|
Het afstompende evenement in Kiewit is voorbij. Iedereen was er welkom, ook twee negerinnetjes die door hun aanwezigheid 'racistische' reacties uitlokten. En toen vonden die twee vlotjes de weg naar het Spionnencentrum om hun beklag te doen. Toch eigenaardig dat al dat vreemd volk zo goed weet waar ze naartoe moeten om over 'racisme' te klagen... Alvorens ze hun rugzakje vulden en zich op weg naar de festivalweide begaven, hebben die twee verduiveld goed geweten wat er zou kunnen gebeuren!
En dan nu een beetje fictie. Voor volgend jaar staan op de pukkelpopaffiche klinkende namen als Will Tura, Bobbejaan Schoepen en Eddy Wally. De twee laatsten zegden af omdat ze liever bij de engeltjes in de hemel bleven.
De pukkelpopweiden waren herschapen in één grote speeltuin voor halfwassen jongeren die zich drie lange dagen en nachten ongeremd mochten uitleven in een roes van euforie en bedwelming. Om zich te laven aan simpele wereldse geneugten. In Woodstockachtige hogere sferen.
Toch heeft organisator Chokri Mahassine goed werk geleverd. Ik heb de man vroeger gekend als leraar aardrijkskunde. Op zekere dag hing er in de leraarskamer een lovend krantenartikel op het mededelingenbord, met een flatterende foto van Chokri. Tot in alle uithoeken van de hemel werd de man geprezen. Het was echter niet eerlijk tegenover alle andere leerkrachten die nooit eens mochten prijken tegen de muur van de leraarskamer, die hun hele carrière zich ingezet hebben voor de school. En daarom rukte ik op een onbewaakt ogenblik, toen de kust en het strand veilig waren, het krantenknipseltje weg. Foetsie!... Ik geniet nu nog altijd van de genoegdoening van dat moment.
|
