Ons leven is veranderd in een kluizenaarsbestaan. We moeten met z'n allen thuisblijven omdat ze ons leven willen redden. Neen! Ons leven wordt afgepakt!
Voor misantropen en einzelgangers is het niet zo moeilijk om zich op te sluiten binnen de vier muren van hun veilige woning, zij willen niets liever. Maar familiegekken, buurverslaafden, fuifnummers en andere sociale schuinsmarcheerders maken harde tijden mee. Nagelbijtend en tandenknarsend volgen ze krampachtig de nieuwsberichten in de hoop te horen dat het einde van sociale vereenzaming voorbij is.
Ouders met jonge kinderen en pubers zijn de wanhoop nabij. Voor dit asociale leven hadden ze nooit gekozen, toen ze boordevol plannen en dromen aan het altaaar hun ja-woord aan elkaar gaven. De pastoor had hen niet gewaarschuwd voor de zware coronatijden. Maar die kwade tijden zijn nu aangebroken en ze zijn verplicht er het beste van te maken. Dat hebben ze aan het altaar beloofd: in goede én in kwade tijden.
In dit dictatoriale coronatijdperk zijn er zoveel regeltjes bijgekomen om ons aan te houden, dat we de indruk krijgen dat ons leven voor ons uitgestippeld wordt, dat we geleefd wórden. Een leven in een dictatuur in gestapo-achtige stijl.
Politie en politici ontpoppen zich als regelrechte nazi's die een beleid voeren dat ze het liefst willen blijven handhaven voor altijd, ook als de coronadreiging voorbij is.
Op de foto zien we twee bloeddorstige agenten die als aasgieren op jacht zijn naar samenscholingen van meer dan 1 persoon, naar stiekeme cafébezoekers, tweedeverblijvers die hun plantjes water willen geven aan de kust, twee fietsers met slechts 1 meter afstand tussen elkaar... Ze viseren iedereen.
Als machtswellustelingen gaan ze tekeer bij controles aan supermarkten om argeloze winkelende mensen overdonderend naar hun identiteitsbewijs te vragen. Elke burger is voor hen een potentiële overtreder.
Coronaboetes swingen de pan uit. Machtsgeile agentjes, met of zonder paardenstaart, manifesteren zich intimiderend als De Wet.
|