Alle café's en restaurants zijn gesloten. Potdicht. Onherroepelijk. Komt het ooit nog wel goed?... Navelstaren en dagdromen helpen me niet verder. Dan maar wat meer bloggen... of zelf mijn potje koken... of winkels afschuimen met een adembenemend vodje voor m'n mond.
Frank Vandenbroucke, de Geldverbrander en de Mensenhater, heeft een hekel aan levensgenieters. Zelf ziet hij er uit als een anorexiale bonenstaak, een lintmetergeval, die niet kan verdragen dat mensen samen genieten en samen culinaire hoogstandjes beleven. Hij is de duivelse drijvende kracht achter de horecasluiting.
Door de horecasluiting zijn we aangewezen op onszelf, als individu, we komen onszelf tegen, losgekoppeld van alle anderen. En daarom moét de horeca sluiten, want men wil een samenleving opbouwen van losse exemplaren, van individualisten die niet verbonden zijn met hun medemensen. Alleen zo kunnen ze de greep op de gemeenschap versterken.
Restaurants dus dicht. Daaarom begon ik vanmiddag met de beste bedoelingen en met de grootste tegenzin aan een maaltijdbereiding in mijn eigenste vertrouwde keukentje. Ik haalde de verse broccoli - pas gekocht in de colruyt - keurig uit de plastic verpakking en begon te snijden... Oeps! Twee dikke wormen wriemelden tussen de groene roosjes! Of waren het rupsen? Ze kronkelden nog een beetje en daarom haalde ik ze uit de broccoli om ze in een doosje te bewaren en ze af en toe wat groen toe te stoppen om in leven te blijven. Ik hoop dat ze na enige tijd prachtige vlinders zullen worden. Kleurrijk, sierlijk, elegant. Misschien als het coronavirus verdwenen is komen ze glansrijk en betoverend te voorschijn. In al hun pracht en praal!
De Metamorfose van Rups naar Vlinder
|