|
Vandaag vieren we het feest van de engelbewaarders. Onze bewaarengelen zijn puur en onbaatzuchtig, en leiden feilloos hun beschermelingen door het leven, langs hindernissen en hinderlagen, langs bekoringen en gevaren. Zij trotseren aanvallen van vijandelijke engelen, van aardse afkomst, die illegaal trachten binnen te dringen in het hermetisch afgesloten engelenwereldje. Engelen zijn geslachtsloos, het is hùn privilege om zich te bewegen in de grijze zone tussen M en V.
Vandaag, 2 oktober worden alle engelbewaarders in het zonnetje gezet. Het is zoiets als moederdag, met dat verschil dat engelen onzichtbaar zijn, maar ze zijn er wél. Probeer dat eens uit te leggen aan een psychiater, die slaat tilt, en voor de rest van het spreekuur moet die man half bewusteloos opgevangen worden door zijn eigen patiënt. Dat is nóg eens gebeurd toen ik hem vertelde dat Eva mijn beste vriendin was en Adam mijn vurige minnaar. Mijn psychiater geloofde me niet, en dus zat die man zélf met een dik probleem!
Ik heb meer dan één engelbewaarder, dat is echt teveel van het goede. Ik word overbeschermd. Links én rechts van mij wandelt er een engel met me mee, dag en nacht, ze lossen elkaar af. Geen seconde verliezen ze me uit het oog. En dat is zo al mijn hele leven. Stoute zijpaadjes mag ik nooit inslaan, want dan sleuren ze me terug naar de saaie hoofdweg. Roef! Verleidingen en andere lekkernijen in duistere hoekjes moet ik laten liggen.
Toen ik éindelijk wat volwassener geworden was, besloot ik om de engelen van me af te schudden. Op een mooie dag ga ik hen verschalken en begeef ik me op weg naar zondige verlokkingen en wereldse geiligheden, het kan niet losbandig genoeg zijn. De losbol uithangen, dát wil ik!... Engelbewaarders mogen gevierd worden, maar ze moeten niet overdrijven.
|
