|
In het kader van een geldverslindend migrantenproject belandde ik op zekere dag in een klas vol Turkse leerlingen, voor een screening van hun capaciteiten en schoolvorderingen. Mijn eerste vaststelling was de sterke onderlinge solidariteit die van hen een machtige groep maakte, in staat om een hele klas om te toveren in collectieve chaos waar geen plaats was voor discipline en presteerzucht. Bij het betreden van zo'n klas met opgeschoten uitheemse pubers krijg je de indruk dat je in een oerwoud beland bent. Hun aanwezigheid in een klas heb ik altijd ervaren als niet passend in ons traditioneel onderwijssysteem.
Ze kwamen met z'n allen van de islamles en gedroegen zich als wilden, als 'baas in eigen klas'. Toen al vermoedde ik dat de islamleraar op hen ingewerkt had waardoor ze zich superieur en zelfverzekerd gedroegen.
Aanvankelijk was de klas rustig. Het duurde echter niet lang of een herrieschopper gaf het startsein om lol te trappen, en omdat het bij Turken ontbreekt aan taakgerichtheid en concentratie, is er niet veel nodig om een klas op stelten te zetten.
 Op een bank zag ik een lange lat liggen, nam die vast, en ging zonder nadenken naar de relschopper waarmee alles begon. Ik gaf mijn belager een stevige klap met de lange lat op z'n kop, waarna ze allen schrokken van de hevige dreun, alsof ze kordate acties niet gewend waren. Plotseling was de klas rustig en de rest van het lesuur verliep ongestoord. Mijn impulsieve ingreep kende een onverwacht geslaagd effect, een stunt om trots op te zijn...
Een multiculturele klas is een akelige nachtmerrie voor elke leerkracht. Het hechte groepje allochtonen is in staat om als een bende herrieschoppers een klas om te toveren in een oerwoud, maar dan zonder Tarzan en Jane. Binnen de allochtone groep bestaat er geen verdeeldheid, geen individualisme. Als een samenhangend geheel kunnen ze de boel terroriseren door zich machtig en superieur op te stellen. Er is geen speld tussen te krijgen, tussen hun eendrachtig samenspel.
Onze eigen leerlingen kunnen dat niet, weten niet hoe zoiets moet, zij gedragen zich als waardige individuen die de groep niet nodig hebben om zich te manifesteren.
|
