozy om stenigingen niet af te schaffen.
Ondanks zijn ontmaskering als verkrachter is Tariq Ramadan zijn islamofiele verhaaltjes ook in Vlaanderen mogen komen vertellen. Ik weet niet meer wie in de regering daarvoor verantwoordelijk was, maar in 2011 was er al de islamminnende Joëlle Milquet die zich verdraagzaam opstelde tgo. de komst van Sharia4Belgium.
Terwijl iedereen hier ligt te hijgen over Heilige Kamala’s zege over Boze Donald, komen er vanuit Amerika steeds meer inzichten omtrent haar gebrekkig functioneren...
Lieven Boeve, topman katholiek onderwijs, wordt opgevolgd door Bruno Vanobbergen.
Bruno Vanobbergen is de nieuwe directeur-generaal van Katholiek Onderwijs Vlaanderen. Tegelijk is hij ook de nieuwe voorzitter van Vluchtelingenwerk Vlaanderen. Beide functies zijn een vreemde combinatie, maar 't schijnt dat gepassioneerde Bruno dat aankan. Luister maar naar wat zijn voorgangster Anne Van Lancker over hem zegt: "Zijn passie voor het helpen van mensen op de vlucht en zijn visie op solidariteit maken van hem de geschikte persoon om Vluchtelingenwerk te leiden". Zij verwijst ook naar de 15-jarige ervaring van Vanobbergen met de ondersteuning van vluchtelingen om hen de weg in ons land te helpen vinden.
Vluchtelingenwerk, een passie? Lijkt me eerder een obsessie.
Onderwijs en Vluchtelingenwerk, een dubbele functie die perfect gecombineerd kan worden, klinkt het vanuit het onderwijs. We hoeven voorlopig nog geen onraad te ruiken.
Als Bruno ook zo enthousiast zijn werk in het onderwijs gaat aanpakken als bij vluchtelingen, zal het onderwijs niet langer meer op instorten staan, zolang hij zich maar niet teveel met vluchtelingenkinderen gaat moeien. Of, nog erger: het gedachtegoed van zijn voorganger Lieven Boeve gaat overnemen. O ramp!
Lieven Boeve had een boontje voor moslims en hun islamitische geplogenheden. Hij was voorstander van dialoogonderwijs, een concept waarbij katholieken en moslims elkaar verzoenend in de armen vallen, elkaar omhelzen, samen versmelten, en nog meer van die innige verstrengelingen.
Boeve zag ook graag meer hoofddoeken en moslimleerkrachten voor de klas, om radicalisering tegen te gaan.
En de voorbereiding op de eerste communie hoefde niet meer vanwege de toenemende diversiteit in de klas. Niet- of andersgelovigen kunnen niet meedoen aan de eerste communie. Ja, Boeve had ook een boontje voor atheïsten. Van 'integratie' had die man blijkbaar nog nooit gehoord... van bestaande tradities in ere houden en zo.
Als Boeve zijn goesting kreeg werden Vlaamse scholen pretparken waar het heerlijk toeven is voor onbezorgde kinderen. Hij had iets tegen ambitieuze eindtermen en hield van lage latten en lange zomervakanties, van gelijke kansen voor iedereen en van iedereen de slimste en niemand de beste.
En dan was Boeve ook supporter van het nieuwe vak 'Mens en Samenleving' over het maatschappijgebeuren. Een unieke gelegenheid om het denken van de leerling te dirigeren in de 'juiste' richting.
Het kan toch niet dat Vanobbergen dezelfde linkse koers gaat volgen als zijn voorganger. Of moeten we wél onraad ruiken?
... Een ander opwekkend verhaal was het verhaal van drie jonge gasten die een ambulance stalen terwijl de ambulanciers in het huis van iemand die hulp nodig had aan het werk waren.
Omdat niemand doet doen wij het.
Wij roepen op om ons de namen en adressen van de ouders van dit krapuul te sturen. Hier zijn hun foto’s.
Geen énkele gazet durfde te schrijven over welke ‘jongeren’ de ambulance gestolen hadden.
Wij weten exact wat het parket gaat doen met dit krapuul.
Het parket gaat niets doen. Daarom dat het krapuul zich een breuk lacht op camera. Dat is letterlijk omdat ze weten dat hen niets zal overkomen.
Ivan De Vadder beleefde gisteren de avond van zijn leven. Met drie vrouwen samen aan één tafel zitten! Gezellig keuvelen over politiek en zo. Zo leek het althans vanuit mijn keukentje waar ik een hele berg afwas aan het wegwerken was. Dat komt ervan als je wekenlang bestek en allerhande serviesgoed op z'n beloop laat gaan en alles wegmoffelt in een hoekje van het aanrecht. Onzichtbaar en te negeren zolang als 't kan.
Af en toe kwam ik eens piepen naar het tv-scherm om Kathleen Van Brempt van dichtbij te horen en vooral te zien. Een slimme cameraman speelde het klaar om al haar gezichtsrimpels keurig in beeld te brengen. Ik kon de tel van haar huidplooitjes niet bijhouden. En dat in een tijd van allerlei zalfjes, oliën en andere smeerseltjes om de huid te effenen en te verjongen. Verfrommelde Kathleen heeft er met haar pet naar gegooid.
Terug in de keuken bij mijn afwasbak hoorde ik tussen het gekletter van de pannen door het piepstemmetje van Tineke Beeckman, filosoferend over de politiek. Over Hadja Lahbib naar de Europese commissie te sturen, iets in die zin, maar we weten dat die Hadja al eens goed in de fout gegaan was, toen De Croo de plooien met Oekraïne nog moest gladstrijken.
Niet de mooiste maar wel de meest bescheidene was journaliste Liesbeth Van Impe. Jammer dat ze zo vlug praatte. Ik kon haar niet volgen. Mijn gedachten dwaalden weer af naar de afwas in de keuken.
Ivan De Vadder ontwaakte vanochtend met een hemels gevoel. Hij droomde over een erotisch avontuur met zijn drie vrouwelijke gasten. Ik kijk nu al uit naar de volgende Afspraak met drie mannen als gast, fijner om naar te kijken en te luisteren. Ze kakelen niet zo fel als vrouwen.
Hoofddoek toegelaten in Leuvense Katholieke Scholen
Kijk eens hoe goed wij ons aangepast hebben!
De islamisering schrijdt voort, sissend en vervaarlijk kronkelend... Islam is slowly creeping...
