|
Mijn autistische trekjes grenzen net niet aan misantropie, maar het scheelt niet veel. En toch stortte ik me vorige zaterdag in het hol van de leeuw. In de mensenmassa. Geen ontsnappen meer aan. Op een saaie grijze doordeweekse hopeloze zaterdag gaan winkelen is het ergste wat een eenzelvigaard kan overkomen.
Zo zat ik in de Carrefour te neuzen tussen allerlei soorten laptops waar kooplustigen naar hartelust op konden tokkelen om te experimenteren... Toen hoorde ik plotseling een vreemd brabbeltaaltje om me heen en merkte een moslingezin op. De bendeleider van het gezin werd geëscorteerd door drie hoofddoekgevallen, zijn vrouw en 2 dochters. De twee meisjes liepen er verveeld bij. Het hele gezelschap gedroeg zich erg luidruchtig en gesticulerend naar alle kanten toe maakten ze hun aanwezigheid aan iedereen kenbaar. Dat is hun typische welbekende tactiek om zich te manifesteren en hun omgeving attent te maken op hun bestaan.
Het contesterende duiveltje in me stookte me op om mezelf ook eens te manifesteren. Ik zocht de laptop met het grootste scherm en liet er mijn blogartikel verschijnen: 'Islamitische Aanstellerij in School', samen met de mooie afbeelding die hierboven ook staat. Opgelucht verliet ik de winkel... Als islam-tuttebellen zich mogen aanstellen, dan mag Lieve dat ook.
|
