Gistereng ging ik op bezoek in een ziekenhuis met sterallures en vooral veel kapsones. Er waren serieuze werken aan de gang, waarvoor weet ik niet, maar er was wel al een deel van de parking bezet met elektrische wagens. Je weet wel, zo van die motorautokes met een zwarte draad waaraan een stekkertje bengelt dat in een soort stopcontact gestoken moet worden om daarna weer 200 km of zo verder te kunnen rijden... De gewone burger betaalt, want het parkeerticket is met 50 cent gestegen.
Op de heenweg naar het ziekenhuis werd ik opgeschrikt door een elektrische fietser die me inhaalde en zonder blikken of blozen een rotonde opdaverde. Ik zag hem afremmen want anders miste hij de ronde cirkelvorm van een rond punt. Je ziet ze overal, stuntelende fietsers, nooit van hun leven gefietst, en dan begeven ze zich in het dolle verkeer zonder besef van verkeersregels. Geen rijbewijs, geen verkeersbelasting, geen verzekering, geen nummerplaat en in de vaste overtuiging dat ze altijd en overal voorrang hebben. Daarom heb ik heimelijk plezier als ik iets verneem over fietsongevallen. Het wordt tijd dat er fietsrijscholen opgericht worden.
Even verderop op mijn route naar het ziekenhuis zag ik nieuwbouwhuizen, een serie van twee onder één dak. Erg comfortabel om te zien, tuintje vooraan en gazonnetje ernaast, en groots opgevat. Maar het irriteerde me enorm dat er een negergezin in woonde. Kijk, vers van de brousse, of van een of ander onderontwikkeld land, krijgt dat volk hier alles gratis, terwijl Vlaamse jonge mensen moeizaam aan een lening geraken en lang moeten sparen voor hun droomwoning. En negers, vers aangevoerd, krijgen zomaar hun onderkomen in de schoot geworpen. Als asielzoeker zit je in dit onland gebeiteld, terwijl eigen mensen zich jarenlang uit de naad werken om hetzelfde te bereiken als wat verse asielzoekers plotsklaps krijgen.
In het ziekenhuis. Met mijn adembenemende mondmasker. Ik zocht naar het kamernummer waar ik zijn moest om iemand die me erg dierbaar is te bezoeken. Ik zag hem pijn lijden. Aangrijpend. En dan sta je aan de afgrond van de realiteit. Niets is nog belangrijk. Alles en iedereen kan de boom in. Laat negers gratis in nieuwe Vlaamse woningen leven, laat fietsers zich te pletter rijden...
|