Katholieke scholen zwichten voor de druk van de moslimgemeenschap. Een nieuw reglement zegt dat leerlingen en leerkrachten in 5 katholieke scholen in Leuven een hoofddoek mogen dragen. De scholengemeenschap wil inspelen op een diverse samenleving, zegt voorzitter Toon Quaghebeur: "Wij willen een dialoogschool zijn die openstaat voor diversiteit... We hebben de kwestie bevraagd, en ouders, leerkrachten en leerlingen staan ervoor open"... Niet zo moeilijk als enkel moslims bevraagd werden. En: "De hoofddoek vormt geenbelemmering voor het kwalitatief functioneren op school", behalve als moslimmeisjes in de turnles met hun gewaden blijven haperen op de klimrekken, of bij de sprong over de bok hun hoofdlaken verliezen.
De neutraliteit van het Leuvense onderwijs wordt aangetast, nu kruiperig beslist werd om de hoofddoek toe te laten. De voorzitter, een diversiteitsmaniak, verwacht geen problemen: "Je mag zien welke religie iemand belijdt". Kletskoek. Weg met neutraliteit. In een niet-islamitische school passen geen hoofddoeken, en zeker geen moslims. En ook geen islamlessen.
Ondanks alle geldverslindende projecten, bedoeld om migranten te helpen integreren, is de integratie van moslimmeisjes mislukt. Ze mogen hoofddoeken dragen op school. Wat is er gebeurd met de miljoenen en miljarden franken/euro's die Vlaamse scholen en gemeenten toegestopt kregen? Vlaams belastinggeld! Kostbare parels voor de zwijnen...
De huidige cd&v is bijlange niet meer de CVP van vroeger. De partij lijkt eerder op een moslimpartij met Sammy Mahdi als bendeleider. Ze hebben er een pannenkoekenbeslag van gemaakt met Arabische ingrediënten. Sammy Mahdi, met Irakese wortels, als voorzitter van een Vlaamse Christelijke Volkspartij? Hoe is dit ooit kunnen gebeuren? En zijn liefje, de Marokkaanse Nawal Farih met exotische allures is lijstduwer als federaal parlementslid op de cd&v-lijst in Genk. Op 9 juni jl was haar kandidaatstelling voor cd&v-Peer een dikke flop. Kiezen voor Nawal Farih is kiezen voor vluchtelingen, voor diversiteit en inclusie, en niet voor Vlaamse belangen.
Het mooiste moet nog komen. In Hoboken staat de zoon van een moslimextremist op de lijst van cd&v! Zijn naam is Yaser Taouil, zoon van Nordine Taouil, een radicale imam die enkele jaren geleden in het nieuws kwam toen hij bekend maakte om de Grote Moskee in Brussel te leiden, samen met de beruchte Brahim Laytouss, een gevaarlijke islamleraar voor wie een vrouw minderwaardig spul is waarover de man vrijelijk mag beschikken.
Het imamduo is bijzonder vrouwonvriendelijk, het soort achterlijke moslims dat vrouwen geen hand wil schudden. En toch wil Nordine zijn zoon laten penetreren in een christelijke partij. Nordine is een moslim van extreem-islamitische strekking, een aanhanger van het salafisme dat zich keert tegen westerse invloeden in de islam.
Toen leek het er op dat de twee ongure imams de uitbaters gingen worden van de Grote Brusselse Moskee, om de Moslimexecutieve te dwarsbomen. Ik ken de afloop niet. Maar met serieuze misstappen op hun islamitische kerfstok zag het er niet fraai uit voor de twee imams als leiders van de Brusselse moskee. Nordine Taouil en Brahim Laytouss, de ene een volbloed salafist en de andere een vrouwenaanrander.
Kon er van dat islamitisch frietkot in Brussel niet een circustent gemaakt worden, of een Vlaamse kermis met kraampjes en oliebollen en zo... iets waar de Vlaming zich thuisvoelt?
Een leraarskamer is als een verloskamer waar leerkrachten hun woede en frustraties ongegeneerd de vrije loop kunnen laten gaan. Vroeger waren leraarskamers voor mij snoepwinkels waarin ik met volle teugen genoot van alle nieuwtjes, ergernissen en belevenissen van leerkrachten. Vaak om de vingers af te likken. En dan noteerde ik alles netjes op losse velletjes, spannende verhalen inclusief alle pikante details. En die krabbeltjes komen nu nog van pas als inspiratiebron voor nieuwe blogstukjes.
Zo hoorde ik in atheneum Heusden-Zolder meermaals vrouwelijke leerkrachten klagen over het gedrag van migrantenleerlingen in de klas. Over jonge Turken en Marokkanen die geen berispingen accepteerden en liever de klas op stelten zetten en het gezag van leraressen ondermijnden. De islamleraar trachtte te bemiddelen, maar die man had alleen maar iets te zeggen in zijn eigen islamlessen. En directeur Blauwbaard trok zich liever terug in zijn burcht, een bureau waar hij alleen bevallige leraresjes ontving waarvan hij niet kon afblijven. En dan was er ook nog de leerlingbegeleider die migrantenleerlingen hun gang liet gaan. Verdraagzaam en zo...
Het Laatste Nieuws deed een onderzoek naar het fenomeen van intimidaties en seksisme door jongens waarmee vrouwelijke leerkrachten geconfronteerd worden in Vlaamse scholen. 19 Vlaamse leerkrachten deelden hun ervaringen die in het HLN-onderzoek samengebundeld werden.
Gelezen dat er in het gemeenschapsonderwijs dubbel zoveel zittenblijvers zijn als in katholieke scholen. Die tendens bestaat al jaren en niemand heeft er een verklaring voor: "Is al jaren zo, maar we weten niet waarom".
IK weet het wél. Zittenblijven is een allochtoon probleem. We mogen dat niet luidop zeggen, maar ik doe het toch.Turkse tolk Gülnür predikte dat ik een kat een kat moest noemen, en dus volg ik nu haar wijze raad op.
De meeste migrantenleerlingen volgen gemeenschapsonderwijs. GO!-scholen zijn een verzameling van Turken en Marokkanen waarvan de meesten hier geboren zijn, maar door hun vreemde thuistaal zijn ze niet in staat om correct Nederlands te spreken, te lezen en te schrijven. Het hele schoolse presteren lijdt onder hun verknochtheid aan eigen taal en cultuur.
In de 'turkenscholen' die ik gekend heb begon de miserie voor velen al in het eerste leerjaar van de basisschool, met een paar keren zittenblijven, met de hakken over de sloot naar de volgende klas, met vallen en opstaan, en meer van dat gesukkel, zoals het spijbelprobleem, de geringe motivatie om te presteren, en het schoolreglement in de wind slaan.
