Sporza-journalist Eddy Demarez werd vorige zomer door de VRT-directie op non-actief gezet na 'ongepaste' uitspraken over de seksuele geaardheid en uiterlijk van de vrouwelijke basketbalploeg Belgian Cats... Terwijl hij alleen maar zei wat iedereen dacht over manwijven in de sport.
Zijn microfoon stond nog aan. Eddy wist het niet. Als mannen ondereen werd er gegrapt over de uit de kluiten gewassen vrouwelijke basketballers. Zonder scrupules. Kleedkamerpraat... Oei! Meteen ontbrandde er een hevige heisa, buiten alle proporties, alsof hij ze allemaal één voor één verkracht had.
Demarez werd verbannen. Na zijn afscheid van de VRT ging hij op een soort retraite, om zich te bezinnen over zijn 'misdaden'. Hij volgde een traject 'Vrouwensport en diversiteit'. Misschien wel aanbevolen door het Spionnencentrum. En nu mag hij van de VRT-directie zijn vroegere taak als sportcommentator weer opnemen.
Zijn comeback op het scherm zal niet van een leien dakje lopen. Hij zal voortaan over gebarsten eieren moeten lopen, zijn woorden wikken en wegen en overal gefrustreerd vrouwvolk omzeilen. Unia en alle overgevoelige vrouwen zullen op het puntje van hun stoel zitten met een vergrootglas in de hand om 'ongepaste' opmerkingen op te sporen en om de journalist als vrouwenhater te ontmaskeren.
Het project dat Demarez volgde na zijn uitsluiting heeft van hem een heel andere man gemaakt. Geïndoctrineerd en op politiek correcte rails gezet, zal hij nu de sport becommentariëren, met glazige ogen, zonder persoonlijke touch, zonder luchtige cafépraat, geen gezellige onderonsjes meer met andere mannen om al het leuks van vrouwen pikant in te kleden.
Demarez bood zijn excuses aan bij de Belgian Cats: "Ik heb er geen excuus voor. Je kunt duizend keer sorry zeggen, maar dat maakt het niet oké. Noem het normvervaging in humor of hersenloze cafépraat: er is geen excuus voor... Iemand in de ogen kijken, sorry zeggen, toegeven dat je een fout hebt gemaakt, dat verrijkt je leven." .
De psycholoog die Demarez consulteerde heeft zijn huiswerk niet goed gemaakt. Hij had van Demarez een vechter moeten maken, iemand met een ruggengraat die het vertikt om zich te excuseren voor eerdere uitspraken. Johan Derksen excuseerde zich toch ook niet na zijn 'kaarsverhaal'. Excuseren? Neen! "Lik m'n reet"!... Demarez is te slap bevonden om "Lik m'n reet" te durven spreken.