Jezus sprak:"wie mij ziet,ziet de Vader" En ook: "Wat staart gij naar boven?" Onder de mensen is God te zoeken, in U en in Mij. Nergens anders. Draag het Idee God uit in je eigen omgeving. dat is een opdracht aan het wezen mens.
Godsbeelden
de mens als beeldhouwer van god
02-10-2006
Oikumene: Bewoonde wereld
Begin jaren zestig van de vorige eeuw begon het besef door te dringen dat de Christenen meer gemeen hadden dan men dacht. De kerken waren verdeeld en binnen de R.K.kerk heerste de opvatting dat alleen zij de ware Kerk was. Van de preekstoelen werd daar heftig gebeden dat gemengde verkering mocht worden voorkomen. En dat afgedwaalden zich weer tot de Ware Kerk zouden bekeren. Het Vaticaans-concilie bracht binnen de R.K.Kerk daar verandering aan. Niet langer werden andere kerken gemeden, zelfs opgezocht en werden er gesprekken met elkaar gevoerd. Het Vaticaans-concilie was ook anders gaan denken over het H.Misoffer en werd meer de nadruk gelegd op maaltijd vieren met elkaar. Eucharistieviering genoemd. Dat bracht de R.K. Eredienst dichter bij die van de Protestantse kerken. In het kerkgebouw ging de priester nu met het gezicht naar het volk staan in plaats van met de rug naar hen toe. De altaartreden verdwenen die als symboolstonden voor het bestijgen van de Calvarieberg. Dat hoorde bij de offerdienst. Nu kwamen de accenten anders te liggen. Het woorde Oecumene ontstond. Het woorde afkomsig uit het griekse Oikumene, betekent "bewoonde wereld" en dat werd nu het herkenningssymbool voor de onderlinge dialoog van kerken met elkaar. De kapelaan ging in de parochie voorop in de prediking van deze boodschap en zocht contact met diverse dominees om tot gespreksgroepen te komen. De Deken benoemde hem tot contactpersoon van het dekenaat. De pastoor had moeite met de aanpassingen, ook voor wat betreft de veranderingen binnen het kerkgebouw maar hij moest wel op gezag van het bisdom. In die tijd werd de kapelaan door een boeren-echtpaar verzocht bij hen thuis te komen praten over een zeer ernstige situatie betreffende hun zoon van 35 jaren. Het echtpaar had van hun zoon te horen gekregen dat hij verliefd was geworden op een meisje van hervormde huize en dat hij de verkering niet wilde afbreken. De ouders opgevoed binnen de traditie van "twee geloven op een kussen daar slaapt de duivel tussen" riep de kapelaan om hulp. Die verklaarde de spreuk naar de prullenbak en legde uit dat liefde universeel was en God vast en zeker blij zou zijn met mensen die elkaar hun liefde bekenden. Het voornaamste was dat hun zoon en toekomstige schoondochter tot overeenstemming kwamen over de opvoeding van de kinderen, welke kerk zij zouden kiezen en vooral dat zij elkaar in het eigen geloof zouden respecteren. De kapelaan had verstandige ouders voor zich, die geen breuk wilden met hun zoon en begrip opbrachten voor zijn keuze. Ook legde de kapelaan uit wat het Vaticaans-concilie voorstond met de dialoog binnen de verdeelde christen-wereld. Die dialoog kon nu ook thuis bij hen gehouden worden. Enige dagen later, toen pastoor en kapelaan samen de lunch gebruikten zei de pastoor:"nu moet je eens horen, er is een of andere vreemde geestelijke geweest die bij een van onze parochianen de boodschap van gemengde verkering heeft gepropageerd". "O ja, die zou ik wel eens willen leren kennen", sprak de kapelaan.
De filosoof Immanuel Kant: Jezus Christus is een idee of ideaal of voorbeeld, die of dat gepersonificeerd is. De historiciteit van deze persoon is overbodig en zelfs schadelijk. Jezus verpersoonlijkt het ideaal van de menselijke zedelijke volmaaktheid. Geloven is dan primair een handelen pas daarna een "wetën".
Begin jaren zestig van de vorige eeuw begon het besef door te dringen dat de Christenen meer gemeen hadden dan men dacht. De kerken waren verdeeld en binnen de R.K.kerk heerste de opvatting dat alleen zij de ware Kerk was. Van de preekstoelen werd daar heftig gebeden dat gemengde verkering mocht worden voorkomen. En dat afgedwaalden zich weer tot de Ware Kerk zouden bekeren. 