En zo komt het dat het gemeenschapsonderwijs zoveel meer zittenblijvers telt dan het katholiek onderwijs...
Smartphones en laptops richten heel wat ravage aan bij scholieren!
Lees- en schrijfvaardigheden zijn achteruitgegaan, zoals eerder hier al beschreven, en nu recent werd vastgesteld dat in een school in Roermond leerlingen te laat in de les komen omdat ze niet kunnen kloklezen. Kloklezen is een vaardigheid die in de kleuterschool aangeleerd wordt.
Zonder hun smartphone is de jeugd reddeloos verloren qua tijdsbesef. De digitale klok van hun telefoon kennen ze wel, maar niet de ouderwetse analoge wijzerklok. En zo zakt hun niveau van tijdsbesef holderdebolder naar beneden naar het niveau van een kleutertje.
Traditionele klokken met wijzers worden niet goed begrepen door jongeren die verslaafd zijn aan de digitale tijdsaanduiding. Zij lezen de tijd af van hun smartphone, terwijl de wijzers van een klok veel duidelijker het tijdsgevoel aangeven. Ouders worden gevraagd om thuis aandacht te besteden aan het kloklezen. Alsof eigenwijze tieners daarop zitten te wachten...
Middelbare scholieren die niet kunnen klokkijken functioneren op het niveau van een 5-jarig kleutertje dat moet leren waar de cijfers op een klok staan, dat er een kleine wijzer en een grote wijzer bestaat, dat de kleine wijzer de uren aangeeft en de grote wijzer de minuten, dat de hele klok 60 minuten telt, en leren wat kwartieren en halve uren zijn.
Ik denk dat de leefwereld van de smartphonejeugd geen wijzerklok toelaat.
Beste lezer, zet je schrap. En vooral niet schrikken. Het noodlot heeft toegeslagen in een Leuvense school!
In het Heilige-Drievuldigheidscollege krijgen leerlingen van het zesde middelbaar moderne talen vanaf september Arabisch als vierde vreemde taal. Gewoonlijk valt de keuze op Spaans of Italiaans, maar nu heeft directeur Frank Baeyens gekozen voor Arabisch, een taal die fundamenteel verschilt van de Germaanse of Romaanse taalgroep. "Om leerlingen intellectueel uit te dagen... Om hen een compleet andere structuur en cultuur beter te laten begrijpen... Hun horizon verbreden met een taal die een ander geschrift heeft met unieke tekens..."
Met zijn opmerkelijke keuze voor Arabisch wil Baeyens zijn leerlingen kennis laten maken met de leefwereld van medeleerlingen die thuis Arabisch spreken om zo de onderlinge verstandhouding te bevorderen. Hij beklemtoont de meerwaarde van een leerkracht met Arabische roots om als rolmodel te dienen voor Arabische leerlingen. Nog één obstakel zal hij uit de weg moeten ruimen: het vinden van een Arabier met de geschikte kwalificaties om Arabisch te onderwijzen aan zesdejaars leerlingen.
Dit is het akelige ventje dat de integratie van Arabisch- sprekende leerlingen tegenwerkt. We zien hem ook op de foto bovenaan, naast de criminele Arabier. Misschien zijn ze samen aan het overleggen hoe ze andere scholen kunnen overtuigen van de 'voordelen' van het vak Arabisch. Linkse media hebben het alvast over "een gedurfde stap naar inclusiviteit en begrip".
Wegwijs in Hemelrijk België, of over de inspanningen die de Belgische overheid in het verleden deed om het de migranten hier zo aangenaam mogelijk te maken.
Hoe komt het toch dat onze verse medemensen hier zo goed de weg kennen naar het geld? België, zo klein als een muizenkeuteltje, maar met de uitbundige gulheid van een sinterklaas, stippelt die weg zélf uit voor migranten die in hun thuisland over het bestaan gehoord hebben van België, het Beloofde Land.
Het zijn onze eigen beleidsmensen die het welzijn betrachten van zoveel mogelijk nieuwelingen. "Welkom iedereen" staat er geschreven op alle grenspalen rondom ons land.
Begin 2010 besloot de overheid om 'Vlaamse inburgeringspakketten' te gaan verspreiden in de landen waar de meeste migranten vandaan komen. Zo konden buitenlanders zich in hun thuisland al voorbereiden op hun integratie in Vlaanderen. Waarom hen niet ineens allemaal met een taxi gaan ophalen en hen hier installeren?!
In 1999 publiceerde PRIC (Provinciaal Integratiecentrum) een brochure 'Wegwijs in België', een praktische gids voor nieuwe Limburgers. Opgepast lezer, die 'nieuwe Limburgers' zijn vermomde migranten die niét in België geboren zijn, maar halverwege hun leven besloten hebben om hier aan te schuiven aan de rijkgevulde maatschappelijke tafel. De brochure 'Wegwijs in België' begint met een wereldvreemde inleiding: "Wie naar een ander land emigreert, wil graag snel vertrouwd geraken met de andere leefgewoonten, met het aanbod aan voorzieningen en met de regels die de samenleving ordenen"... Ja, ja, daar zitten die gasten echt naar uit te kijken.
Doelstellingen en activiteiten van PRIC (gesubsidieerd door de Vlaamse Gemeenschap!) getuigen van een 'belangeloze' behartiging en bekommernis om 'de migrant'. Zoveel Samaritaanse goedheid ben ik nergens zo edelmoedig tegengekomen als in de brochure 'Wegwijs in België'. Het grenst aan zelfachterstelling, aan zelfverloochening. Het aast op een "open Limburgse samenleving met respect voor ieders identiteit en cultuur, volwaardig burgerschap en inspraak en participatie, menselijke opvang en begeleiding van allochtonen, vluchtelingen en woonwagenbewoners". Nieuwkomerscursussen werden georganiseerd om de introductie van migranten in onze samenleving te stimuleren... En nog andere aanbiedingen om het de nieuwkomers zo comfortabel mogelijk te maken in hun nieuwe omgeving, zodat ze niet van de stress ineen verschrompelen of wegkrimpen van verwaarlozing.
Dan zijn er ook nog de Migrantendiensten van de OCMW's die zich uitsloven voor het welzijn van 'de migrant'. Op zulke diensten, ten dienste van de migrant, zij vooral vrouwen werkzaam, die zich het lot van de 'verschoppelingen' van onze maatschappij persoonlijk aantrekken. Zij steunen en pleiten voor de migrant, en als allochtone scholieren hun beklag komen maken over de school, krijgen ze steevast gelijk van die vrouwen. Migrantendiensten die het gezag van de scholen ondermijnen!
