Zoals ik mij wilde inleven in de Indische cultuur en levensgewoonten... zo genoot Ramesh en de bende van de Europese geneugten... Er waren... de zelfgebakken eclairs en tompoeskes... de lekkere tomatensoep met balletjes... en de... (natuurlijk!!!!) Belgische frietjes met tartaar... die ik gewoonlijk bakte voor... de héle straat! En dan was er... karten... het karten!!! Jawel er was in Chennai een heuse kartingbaan open gegaan... Ikzelf had nog nooit in een race-auto'tje gezeten... maar dat gaf ik natuurlijk niet toe! Dus op met de geit... oeps... vlam... vroem... komaan Ramesh we gaan er voor! En de héle familie zat van dan af regelmatig op de racebaan! En dit was ook als we bezoekers hadden een welgekome ontspanning!
Op de foto mijn collega Kris is zich aan het voorbereiden op een wedstrijdje... Weet niet hoe het hier gaat... maar in Indië moet er eerst een plastiek zakje op het hoofd en dan pas de helm!
Dit erg schuchtere bloemenmeisje had haar standplaatsje in een klein verdoken straatje... maar speelde het toch klaar haar boterham te verdienen... op een (h)eerlijke manier!
Tijdens mijn verblijf in Chennai leerde ik véle mensen kennen die ik erg ging bewonderen... Sommige ken ik bij naam... sommige bij faam... Maar enorm véél gewoon van ze dagdagelijks bezig te zien in hun noeste arbeid! De gewone mensen... mensen die moesten knokken... hard moesten knokken voor hun dagelijkse boterham... naan... chapati... Vroeg uit de veren... rond... heu half 4... 4 uur... voor het ochtend ritueel... de ochten-pudja... en dan... rupeetjes verdienen... zure rupeetjes verdienen! De rikja-driver om de hoek met zijn 10 jarige mekanieker... de strijkman die vol overgave aan zijn kleine kraampje hemden en sarees strijkt... een Godganse dag met een strijkijzer dat in die hitte wel 1000kg moet wegen! De bouwvakkers of moet ik zeggen "bouwvakkinnen"??? Want in Indië zijn het immers meestal vrouwen die het zware werk torsen... vrouwen die de stenen per 10... op het hoofd naar boven dragen en het mestelwerk doen! Ik kende ze... Ik kende ze allemaal... en... zij kende mij... iedere morgen een leuk geknik... gewuif... gegroet... ieder morgen een blij weerzien!
In sommmige gevallen heb ik mezelf eens voor even... héél even in hun leefwereld gestort... Zo vergeet ik nooit Ramesh zijn gezicht toen ik besloot... de bloemendame langs de weg te gaan helpen... om dan nog maar te zwijgen over... de bloemendame haar gezicht... Iedere dag kocht ik bij haar (Arhjuna) verschillende meters (de bloemen-slingers worden per armlengte verkocht!) gerijgde bloemen... net zoals alle andere Indiërs... bloemen voor in de auto... bloemen voor mijn Ganesh... voor de geur... voor de kleur... maar vooral voor het zonnige gevoel dat bloemen je kunnen schenken! Vol verwondering stond ik dan te kijken hoe haar slanke rijzige vlugge vingers de meest prachtige bloemenslingers vlochten... Dus die bewuste dag trok ik mijn stoute schoenen aan en vroeg haar... mijn leermeester te zijn... zette me op de houten kist naast haar en heb dan een halve dag mee bloemen gevlochten en verkocht onder haar deskundige leiding!
De bloemenverkoopsters zitten allemaal langs de autoweg... waar miljoenen... (hm) auto's passeren, maar ik ging zo op in mijn bloemen-handelen dat ik pas nu besef... dat... het waarschijnlijk voor de meeste chauffeurs een raar zicht moet geweest zijn... Maar... So What?! Voor mij was het een ervaring en een vriendschap rijker! Een ervaring en vriendschap die mij meer waard zijn dan... de lotto winnen! Want dit... dit blijft je bij!
Op de foto Arhjuna en het mini-fruit-verkoopstertje Amina.
