|
Op de foto zien we Tatiana Wielandt, een Vlaamse die in een vlaag van zinsverbijstering besloot om als moslima door het leven te gaan. Zij vertrok samen met bondgenote Bouchra Abouallal en hun mannen naar Syrië. Hun vijf kinderen sleurden ze mee naar de Syrische hel. En toen hun mannen sneuvelden keerde het gezelschap terug naar ons land, maar dan zonder mannen. De twee IS-vrouwen toonden minachting voor het deradicaliseringsbeleid in ons land en vertrokken opnieuw naar Syrië. Niet om stoffelijke resten van hun mannen op te sporen, maar omdat het leven in conflictgebieden te midden van extremisme en gruwelijk geweld hen aantrok, trouw aan de islam en aan Allah. Hun kinderen waren er getuigen van moordzucht, chaos en normloosheid...
Het begon allemaal met een interview van Rudie Vranckx op tv, in maart van dit jaar. Rudie Vranckx, de man die exotische vruchten verkiest boven eigen kweek. Hij interviewde twee terroristenvrouwen die met hun vijf jonge kinderen in een Syrisch vluchtelingenkamp zaten. De vrouwen betuigden hun spijt over hun crimineel verleden. Zij worden in ons land vervolgd voor hun lidmaatschap bij terreurgroep IS. Met krokodillentranen deden ze hun verhaal. Het was een vertederend smartlappenverhaal, om gevoelige snaren te raken en sentimentele tintelingen op te wekken.
Enkele maanden later zaten in een uitzending van Terzake twee dames te zaniken over de vrijlating van jonge kinderen die gevangen zaten in Irak of Syrië. Ik luisterde verbaasd naar de lichtzinnigheid waarmee beide dames leuterden over de terugkeer van potentieel gevaarlijke kinderen, waarmee ze de bezorgdheid van Belgische veiligheidsdiensten wegwuifden, en die van ministers Jambon en Geens eveneens naast zich neerlegden... Ja, in de zomer van 2017 lanceerde Vlaanderen een actieplan voor kinderen van Syriëgangers waarbij begeleiding en integratie centraal stonden: "Moeten deze kinderen geplaatst worden in een pleeggezin of een instelling omdat de ouders strafrechterlijk vervolgd worden?"... Eén van de paneldames had iets te maken met Child Focus.
Child Focus heeft zich suf geijverd om IS-kinderen terug naar ons land te brengen. Een overwinning voor Child Focus is dat een rechter besliste dat "de Belgische Staat er alles aan moet doen om de twee IS-vrouwen Tatiana en Bouchra samen met hun zes (?) kinderen terug te halen uit Syrië, op straffe van een dwangsom." Child Focus wil het hele IS-zootje naar hier halen?...
Ik ga het nóg eens allemaal opnieuw vertellen. Kinderen van Syriëstrijders zijn verknoeid voor onze samenleving, verloren voor een nieuw leven in ons land. Syriëkinderen zijn tikkende tijdbommetjes. In Syrië zijn kiemen van radicale ideeën en terreur ingeplant in hun hersentjes. Extremistisch gedachtegoed komt tot volle bloei naarmate de volwassenheid nadert. Het zwelt alleen maar aan en een vonkje volstaat om tot een explosie te komen. Zo worden onschuldige kinderen volwassen killers. Zij zijn de toekomstige terroristen! Potentiële terroristjes zijn getraumatiseerd voor hun hele leven, met littekens op hun ziel voor altijd. Een gewoon schoolleven is voor hen kansloos, en geen enkele vorm van begeleiding zal werken.
IS-kinderen zouden nauwlettend en levenslang op de voet gevolgd moeten worden.
|