Alle initiatieven die vroeger verzonnen werden voor 'het welzijn van de migrant', zijn nooit geëvalueerd. Parels voor de Zwijnen!
De laptopsubsidies voor scholen zijn opgebruikt. Er is geen geld meer. Scholen zullen nu wellicht de facturen van schoollaptops doorschuiven naar de ouders.
"Afschaffen van laptops is geen optie", zeggen fanatieke aanhangers van digitalisering.
We kunnen ook terugkeren naar het tijdperk van de Flintstones en het gebruik van griffel, lei en sponsje weer invoeren. Of een pen in het inktpotje soppen en schoonvegen met een pennenlapje. En met een vloeipapier de inkt van geschreven woordjes opzuigen.
Alle gekheid op een stokje, ons onderwijs zou het voorbeeld van Zweedse scholen moeten volgen en het evenwicht zoeken tussen pen en papier en digitaal onderwijs. Pen, papier én scherm!
De Zweedse onderwijsminister Lotta Edholm wil digitalisering op school terugschroeven en terugkeren naar studieboeken en notitieblokken, omdat ze het leesniveau bij leerlingen ziet dalen. Lees- en schrijfvaardigheden lijden onder digitaal onderwijs.
Ook in Nederland gaan er stemmen op om weer over te schakelen op pen en papier. En de Unesco waarschuwde onlangs nog voor een te snelle digitalisering in het onderwijs: "Technologie moet menselijke interacties in het lesgeven ondersteunen, maar mag die nooit verdringen".
Ondanks het dalende lees- en schrijfniveau van Vlaamse leerlingen, evolueren we in Vlaanderen volop in de richting van méér digitalisering. Leerlingen brengen heel wat tijd door voor een scherm. Het is aan de scholen om pen en papier handig af te wisselen met de laptop ("Blended Learning").
Met de woorden “Ik ben degene die jullie zoeken…” heeft de mes-terrorist van Solingen, Issa al H., zichzelf vannacht bij de politie aangegeven. De “Islamitische Staat” eist de verantwoordelijkheid voor de aanslag op en noemt de 26-jarige Syriër, die twee jaar geleden als asielzoeker naar Duitsland kwam, een soldaat van de IS.
De islamitische aanslag in Solingen werd door de Islamitische Staat opgeëist.Een jonge Syriër klopte vorige nacht aan bij de politie om te vertellen dat hij de terrorist was van de mesaanval. Hij voegde eraan toe dat hij liever in de gevangenis zit met gratis kost en inwoning, dan voortdurend te moeten vluchten.
De terreurdaad in Solingen is gepleegd door een man met een Arabisch uiterlijk. Getuigen hoorden de dader ook Arabisch spreken. Toch werd de slachtpartij hier en daar al gedownplayd met commentaren zoals: “vermoedelijke mesaanval”, “meerdere mensen aangevallen met mes”, “man steekt mensen neer”, "de dader steekt mensen in de nek", "de aanvaller steekt willekeurig mensen neer"... In die stijl manipuleerden ook VRT en VTM hun berichtgeving omtrent de mesaanval. De woorden 'Islamitisch' en 'terrorisch motief' werden vermeden. Censuur!
Het 'Festival van de Diversiteit' was de naam van de viering van de 650e verjaardag van de stad Solingen. Diversiteit en verscheidenheid, worden zodanig veelgeprezen dat immigratie en integratie uit het oog verloren worden. Laat de bevolking divers zijn, met diverse culturen, diverse talen, diverse eigenheden, zo klinkt het in linkse kringen, een zorgwekkende mentaliteit met dodelijke gevolgen...
Gisteren hoorde ik op tv een onwaarschijnlijk verhaal over de tevredenheid van ouders over de school van hun kind. Het klonk te mooi om waar te zijn:
"Ouders zijn verrassend positief over de school, klas, leerkrachten en het onderwijsniveau van hun kind. Dat blijkt uit een exclusieve peiling van HLN en VTM NIEUWS bij 1.000 Vlaamse papa's en mama's met kinderen in het lager of secundair onderwijs."
Deze ongeloofwaardige boodschap werd op tv verkondigd. Om de kijkers uit te lachen. Om hen een rad voor de ogen te draaien en de aandacht af te leiden van de pijnlijke werkelijkheid. Een werkelijkheid waarbij het onderwijsniveau blijft dalen en latten blijven zakken, en migrantenleerlingen het onderwijssysteem ruïneren.
Beste lezers, geloof er geen fluit van, van de nieuwe onderwijspeiling van HLN en VTM NIEUWS, voorgesteld als een sprookje. Bovendien telde de steekproef amper 1.000 mensen. Wie zijn die Vlaamse papa's en mama's die bevraagd werden? Turken, Marokkanen, Oekraïners? Dan is ook de uitslag van de enquête gekleurd en waardeloos.
In Duitsland werd onlangs het Nationaal onderwijsrapport gepresenteerd. En wat iedereen allang wist, was de conclusie: "Immigratie ruïneert het onderwijssysteem", migranten in Duitse klaslokalen zijn de oorzaak van een fatale ontwikkeling. Migranten zijn een overbelasting van het onderwijssysteem en van de leerkrachten. In het rapport staat ook dat anderstalige kinderen al op de basisschool falen, dat het aantal analfabeten blijft stijgen en dat een groot aantal 25- tot 35-jarigen hun opleiding niet beëindigd hebben en zijn blijven steken op het niveau van middelbaar onderwijs.
Niet alleen in Duitsland , ook hier in Vlaanderen is de toestand van het onderwijs alarmerend. Verontrustende berichten over dalende onderwijsniveaus en zakkende latten blijven elkaar opvolgen. De neergang van het onderwijs begon sluipend in kleine multiculturele schooltjes van de jaren 90 waar allochtoontjes in de watten gelegd werden en hun welbevinden belangrijker was dan leerprestaties. De leerstof werd zo gemakkelijk gemaakt dat velen slaagden. Migrantenscholieren zijn niet in staat on hun taal- en leerachterstanden weg te werken en daarom halen ze het lespeil naar beneden. Deze aanslagen op ons onderwijs zijn al decennialang aan de gang, maar alle signalen doorheen de vroegere jaren werden weggewuifd als discriminatie en racisme. En zo konden de kiemen van onderwijsverloedering rijpen en overrijpen... En nu is het te laat!
Kijk eens naar het kindje in het midden, het is een onvolwaardig tussengeval, een mulatje.