Als er iets was dat ik in Indië ook véél deed dan was het lezen... en dan natuurlijk liefst iets over de cultuur en het leven in mijn gastland. Een boek dat mij enorm bij blijft is "bitter chocolate" geschreven door de 41 jarige Pinki Virani. Een boek dat gewijd is aan " Child sexual abuse in India... dit is gewoonweg schrijnend!!!!! (Het is ook dit boek dat mijzelf stimuleerde om aan sexuele voorlichting te doen in Indië... hetgeen ook weeral niet vanzelfsprekend was!) Pinki was zelf een slachtoffer en vond de tijd rijp om met deze wetenschap naar buiten te komen... mij verwonderd het enorm dat ze daardoor niet zelf op de brandstapel terecht kwam... Zoals wij allemaal ondervonden is sex in Indië nog altijd taboe... grote taboe! Zelfs tussen man en vrouw... is het veelal niet bespreekbaar! Als je weet dat ze daar met 10 a 12 personen in één kamer wonen en slapen... dan moet je géén dommerik zijn om te weten hoe het daar aan toe gaat... Meestal zagen vrouw en man elkaar nooit naakt... hoe kan dat trouwens... met moeder en schoonmoeder in dezelfde kamer... Dat dit dan weer tot de nodige frustraties leid... t'ja daar moet ook géén tekeninkske bij! In elk geval in het boek staat duidelijk te lezen tot wat dit allemaal kan leiden en leid!! Alhoewel we dat natuurlijk ook niet allemaal mogen veralgemenen!!!
Amika voor haar feestmaal dat natuurlijk moet gezegend worden door de priester en Goden!
Ik weet niet echt goed... hoe het nu verder moet... met... mijn verhaal! Er staan immers nog honderden items op mijn lijstje... Het Hinduisme... de Bhagavad Gita (Indische bijbel)... de kamasutra... of de Indische Goden... (die notabene met duizenden zijn...) of de dagdagelijkse keukengeheimen?! Voor mij is het natuurlijk allemaal even boeiend... Neem nu het ritueel dat gepaard gaat met "vrouw worden" of de eerste menustruatie zo rond de 11 jaar... Ik kan jullie vezekeren dat is één groot feest! Praktisch héél het dorp word uitgenodigd voor een feestmaal, terwijl het jonge meisje op een heuse troon is gezet! Ik kan mij niet van de indruk ontdoen dat... misschien... héél misschien... gaat de drukte het kind wel echt voorbij?! Het is immers vooral voor de ouders een geweldige dag! Want vanaf dat moment kan de héle familie bginnen zoeken naar... een geschikte bruidegom... liefst ééntje die niet te veeleisend is... Want geloof me de bruidschatten die moeten betaald worden door ouders van een meisje... daar rijzen je haren van ten berge! Meisjes worden na de eerste "period" zo vlug mogenlijk uitgehuwelijkt... en daar zijn miljoenen redenen voor... redenen waar... al zeg ik het zelf... wij Europeanen niet bij kunnen! En sommige dingen vervullen zelfs mij... die zoveel van Indië houd... met een zeker afgrijzen...
foto: De papa van Ramesh met één van zijn nichtjes... Amika was 11...
