15) gelijk Mij de Vader kent en Ik de Vader ken, en Ik zet mijn leven in voor de schapen.
16) Nog andere schapen heb Ik die niet van deze stal zijn; ook die moet Ik leiden en zij zullen naar mijn stem luisteren en het zal worden één kudde, één herder.
17) Hierom heeft Mij de Vader lief, omdat Ik mijn leven afleg, om het weder te nemen.
18) Niemand ontneemt het Mij, maar Ik leg het uit Mijzelf af.
Ik heb macht het af te leggen en macht het weder te nemen;
"Lieve kinderen, ik nodig je uit missionarissen te worden van mijn boodschappen, die ik hier via deze plaats - die mij lief is - geef.
God heeft mij toegestaan zolang bij jullie te blijven.
Daarom, mijn lieve kinderen, nodig ik je uit de boodschappen die ik je geef, met liefde te beleven en ze door te geven aan de hele wereld, zodat een stroom van liefde vloeit naar de mensen, die vol haat en onvrede zijn.
Mijn lieve kinderen,
ik nodig je uit vrede te worden waar onvrede is, licht waar duisternis is, zodat ieder hart het licht en de weg van het heil aanneemt.
Dank dat je aan mijn oproep gehoor hebt gegeven. "
Onze Lieve Vrouw Onbevlekt Ontvangen, zoals Zij zich kenbaar maakte aan Bernadette te Lourdes
O Maria zonder zonden ontvangen, bid voor ons die onze toevlucht tot U nemen.
Zoeken in blog
abc_van_louise
Je kunt op twee manieren tegen het leven aankijken; ofwel geloof je niet in wonderen, ofwel geloof je dat alles een wonder is. Albert Einstein Mijn Heer en mijn God, mijn Jezus Barmhartigheid.
Moge de weg jou tegemoet komen. Moge de wind altijd in je rug blazen. Moge de zon je gezicht warm strelen. Moge een zachte regen op je velden vallen. En moge God jou bewaren in de palm van zijn hand tot wij mekaar opnieuw ontmoeten.
Gij badt op enen berg alleen, en Jesu ik vind er geen waar 'k hoog genoeg kan klimmen om U alleen te vinden: de wereld wil mij achterna, alwaar ik ga of sta, of ooit mijn ogen sla; en arm als ik en is er geen, geen een, die nood hebbe en niet klagen kan; die honger en niet vragen kan; die pijne en niet gewagen kan hoe zeer het doet! O leer mij, armen dwaas, hoe dat ik bidden moet!
Reik mij uw handen, God. Ik ben te klein om met mijn hart alleen te zijn, om met mijn vreugde en met mijn pijn alleen te zijn, om met het harde leven van strijden en streven alleen te zijn
Ik ben te klein, reik mij uw handen, sterk en trouw in mannelijke kracht en toch zo zacht en teder als van een vrouw die moeder is en van haar kindje niets verwacht dan dat het lacht.
Reik mij uw handen, God. Dan zal ik immer, al ben ik klein, erin geborgen zijn. Dan wordt mijn leven blij geluk.
En wat is vol liefde arbeiden? Het is het kleed weven met draden gewikkeld van ons hart, alsof de geliefde dat kleed zou dragen. Het is vol aanhankelijkheid een huis bouwen, alsof je geliefde daarin wonen zou. Het is met tederheid het zaad zaaien en vol vreugde de oogst binnenhalen, alsof je geliefde eten zou van de vrucht. Het is alle dingen die je maakt de adem inblazen van je eigen geest. En weten dat alle geliefde doden om je heen staan en toezien.
Voor iedere dag, die mij geschonken wordt, voor alle schoonheid die ik mag ervaren, voor de liefde die ik zomaar belangloos ontvang, voor de mensen die ik ontmoet op mijn weg en voor de kansen die ik krijg, steeds opnieuw Heer, zeg ik U dank, Louise
Dank je Eveline, voor het uitlenen van deze mooie foto
Als in de vroege voorjaarsnachten nog laat de dwaze merel fluit: tot niets dan poëzie bij machte stort hij zijn ziel in fuga's uit, want aan de witte berkebomen heeft zich het eerste groen gezet; - dan gaan ook wij teloor in dromen dan zoekt de ziel haar bruiloftsbed.
