Jezus sprak:"wie mij ziet,ziet de Vader" En ook: "Wat staart gij naar boven?" Onder de mensen is God te zoeken, in U en in Mij. Nergens anders. Draag het Idee God uit in je eigen omgeving. dat is een opdracht aan het wezen mens.
Godsbeelden
de mens als beeldhouwer van god
04-12-2006
Vakantie, de eerste week...
De maand juli kondigde zich aan en het beloofde warm en zonnig weer te worden. De kapelaan die zijn preek voorbereidde, dacht aan zijn vakantie die aanstaande was. Nog een week dan ging hij met twee collegae, jaargenoten, veertien dagen kamperen in Oostenrijk en Zwitserland. Hij hoopte dat het warme en zonnige weer hen gunstig gezind zou blijven. De week ging tergend langzaam voorbij maar eindelijk was het dan zover. In zijn Renault Dauphine ging hij zijn twee vrienden ophalen van de pastories waar zij kapelaan waren. Achterin de auto lag een kleine tent, drie kampeerbedjes, kookbenodigdheden en verder alles wat nodig was voor een fijne kampeervakantie. Hij had zijn priesterkleding thuis gelaten en was sportief en luchtig gekleed voor de reis. In zijn koffer lagen enkele korte broeken, shirts en natuurlijk zijn zwembroek. De twee vrienden stonden hem al op te wachten met bepakking en al. Eveneens zonnig en luchtig gekleed. Een stapte bij hem voorin en een achterin, waar ook de rest van de bagage werd gezet. Ze wensten elkaar een fijne vakantie en baden de hemel om bescherming op hun tocht en goed weer. Na honderd kilometer zakte de auto plotsklaps naar links-achter en begon te hobbelen. "Lekke band", kwam er van de achterbank. Auto aan de kant en uitgestapt. De reserve band hadden ze er vlug onder en weer verder gereden. Bij Koblenz dachten ze er goed aan te doen even naar een garage te gaan om de lekke band te laten repareren en de andere banden na te laten kijken. Dat bleek een goed idee, want ook twee andere banden leken niet meer veilig om te rijden. Na twee uren vertraging kon de reis worden voortgezet met de geruststelling dat de banden in ieder geval prima waren. Ze reden door tot het donker werd, na af en toe even gestopt te hebben voor eten en drinken. In Oostenrijk aangekomen, vonden ze al gauw een camping. Tent uitgepakt en proberen hem in het donker op te zetten. Dat bleek niet zo eenvoudig. Een zaklamp zat in de koffer en een tenthamer hadden ze niet bij zich. Een van de vrienden uitte zich in een minder diplomatiek woord en wel zo hard dat iemand riep: "hé, dat is onze kapelaan" De twee anderen begonnen te lachen en riepen terug dat hun kapelaan incognito was gearriveerd en nu hulp nodig had. Een gezin met wat oudere kinderen bleek tot de parochie van zijn collega te horen en hadden hem aan zijn stem herkend. Nu was hulp spoedig geboden en stond de tent in enkele minuten overeind. Ze bleven daar een dag staan en trokken toen verder, richting Bodenmeer. Daar in de buurt vonden ze een heel rustige camping, nauwelijks kampeerders. Slechts een gezin uit Engeland. Een van de jongens, ongeveer tien jaren, wachtte de kapelaan op bij de douches. "Waarom zijn jullie met drie mannen en waar zijn jullie vrouwen?" De kapelaan was net aan het denken om in het engels iets zinnigs terug te zeggen, toen de jongen vervolgde: "mijn moeder is er wel". De kapelaan begon te lachen en zei:"tja, wij zijn moslims en wij mogen ieder vier vrouwen hebben, te veel om mee te nemen. En om er maar een mee te nemen brengt ruzie bij de andere vrouwen." De jongen zei dat hij het begreep en zou zijn ouders vertellen dat hij kennis had gemaakt met een man die vier vrouwen had. De kapelaan vertelde zijn vrienden wat hij de jongen wijs had gemaakt. De ouders van de jongen glimlachten naar hen maar zeiden verder niets. Ook de rest van de week niet. De week werd doorgebracht met bezoek aan leuke Oosenrijkse plaatsjes, het bestijgen van een berg de Pfänder genaamd, zwemmen in het meer, het bijwonen van een operette op het meer, af en toe luieren op de camping met een boek in de hand en zo nu en dan lekker uit eten en drinken. Ze voelden zich vrij en als het ware in het paradijs maar dan zonder een Eva die hen lastig viel met het aanbod van een vrucht. Zo ging de eerste week voorbij. De volgende zou in Zwitserland zijn.