Pinki Virani is journaliste en schrijver met een groot en ruim palmares... Voor dit boek sprak ze met dokters... psygologen... de politie enz... enz... Dus eigenlijk is er géén enkele reden om te twijfelen aan hetgeen ze schrijft... en toch... kan dit waar zijn?????????????? Ze schrijft in haar boek hoe kinderen van 3 maanden misbruikt worden door familie en chauffeurs... hoe 6 en 9 jarige misbruikt worden op samenkomsten van de mannelijke familieleden... en elke vrijdagavond opnieuw van hand tot hand gaan... jaar in jaar uit... tot... jawel inderdaad aan de eerste "period"... en dan moet het meisje inderdaad zo vlug mogenlijk uitgehuwelijkt!!! Want... dan word het... gevaarlijk héét onder de mannen hun voetjes... zo'n kind mag immers niet zwanger geraken!!! Want dan... dan is het kokeneten gedaan! Ze beschrijft ook hoe jonge uitgehuwelijkte meisjes eerst door alle broers uitgeprobeerd worden... om zeker te zijn dat het allemaaal goed werkt??? Hoe ver kan mengaan???? !!!! In elk geval Lisette zou Lisette niet zijn als ze daar het fijne niet wou van weten... en ik ging natuurlijk ook op onderzoek... Toen ik mijn mannekes daarmee confronteerde hoorde ze het in Keulen donderen... en allemaal ontkenden ze dit soort praktijken... Volgens hen gebeurde dat alleen in de kleine dorpjes... En ik... ik wilde hen echt graag geloven... maar nam toch het zekere voor het onzekere... Temeer daar ik op hetzelfde moment gevraagd werd om mij te gaan inzetten voor een groep jonge... 14 jarige prostituees met aids... Meisjes die niet meer konden uitgehuwelijkt worden... en gewoon op straat gedumpt werden... Een steenrijke Amerikaanse kocht een groot huis en ik werd aangezocht deze meisjes te helpen met hun terugkeer in de maatschappij... door hen te leren een huishouden runnen... breien... koken... enz... enz... Onnodig te zeggen dat de meisjes hun uiterste best moesten doen... om uiteindelijk toch nog tot het besef komen... dat het allemaal ijdele hoop was!!! Voor hen... was er géén toekomst meer... is er géén toekomst meer!
En toen besloot ik... voorkomen is beter dan genezen... en begon mijn sexuele voorlichting... in al zijn facetten! Te beginnen bij... de mannen! Van dan af deelde deze schuchtere ex-pat condooms uit... met dozijnen... en vertelde de mannen dat alles zoveel plezanter was... met hun eigen vrouw... Tot op vandaag weet ik nog altijd niet waar ik de lef gehaald heb... om tegen de mannen in te gaan... en ofdat het iets heeft uitgehaald... Mij heeft Indië in elk geval sterker gemaakt en Goh... wat zou ik graag terug gaan om mijn werk verder te zetten...
De kleine Amika tussen Ramesh en Amul... voor alle duidelijkheid zij heeft niks te maken met het verhaal over "child abuse" van Pinki Virani... Amika is de prinses van de "period-dag"... niks meer niks minder!
Voor de lezers die er ook het fijne willen van weten de titel van het boek is dus " Bitter chocolat" geschreven en uitgegeven in 2000 door Pinki Virani!
Lieve vrienden... ik heb mijn blog en jullie een beetje in de steek moeten laten want gewoonte getrouw zijn de paasdagen hier altijd en immer druk... en daarenboven hebben we zaterdag met een paar vrienden de beton van ons 2 terrassen gegoten... pf... wat een smerige boel! Enfin ik heb nu terug wat tijd om te schrijven... waarschijnlik niet al te lang want ons Marieke is hier... en als haar dutje gedaan is... is ook mijn rust gedaan... Vandaag wilde ik het hebben over... de 2 dingen die ik haat in mijn leven... namelijk mensen die gedane beloften niet nakomen en gehaaide roddelaars! Van dat laatste soort krioelde het in Chennai onder de ex-pats... en zeker als het over een ander ging... ken je het gezegde: die babbelt over een ander ... moet niet over zichzelf babbelen... Natuurlijk mag ik ook niet ontkennen dat ik in sommige sappige verhalen zelf wel eens durf geintresseerd zijn... en zeker als het te maken heeft met het fameuse toverwoord "LIEFDE". En dat liefde alom aanwezig was in Chennai... dat was géén geheim. Schoon voorbeeld daarvan is "Auroville" de wel erg aparte