En toch, van alle gouden reizen keert men terug, arm en ontdaan; het nieuwste van de paradijzen blijkt morgen weer de jongste waan; geschud, bespeeld door alle winden, een voorjaarsberk gelijkt ons lot, en daar is nimmer rust te vinden totdat gij rust, o hart, in God
God, Gij hebt Uw Zoon de wereld ingezonden met geen andere zekerheid dan dat Hij moest leven, lijden en sterven.
Hij heeft zijn zending volbracht ten einde toe. Gij hebt Hem niet laten vallen in het niets.
Met deze lijdende mens voor ogen en in verbondenheid met zoveel lijdende mensen in de wereld, durven wij bidden:
' Neem Uw Hand niet van ons weg, geef ons moed en kracht om in tijden van beproeving en dood elkaar te dragen en lief te hebben. Dat wij zo op het spoor komen van de liefde, die sterker is dan alle dood. Dat vragen wij U omwille van Jezus Christus, Uw Zoon en onze Broeder, Amen.
Een diep-menselijk verhaal, een GOEDE VRIJDAG verhaal
Getuigenis over zijn gevangenschap in een Duits concentratiekamp.
door Bert Aerts
Ik vertel U het genademoment uit mijn leven.
Het is tevens het dieptepunt van tragiek en mijn Taborg - berg.
In de winter van 1944 op de weg tussen het station van Melk aan
de Donau en het concentratiekamp buiten dezelfde stad.
Bij het afstappen van het speciale verhoog het beruchte embar- cadère - had ik een uitgemergeld en naar ontbinding en uitwerpselen stinkend stuk mens ( was het een Joegoslaaf of een Roemeen?) opgeraapt en op de rug geladen. Zwaar woog het niet. Maar zoveel verstand of kracht schoot er in dit stervend wrak niet over, dat hij wat kon meehelpen om zich behoorlijk vast te houden.
Hij had de armen om mijn nek geslagen, zakte telkens naar beneden
en snoerde me de strot toe. Als ik hem voor de zoveelste maal weer
wat hoger op mijn rug hielp heb ik zeker gevloekt tegen deze man.
De termen hebben geen belang. Ze hadden ook geen zin, ik was zelf
een wrak en fluimde bloed na iedere hoestbui.
We laveerden verder tegen de wind en de sneeuw.
De stank van verbrande mensenbeenderen, de rook van het crematorium sloegen om ons heen. Toen heb ik het meest tragische woord gehoord dat een mens op deze wereld kan vernemen.
Uit het bewusteloze stuk miserie op mijn rug kwam één woord:
crematorium gut warm
En dan is het teken gekomen. Ik stond midden in de warme golf- stroom tussen de Vader en de Zoon. Ik dacht: Waarom doe je nu wat je doet? Het is een mengeling van hondse Godsvrees en egoïsme. Waarom durf je dit stuk mens niet laten vallen, het weet niet eens wat het betekent?
Maar je durft niet. Je weet heel goed dat je nooit meer tot God zal durven gaan als je Zijn Zoon in de sneeuw laat vallen, dat je nooit meer om iets moet aankomen bij Hem. Ik sukkelde verder
Vlak voor mijn gezicht wuifde de paarse vuile hand van het wrak op en neer op de cadans van elke stap, en Plots trof mij het licht. Uw Zoon, ik draag Uw Zoon.
Het was geen identificatie. Ik voelde het aan als een transsub- stantiatie. Ik heb die ijskoude, blauwe, vuile hand gekust. Zeker, zeker, we waren meer dan half krankzinnig. Maar dit is ergens de hoogste geloofsdaad en de Tabor van liefde in mijn leven geweest. Ik heb tot de Vader gebeden in een verhouding die ik niemand ooit zal kunnen meedelen.
Mijn ontzag en eerbied zijn nooit verminderd, maar als ik Onze Vader zeg, weet ik wat dit tussen God en mij betekent. Ik maak het verhaal niet mooier dan het is. Op het laatste stuk weg naar het kamp heb ik ook gebeden: Vader, nu ik hier ook zeul met Uw Zoon op mijn schouder, vraag ik U: laat me als het U belieft mijn land en vooral mijn moeder nog eens levend terugzien? Mijn land heb ik teruggezien. Op de ontmoeting met mijn moeder zal ik nog moeten wachten. Toen ik zo bad stond ze reeds naast de Vader.
