Bij de schrikbeelden van terreur in Europese steden, bedenk ik: zouden die binnendringers nu eindelijk het signaal gekregen hebben om georganiseerd chaos te creëren? Om massaal paniek te zaaien en de maatschappij te destabiliseren? Zijn ze nu talrijk genoeg om terreurscenario's overal in Europa neer te zetten? Het lijkt erop dat ze de komst afwachten van nog meer kompanen die van overal buiten Europa de weg naar hier nog moeten vinden. Hun actieterrein ligt nu in de grote steden, en als die leeggeplunderd zijn komt het platteland en de dorpen aan de beurt waar nog wat te vernielen en te moorden valt.
Individuele terreuracties van 'lone wolfs' nemen toe, zij hebben de 'groep' niet meer nodig om dood en verderf te zaaien. Op de solotoer gaan, de eenzame gestoorde uithangen, en toch handelen in naam van IS, da's nu de trend nu van de islamieten.
Het irriteert me enorm hoe laks en voorzichtig men criminele vreemdelingen aanpakt. Hoe islamitische ontsporingen met de dweil des toleranties opgekuist worden... Terwijl drastische en doortastende maatregelen noodzakelijk zijn tegen het escalerende geweld van gefrustreerde en altoos ontevreden migranten.
Het doet me denken aan vroeger in de scholen waar het wangedrag van migrantenleerlingen gebagatelliseerd werd, door de vingers gezien, en als kattenkwaad bestempeld werd. Men dacht toen dat kleine migrantjes meer aanpassingstijd nodig hadden, en vooral veel begrip en tolerantie, en dat leerkrachten en begeleiders met geduld en omzichtigheid meer kunnen bereiken bij de moslimpjes. De potentiële crimineeltjes werden tijdens oeverloze besprekingen één voor één behandeld en bekeken welke begeleiding het beste bij hen paste. Palaveren en overleggen, afwachten en treuzelen, maar geen concrete acties!... En babbeltjes met de ouders over hun probleemkinderen. Alsof die ouders daarop zaten te wachten...
Hulpverlening en begeleiding, daar draaide alles rond! Geen straffen, geen terechtwijzingen. Hun ijzersterke gevoel van straffeloosheid is daarom niet verwonderlijk.
Kleine boefjes werden mondig en vrij opgevoed. Logisch dat ze geen respect kunnen tonen voor onze normen en waarden, voor gezag en structuur. En als ze volwassen zijn? Kleine boefjes worden grote boeven... Deze bedenking mocht ik vroeger niet luidop uitspreken. Ik was een racist en een dwarsligger.
De Onderwijswereld is medeplichtig en medeschuldig aan de huidige chaos en etnische escalatie! En dan zwijg ik nog over de verschrikkingen die ons te wachten staan..
Bij 10- en 11-jarigen kunnen signalen opgevangen worden die van jonge kinderen grote boefjes kunnen maken, die in de kleine criminaliteit belanden, zich aansluiten bij bendes, het gevaar lopen om te radicaliseren... Een aantal van hen zijn al gekend bij politie en gerecht, nog vóór ze aanslagen plegen.
|