gemeenschap waar ik eender al over schreef... In Auroville wonen meestal gemengde koppels... Jongere Indische mannen met iets oudere Europese vrouwen of omgedraaid... De Europeanen zijn meestal mensen die met hun partner naar Indië komen voor het werk en verliefd worden op iemand van Indië... oeps... de partner mag dan alleen terug naar zijn of haar eigen landje... Ik ben in de ex-pat gemeenschap dikwijls geconfronteerd geweeest met deze situatie... Niet te verwonderen natuurlijk dat het meestal ging over de man en zijn secretarresse... of de vrouw met haar chauffeur... Natuurlijk is het ook zo dat de situatie waarin ex-pats zich bevinden in Indië zich uitstekend leent... Het is er zwoel... zonnig... de palmbomen en stranden kortom alles nodigt uit tot! De werkende mannen spenderen uren en uren op bureel met de secretarresse en de vrouwen... spenderen uren en uren met... hun chauffeur. In mijn kennissen kring heb ik dus ook te maken gehad met dit alles... Zo was er de Hollandse Ria die zwaar verliefd werd op haar chauffeur... de Franse Gabrielle... de Engelse Carole... het mooie is dat 2 van hen nog steeds in Indië wonen en ondertussen getrouwd zijn met hun chauffeur... Voor de derde is het iets slechter afgelopen... Want lieve vrienden één ding is wel zeker... "pas op met de verliefdheid en liefde... want het is niet altijd... alleen maar mooi!" In elk geval ik kan jullie verzekeren dat het roddelen rond dit alles soms de spuigaten uitliep... Vooral de Hollandse Ria heeft het ocharme zwaar moeten bekopen en is zelfs op een gegeven moment moeten gaan lopen uit Chennai met haar jonge vriend... omdat het leven haar daar echt onmogenlijk werd gemaakt... Shame... Shame... ik kan alleen maar hopen dat de dames die het zover dreven nooit zelf zwaar verliefd worden... Ik zelf had absoluut ook een goede band met mijn chauffeur Ramesh... en dat ik over de tong ben gegaan... daar ben ik ook wel zeker van... maar dat er van verliefdheid geen sprake was daar ben ik absoluut zeker van! In elk geval heb ik al de jongens en meisjes die bij ons thuis werkten als familie behandeld... en ervoor gezorgd dat ze een beter leven kregen... Ik leerde ze eten met mes en vork... leerde hen Engels... zorgde voor de nodige zwemlessen... gaf zelf computerlessen... en betaalde voor hun rijbewijzen... nam hen mee op restaurant... leerde de meisjes koken, naaien, strijken... en heb zelfs sexuele voorlichting gegeven toen ik hoorde dat er z'on grote percent (in de 60%... aub) aids was in de omgeving waar wij woonden... Kortom ik was voor de dames van de roddelclub een heus fenomeen... want al deze dingen zijn "Not Done!" En ik... rebel van het eerste uur... ik lag daar... niet echt wakker van!
Op de foto... Ik en 2 van mijn mannen - Chacra en Ramesh - De dag dat ik voor het eerst een saree droeg... hm... als ik die foto bekijk eigenlijk... mogen Chacra en ramesh er wel zijn hé... Potverdesappepitjes... dat ik dat niet eender zag!
Op deze foto ziet u de kleine "Raja" in het midden tussen zijn mama en papa... links zijn grote broer en rechts zijn grote zus... de dag dat ik de kleine Raja leerde kennen lijkt de dag van gisteren... Het was bij één van mijn eerste bezoekjes in het Egmore-Kinderkankerziekenhuis... en hij was één van de véle patientjes... een vrolijk opgewekt kereltje... onwetend van hetgeen hem te wachten stond... dus nog intact(") en met een grote smile! Zoals jullie al eender lazen op mijn blog, duurde dat allemaal niet lang... gewoonlijk de tweede keer dat ik de ukjes zag... waren sommige zelfs moeilijk te herkennen! Ik weet tot op heden nog altijd niet wat in die bewuste baxters zat??? Mijn lieve God wat takelden die kleintjes vlug af!!! Maar mijn kleine Raja verloor nooit zijn humeur... verloor nooit zijn brede lach... en wat het belangrijkste is hij verloor ook niet zijn gevecht tegen kanker... al moet ik zeggen dat het dikwijls niet véél scheelde! Op een gegeven moment kwam ik in het ziekenhuis aan en mijn kleine prins bleek stervende... deed niets dan overgeven en zag knalgeel... de