En als ik eens even nadenk, zit achter dit hele verhaal misschien een beetje chantage van mijn moeder. Want zoals ik haar ken, weet ik dat zij, denkend aan mij, in die laatste dagen van haar twintig jaar lange lijdensweg, gebeden heeft: Neem mij, Heer, maar laat mijn jongen thuiskomen. Zo zien we nooit klaar in het wondere spel van God.
We weten maar één ding met zekerheid: God is Liefde. Deze liefde legt hij in een mensenhart en elke vorm van liefde, ook als ze ligt in het hart van iemand die Hem niet kent of niet in Hem gelooft is meegedeelde Godsliefde.
Haat komt nooit van Hem. De liefde kan vele vormen aannemen, ook die van honger en dorst naar gerechtheid. Maar harteloosheid, wrok, gebrek aan vergevingsgezindheid zijn nooit tekens van grootmenselijkheid en wie deze tekens draagt, kan allerminst Zijn leerling zijn.
En daarmee is alles gezegd!
Bert Aerts is reeds in het Vaderhuis opgenomen. Hij zal zijn moeder teruggezien hebben, de Vader en de Zoon, die hij reeds ontmoette tijdens zijn leven. Louise
Wie zijn zij? Het zijn onze broeders en zusters die leven waar Jezus geleefd heeft. Zij wonen in en rond de heilige plaatsen en worden beschouwd als de opvolgers van de eerste christenen, waaruit al de christelijke kerken gegroeid zijn. Wij zijn hun daarom veel verschuldigd
Het christelijk geloof vindt zijn oorsprong in historisch Palestina. Sinds het ontstaan van het christendom, is er een aanwezigheid geweest in Palestina van christenen. Over de eeuwen is die aanwezigheid echter gedaald, voornamelijk door politieke redenen die het Palestina van Jezus tijd meermaals verdeeld heeft.
Dit duidelijk stellen is moeilijk in korte bewoordingen.
Vóór de oprichting van de staat Israël in 1948 woonde
er nog een groot aantal christenen inPalestina.
Maar tijdens de oorlog van 1948 werden meer dan 750.000 Palestijnen verdreven en sinds de bezetting van de Palestijnse gebieden in 1967 vluchtten heel wat Palestijnse christenen, net als moslims.
Vanaf het begin tot op heden ijveren christenen mee voor de vrede en de rechten van het volk.
Toch emigreren nog steeds meer christenen dan moslims, daar zij meer mogelijkheden hebben voor emigratie naar christelijke gemeenschappen in het Westen. Het is vanuit de schrijnende situatie die veroorzaakt wordt door de bezetting en de bouw van de Muur dat emigratie in de hand gewerkt wordt.
Gevolg is: in wat nu Palestina heet zijn er nog 2% christenen; in wat nu Israël is leven er 20% Palestijnse burgers van Israël waaronder nog naar schatting 145.000 christenen. De meerderheid behoort tot de Grieks-katholieke of Grieks-orthodoxe kerk.Er is nu volgens de christelijke burgemeester van Betlehem een reële vrees dat de christelijke gemeenschap in het Heilig land zal uitsterven, daar mensen op zoek zijn naar een betere toekomst voor hun kinderen.
Zo is het niet verwonderlijk dat je in Betlehem een christelijk huwelijksfeest kan meemaken waar bruid en bruidegom afwezig zijn omdat hun huwelijk die dag wordt ingezegend in het westen na emigratie en de familie toch het gebeuren wil vieren.Toch hebben christenen altijd een belangrijke rol gespeeld in het economische, politieke en sociale leven. Zij zijn nog steeds actief in de maatschappij, vooral in onderwijs en gezondheidszorg. Op deze manier getuigen zij van hun christen zijn. Door hun noodzakelijke aanwezigheid blijven zij de levende stenen van het christendom in het land van Jezus. Priester Herman Boon zaliger, luchthaven-aalmoezenier, nodigde steeds mensen uit om die levende stenen van het Heilig land te bezoeken en hen alzo te bemoedigen en te steunen. Hen aldus daadwerkelijk leren kennen is een goede manier om hen te tonen dat wij christen- en hen niet in de steek laten. Hierdoor ontstaan vriendschappen en contacten (o.a. geregelde correspondentie langs internet geeft hen ruimte) Maar hen nabij zijn in hun voortdurende inspanningen om te overleven als christenen in een land dat hen niet de nodige ruimte en mogelijkheden biedt, door te delen van onze overvloed is een opdracht voor iedere christen. Door onze solidariteit kunnen wij de noden lenigen van de christenen in het Heilig land, zodat zij in hun ge- liefde steden en dorpen kunnen blijven waar zij dag na dag in Jezus voetstappen treden.
