Over Mieren en Horzels
In de jaren 80 en 90 hadden scholen nog de macht om hoofddoekjes te verbieden en zich consequent aan dat verbod te houden. Maar dat deden ze niet. Een hoofddoekenverbod kwam, en verdween even later weer. Toegeeflijk en verdraagzaam probeerde iedereen te zijn tegenover minderheden. De scholen wisten toen nog niet dat de moslimpopulatie zo vreselijk zou uitdijen en escaleren. Nu is het te laat, nu de moslims zo talrijk geworden zijn als een nest verwende mieren, en zo machtig als een zwerm agressieve horzels!... Polemieken en discussies rond het fenomeen 'hoofddoek' waren begin jaren 90 nog niet zo hevig als nu. Eigenlijk was dat toen hét moment om de kraan van tolerantie en toegeeflijkheid dicht te draaien. Helaas dachten we niet aan zelfverdediging en bléven we verdraagzaam en ruimdenkend. We wisten toen nog niet dat we op weg waren naar onze zelfvernietiging. Nu is het te laat, wij gaan opgeslokt worden door Verwende Mieren en Agressieve Horzels!
Op 27 juni 2009 plaatste ik deze tekst als reactie op een artikel van de Angeltjesblog. Maar webmaster Ray verwijderde mijn reactie omdat die aanstootgevend zou zijn voor het Spionnencentrum, bijgenaamd het CGKR, een ondemocratisch gedrocht dat waakte over de rechten en het welzijn van allochtonen, moslims en andere minderheden. De Vlaming kon fluiten naar gerechtigheid als hij gediscrimineerd werd.
Ray: "Dag Lieve, hoe zeer ik het ook eens met je ben, ik heb helaas je reactie moeten verwijderen, omdat onze blog onder toezicht staat van het CGKR. We hebben al eens een waarschuwing gehad en onze provider Seniorennet wil daar NIETS mee te maken hebben en sluit onze blog genadeloos af als er weer een klacht binnenloopt. Dit bevestigt nog maar eens het soort nazi-toestanden waarin dit land verkeert. Verontschuldig me aub: het voortbestaan van mijn blog is belangrijker dan jouw ene hartenkreet."
Hoe komt het dat CGKR-ambtenaren zoveel macht hadden om te durven raken aan een uniek blog als Angeltjes, met bloglegende Ray als blogmaster? Daar moet je toch een hoop pretentie en lef voor hebben?
En dan vraag ik me af waarop het CGKR zich baseert bij het opstellen van een dossier tegen een blogger? Waarop baseert het Centrum zich als het gevolg geeft aan een klacht die binnenloopt? Welke waarde heeft een klacht als die ingegeven wordt door jaloezie of wraakzucht van de melder? Welke zijn de motieven van de klagers? En wie bepaalt wat 'aanzetten tot haat' betekent? Als je op je blog de waarheid vertelt en de lezers inlicht over kromme poltieke en maatschappelijke toestanden, je eigen gedachten en gevoelens gedaante geeft in een tekst, valt dat toch onder het recht op vrije meningsuiting?
Deze vragen ben ik beginnen stellen toen ikzelf op de vingers getikt werd door het CGKR, en later nog eens door Unia. Ik kende mijn belagers en wist waarom ze m'n blog meldden bij het Centrum. Zij zagen m'n blog liever verdwijnen, en dát was hun drijfveer. En dan lijkt het of de leiding van Seniorennet en het CGKR/Unia op twee parallelwegen voortwandelen...
|