dokter vertelde ons, dit... gaat niet lang meer duren... Toen de kleine ukkepuk Ramesh en mij zag flikkerde zijn oogjes op en hij vertelde ons dat hij maar één of maximum twee wensen had........................ de eerste wens... een paar schoenen... hij had immers nog nooit schoenen gehad! Natuurlijk ben ik direct met Ramesh naar een schoenwinkel gereden en kocht daar de mooiste en duurste sandaaltjes (+- 50 rupees!!!of... 50 Belgische franken...) Toen we terug in Egmore kwamen namen we de kleine Raja voor zijn tweede wens mee naar beneden... hij wilde immers voor de laatste maal de zon zien en zijn sandaaltjes uitproberen... 9 verdiepingen naar beneden met de kleine Raja op de arm... we hebben ons met zijn allen in het zonnetje gezet en de sandaaltjes aan zijn voetjes geschoven... de lichtjes in zijn ogen... dat... kan ik niet na vertellen... ik heb nog nooit iemand zo gelukkig gezien! Toen we hem uiteindelijk terug naar boven droegen dacht niemand van ons dat we hem nog zouden terug zien... Groot was s'morgens mijn verwondering toen ik rond half 9... op de 9e verdieping aankwam en ons klein prinsje rechtop zittend in zijn bedje vond waar hij vol overgave zijn nieuwe sandaaltjes aan het kuizen was... En toen zijn lieve mama naar mij kwam gelopen en mij innig omhelsde werden de tranen voor iedereen tevéél! Zo'n huilpartij... daar zijn géén woorden voor!
Raja is... blijven leven... en is een zeer gelukkig persoontje! ... en dat ik misschien... een itsiebitsie hielp door hem zijn moed niet te laten verliezen... dat maakt ook mij gelukkig!
En om te eindigen met zijn woorden... Me tum se pyaar kartihum... Ik hou ook van jou lieve Raja!
Some are led down pleasant paths... where quiet waters flow; Some are called to climb the crags... in wind, rain and snow; Some are bent and heavy laden... some walk straight and free; for some, good fortune... and for others, dire adversity.
We all arrive by different roads... at the appointed place; each one has his star to follow and... his path to trace...
It is not the pace that matters as we go upon our way. But what we really are when we get home at the close of the day...
By Patience strong
foto: een zwaar pad te gaan... dat hebben zeker de Indische vissers die met héél beperkte middelen hun "naan" moeten verdienen!!!
Lieve vrienden, bloggenoten en lezers ... Meer genieten van de middelste foto's... is simpelweg klikken!! Alle foto's (uitgezonderd deze Ganesh...) kunnen vergroot worden!!!
x Lisette x
Ganesh God der Goden... gemaakt van groene blaadjes...
Dan werd het muis stil... Ramesh stapte in zijn auto... en... moest recht achter uit over de citroenen rijden... waarna een luid hoera- gegil en applaus weerklonk... van onze genodigden en... heu... de bewoners van héél de omgeving! Kuppan liep naar de straatkant en smeet de pompoen met een schreeuw van dankbaarheid en onder begeleiding van enorm handgeklap... op de rijweg... de pompoen spatte uiteen... de nikkel rolde... de buren... grabbelden... Hoera! Hoera! Pudja gelukt! En iedereen een beetje rijker! De buren hadden de rupeetjes... en wij... een leuke ervaring rijker!
Er werd lekker gesmuld... gelachen... gedronken... en we maakten kennis met een wriemelende, vriendelijke, overweldigende massa buren!
Dan moest elke genodigde rond de auto gaan staan... Ramesh vooraan... en de ceremonie kon beginnen... we gingen met zijn allen naar de kleine Ganesh-kapel over ons huis en terug... waar gezongen werd en gebeden...dan werd er 7x rond de auto en Ramesh gewandeld... onder luid gezwier van de brandende bananen en pompoen... (Van smog gesproken...) Kuppan steeds al mompelend op kop... Na de 7 intense rondes werd het vuur gedoofd... en werden de 4 citroenen onder de autobanden gelegd!
Na het bepunten, tooide Ramesh zijn auto met een krans prachtige en welriekende bloemen... Terwijl Kuppan de fruitmand voor de Goden in orde bracht... De wierrook werd aangestoken en in de bananen gezet... De pompoen werd uitgehold en gevuld met o/a klein geld... nikkel zoals we vroeger in Antwerpen zegden...