Mulatjes worden geboren uit blanke vrouwen die met een neger onder de lakens hebben liggen rotzooien. Weerzinwekkend en tegennatuurlijk. In het duister maken zij ondefinieerbare kindjes, kindjes zonder roots, zonder ras, zonder identiteit. Ze maken raciale twijfel- en randgevallen.
Gemengde relaties verstoren de etnische homogeniteit. Rassen verstrengelen zich met elkaar en verliezen hun identiteit. Interraciale relaties, interraciale huwelijken, en meer van dat soort gemengde liefdesinteracties worden voorgesteld als natuurlijk en veel voorkomend. We worden overspoeld met indoctrinerende tv-beelden die continu blijven suggereren dat blank en zwart perfect harmonisch samengaan. Propaganda voor rassenmenging dus! Al zappend kom je om elke hoek van het scherm ne neger tegen, of een negerin, in een of ander duidingsrogramma, een serie, films... Mijn tv-scherm is nooit meer helder, het blinkt niet meer en is bezoedeld met donkere schaduwen.
Alarm! Er is een nieuwe variant van het apenpokkenvirus opgedoken in Afrika. Het aantal besmettingen is er al flink gestegen. Nu bestaat het risico dat het virus zich internationaal gaat verspreiden, zoals twee jaar geleden, toen Afrikaanse apen het apenpokkenvirus vanuit Afrika ons land binnenbrachten.
Afrikaanse apen... Afrikaanse apenpokken... Apenpokkenvirus... Apenpokken... Apennootjes... Afrikaanse apen brengen het apenpokkenvirus naar hier. Afrikaanse vluchtelingen die hier altijd welgekomen zijn, zullen nog meer pokkenvirussen meebrengen, de apenpokkenepidemie is op komst. Via negers en homo's zal de epidemie zich als een vlek uitspreiden over Europa en de hele wereld.
In 2022, aan het begin van de virusuitbraak, viel het op dat de meeste besmettingen voorkwamen bij mannen die seks hadden met mannen. De eerste vier apenpokken-gevallen werden getraceerd op het homofestival in Antwerpen, het festival Darklands . De link met het homofestival was niet meer te omzeilen, apenpokken werden gerelateerd aan homo's, aan 'hoogrisicocontacten' zoals de linkse media eerbiedig de homoseks noemen. Homofestivals als broeihaarden van apenpokkenvirussen? Homo's met apenpokken, neen, apenpokken bij 'mannen die seks hebben met mannen'... We moeten beleefd blijven tegen homo's als ziekteverspreiders. Ook beleefd blijven tegen negers, dat zijn mensen met negroïde trekken. Kortom, via negers en homo's vindt het apenpokkenvirus de weg naar onze contreien.
MPOX (monkeypox) - De holebigemeenschap drong aan op een naamsverandering omdat 'apenpokkenvirus' te stigmatiserend, te kwetsend zou zijn voor met elkaar neukende mensen van hetzelfde geslacht. Ook de link tussen apenpokken en negers moest verdoezeld worden, want negers en apen zijn te verwant. En zo ontstond de nieuwe naam MPOX (monkeypox).
De columns van Brusselmans zullen voortaan niet meer hetzelfde zijn. De onverstoorbare auteur van weleer gaat zijn nieuwe columns over een andere boeg gooien. Onverwacht is hij dan toch lichtelijk onder de indruk van de opschudding die hij veroorzaakte door zijn woede te ventileren in een column over Gaza.
"Ik trek me terug uit de loop van de wereld", zo verwijst Brusselmans in zijn nieuwe column naar de heisa rond de passage over de puntige punt van het puntige mes, een mes als symbool van zijn woede. Eigenlijk bedoelt hij met 'terugtrekken uit de wereld': "Ge kunt allemaal de pot op".
De zin voor satire is hij niet kwijt, maar zijn columns zullen wellicht gematigder worden, lyrisch en liederlijk, gezouten en gepeperd, bloemiger en romiger, niet controversieel, niet provocerend.
Hij geeft aan om te gaan schrijven over bloemetjes en bijtjes, het zonnetje aan de blauwe hemel en fluitende vogeltjes in het groene gebladerte van hoge bomen, over het mooie weer in binnenland en kust, over plensende regenbuien met hagelbollen zo groot als de bolle borsten van een volgroeide moslima, of misschien gaat hij ook nog romantiseren over bruin mannen zonder zwemcultuur die de baas spelen over zeeën, meren en rivieren.
Brusselmans zal niet lang een zeemzoete schrijfstijl volhouden want dat is zijn stijl niet. Het pad des vredelievendheids is niet zijn ding. Als de storm rond zijn persoon is gaan liggen zal hij weer overhellen naar zijn vertrouwde literaire stijl, om zijn gedachten en gevoelens overdreven haarscherp in het felle daglicht te stellen. Overdrijven en tegen schenen stampen vindt hij nodig om met zijn puntige pen zijn ideeën kracht bij te zetten.
Marathonloper Bashir Abdi haalde een zilveren medaille op de olympische marathon in Parijs. De verslaggever en ook de media hebben daar gretig van geprofiteerd om via een subtiele hersenspoeling ons duidelijk te maken dat Bashir Abdi bij ons hoort, dat hij iemand van bij ons is. Ze willen ons wijsmaken dat hij een 'Europeaan' is, een 'Belg', een 'landgenoot''... En zo leveren de media hun bijdrage aan de vernegering van onze samenleving. De negroïde trekken van de man op de foto kunnen niet ontkend worden. Hij is geboren in Somalië.
Wij houden niet genoeg van onszelf. Eigenliefde en liefde voor ons eigen volk mag niet, zeggen de politiek correcten. Als we meer van onszelf houden dan van vreemdelingen, liggen we in de clinch met Spionnencentrum Unia dat xenofilie hoog in het vaandel draagt. Om dit te illustreren haal ik de Limburgse bouwfirma AVL aan die ooit in een relletje verwikkeld raakte toen de firma een mooie boodschap van eigenliefde bekend maakte: "Onze appartementen worden gebouwd door echte vakmannen van bij ons die Nederlands spreken." Unia heeft bij de bouwfirma zitten speuren en spitten op zoek naar racisme en discriminatie. Nooit meer iets over gehoord.
Eigenliefde, of oikomanie in 't schoon Vlaams, mag niet. We zouden onze eigenheden moeten verloochenen en alles wat vreemd is omhelzen. En zo worden we overwoekerd door allerlei nare oneigenheden. Zo zag ik op een avond op tv een negerke gekke bekken trekken, terwijl hij oerwoudkreten slaakte en spastische bewegingen maakte op een afstompend ritme. De nieuwslezer noemde hem "een jongen van bij ons", hij woont in Sint-Niklaas.
