Het vorige schooljaar is er eentje om nooit te vergeten. Het zal de geschiedenis ingaan als het meest succesvolle studiejaar ooit. Bijna iedereen is geslaagd! Vlaanderen zit stampvol met bollebozen en uitblinkers.

Frappante cijfers laten zien hoe alle middelbare scholieren zich uitgesloofd hebben om te slagen. Nooit eerder gebeurd. Er zijn haast geen gebuisden. In het hele middelbaar onderwijs en in alle studierichtingen moeten fors minder leerlingen hun jaar overdoen vergeleken met voorgaande jaren. Er komen wel nog herexamens maar dat komt allemaal  in de sacoche, want leerkrachten kregen de opdracht om mild en voorzichtig te oordelen om toch zoveel mogelijk leerlingen te kunnen meenemen naar het volgende jaar.

"Amper C-attesten uitgedeeld door coronacrisis", zo klonk het vandaag in de media, m.a.w. "Iedereen is geslaagd".

Gelukkig heb ik al op 2.5.20 op m'n blog alle ouders gerustgesteld: "Beste ouders, maak u geen zorgen, slaap op uw beide oren, uw lievelingen zullen glansrijk slagen en geruisloos overgaan naar hun volgende leerjaar... Het onderwijs is toch al verknoeid voor de komende jaren."

Klassenraden zijn nog nooit zo amateuristisch verlopen als op het einde van het schooljaar. Op basis van 'Permanente Evaluatie' werd bekeken hoe ver de leerling gevorderd was. Over 'permanente evaluatie' heb ik zo m'n eigen gedacht: er wordt gekeken in welke richting de wind waait om dan met nattevingerwerk te zien welke kansen leerlingen maken in het volgende schooljaar. Ik denk dat er in vele scholen gegokt is aangaande de toekomstperspectieven van de leerlingen.

Lieven Boeve, topman katholiek onderwijs, en Raymonda Verdyck, topvrouw gemeenschapsonderwijs, beiden gingen op de pamperende toer in hun pleidooi om leerlingen mild te beoordelen en hen het voordeel van de twijfel te geven. Maar deze 'mildheid' zal zich volgende schooljaren wreken, ongenadig, grote happen uit het schooljaar zijn verloren gegaan, het hele schooljaar lag overhoop, het leerverlies kwam er ook door het fenomeen 'ontlezing': naar schermpjes turen en op toetsjes klikken, in plaats van kijken in boekjes en werken met potlood en papier. Afstandsonderwijs zonder sociale interacties eist zijn prijs!

Over eindtermen wordt er allang niet meer gesproken, de resultaten zouden beschamend zijn, ook niet over het niveau van de leerlingen, want ze gaan allemaal over naar een volgende leerjaar waar eisen gesteld worden waaraan ze bijlange niet kunnen voldoen omdat ze mild beoordeeld werden...