Ik was indertijd met de beste intentie naar Indië vertrokken... en daar hoorde absoluut respect voor het Indische volk en hun gewoonten bij... Dus ja de auto-pudja kwam er... de kalender werd geraadpleeegd er er werd berekend dat de auto-pudja weer héél vroeg door moest gaan... zo rond half 5 s'morgens... De tafel met lekkers stond dan al klaar... maar eerst het zware werk natuurlijk! Half 5... in een droom zag ik het staan... Neen hoor half 5 is géén probleem in een land waar de zon straalt van s'morgens vroeg! Dus we begonnen eraan... enfin om eerlijk te zijn Kuppan en Ramesh begonnen eraan... en wij... wij stonden erbij en keken er naar... Eerst werden alle belangrijk en zwakke punten van de auto "bepunt" met sandal en kumkum...
Foto: het bepunten... dat vooral Kuppan voor zijn rekening nam.
Toen gisteren mijn dochter kwam vertellen dat ze een mobilhome gekocht hadden... moest ik... oh ja, je raad het al... onwillekeurig denken aan... Alcatel had een contract bij "Parveen travels" of beter gezegd "Parveen troubles"... ze huurden daar de nodige auto's met chauffeur voor de ex-pats... kwestie van in de chaos van het Indisch verkeer iedereen tijdig op het werk te krijgen.... De mensen van Parveen waren echte profiteurs... ze vroegen inmens véél geld per auto... om en bij de 60.000 oude Belgische franken... daarenboven lieten ze hun chauffeurs voor verschillende mensen rijden... als ze bv. gedaan hadden bij Alcatel dan moesten ze bellen naar Parveen en kregen ze een andere opdracht... zodanig dat de chauffeurs soms maar een 2 tal uurtjes konden slapen... soms helemaal niet... daarenboven duwden ze de ex-pats soms in erg onveilige auto's... maar dat verhaal hebben jullie wel al gelezen in dit blog... In elk geval waren wijzelf het op een gegeven moment zo beu dat we alles in het werk stelde om een nieuwe auto te leasen, dit natuurlijk nadat we er zeker van waren dat Ramesh voor ons zou willen werken... We kochten dus een klein Fordje... Spliksplinternieuw!!!! En daar... daar hoorde natuurlijk een... Pudja bij...
Dit alles... en toch... JA... toch zeg ik volmondig JA tegen Indië! Want al bij al is het een Prachtig... kleurig land! Met Prachtig kleurige lieve mensen... En een overweldigende cultuur! Ik hield van mijn Alai-Osai... En ik heb Indië voor altijd in mijn hart gesloten! Mijn levensdroom is... zeker en vast terug naar Indië... en mijn verre vrienden...
Nog een zichtje vanop de patio... waar de honderden vissers s' morgens rond 3 uur verzamelden... om hun visvangst te beginnen... waar ze in de late namiddag de vis binnen haalden... en s'avonds de visnetten netjes opgevouwen klaar lagen voor weer een volgende... vroege morgen.
Moet eerlijk bekennen dat mijn gezinnetje en ik héél verwonderlijk... vlug gewend waren aan al die voor ons vreemde fenomenen... Doch 1 keer was ik serieus bang... Het was een rustige zondagmiddag... we hadden juist gegeten en ik was de was aan het ophangen... de grote zwarte vogels die met de regelmaat van de klok overvlogen met een slang, muis of rat in de bek... dat was niet meer vreemd... dat het daardoor soms ratten regende... vonden we toen ook al normaal...maar die dag............ Mijn dochter Evi lag op een luchtmatras in het zwembad, om een kleurtje te krijgen weet je wel... mijn echtgenoot zat te werken op zijn pc... en voor we het wisten kwam een wel erg vranke vogel (een max-size kraai...) in duikvlucht naar beneden... jawel... regelrecht naar het hoofd van Evi... en pikte haar tot bloedens toe... Ik kan jullie verzekeren dat is schrikken! Nog steeds weten we niet waarom dit gebeurde... want dit heeft nog niemand meegemaakt... je kan dus niet stellen dat dit in Indië dagdagelijkse kost is... Gelukkig maar!