"Vakmannen van bij ons" mag niet. "Een jongen van bij ons" mag wel. En "onze Bashir" mag ook.
"We beloofden niet te huilen op de luchthaven”: Roger (86) wuift zondag grote liefde Rosalind Walker (81) uit die niet langer in België mag blijven.
Bruggeling Roger Herman (86) en zijn Nieuw-Zeelandse vriendin Rosalind Walker (81) hebben zondag in de vooravond opnieuw afscheid van elkaar genomen. Rosalind moet verplicht terug naar haar thuisland, omdat haar verblijfsvergunning afliep. Zo blijft Roger alleen achter.
W R A A K R O E P E N D !
Reactie van Jean:
Hoelang gaan wij Europeanen dat blijven aanvaarden dat ons Europa door ongecontroleerde import totaal vernield wordt en kapot gaat door geweld en criminaliteit???
Bruggeling Roger Herman (86) en zijn Nieuw-Zeelandse vriendin Rosalind Walker (81) hebben zondag in de vooravond opnieuw afscheid van elkaar genomen. Rosalind moet verplicht terug naar haar thuisland Nieuw Zeeland, omdat haar verblijfsvergunning afliep.
En wat zeggen ze, het zootje onbekwame ambetantenaren, tegen die massa illegalen??? NIETS, die mogen blijven parasiteren in ons land..
Het City Hotel Berlin East (foto) met zijn bijna 500 kamers wordt als het aan de Berlijnse Senaat ligt omgebouwd tot een onderkomen voor 1200 vluchtelingen. Dat kost uiteraard het nodige: minstens € 143 miljoen. Belastinggeld welteverstaan.
Een vrachtwagenchauffeur is dindsdagavond in de Leie getuimeld na een aanrijding met een personenwagen. De bestuurster keek achterom naar haar huilend kindje op de achterbank, waardoor ze van haar rijvak afweek. Boem! De Poolse trucker overleefde de val in de Leie niet.
Meteen dacht ik aan een campagne die Touring vijf jaar geleden lanceerde met als slagzin: "Naar je baby lachen kan dodelijk zijn", een campagne om te wijzen op het gevaar van de minste afleiding achter het stuur. Zo kan een huilende baby of een andere jengelaar op de achterbank de concentratie van de chauffeur verstoren. Slechts twee seconden volstaan om betrokken te raken bij een ongeval.
Heeft er ooit iemand stilgestaan bij het gevaar van kinderen op de achterbank in een auto? Ikke wel. Ik zie vaak chauffeurs achterom kijken naar hun kroost op de achterbank om met hen te keuvelen, of om hen terecht te wijzen, of wat dan ook.
Wij worden om de oren geslagen met het gevaar van telefoneren achter het stuur, terwijl kinderen op de achterbank veel gevaarlijker zijn dan gsm'en , want bij gsm'en heb je nog zicht op het verkeer, en bij achterom kijken niet. "Naar je baby lachen kan dodelijk zijn"...
Alles wordt aangegrepen om ons rijgedrag veilig te houden: gsm-gebruik, gordeldracht, overdreven snelheid, alcoholgebruik... maar geen woord over conversaties van de chauffeur met zijn gezellen op de achterbank.
Herman Brusselmans schreef een column in het linkse weekblad Humo. De tekst was nog niet afgekoeld of er barstte een golf van kritiek los. Hij schreef dat hij, bij het zien van een beeld van een huilend en schreeuwend Palestijns jongetje, iedere Jood met een puntig mes door de keel wil rammen. De European Jewish Association (EJA) start een rechtszaak.
Brusselmans is er weer eens in geslaagd om zichzelf in de schijnwerpers te zetten. De gewraakte column is een schot in de roos, als reclame voor zijn eigen persoon én voor Humo. De heisa over zijn uitspraken legt hij gewoon naast zich neer, op z'n Brusselmans.
Brusselmans lacht met alles en iedereen. Met een torenhoge eigendunk kan hij iedereen sprakeloos en kansloos in de hoek drijven. Hij voelt zich verheven boven de gewone man en eist van zijn lezers begrip en inlevingsgezindheid. Hij verwacht dat zijn satire begrepen wordt, dat zijn boodschappen correct overkomen bij iedereen die leest wat hij te vertellen heeft.
Met zo'n persoonlijkheid is het niet moeilijk om te blijven rammen tegen de grenzen van vrije meningsuiting. Niets doet hem wankelen. De klachten van de Joodse organisatie en het Spionnencentrum Unia zullen afschampen tegen alle argumenten die Humo en advocaten zullen aanvoeren.
Humo weerlegt de bewering dat Brusselmans zou aanzetten tot moord: "Bij satirische schrijvers als Brusselmans moet het geschrevene nooit letterlijk genomen worden"... "Zijn uitspraken maken deel uit van een satirische column, niet van een journalistiek artikel of een interview."
Die Snelders toch... Beseft hij wel hoe interessant hij is voor zielenpeuteraars die seksmaniakken tot op het bot willen doorgronden? Seksuele perverten met boeiende seksschandalen zijn vette kluiven voor therapeuten die de psyche van hun patiënten uit de lappenmand willen halen.
Zelf zou ik ook graag eens een gesprekje met die man willen hebben, over zijn fantasieën, zijn drijfveren, zijn intiemste gedachten en gevoelens, over alles wat te maken heeft met zijn perverse seksuele leven. Mijn nieuwsgierigheid staat op springen.
... Eind vorig jaar begon een gerechtelijk onderzoek tegen voetbalcommentator Eddy Snelders (foto) wegens ernstige zedenfeiten. Exhibitionisme en voyeurisme waren de beschuldigingen. Seksgeobsedeerde Eddy voelde zich goed in zijn vel met masturberen en gluren, hij had nood aan buitengewone opwindende prikkels om tot seksuele bevrediging te komen.
Maar toen hij zijn zedeloze driften niet meer kon verstoppen pakte de politie hem op. In de maanden die volgden kwamen er nieuwe feiten aan het licht. Niet alleen de verborgen camera's om naakte vrouwen te filmen, ook nog computerbeelden van seksueel kindermisbruik, en recent is er nu ook nog de snoeiharde beschuldiging van drie aanrandingen, met als orgelpunt de aanranding van zijn eigen stiefdochter. Snelders ontkent de nieuwe aanklachten.