Het Latijns Patriarchaat in Jeruzalem dat verantwoorde- lijk is voor de christenen in het Heilig land zorgt voor de kerken en christelijke gemeenschappen en ondersteunt vele projecten. Veelal is deze steun gericht naar scholen, parochies, ziekenhuizen, tehuizen voor vondelingen, verlaten en gehandicapte kinderen, gezinnen in grote nood en bejaarden. De projecten zijn verspreid over heel het Heilig land, want ook in Galilea (Nazareth en de dorpen rond het meer van Galilea) zijn christenen tweederangsburgers en is de kerk met de heilige plaatsen in nood. In Bethlehem en om-streken is er ook nood aan geven van onderdak en directe voedselhulp door de veel- vuldige vernielingen door de bezetting en de grote werkloosheid die het bouwen van de muur veroorzaakt. Heel veel olijfgaarden werden afgescheiden en bijna elk Palestijnse stad of dorp is één grote gevangenis. Je kunt er slechts weg met de uitdrukkelijke toelating van de Israëlische overheid. Deze geslotenheid dwarsboomt elke sociaal-economische ontwikkeling, waardoor de werkloosheid alsmaar groter wordt. Ook het wegblijven van pelgrims en toeristen heeft de hele sector zo goed als platgelegd. Heel veel inkomst- en zijn tot bijna nul herleid en werkt de armoede van veel gezinnen in de hand, waardoor de meest primaire noodzakelijke levensmiddelen ontbreken. Zelfs de toevoer van water wordt door de Israëlische regering tot het minimum herleidt, wat voor vele moeilijkheden zorgt.
Enkele projecten die het Latijns patriarchaat financieel ondersteunt en controleert tonen ons dat ze wel degelijk een aanmoediging zijn voor de christenen om in het Heilig land te blijven wonen. Pontifical Mission zorgt voor werkgelegenheid door o.a. het bouwen van appartementen op grond van het Latijns Patriarchaat, die nadien als sociale woning verhuurd worden die na enkele jaren kan aangekocht worden. De arbeiders en de bewoners zeggen nu dat ze blij zijn om de rust en het vertrouwen dat zij hierdoor krijgen. Zij bemoedigen ook de kunstambachtelijke be-drijfjes (o.a. olijfhouten beeldjes handwerk allerhande) door hen kansen te bieden tot goede verkoop doorheen verschillende projecten naar kerken, wereldwinkels, enz Langs deze organisatie werden de sandalen geleverd die gedragen worden door de figuranten van de Hans- wijkprocessie, die elk jaar in mei (dit jaar 21 mei) het leven van Jezus uitbeeldt doorheen de straten van in Mechelen.Een gewaardeerd project voor en door de christenen van Betlehem.
St.Joseph ziekenhuis is het enige katholieke zieken-huisin Jeruzalem, gerund door de zusters van Sint Jozef. Christenen zijn heel blij hier terecht te kunnen op non- profit basis. Bethlehem, kinderkribbe v.d Heilige Familie: opvang van vondelingen en babys van ongehuwde moeders en tevens van een honderdtal kleuters uit sociaal zwakke gezinnen. Ook hebben de zusters een sociaal centrum dat behoeftige families voorziet van eten, medische hulp en kleding. De jongerenkerk van Scherpenheuvel heeft al meer- maals driekoningen gezongen ten voordele van deze kinderkribbe. Prachtig toch! Driekoningen zingen voor de kribbe in Bethlehem. De opbrengst zorgde al voor nieuwe bedjes en verzorgingsmaterialen.
Latin Seminary, school in Beit Jala waar de studenten ondergebracht zijn in kleine kamertjes, waar sanitaire installaties nog ontbreken en waar moet bijgedragen omdat de studenten niet zelf hun studies kunnen betalen.
