|
Van een school mag je geen mirakels verwachten. En toch is de Sint-Lutgardisschool in Schoten veroordeeld tot het betalen van een schadevergoeding omdat ze niet langer de begeleiding van een mentaal gehandicapte jongen aankon.
Maxim is 10 jaar en lijdt aan het Downsyndroom waardoor hij niet geschikt is voor het gewone onderwijs. En toch zou hij volgens het M-decreet er een plaatsje moeten kunnen vinden, te midden van normaalbegaafden en hoogbegaafden.
Het pleit niet voor de ouders van de jongen, ook niet voor het begeleidende CLB, en zeker niet voor Unia dat het tot een rechtszaak is gekomen. Dat het zo ver kwam, typeert de moeder die blijkbaar niet in staat is om de handicap van haar zoon en zijn verstandelijke minderwaardigheid te accepteren.
Ik ga het niet allemaal opnieuw vertellen, in mijn blogverleden heb ik het er al veel te vaak over gehad, over de onzin van het M-decreet en de mislukking van het inclusief onderwijs: 12.4.18. En over kinderen die niet allemaal gelijk zijn: 9.6.17. En over kinderen met een beperking: 14.8.16. En over inclusief onderwijs: 24.1.17... en hier en daar nog wat, pluis het zelf maar uit beste lezer, ik word er echt moe van, van die aanstellerij en voorkeursbehandeling van gehandicapte leerlingen.
Kinderen met een beperking moeten geaccepteerd worden zoals ze zijn: met een handicap die buitengewoon en aangepast onderwijs vereist. Zij voelen zich ongelukkig in een gewone klas waar ze dagelijks geconfronteerd worden met hun gebreken, waar ze een overlast zijn voor leerkracht en medeleerlingen, en waar ze niét de hulp krijgen die ze nodig hebben.
De rechter die zich leende tot de absurde uitspraak kan de school misschien adviseren om Maxim vooraan in de klas te zetten, op de eerste bank, vlakbij de leerkracht die dan met alle geweld de leerstof in zijn kopke kan stampen en stompen, nonstop, terwijl Maxims medeleerlingen aan hun lot worden overgelaten en wegkwijnen in een klaslokaal waarin alleen die ene mongool alle aandacht krijgt. Rekensommetjes worden hem aangeleerd die een seconde later vervliegen, en basisvaardigheden die kunnen beklijven, worden overgeslagen... Een individuele begeleiding als luxe behandeling waarnaar elke begaafde leerling kan fluiten... Dit is een satirische voorstelling van wat Unia en de gefrustreerde moeder willen.
Nog iets over de ten onrechte veroordeelde school: Directrice Anouck Verstraeten is teleurgesteld en blijft erbij dat de school altijd haar best gedaan heeft om zich aan te passen, lang voor het M-decreet in werking trad. "Wij hebben ons jaren ingezet om aan alle specifieke noden te voldoen, maar de ondersteuning die we van de overheid krijgen, is onvoldoende."... De school verdient een rechtzetting door Unia!
|