Dit is het treurige verhaal over een succesvol voetbalanalist die, meegesleept door een vernietigende verslaving, zichzelf naar de ondergang leidde.
Zinnia Jones (foto) is een gendergeobsedeerde kwiet die zegt dat kinderen zelf hun geslacht kunnen kiezen als ze wat ouder zijn, als ze wijs genoeg zijn om de juiste keuze te kunnen maken. Daarom moet hun puberteit uitgesteld worden, aldus de gendergestoorde gek.
Zinnia vindt dat kinderen puberteitsremmers moeten nemen totdat ze weten welk geslacht het best bij hun past, totdat ze weten wat ze willen.
Puberteitsremmers verhinderen de aanmaak van hormonen, zodat secundaire geslachtskenmerken achterwege blijven. Puberteitsremmers laten kinderen langer kind blijven, ze worden zeker niet wijzer. Puberen is een noodzakelijke voorwaarde om volwassen en wijzer te worden.
Het labiele gendergeval Zinnia Jones werd als man geboren, maar noemt zich nu een vrouw (foto). Als transgenderactivist laat hij zijn knotsgekke ideeën ongegeneerd de vrije loop op sociale media.
Het is verwonderlijk dat deze krankzinnige gendergestoorde theorie losgelaten wordt op sociale media, terwijl zinnige artikels gecensureerd worden.
***
In deze knotsgekke tijden van genderwaanzin en transgekte in een zedeloze wereld zonder normen is het niet verwonderlijk dat er medicijnen bestaan voor kinderen met genderdysforie. Voor verwende kinderen die niets om handen hebben dan enkel hun smartphone bestaat er medicatie met hormoontherapie om de puberteit uit te stellen. Labiele twijfelaars krijgen dan meer tijd om na te denken over hun geslacht, of ze als jongetje of als meisje volwassen willen worden. Die keuze zou met puberteitsremmers vergemakkelijkt moeten worden. Experts maken zich zorgen over het bewijs voor deze beweringen.
In Engeland mogen voortaan geen puberteitsremmers voor minderjarigen voorgeschreven worden. "Puberteitsonderdrukkende hormonen' voor kinderen die 'lijden' aan genderdysforie worden er verboden. Dat heeft de NHS vorig jaar aangekondigd. Hun gendergerelateerde problemen zouden eerder kaderen in een complex van problemen met geestelijke gezondheid, neurologische ontwikkeling en familiale en sociale problemen. En daarom komt er een onderzoek naar de invloed van puberteitsremmers op genderdysforie.
Lupron is het meest bekend puberteitsremmend medicijn dat testosteron en oestrogeen onderdrukt, maar artsen spreken hun bezorgdheid uit over de schadelijke invloed van puberteitsremmers op mentale groei, hersenontwikkeling, botgroei van kinderen die hun zorgeloze puberteit aan zich zien voorbijgaan. Een natuurlijk groeiproces wordt aan diggelen geslagen.
Het aantal rellen in Britse steden escaleert. Er wordt rekening gehouden met meer dan dertig grootscheepse anti-immigratiedemonstraties, waarvan de kans groot is dat ze uit de hand lopen. Het smeulde ’s middags al in Manchester, zaterdagavond regeerde wanorde in steden als Liverpool, Bristol en Portsmouth. Intussen wordt er steeds meer bekend over de minderjarige verdachte.
Een man heeft een penis. Een vrouw heeft geen penis. Een man is een man. Een vrouw is een vrouw. Op de Olympische Spelen in Parijs zijn deze feiten echter niet zo evident.
Gisteren bokste de Italiaanse Angela Carini tegen de Algerijnse Imane Kheli. Het was een oneerlijk gevecht. Imane Kheli bleek een transvrouw te zijn. Hij/zij slaagde vorig jaar niet in de geslachtstest van de World Boxing Championship omdat er te hoge testosteronwaarden vastgesteld werden en ook het mannelijke XY-chromosoom.
Met deze dikke buis op de geslachtstest mag hij/zij in Parijs toch vrouwelijke tegenstandsters in elkaar slaan en oorvegen uitdelen met bruut mannelijk geweld. Toch wordt ze niet gediskwalificeerd door het IOC. Vechten tegen vrouwen is voor de vuistvechter zijn lust en zijn leven. De lafaard.
Hij/zij zorgt voor veel ophef en genderdiscussies op sociale media. Zo liet Donald Trump al weten dat hij de deelname van biologische mannen aan vrouwensporten zal verbieden.
Doorheen het wereldwijde tumult over het geslacht van de transbokser duiken er rare berichten op uit wetenschappelijke hoek over 'intersekse atleten' in de sport. Dat zijn een soort 'twijfelgevallen' met uitwendige vrouwelijke geslachtsorganen, maar hun Y-cromosoom verraadt een kronkelige geslachtsontwikkeling toen de foetus nog in de baarmoeder zat.
Ver weg van oorlogen en rellen, moorden en verkrachtingen, volgt er nu een ouderwets verhaaltje over de nonnenschool van vroeger.
Het vak godsdienst werd er gegeven door een priester, ontsnapt uit een of andere romantische film. Het deed pijn aan de ogen om naar die man te kijken, zo'n knapperd! Als hij lachte, kwam er een hele rij hagelwitte tanden bloot. En hij had ook van die lieve kleine worstenhandjes waarmee hij vooraan in de klas wat zenuwachtig zat te friemelen. Van ontroering waarschijnlijk, want in een klas vol verse maagdjes was het niet zo moeilijk om even de kluts kwijt te raken. Voor ons, tienermeisjes, was het evenzeer ongewoon, een man in de school! Tot nu toe zagen we rondom ons alleen maar nonnen en leraressen, en wijzelf, allemaal meisjes.
De priester droeg een deftig zwart kostuum met een wit boordje aan de hals. Dat witte boordje flatteerde hem erg, want het stak verleidelijk af tegen zijn gebruinde gelaat en donkerzwarte haren. Zijn gitzwarte ogen priemden dwars door je heen, zodat het onmogelijk was om iets voor hem verborgen te houden. We wisten dat hij een gelofte van zuiverheid afgelegd had, van kuisheid en van reinheid ook, dus we deden niet flauw en trachtten respect op te brengen voor 's mans celibaat. Hoogstens giechelden we wat op de speelplaats om zijn onbeholpenheid wanneer hij wat te dicht in onze nabijheid kwam. Het was allemaal gezellig en onschuldig. We beseften toen zelfs niet dat onze hormonen een spelletje met ons speelden, die sloegen soms een slag over.