Parochies, kerken, heilige plaatsen worden gesteund door het onderhouden van personeel (zoveel mogelijk mensen worden in dienst genomen zodat zij van armoede gevrijwaard blijven), restauratie en onderhoud van gebouwen. Maar ook directe hulp aan christenen die in acute nood verkeren door het verstrekken van financiële en medische hulp en zorg voor voedsel en onderdak.
Zo zijn er nog tientallen projecten die het Latijns Patriarchaat opricht en ondersteunt naargelang de noden van de christenen en hen zo de kans geeft op een menswaardig bestaan in het Heilig land. Het zijn de levende stenen die recht hebben op onze hulp?
Hier de nood: christenen helpen christenen!
Indien de christenen in het Heilig land zouden verdwijn- en, zullen de heilige plaatsen en de heiligdommen ziel- loze monumenten worden bij gebrek aan christelijk getuigenis en inspiratie. Michel Sabbah, de Latijnse patriarch (bisschop) en voorzitter van Pax Christi Internationaal zegt hierover: Het is onze roeping om te getuigen, maar dat is heel moeilijk vanwege de politieke situatie, vanwege de muur en vanwege de controleposten en gestelde eisen. Daarom durven wij hopen op hulp van christenen over de wereld; door ons te bezoeken en ons daadwerkelijk te steunen.
Heilig Grafkerk in Jerusalem
Schrijfster van dit artikel was eind december - begin
januari 2006 nog te gast in het Heilig Land en werd er enorm gastvrij ontvangen. Het bezoek aan verschillende van deze projecten heeft heel wat vriendschappen gecreëerd. Zowel babys en kinderen ( kinderkribbe) als jongeren (scholen en vredesgroepen) en volwassenen uit de parochies en de bewegingen zijn nu een blijvende kans tot solidariteit en uitwisseling van christelijke spiritualiteit die tot grote dankbaarheid stemt. Lieve Brouwers
Dank aan onze pastoor voor het ter beschikking stellen van deze waardevolle informatie. De tekst werd in onze parochie voorgelezen. Hij geeft informatie die we anders nergens lezen of horen. Louise
We verzamelen en brengen onze dromen mee. Het land roffelt leven zo luid als de tromroffel van ons hart en roept onze dromen.
We verzamelen en brengen onze dromen mee. Uit onze dromen wordt de moed geboren die de aarde beweegt in ons zelf die ons uitdaagt.
We verzamelen en brengen onze dromen mee. En in onze dromen zijn we verenigd en sterk zoals nu.
We verzamelen en brengen onze dromen mee. Om hen te trotseren die ons en onze kinderen willen bedreigen.
We verzamelen en brengen onze dromen mee. Dromen die we weven in de vezels van ons gebeente wetend dat ze sterk genoeg zijn om ze door te geven aan onze kinderen en de kinderen van onze kinderen.
We verzamelen en brengen onze dromen mee. De dromen die ons heilig zijn, die we kerven in de tempel van onze ziel
( Uit het gedicht: " De Bijeenkomst van Farmcoop ", Filippijnen. uit de vastenkalender van Broederlijk Delen 2006
Medjugorje is het spirituele centrum van de wereld.
Zalige PausJoh.Paulus II
Christen-vervolging
'En, terwijl ik de slaap niet kon vatten, wist ik, ineengedoken tegen een ijskoude muur: iemand denkt op dit moment aan mij en pleit voor me bij de Heer.'
Irina Ratoesjinskaja (zeven jaar in Russisch werkkamp)
Dit zijn de martelaren van deze tijd. Vergeten wij hen niet in ons gebed
U wil ik loven Heer met heel mijn hart, ik zal verhalen van Uw grote daden, Uw Naam wil ik bezingen .
U wil ik loven Heer, met heel mijn hart, U bent voor mij de oorzaak van mijn vreugde, Alleluia.
Ik ben Louise
Ik ben een vrouw en woon in Vlaanderen (België ) en mijn beroep is huisvrouw.
Ik ben geboren op 31/01/1945 en ben nu dus 79 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: ZOEK eerst het RIJK GODS en Zijn Gerechtigheid en de rest zal U geschonken worden. (Bijbel).
Heilig Grafkerk in Jerusalem