Op de laatste dag van de eerste week vakantie pakten ze hun kampeeruitrusting in,namen afscheid van de beheerder na de rekening te hebben voldaan, stapten in de auto en gingen op weg naar Zwitserland. Het reisdoel was het meer van Neuchatel met een heel mooi achterland. In Zwitserland reden ze door de bergen, door leuke dorpjes en genoten van het uitzicht. Op een van de bergen begon de motor wat te sputteren en kwam er rook vanonder de motorkap. Bij nadere inspectie bleek het koelwater op kookpunt te staan en bleek ook dat er iets niet goed functioneerde. Langzaam daalden ze de berg af en kwamen practisch voor een garage tot stilstand. Dat was boffen en ze prezen de Heer... Een van de monteurs was bereid eens onder de kap te kijken en te zien wat er stond te gebeuren. Een van de slangen was lek geraakt en moest worden gerepareerd of vervangen,dat wist hij nog niet precies. Over een uur konden ze de auto weer ophalen. Dus gingen ze de plaats, een kleine stad, nader verkennen. Leuke huizen en vooral chalets trokken de aandacht en in een straat aangekomen waar weinig verkeer reed, zagen ze in de verte een paar priesterpakken hen tegemoet komen. Dichterbij bleken het tot stomme verwondering collegae te zijn uit hetzelfde bisdom. Nog sterker, ze hadden samen op het seminarie gezeten alleen waren de priesterpakken enige jaren ouder. Ook bij hen verbazing, vooral om de late herkenning vanwege de vakantiekleding. Ze besloten samen een terras uit te zoeken om vakantie-ervaringen uit te wisselen. De priesterpakken waren al wat langer in Zwitserland en hielpen een pastoor met zijn werkzaamheden. Vandaar de pakken. Maar morgen vertrokken ze voor een week naar een kampeergelegenheid in de buurt van Luzern. Allen brachten een dronk uit op de rest van de vakantie, wensten elkaar fijne dagen en namen toen afscheid met een "tot ziens in Nederland". Ze haalden de auto op, die al klaar stond, betaalden de reparatiekosten die gelukkig meevielen en gingen op weg naar het meer van Neuchatel. Daar aangekomen pakten ze vlug de tent uit, zetten hun ligbedden voor de tent, pakten het kookgerei en zetten een pot flinke koffie. Het was warm en heel zonnig weer en dus was een duik in het meer gauw genomen. Het bleek dat het meer tamelijk ondiep was en je er een aardig eind doorheen kon lopen. Het terrein werd afgeschermd door een soort matten schutting en ze begrepen niet goed waarom zo iets lelijks het terrein afbakende. Wel hoorden ze achter de schutting lachen en praten. Dus daar moest ook een soort camping zijn met vakantiepret. Een van hen probeerde door de matten te gluren om zodoende te zien wat er achter gebeurde. Maar de matten maakten dit niet mogelijk. Wel kon je van het terrein af, er om heen lopen en mogelijk via de ingang aan de andere kant iets zien. Gedrieën gingen ze op onderzoek uit. Bij de ingang van het andere terrein gekomen, liepen ze door een lange laan en kwamen bij een soort receptie. Tot hun grote verbazing zagen ze daar dat mannen zowel als vrouwen en kinderen totaal niets om het lijf hadden. Het was een nudisten-camping. Snel keerden ze om want ze wilden niet als verspieders te kijk staan. Maar het hield hen wel even bezig, ook in hun gesprek met elkaar. Wat was nu het nut van zoiets? Of was het gewoon het plezier van blootlopen en zwemmen? Hun filosofie er over leverde alleen op dat het een flink stuk bepakking bespaarde. Na een week zat de vakantie er op en werd de terugreis aanvaard. Via Antwerpen zouden ze rijden, daar in een hotelletje overnachten en de andere dag weer thuis zijn. In Antwerpen kozen ze op goed geluk een goedkoop onderkomen, sober maar netjes. In de nacht hoorden ze lawaai van stemmen en andere menselijke geluiden in de kamer naast hen. Later bleek dat het een hotel was waar bepaalde dames hun afspraken in geld omzetten. Genoeg stof om thuis op de pastorie hun vakantie-verhalen al of niet aangedikt te vertellen. En zo geschiedde!!!!!
De filosoof Immanuel Kant: Jezus Christus is een idee of ideaal of voorbeeld, die of dat gepersonificeerd is. De historiciteit van deze persoon is overbodig en zelfs schadelijk. Jezus verpersoonlijkt het ideaal van de menselijke zedelijke volmaaktheid. Geloven is dan primair een handelen pas daarna een "wetën".
De maand juli kondigde zich aan en het beloofde warm en zonnig weer te worden. De kapelaan die zijn preek voorbereidde, dacht aan zijn vakantie die aanstaande was. Nog een week dan ging hij met twee collegae, jaargenoten, veertien dagen kamperen in Oostenrijk en Zwitserland. Hij hoopte dat het warme en zonnige weer hen gunstig gezind zou blijven.
Op de laatste dag van de eerste week vakantie pakten ze hun kampeeruitrusting in,namen afscheid van de beheerder na de rekening te hebben voldaan, stapten in de auto en gingen op weg naar Zwitserland. Het reisdoel was het meer van Neuchatel met een heel mooi achterland.