De loverspatio deed zelfs vrijgezel Chacra dagdromen!
En de beestjes buiten... waren ook niet min... We hadden regelmatig apen en arenden in de tuin... en slangen... mijn God... exemplaren om u tegen te zeggen!! Dus steeds véél lawaai maken was de boodschap! Als ik bedenk hoe dikwijls ik waarschijnlijk met mijn geluk gespeeld heb door in t' slaap te vallen op de bank in de loverspatio... pfpfpfpfpf... We hadden vooral véél boomslangen... (ze zien er uit als kleine blanke lelietjes...) die komen natuurlijk af naar de fruitbomen... ze hangen op de takken en als je wat te dicht komt... spuiten ze gif in je ogen dat je blind maakt... Dus t'ja het feit dat ik daar altijd zingend rond liep had waarschijnlijk meer dan één onderliggende reden! Toen op een gegeven moment de bedienden van mijn buren een slang hadden gevangen van meters lang en enorm dikgevreten... vertelde Ramesh mij dat dit exemplaar gevangen was in onze tuin... t'ja... van dan af zong ik zelfs opera!!!
De mooiste plekken en... meest romantische van Azië... TOP 10 Volgens de website die ik vond...
1) Taj Mahal (hoe kan het anders) 2) Bali Turtle Island 3) White beaches op de Philipijnen 4) Halong Beach in Vietnam 5) Jeyu Loveland in Zuid Korea 6) Krabi in Thailand 7) Macou Zuid Oost China met zijn.. little Europe Wijn museum 8) De stranden van de Maladieven 9) Tubbataha Reef in de Philipijnen En blijkbaar een place to be voor... young en old sweethearts... op nr. 10 Sentosa Island in Singapore...
Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Op mijn reis... naar romantiek... in het wondermooie India... mag... "Goa"... absoluut niet ontbreken... Ook dit paradijsje staat hoog... op mijn lijstje!
Deze mooie bloem... "May flower"... bloeit over héél Goa... tijdens... hoe kan het anders... in mei!
"Sunrice in Pondicherry"... Pondicherry is... de fantastische hoofdstad... van 15 aparte enclaves... verdeeld over 4 districten... samen vormden ze een... Franse kolonie tot in 1954... de sfeer is er nog altijd.... overwegend Frans... Niet te verwonderen dat... "Charles Aznavour"... er kind aan huis is!
Het romantische Pondicherry... Waar ik met plezier ging joggen... in mijnen alleen... om 5 uur s'morgens!
Loved it!!
De mooiste kerk in Chennai...
"San Thome Cathedral"...
een prachtig Portugees stukje... bouwwerk...
Waar het leuk en rustig vertoeven was... de herinneringen en de geest van... de Heilige Thomas nog rond dwalen... en Historiek de scepter zwaait!
Eén van de véle mooie... romantische kerkjes op Goa
Dit mini kerkje... kan je bezoeken in... "Kerela" aan lake Vembanad. mooi... mooi... !!mooi!!
Geef me een plaats om... van te dromen... woh.. woh... "Gods own country" Kerela Wat je daar ziet... het zijn je mooieste dromen, die uit komen! Wat een pracht!
Dit moet echt... de mooiste trip zijn... die ik in India maakte!! Van paradijs naar paradijs!
En nog meer... romantiek vinden we op... de véle eilanden die India rijk is! zoals "Lakshadweep Islands" hieronder... gekend als.. Best romantic destination of India... gelegen in... de Arabische zee!
Of wat dacht je van... Andaman and Nikobar Islands... gelegen in... the bay of bengal... één van een groep van 550 eilanden... waarvan 26 bewoonde... de legende wil dat de naam... Andaman komt van... "Hanuman" de apen God... Wist ik maar tot welke God ik... mij moet richten... om te smeken voor een héél lang leven.... zodat ik dit allemaal... van dicht bij mag... gaan bekijken! man... man... Wat een droom wereld!
