Vandaag werd de bekeerling en haatprediker Jean-Louis Denis uit de gevangenis vrijgelaten waar hij 5 jaar moest brommen voor het verspreiden van jihadistische propaganda. Er wordt gefluisterd dat hij na 5 jaar gevangenschap nóg radicaler is geworden: "Zijn ideeën zijn niet veranderd. Hij wil meteen weer gaan prediken."
De haatprediker zal in Londerzeel gaan wonen. Nadia Sminate, burgemeester van Londerzeel: "We gaan hem grondig opvolgen, want hij is nog meer geradicaliseerd dan op het moment dat hij in detentie gegaan is."
Waarom geradicaliseerden nooit vrij zouden mogen komen
De deradicaliseringscursus die Koen Geens (CD&V) eerder dit jaar voorstelde voor vrijgelaten gevangenen heeft dus gefaald bij Denis. De man is nog radicaler geworden. Een 'cursus' om van radicale ideeën af te geraken? Deradicaliseren? Is dat wel mogelijk? Ik betwijfel het sterk. Radicalen met een verknipte geest zijn voorgoed verloren, d'r valt niet meer aan te puzzelen. Radicaliseren, overhellen naar extreem gedachtegoed en erin verstrikt raken, dat is een onomkeerbaar proces. En tweede kansen voor hen bestaan niet, zoals men nu aan Denis een tweede kans wil geven, in de hoop dat hij deradicaliseert. Illusies!
Op tijd en stond worden geradicaliseerde gevangenen losgelaten op de samenleving. En de burger wordt gesust met de belofte dat die radicalen opgevolgd zullen worden. Een opvolging die nergens toe leidt, nooit de snelheid van verspreiding van extremistisch gedachtegoed kan evenaren, een opvolging die altijd te laat komt. Als het kwaad geschied is.
De opvolging van geradicaliseerde ex-gedetineerden kost veel geld. Weggesmeten geld. Verspild en verprutst. Omdat geradicaliseerden levenslang met zichzelf en de maatschappij in de knoop liggen, en dus levenslang thuishoren in de gevangenis, of achter tralies, of in streng bewaakte eenpersoonscellen. Geradicaliseerden zouden nooit vrij mogen komen, ze kunnen nooit op commando, via deradicalisering, op andere gedachten gebracht worden, en daarom is het project van hun opvolging een zeepbel.
