Bart Somers fluistert de goede antwoorden in.
Vrij en vrolijk hebben asielzoekers een hele tijd voet aan wal kunnen zetten op ons Vlaamse grondgebied. Falderie, faldera. Die liederlijke blijde inkomst van nieuwkomers is voorbij. In theorie althans. Wie nu als nieuwkomer erkend wil worden in Vlaanderen moet een verplicht inburgeringstraject volgen. Dat bestaat al langer, maar nu wordt het veel strenger.
De lat gaat fors omhoog: om te slagen moeten nieuwkomers 82% van de vragen juist beantwoorden in plaats van 55%. Minister van Inburgering Bart Somers wil dat "nieuwkomers goed begrijpen in welke samenleving ze terecht komen en welke waarden hier gelden".
De inburgeringstoets gaat over fundamentele normen en waarden, over wonen, werken, gezondheid en onderwijs. Nieuwkomers worden voorbereid met een 60-urige opleiding. Zowel toets als opleiding zijn verplicht. Onwilligen riskeren een boete tot 5.000 euro.
Ooit begonnen asielzoekers als ontdekkingsreizigers aan een lange reis. Met gretige pretogen belandden ze in het lustoord Vlaanderen, een spiksplinternieuwe omgeving zonder iets herkenbaars. De vertrouwde aardbodem van ginder achter is onder hen weggeschoven.
Geplaagd door desoriëntatie en heimwee gaan ze hopeloos ronddolen op zoek naar iets van zichzelf en van hun thuisland. Ze gaan hun thuisland verheerlijken en romantiseren. Depressiviteit en agressiviteit maken zich van hen meester bij de minste tegenvallers. Ze kampen met ontwortelingsdepressie.
Als ontheemden zonder sokkel spartelen ze tussen zichzelf en hun nieuwe omgeving waarin ze geen roots hebben, geen eigenheden, niets. Ze zijn ontworteld en kunnen daarom niet integreren. Zij kunnen zichzelf, hun afkomst, taal en cultuur niet zomaar aan de kant schuiven.
En dan komt er een inburgeringsexamen dat de pretentie heeft om van nieuwkomers eigen volk te maken... Nieuwe wortels in een nieuw land? Illusies!
|