Er zijn natuurlijk ook... prachtige steden in India... steden die ook om hun beurt... romantiek uitstralen... zoals... "Mysore" de grootste stad van Karnatake op 470 km van Chennai... en 140 km van Bangalore... men vind er o/a... Brindavan gardens Mysore palace Christian frontiëre de Chammundeswari tempel, gebouwd door Krishnaraja in de 18e eeuw en St.Philomena's church... een kerk ontworpen... door de fransman Daly... in 1933... en opgetrokken in neo gothise styl..
En dan... dan zijn er de véle... hill stations zoal... "Ooty" of ook wel "Ootacamund" ganaamd... op 297 km van Bangalore en 570 km van Chennai... De koningin van de Hill stations... gelegen in het Nilgiris district... (Nilgiris = blue mountains) 2,240 mtr boven de zee spiegel... Wat een zicht... Alweer een droom om U tegen te zeggen!
Het hart en de ziel... van "Ooty"... zijn de botanische tuin en... roze garden... prachtige bomen en planten... tunnels vol rozen! alle rozen... deze botanische tuin... staat bekend als de beste van de eeuw... de beste en mooiste van de wereld! staat héél bekend om zijn... horticultuur... en de bijnaam is... "Lovers point"
Laat ons toch vooral... het summuum van romantiek... niet vergeten... "Agra en de Taj Mahal"... het prachtigste verhaal dat ik... ooit hoorde! Met héél dichtbij... "Relaxation park"... de eerste Persische tuin ooit... daterend van 1558!!! gelegen aan de Yamuna rivier... Ik zit hier waarachtig... te watertanden!
Nog een must do... is "Munnar" en zijn... wereldbefaamde tea gardens... de thee van Munnar staat bekend... als de beste ter wereld... Munnar is dan ook niet voor niks... "Tea capital" genoemd! Er bevinden zich z'on 30... verschillende tea estates... Wij deden de trip... met trein en jeep! Mooi, romantisch en leerrijk! Een leuk hotel om te vertoeven... is de... "Mahindra club"... Opgelet!!! Hier wordt géén alcohol... geschonken!
Denk dat het géén twijfel leidt... in India is romantiek... sterk vertegenwoordigd!!! een ander fantastische plaats is... "Koidakanal" bekend om zijn... alweer "bloementuinen"... "silver falls" en het "Koida forest"... Wat een natuurpracht! Niet gezien is niet geloven! !!Opgelet!! Bij het binnenrijden... wordt je auto gecontroleerd!!! Hier mogen géén... plastiek zakken binnen!!!
Na de romantische trein... een paar leuke logeer idéetjes... wat te denken van deze... luxe-tent in het... Aman-i-klas resort.. in het Ranthambore National park... in Rajasthan...
Of deze... "Oberoi wildflower hall hotel"... in "Shimla" gelegen aan de voet van de... Himalaya in Himachal Pradesh... omringd door bossen van eik, en en... rohododendron... hm... da's watertanden hé...
Voor hopeloze romanticussen... zoals ik... zijn er DE romantische reizen... bij uitstek... Zoals... als een "Maharajah" of... "Maharanee"... de rijdende "Taj Mahal" nemen... de "Deccan Odyssey train"... deze pure luxe... brengt je van Mumbai... naar Mumbai... via alle... Hindu - Buddhist and... Cattholic holy sites... Yeah... my cup of tea... hoog op mijn verlanglijstje! Héééééééééél hoog!
Van boven een treintje... vanonder een treintje... namelijk de... "Kalka Shimla trein"... van Himachal Pradesh... aan... de Himalaya... het brengt je in pure extase... het is de hoogste... vorm van romantiek ooit... het brengt je rustig door... de "misty mountains en dennebossen..." Geniet van de prachtige... pure natuur... vanuit jouw... "Shivalik Queen compartiment"... "Where romance comes naturally" Als we de boekskes mogen geloven... en... dat geloven... doe ik maar al te graag! hm Dreeeeeeeam... dream... dream... dream... dreeeeeeeam... over you!
Of één van de... mooi "house boats"... in de backwaters van... Kerela...
