Kleine meisjes die dromen van een job in het onderwijs zullen ervaren dat dromen bedrog zijn, zij zullen hun droom nooit werkelijkheid zien worden. Hun droomjob in het onderwijs zal een flop worden, een lijdensweg vol ontgoochelingen en ontnuchteringen, tegenslagen en vernederingen. Zij zullen zich moeten wapenen tegen het macho-gedrag van onhandelbare nieuwkomers die vrouwelijk gezag verwerpen en instructies negeren van vrouwelijke leerkrachten: "Het is toch maar een vrouw"...
Kleine meisjes die dromen van een job in het onderwijs zullen zich moeten voorbereiden op het incasseren van spotternijen en beschimpingen. Zij zullen te maken krijgen met klassen die op stelten gezet worden, waar chaos en onrust heerst. Zij zullen te maken krijgen met onhandelbare nieuwkomers die onbekwaam zijn om te integreren omdat ze hier zijn komen binnenvallen in een voor hen totaal vreemde omgeving met een andere taal, andere gebruiken, andere opvattingen... Met een heel andere culturele bagage op zak zijn ze beslag komen leggen op onze Vlaamse schoolbanken.
Kleine meisjes die dromen van een job in het onderwijs zullen zich moeten wapenen tegen warrige toestanden in de klas en op de speelplaats: vechtpartijen, pestgedrag, beschadigen van elkaars materiaal, vandalisme, incidenten met leerkrachten, agressiviteit... kortom, alles wat niet deugt.
De uitwassen bij de nieuwe schoolbevolking zijn niet verwonderlijk. Met z'n allen hebben de nieuwkomers een dolle rit achter de rug, ze zijn er nog zeeziek van en zullen nooit hun evenwicht kunnen terugvinden in een samenleving die zo fel verschilt van de verre wereld waar ze vandaan komen. Ze deinden mee op de golven van de Middellandse Zee, geduldig varend over de woeste baren, met af en toe een gulzige slok van het zoute zeewater. Eikes. En bij elke golfslag sloeg er eentje overboord. Splash! Verdronken... En zo kwam het dat niet iedereen hier voet aan wal kon zetten. De zwaksten en de pechvogels liggen op de zeebodem. Als voer voor de vissen. Of om weg te rotten.
Overheid en naïeve leerkrachten hoopten op een vlotte integratie als nieuwe buitenlandse kinderen opgevangen werden in onthaalklassen, maar die onthaalklassen waren een fiasco omdat de leerkrachten er te laks en tolerant de nieuwkomers hun gang lieten gaan... uit angst om racistisch genoemd te worden! Die angst heeft ons nooit iets opgeleverd. Verdraagzaamheid en toegeeflijkheid jegens nieuwkomers betekenen onze eigen ondergang.
De overvloed aan moslimjeugd is niet alleen een probleem voor de enorme berg kindergeld die de belastingbetaler moet ophoesten, maar meer nog voor het onderwijs waar alle systemen en structuren in de war gestuurd worden door de overweldigende aanwezigheid van vreemde leerlingen... waarvan we zeker weten dat de meerderheid na hun schooltijd hier een luxe leventje zal gaan leiden op onze kosten.
De moslimpopulatie in onze Vlaamse scholen blijft gestaag groeien. De explosieve aanwas van moslimleerlingen begint onrustbarende vormen aan te nemen. Ooit gaan zij in de meerderheid komen. Geen fraai vooruitzicht voor de toekomst van ons onderwijs. En daarom is er nood aan meer mannelijke leerkrachten. Mannelijke leerkrachten!
|