Jezus sprak:"wie mij ziet,ziet de Vader" En ook: "Wat staart gij naar boven?" Onder de mensen is God te zoeken, in U en in Mij. Nergens anders. Draag het Idee God uit in je eigen omgeving. dat is een opdracht aan het wezen mens.
Godsbeelden
de mens als beeldhouwer van god
31-10-2006
De dronken predikant
Begin jaren zestig was het de gewoonte in de R.K.Kerk minstens eens in het jaar een veertigurengebed te houden. Tijdens de Hoogmis werd aan het begin van de veertig uren het Allerheiligste uitgesteld. Zo noemde men dat in die tijd. In een Monstrans werd dan de grote Hostie geplaatst en duidelijk zichtbaar voor de gelovigen op het altaar gezet. De grote Hostie werd tijdens de Hoogmis geconsacreerd. Dat wil dan zeggen dat de priester de woorden sprak: dit is mijn lichaam.... Hij herhaalde de woorden die Jezus sprak tijdens het laatste avondmaal. In die tijd dachten de oudere priesters en gelovigen dat er een gedaanteverandering optrad en dat Christus echt in die Hostie tegenwoordig was. Je mocht hem dan ook niet laten vallen, en de priester alleen mocht de Hostie met de handen aanraken. De kapelaan die een vernieuwde theologie had gestudeerd dacht hier anders over en zag de Hostie meer als een symbool van het brood dat Jezus deelde met zijn apostelen. Maar goed, veertig uren lang werd de Monstrans op het altaar ter aanbidding uitgesteld en konden de gelovigen in de kerk Jezus komen aanbidden. Het veertigurengebed werd met een plechtige dienst ( lof genaamd ) afgesloten. Daarbij waren de pastoors en de kapelaans van de omringende parochies uitgenodigd en een pater zou de preek houden. Alle geestelijken zaten dan in toog en superplie op het altaar. De pater die de preek zou houden was al in de middag gekomen en had ook kennis gemaakt met de organist van het koor. Het was de smid van het dorp,die wel van een stevige slok hield. Hij had de pater uitgenodigd voor de lunch en een partijtje biljart. Toen de tijd naderde dat de pater de preekstoel moest moest beklimmen, had hij ook al de nodige glaasjes jenever op. Met onzekere tred liep hij naar de preekstoel en beklom de vijf treden naar boven. Hij keek de kerk in en daarna naar de aanwezige geestelijken en begon zijn preek. Iedereen zag dat er iets mis was maar wist nog niet precies wat. De pater begon de preek met de smid te bedanken voor zijn gastvrijheid en zijn overwinning op het biljart. Hier en daar werd in de kerk gelachen maar de gezichten van de pastoors stonden op onweer. De pater maakte er een heel lange preek van. Hij haalde vele pausen aan, had het over pausin Johanna, over de Nederlandse paus Adrianus en niemand kon er ook maar iets van begrijpen. Enkele pastoors riepen zacht naar de pater te stoppen en Amen te zeggen maar die kwam net op dreef. In de kerk zelf nam de onrust toe en zaten de parochianen te wiebelen in hun bank. Na een klein uur had een van de pastoors er genoeg van en liep naar de preekstoel. Fluisterde de pater wat in zijn rechter oor en ging weer naar zijn plaats. De pater eindigde tenslotte zijn preek met de woorden:"ik moet nu eindigen want ik kreeg net te horen dat de huishoudster met het diner op ons zit te wachten".
De filosoof Immanuel Kant: Jezus Christus is een idee of ideaal of voorbeeld, die of dat gepersonificeerd is. De historiciteit van deze persoon is overbodig en zelfs schadelijk. Jezus verpersoonlijkt het ideaal van de menselijke zedelijke volmaaktheid. Geloven is dan primair een handelen pas daarna een "wetën".
Begin jaren zestig was het de gewoonte in de R.K.Kerk minstens eens in het jaar een veertigurengebed te houden. 