Er had bij ons een belletje moeten gaan rinkelen toen de priester besloot om individuele lessen te gaan geven. Niemand vond het verdacht dat hij ons één voor één van dichtbij wilde spreken, in een klaslokaaltje waar hij de gordijnen dichtdeed 'tegen de felle zonnestralen'. Op de speelplaats vielen de gesprekken stil en niemand loste nog iets over de priester. Jolijt en grapjes over de priester waren verdwenen. Ik zweeg ook over het feit dat de man tijdens een individueel onderhoud naar mijn armbandje keek, hij raakte het aan en streelde het. "Mooi", zei hij, "mooi, mooi", en ondertussen bleef hij het armbandje strelen... Bij een priester ben je veilig, werd ons geleerd.
‘Queer’-kunstenaar Thomas Jolly regisseerde de openingsceremonie van de Olympische Spelen in Parijs. Jolly was de man achter het idee om het Laatste Avondmaal van Jezus te herscheppen met dragqueens, met een bijna naakte blauwe Smurf en een dragqueen die zijn testikels ontbloot naast een jong kind. De artistiek directeur zei dat hij wilde dat ‘iedereen zich vertegenwoordigd zou voelen.’
Het misbaksel op de foto speelde ceremoniemeester bij de Olympische Opening. Hij is erin geslaagd om het morele verval van West-Europa in een oogwenk in beeld te brengen voor miljoenen kijkers. Zijn parodie op Het Laatste Avondmaal van Leonardo Da Vinci getuigt van een intense verwording van zijn geestelijke vermogens. Wansmakelijk en weerzinwekkend is de verzameling dragqueens, een transmodel en een naakte kweler. En ook nog een exhibitionist wiens ronde teelballetje uit zijn broek bengelt.
Blauwe naaktheid in volle glorie! Bacchus en zijn geile saters genieten van bier en plezier, van scheve en schuinse uitspattingen. De perverse voorstelling van een bacchanaal is een creatie bedoeld opdat iedereen zich zou kunnen identificeren, terugvinden in één van de personages, aldus de bedenker van het perverse concept.
De normale witte hetero man en vrouwkan zich echter moeilijk herkennen in het zoekplaatje...
De Efteling past zich aan. Het pretpark wil een afspiegeling zijn van de samenleving en daarom komt er een nieuwe attractie: gebedsruimtes! Of wie niet direct wil denken aan moslims die met hun poep in de lucht hangen, spreken we eerder over 'stilteplaatsen'.
Een bezoek aan het Nederlandse pretpark de Efteling om te bidden? Het klinkt bizar in onze westerse oren, en toch zal de Efteling gaan investeren in gebedsruimtes. Dat staat te lezen in het jaarverslag van het attractiepark: "Het is goed om als Efteling een bewuste keuze te maken op gebied van diversiteit en inclusiviteit".
Knielen en buigen voor diversiteit en inclusiviteit vernietigt de originaliteit van waardevolle attracties. Zie maar hoe vorig jaar de elfjes toegetakeld werden toen er ook gekleurde elfjes bijkwamen. De Efteling als afspiegeling van omvolking!
Er is geknoeid en geprutst aan de attractie 'Droomvlucht'. Witte en donkere elfjes in een mix opdat alle kinderen zich zouden herkennen? Pure indoctrinatie om kinderen te laten denken dat de aanwezigheid van het zwarte ras even natuurlijk is als het blanke ras. Kinderen moeten leren dat het zwarte ras, zeg maar negers, een andere soort zijn, niet bestand tegen een blanke omgeving. Kinderen zien toch ook op tv-reclame hoe negers er soms als 'monsters' uitzien?
Het stoort me dat de Vlaamse tv zo uitbundig Kamala Harris bejubelt. Alsof ze Trump al verslagen heeft, of nog erger: alsof ze de nieuwe president van de VS is.
Op tv komt ze erg irritant over. Met opengesperde ogen en oogballen zo groot als volwassen knikkers kijkt ze in alle lenzen die op haar gericht zijn. Haar wijde tandpastaglimlach ontbloot een geweldig gebit dat alsmaar groeit en bloeddorstiger wordt naarmate ze in beeld is. Waarover valt er zoveel te lachen, moeten we ons afvragen.
Achter de facade van een immer lachende troela schuilt een boosaardige tronie met een ego dat op ontploffen staat.
Werkelijk alles, ook het smerigste, wordt uit de kast gehaald om Trump te blokkeren.
Verscheidene ouders van een Waals kleuterschooltje dienden een klacht in tegen vier kleuters wegens mishandeling, bedreigingen en seksuele handelingen. De slachtoffertjes waren meisjes tussen 5 en 7 jaar oud.
De meisjes werden door 'de bende van vier' gelokt naar een speelhuisje dat op de speelplaats buiten het zicht van de leerkrachten stond. Daar werden eerst onschuldige spelletjes gespeeld, maar algauw moesten de meisjes zich uitkleden en werden hun intieme delen betast.
Twee moeders van de slachtoffertjes vertelden over 'bendevorming' van de vier jongens die in het speelhuisje alleen zaken deden die alleen volwassenen doen. Een andere moeder heeft het over de dingen die ze gedaan hebben dat ze die toch ergens geleerd of gezien hebben, een kind van vijf doet dat niet zomaar. Nog een andere ouder heeft het over penetratie met de vingers. Als de meisjes niet ingingen op de wensen van de bende, werden ze geslagen. De meisjes zijn getraumatiseerd en kunnen er moeilijk over praten.
De ouders stapten naar de politie en dienden een klacht in. Het jeugdparket van Namen onderzoekt nu de delicate zaak. De jonge daders kunnen niet gestraft worden omdat ze nog niet 12 jaar oud zijn. Wel zullen er huisbezoeken volgen die de thuissituatie bekijken. De ouders van de ontspoorde kleuters worden van nabij betrokken bij hun begeleiding. Jeugdrechter Denoyelle kan beslissen om de kinderen te laten plaatsen als de thuissituatie schrijnend is.
De school heeft de criminele bende buitengesjot en het viertal mag nooit meer terugkomen. Hopelijk wil geen andere school hen aannemen en belanden ze ooit in een streng pleeggezin. Om niet in een riool te eindigen. Een kindergevangenis moet helaas nog uitgevonden worden.
En wat deed dat 'speelhuisje' op de speelplaats? En nog wel buiten het zicht van de leerkrachten? Ondertussen is het huisje afgebroken.
Bendevorming of groepsvorming, een specialiteit van onze bruine medemensen. Zo komen we iets te weten over de etnische afkomst van de jonge criminele kleuters.