|
Vroeger gingen wij in het weekend naar een dancing om ons te amuseren. We dronken een colaatje, of 2, misschien wel 3, terwijl we zorgeloos keuvelden over koetjes en kalfjes, hertjes en reetjes. Elkaars aanwezigheid inspireerde onze ontluikende volwassenheid.
Doch met de invasie van vreemde ondeugd en import van allerlei uitheemse gebreken zijn de tijden veranderd en verknoeid. Geen romantiek meer, geen zeemzoet gefluister in je oor, ook geen tegelplakkertjes meer, maar zinloze agressieve praktijken door allochtoon gespuis hebben onze vredige samenleving veranderd in een chaotisch veld vol spanningen en conflicten, onoplosbare multiculturele onenigheden en uitzichtloze pogingen om de islam een plekje in ons midden te geven.
Zaterdagavond werd de brandweer bij een interventie in de Marollen aangevallen door 'jongeren' met molotovcocktails.
Staatssecretaris Pascal Smet (sp.a) over het geweld tegen de Brusselse brandweer: "Een repressieve aanpak is nodig. Jongeren moeten meteen sancties voelen, moeten sneller gestraft worden, de dag zelf of de volgende dag. Het gerecht is te traag."
Klinkt goed en krachtig, maar even later schakelt Smet over op zweverige puberale fantasieën: "Ik pleit voor een 'ketenaanpak', waarbij leerkrachten, straathoekwerkers en politieagenten betrokken zijn om een vertrouwensband op te bouwen." En de ouders? Smet vergeet de ouders erbij te betrekken die verantwoordelijk zijn voor de wandaden van hun addergebroed. Kindergeld afpakken! Of blijft allochtoon kindergeld als iets onschendbaars waar nooit aan geraakt mag worden?
Net zoals alle politiek correcten vermijdt ook Pascal Smet om de criminele 'jongeren' bij naam te noemen. 'k Zal hem eens een handje helpen: "tuig, uitschot, gespuis, crapuul, schorremorrie..."
|
