Spontane verzuchtingen van ontevredenVlamingen

Serkan Bozyigit stelt zich kandidaat voor de Vlaamse verkiezingen in juni, ondanks zijn exotische naam. Hij staat op de 11de plaats van de N-VA-lijst voor het Vlaams Parlement. 'Serkan Bozyigit' op een Vlaamse lijst? Het wringt.

Met zijn provocerende stunt is het begrijpelijk dat er van Vlaamse zijde kritische commentaren komen, en zelfs agressieve en racistische reacties. Dat moet Serkan zeker verwacht hebben... Dankzij het vreemdelingenstemrecht zien Vlaamse kiezers hun stemmen wegvloeien naar een kandidaat met Turkse roots. 

Bij het lezen van de haatdragende reacties was Serkan diep gekwetst en diende een klacht in bij de politie wegens racisme.

Hij verdedigt zijn 'Vlaming-gevoel': "Ik ben hier geboren en getogen en spreek perfect Nederlands. Ik heb hier gestudeerd, ben hier leerkracht wiskunde en schooldirecteur geweest en nu ben ik raadgever voor onderwijsminister Ben Weyts (N-VA). Ik heb het gevoel dat ik niet kan bewijzen dat ik echt wel 100% Vlaming ben."

Inderdaad, met een Turkse naam kan je dat niet bewijzen.

Als échte Vlaming word je geboren uit Vlaamse ouders en Vlaamse voorouders met Vlaamse namen, je leeft onder eenVlaamse kerktoren en je mint de Vlaamse taal. Je hebt een diepgeworteld Vlaming-gevoel, zo onvervalst en authentiek Vlaams dat je het niet kan delen met anderen die hun roots elders hebben liggen.

Het hele wezen van een echte Vlaming straalt fiere Vlaamse trots uit. Echte Vlamingen zijn éérsterangsburgers die fier met opgeheven hoofd de ereplaats in de loge van de Vlaamse samenleving verdienen, de meest exclusieve plaats waar ze recht op hebben!